IPPB3/423-226/09-2/GJ - Wydatki z tytułu zawartych umów najmu samochodu - zaliczenie do kosztów podatkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu zawartych umów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu zawartych umów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej (holding), która posiada 100% udziałów w Spółce. W grupie kapitałowej obowiązuje zasada, iż grupa zawiera umowy leasingu operacyjnego, którego przedmiotem są samochody osobowe, które następnie wynajmuje (subleasing) spółkom zależnym. Zgodnie z tą zasadą dnia 1 października 2007 r. holding zawarł z firmą leasingową umowę leasingu operacyjnego na okres 36 miesięcy. Przedmiotem leasingu jest samochód osobowy Volkswagen Jetta o wartości początkowej wynoszącej 60.198,36 zł netto. Samochód ten na mocy umowy najmu z dnia 10 października 2007 r. pomiędzy holdingiem i Spółką jest wynajmowany i użytkowany przez Spółkę. Umowa leasingu operacyjnego pomiędzy przedsiębiorstwem leasingowym i holdingiem spełnia warunki określone dla umowy leasingu operacyjnego określone w art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Umowa najmu pomiędzy Spółką a holdingiem została zawarta na niepełne 2 lata, ale planowane jest podpisanie aneksu przedłużającego umowę najmu, o co najmniej kolejny rok. Po podpisaniu aneksu także dla umowy najmu pomiędzy Spółką a holdingiem spełnione zostaną wszystkie warunki dla umowy leasingu operacyjnego określone w art. 17a P.D.O.P.U. Samochód stanowi własność firmy leasingowej i jest przez nią amortyzowany.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka może, po podpisaniu aneksu, skorzystać i od jakiego momentu (za cały okres umowy najmu, czy tylko od daty podpisania aneksu) i wliczyć w koszty uzyskania przychodów płacony czynsz najmu i pełne koszty eksploatacji samochodu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy p.d.o.p.

Zdaniem Podatnika:

Zgodnie z art. 17a pkt 1 U.P.D.O.P. za umowę leasingu w rozumieniu przepisów podatkowych uważa się każdą umowę, na mocy której jedna ze stron oddaje do odpłatnego używania podlegające amortyzacji środki trwałe. Zasadnym jest zatem stwierdzenie, że umowa o nazwie "najem" może wywoływać w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych skutki takie same jak umowa o nazwie "leasing". Zależy to od tego, czy dana umowa najmu posiada zapisy, z których wynika, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1) i 2) U.P.D.O.P. Jak zaznaczono w opisie sytuacji, po podpisaniu aneksu umowa najmu trwać będzie dłużej niż 40% normatywnego okresu amortyzacji, jak również suma opłat z tytułu czynszu najmu będzie co najmniej równa wartości początkowej przedmiotu leasingu. Wobec powyższego, w opinii Spółki, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym obowiązuje aneks do umowy najmu, może ona być traktowana w rozliczeniach podatkowych tak jak umowa leasingu operacyjnego, co oznacza, że bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu do kosztów uzyskania przychodów Spółka będzie mogła zaliczyć zarówno czynsz najmu jak i bieżące koszty eksploatacyjne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych pojęcie umowy leasingu zostało zdefiniowane w art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana " finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej " korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy - niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy).

Aby zawarta umowa mogła być uznana dla celów podatkowych za umowę leasingu operacyjnego, w szczególności aby mogła wywołać skutki podatkowe po stronie korzystającego w zakresie możliwości zaliczenia opłat ustalonych w umowie leasingu i wydatków ponoszonych w trakcie użytkowania przedmiotu leasingu do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki określone w art. 17b ust. 1:

Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, że wymóg, aby przedmiotem umowy były wyłącznie środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty determinuje następny, wynikający z uwzględnienia definicji środka trwałego, określonej w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl której przedmiot, aby był uznany za środek trwały musi stanowić własność lub współwłasność podatnika oraz wynikający z uwzględnienia definicji wartości niematerialnych i prawnych, określonej w art. 16b ustawy w myśl której wartości niematerialne i prawne stanowią wartości nabyte lub oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu, dzierżawy lub podatkowej umowy leasingu.

A zatem finansującym w podatkowej umowie leasingu, który oddaje rzecz do odpłatnego używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie może być tylko i wyłącznie:

W przedmiotowej sprawie Spółka zawarła umowę najmu samochodu osobowego z wynajmującym (holdingiem), który jest stroną umowy leasingu jako korzystający. Umowy najmu jak powiedziano wyżej nie można zakwalifikować jako umowy leasingu nawet po dodaniu aneksu do umowy najmu, ponieważ wynajmujący jako korzystający w umowie leasingu nie jest właścicielem przedmiotu umowy, a tylko jako taki mógłby zawrzeć ze Spółką umowę leasingu.

Umowa leasingu musi dotyczyć składników majątku, które spełniają przesłankę uznania ich za środki trwałe w zakresie ich własności, czy współwłasności finansującego. Skoro wynajmujący tylko użytkuje samochody na podstawie swojej umowy leasingu, nie może jako użytkownik zawrzeć umowy leasingu ze Spółką. Skutki podatkowe umowy zawartej między Spółką a holdingiem są takie jak w przypadku umów najmu. Zaliczenie w takiej sytuacji wydatków zarówno w zakresie czynszu płaconego wynajmującemu jak i opłat związanych z eksploatacją pojazdu przy uwzględnieniu limitu wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych następuje z uwzględnieniem generalnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, obligującej istnienie związku przyczynowo-skutkowego wydatków z osiąganymi przychodami lub źródłem przychodu w celu jego zabezpieczenia lub zachowania. Prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w zakresie wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodów osobowych niebędących składnikiem majątku podatnika wymaga ponadto prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock