IPPB3/423-1730/08-2/KK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji, bądź kosztów napraw powypadkowych autobusów, które nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym AC.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-1730/08-2/KK Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji, bądź kosztów napraw powypadkowych autobusów, które nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym AC.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 31 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład Komunikacji Sp. z o.o. do realizacji usług przewozowych wykorzystuje autobusy, które w trakcie eksploatacji uczestniczą w kolizjach drogowych. Ze względu na uszkodzenia są one naprawiane lub likwidowane. Nie wszystkie autobusy są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym AC.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy straty powstałe w wyniku likwidacji, bądź koszty napraw powypadkowych autobusów, które nie są objęte ubezpieczeniem dobrowolnym AC można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym (art. 16 ust. 1 pkt 50)

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia samochodu. Mając jednak na uwadze, że przepisy dotyczące odpisów amortyzacyjnych odwołują się do Rozporządzenia w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych wykładni pojęcia samochody należy dokonać w oparciu o tę Klasyfikację.

W Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 7-środki transportu, w podgrupie 74-pojazdy mechaniczne, odrębnie sklasyfikowano autobusy oraz autokary (rodzaj 744), samochody osobowe (rodzaj 741), samochody ciężarowe (rodzaj 742) i samochody specjalne (rodzaj 743). Zgodnie zatem z Klasyfikacją kategoria samochody obejmuje samochody osobowe, ciężarowe i specjalnie.

Nie obejmuje ona jednak swym zakresem autobusów i autokarów.

Uwzględniając powyższe, wydatki poniesione w związku z likwidacją bądź remontem autobusów nieobjętych dobrowolnym ubezpieczeniem należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jedynie od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym. Tak więc, warunkiem koniecznym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z likwidacją bądź remontem powypadkowym samochodu jest zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia, a także prawidłowe udokumentowane wydatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (podobnie jak ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie definiują pojęcia "samochodu". Nie odsyłają też w tym zakresie do przepisów innych aktów prawnych. Mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące odpisów amortyzacyjnych (art. 16a - 16m) oraz załącznik Nr 1 do ustawy (zawierający Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych), które odwołują się do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, wykładni użytego w art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "samochody", należy dokonać w oparciu o ww. klasyfikację.

W Klasyfikacji Środków Trwałych w grupie 7 - Środki transportu, w podgrupie 74 - pojazdy mechaniczne, odrębnie sklasyfikowano autobusy oraz autokary (rodzaj 744), samochody: osobowe (rodzaj 741), ciężarowe (rodzaj 742) i specjalne (rodzaj 743). Zgodnie zatem z ww. rozporządzeniem kategoria "samochodów" obejmuje samochody osobowe, ciężarowe i specjalne. Nie obejmuje ona natomiast swym zakresem autobusów i autokarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poniósł koszty z tytułu likwidacji bądź napraw powypadkowych autobusów uczestniczących w kolizjach drogowych w związku z realizacją usług komunikacyjnych. Część z tych autobusów nie jest objęta ubezpieczeniem dobrowolnym.

Reasumując powyższe, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją bądź remontem przedmiotowych pojazdów (autobusów) nieobjętych dobrowolnym ubezpieczeniem AC, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów stosownie do uregulowań art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymane odszkodowania od firm ubezpieczeniowych stanowią zaś przychód podatkowy.

Jednocześnie należy mieć na uwadze zapis art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl