IPPB3/423-217/10-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie osiągnięcia przychodu podatkowego z tytułu dokonywanych przez Inwestorów nieodpłatnych przebudów linii energetycznych - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie osiągnięcia przychodu podatkowego z tytułu dokonywanych przez Inwestorów nieodpłatnych przebudów linii energetycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

P. S.A. (zwana dalej również: Spółka) prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do jej sieci. W toku prowadzonej działalności, Spółka wykorzystuje podziemne oraz napowietrzne kablowe linie elektroenergetyczne, które stanowią jej własność. Sieci te posadowione są także na gruntach, które stanowią własność innych podmiotów (osób fizycznych bądź osób prawnych). Właściciele bądź użytkownicy wieczyści gruntów, bądź inne osoby uprawnione do prowadzenia prac na gruntach (dalej: Inwestorzy) planujący przeprowadzić na danym terenie inwestycję (polegającą np. na budowie lub przebudowie obiektów budowlanych), gdy istniejący przebieg sieci elektroenergetycznej Spółki, koliduje z projektowaną inwestycją lub też w inny sposób uniemożliwia wykorzystanie gruntu (są to tzw. kolizje energetyczne), zwracają się do Spółki o zmianę przebiegu kolidującej linii elektroenergetycznej lub dokonanie zmian dotyczących innego urządzenia elektroenergetycznego (o tzw. usunięcie kolizji energetycznej). Po decyzji Spółki zakres i sposób przeprowadzenia prac na jej majątku, jest potwierdzany dodatkowo w odpowiednich umowach lub porozumieniach zawieranych z inwestorami.

Usunięcie kolizji energetycznej leży w gestii Inwestora, który dokonuje prac we własnym zakresie i na swój koszt, często także poprzez zlecanie pracy podwykonawcom zewnętrznym.

Spółka nie ponosi żadnych kosztów przedsięwzięcia, nie zwraca również inwestorowi jakichkolwiek wydatków. Inwestor przedstawia Spółce zakres planowanych prac, który podlega analizie przez służby techniczne Spółki. Spółka wydaje Inwestorowi dokument, w którym określa warunki techniczne usunięcia kolizji. Usunięcie kolizji polega na przebudowie kolidującego odcinka sieci elektroenergetycznej przez inwestora, co może się wiązać:

Po wykonaniu przez inwestora prac sporządzany jest komisyjnie, przy udziale Inwestora i Spółki, protokół przekazania wykonanych prac i poprzez jego zaakceptowanie Spółka potwierdza prawidłowość dokonanego przesunięcia linii lub innego urządzenia energetycznego. Przesunięta linia energetyczna stanowi element całej sieci eksploatowanej przez Spółkę i zastępuje element sieci, który był kolizyjny. Dla celów dokumentacyjnych Spółka sporządza na zakończenie przedsięwzięcia odpowiedni dokument, stanowiący dowód wykonania prac zmierzających do przesunięcia elementów sieci lub innych urządzeń. Wskazywana jest w nim specyfikacja "nowego" fragmentu infrastruktury. W oparciu o ww. dokument Spółka może przyjąć przesunięty fragment linii energetycznej do eksploatacji.

Całość kosztów związanych z usunięciem kolizji pokrywa Inwestor. Efekty prac na majątku Spółki stają się własnością Spółki. Spółka wydaje Inwestorowi jedynie zgodę na dokonanie przebudowy oraz sprawdza czy Inwestor dokonał przebudowy zgodnie z wydaną zgodą. Celem dbania o majątek Spółki wykonywane przez Inwestora prace mogą być nadzorowane przez pracowników Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczący pytania pierwszego. Zagadnienia zawarte w pytaniu drugim dotyczące podatku od towarów i usług będą przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Stanowisko Spółki dotyczące pytania nr 1.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: u.p.d.o.p., przychodami są w szczególności; wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Ponieważ w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw stanowi przychód podatkowy, przychodem podatkowym dla Spółki będzie również nieodpłatne przebudowanie przez Inwestora odcinka linii energetycznej, jednakże tylko i wyłącznie w przypadku wybudowania fragmentu linii energetycznej z nowych elementów. W przypadku gdy nowy odcinek linii energetycznej zbudowany jest z elementów zdemontowanych z odcinka linii kolidującego z planowaną inwestycją Spółka nie uzyska żadnego przychodu podatkowego. W takiej sytuacji nie dochodzi bowiem do zwiększenia wartości majątku Spółki (linii energetycznej) ponieważ jest to fizycznie ta sama linia, która uległa jedynie przesunięciu. Również w przypadku przesunięcia stacji transformatorowej po stronie Spółki nie wystąpi przychód podatkowy. Spółka nie uzyskuje bowiem żadnej korzyści w przypadku zmiany miejsca posadowienia tego samego transformatora. Jednocześnie P. S.A. zauważa, iż powyższe stanowisko ściśle koresponduje ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w wyjaśnieniu z dnia 18 września 2006 r. (nr DD6-8213-302/HS/06/634), w którym to Ministerstwo stwierdziło, iż przedsiębiorstwo energetyczne przejmując infrastrukturę techniczną osiągnie przychody, które należy zaliczyć na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. do przychodów podatkowych.

Jednocześnie Spółka uważa, że wartość przychodu podatkowego należy określić jako wartość rynkową zabudowanych nowych elementów sieci elektroenergetycznej. Nie należy określać wartości przychodu uzyskanego przez Spółkę według ceny zakupu, którą zapłacił Inwestor podmiotowi, który na zlecenie Inwestora dokonał przebudowy linii elektroenergetycznej (w przypadku gdy Inwestor zlecił realizację prac wybranemu przez siebie wykonawcy) lub według cen stosowanych wobec innych odbiorców (w przypadku gdy Inwestor wykonał samodzielnie przebudowę linii elektroenergetycznej). Korzyścią jaką uzyskuje Spółka są nowe elementy sieci elektroenergetycznej. Przebudowa sieci prowadząca do zmiany jej przebiegu jest korzyścią Inwestora. Spółka nie uzyskuje jakiegokolwiek przysporzenia z tytułu zmiany lokalizacji fragmentu sieci. Dlatego też wartość przychodu podatkowego Spółki powinna zostać określona na podstawie art. 12 ust. 5 u.p.d.o.p., a nie art. 12 ust. 6 u.p.d.o.p. Wprawdzie art. 12 ust. 5 u.p.d.o.p. odnosi się do rzeczy, a fragmenty linii elektroenergetycznej nie są samodzielnymi rzeczami, ale częściami składowymi rzeczy, niemniej jednak przepis ten powinien mieć zastosowanie również do części składowych rzeczy.

Dlatego też Spółka powinna wykazać przychód podatkowy w wartości rynkowej wybudowanych z nowych elementów fragmentów linii elektroenergetycznej. W przypadku gdy następuje jedynie przeniesienie linii, tzn. nowy odcinek linii energetycznej zbudowany jest z elementów zdemontowanych z odcinka linii kolidującego z planowaną inwestycją lub następuje jedynie przeniesienie stacji transformatorowej, po stronie Spółki nie powstaje przychód podatkowy.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Spółka powołała wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 lutego 2009 r. sygn. I SA/Lu 18/09 w którym WSA stwierdził m.in.

Nie można przyjąć, iż prace (nakłady) wykonane przez Inwestora na środkach trwałych Spółki, w sytuacji gdy zwiększają ich wartość rynkową, nie wpływają na wartość posiadanych przez Spółkę środków trwałych (linii elektroenergetycznej) i nie stanowią przychodu Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.p. Istotny jest bowiem stan linii energetycznych po dokonaniu prac przez Inwestora, a nie zamiar właściciela środków trwałych.

Na marginesie należy wskazać, iż przedstawione przez organ podatkowy stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji nie oznacza, że wszystkie poniesione przez Inwestorów wydatki stanowią przysporzenie majątkowe podmiotu będącego właścicielem przedmiotowych środków trwałych (Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.