IPPB3/423-1672/08-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawcą") jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie inwestowania na rynku nieruchomości. Kapitał zakładowy spółki wynosi 50 tysięcy złotych. Na podstawie umowy nabycia udziałów z dnia 31 stycznia 2008 r. zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, jak również S. Sp. z o.o. P. Sp. z o.o., W. Sp. z o.o. oraz Z. Sp. z o.o. - jako nabywcami, oraz L... B.V. i D... B.V. - jako zbywcami, Wnioskodawca nabył 21% udziałów w spółce K. Sp. z o.o. (zwana dalej "K"). Pozostałe udziały w K zostały nabyte przez innych nabywców wymienionych powyżej.

Fundusze niezbędne do sfinansowania nabycia udziałów w K zostały uzyskane przez Wnioskodawcę w formie pożyczki udzielonej mu przez Bank (zwany dalej "M") będący bankiem z siedzibą poza terytorium Polski. Ponadto, w dacie zakupu udziałów (31 stycznia 2008 r.) K posiadała zobowiązania z tytułu pożyczek wobec różnych podmiotów. Na podstawie wspomnianej wyżej umowy nabycia udziałów, Wnioskodawca oraz pozostali nabywcy udziałów w K, zobowiązali się dołożyć wszelkich starań, żaby powyższe zobowiązania zostały przez K uregulowane po zawarciu umowy nabycia udziałów.

W celu zapewnienia K środków niezbędnych do spłaty jej zadłużenia, w dniu 4 lutego 2008 r. zgromadzenie wspólników K podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego tej spółki. Zgodnie z powyższą uchwałą udziałowcy - w tym Wnioskodawca - zobowiązali się do wniesienia wkładów pieniężnych na pokrycie udziału w podwyższonym kapitale zakładowym K. Wkłady pieniężne zostały wniesione przez udziałowców proporcjonalnie do wysokości udziałów pierwotnie nabytych przez każdego z udziałowców. Wkład pieniężny wniesiony przez Wnioskodawcę został sfinansowany ze środków uzyskanych od M w ramach wspomnianej powyżej pożyczki.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. spółka P.... będąca do tego dnia właścicielem 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy, zbyła swoje udziały w spółce będącej Wnioskodawcą na rzecz A.... ("A").

W związku z powyższą zmianą właściciela udziałów w spółce będącej Wnioskodawcą, Wnioskodawca był zobowiązany do spłaty pożyczki udzielonej przez M wraz ze wszelkimi odsetkami od tej pożyczki Do daty spłaty pożyczki udzielonej przez M, odsetki były wyłącznie naliczane, tj. nie następowały płatności odsetek, ani ich kapitalizacja do kwoty głównej pożyczki. Wnioskodawca chciałby zauważyć, iż w okresie pomiędzy udzieleniem pożyczki przez M a jej spłatą, M nie był udziałowcem Wnioskodawcy, a udziałowcy Wnioskodawcy nie byli jednocześnie udziałowcami M.

Powyższa spłata pożyczki udzielonej przez M wraz z odsetkami została sfinansowana pożyczką zaciągniętą przez Wnioskodawcę od nowego udziałowca, tj. A. W efekcie powyższych działań, pożyczka udzielona przez M została zastąpiona pożyczką udzieloną przez A.

Aktualnie, Wnioskodawca ponosi koszty odsetek od pożyczki udzielonej przez A, jednakże powyższe odsetki nie są ani płacone, ani kapitalizowane do kwoty głównej pożyczki

Spółka K, w której udziały posiada Wnioskodawca, jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości R (gmina K), przeznaczonej na cele inwestycji polegającej na budowie kilku budynków magazynowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Podstawowym celem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest uzyskiwanie przychodów z wynajmu powierzchni magazynowej w dwóch budynkach, które Wnioskodawca zamierza wznieść na gruncie obecnie należącym do K. Wnioskodawca podkreśla, iż możliwość wzniesienia budynków magazynowych w tej lokalizacji była uzależniona od zakupu udziałów w K.

Z uwagi na fakt, iż udziałowcy K nie zamierzają kontynuować działalności tej spółki, rozważana jest likwidacja K. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z normami wynikającymi z ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (Dz. (J. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), w przypadku otwarcia procedury likwidacyjnej, K nie powinna podejmować nowych interesów, za wyjątkiem sytuacji, gdy jest to potrzebne do ukończenia spraw wtoku. W świetle powyższego, w celu lepszego wykorzystania gruntu będącego własnością K, przed ukończeniem likwidacji tej spółki, planowane jest przeprowadzenie podziału geodezyjnego gruntu na kilka mniejszych działek.

Prace związane z zagospodarowaniem działek zostaną podjęte na mocy umów najmu tych działek zawartych przez K i poszczególnych udziałowców, w tym przez Wnioskodawcę. Wraz z zamknięciem likwidacji K, prawo własności poszczególnych działek gruntu (powstałych w wyniku podziału geodezyjnego gruntu będącego w chwili obecnej własnością K), wraz ze związanymi zeń prawami, zostanie przeniesione na rzecz udziałowców w ramach podziału majątku likwidacyjnego. Oznacza to iż każdy z udziałowców winien otrzymać prawo własności działki gruntu, którą przed zamknięciem likwidacji będzie wynajmował. W rezultacie, wraz z zamknięciem likwidacji K, Wnioskodawca otrzyma prawo własności jednej z działek gruntu, powstałej w wyniku podziału geodezyjnego istniejącej działki gruntu (będącej w chwili obecnej własnością K), która przez zamknięciem likwidacji będzie użytkowana przez Wnioskodawcę w oparciu o umowę najmu. Powyższa metodologia dystrybucji majątku K pomiędzy jej udziałowców w związku z zamknięciem procedury likwidacji nastąpi w wykonaniu postanowień zawartych w umowie spółki K. Nie będzie również naruszać regulacji kodeksu spółek handlowych.

W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytania.

Pytanie 1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca był uprawniony do rozpoznania odsetek zapłaconych do M za koszt uzyskania przychodów w momencie spłaty odsetek od pożyczki udzielonej przez M.

Pytanie 2. Czy w przypadku zaistnienia opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie, co do zasady, uprawniony do rozpoznawania odsetek związanych z pożyczką udzieloną przez A za koszty uzyskania przychodów w momencie zapłaty tych odsetek, przy założeniu, że do tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Pytanie 3. Czy w przypadku zaistnienia opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie, co do zasady, w dalszym ciągu uprawniony do rozpoznawania odsetek związanych z pożyczką udzieloną przez A za koszty uzyskania przychodów w momencie zapłaty tych odsetek po zamknięciu likwidacji K, przy założeniu, że do tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Stanowisko wnioskodawcy.

Dotyczy Pytania 1.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca uważa, iż odsetki powinny być rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Konsekwentnie, Wnioskodawca był uprawniony do rozpoznania odsetek od. Pożyczki M za koszt uzyskania przychodów w momencie zapłaty tychże odsetek, tj. w dacie spłaty pożyczki udzielonej przez M.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wobec powyższego, zakwalifikowanie danego kosztu jako kosztu uzyskania przychodów wymaga istnienia związku takiego kosztu z osiąganiem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczaniem źródła przychodów. W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca uważa, że odsetki od pożyczki zaciągniętej od M powinny być uważane za koszty korzystania ze środków finansowych należących do M i udostępnionych Wnioskodawcy przez M w formie pożyczki. Wnioskodawca podkreśla, iż wspomniana pożyczka udzielona przez M stanowiła główne źródło finansowania działalności Wnioskodawcy obejmującej inwestycje na rynku nieruchomości. Podstawowym celem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest uzyskiwanie przychodów z wynajmu podmiotom trzecim powierzchni magazynowej w dwóch budynkach, które Wnioskodawca zamierza wznieść. Wnioskodawca podkreśla, iż uzyskanie możliwości wzniesienia budynków magazynowych w tej lokalizacji było uzależnione od zakupu udziałów w K. Wobec powyższego, należy uznać, ż bez pozyskania funduszy z tytułu pożyczki udzielonej przez M, Wnioskodawca nie byłby w stanie podjąć działań mających na celu osiąganie przychodów. Zatem, uzyskanie funduszy w postaci pożyczki udzielonej przez M było konieczne do osiągania przychodów przez Wnioskodawcę oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła tych przychodów.

W świetle powyższego, Wnioskodawca jest zdania, iż odsetki od pożyczki udzielonej przez M należy traktować jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem, biorąc pod uwagę przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt odsetek od pożyczki udzielonej przez M spełnia kryterium związku z osiąganiem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W niektórych przypadkach, na mocy szczególnych regulacji prawnych, odsetki spełniające powyższe kryterium, tj. związane z osiąganiem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu, nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Mianowicie, zgodnie z regulacją art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. W świetle przywołanych powyżej przepisów, w przypadku udzielenia pożyczki (kredytu) przez bezpośredniego udziałowca (udziałowców) pożyczkobiorcy posiadającego co najmniej 25% udziałów ("spółka matka") lub inną spółkę, w której bezpośredni udziałowiec pożyczkobiorcy posiada co najmniej 25% udziałów ("spółka siostra"), w sytuacji spełnienia określonych w ustawie kryteriów dotyczących zadłużenia wobec podmiotów wymienionych w powyższych przepisach, pewna część odsetek od pożyczki / kredytu) może nie być uznana za koszt uzyskania przychodów.

Niemniej jednak, jak wspomniano w opisie zdarzenia przeszłego, M nie był ani spółką matką ani spółką siostrą w stosunku do Wnioskodawcy, wobec czego ograniczenia w zakresie zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60-61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będą miały zastosowania w odniesieniu do odsetek płaconych do M.

Właściwe określenie momentu rozpoznania odsetek jaka kosztu uzyskania przychodów, wymaga analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowo regulujących tę kwestię. Mianowicie, zgodnie z regulacją art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od pożyczek (kredytów). W świetle powyższych przepisów, naliczone a niezapłacone odsetki nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. A contrario - zapłacone (lub skapitalizowane) odsetki są uznawane za koszt uzyskania przychodów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, odsetki zapłacone na rzecz M dotyczyły pożyczki zaciągniętej przez Wnioskodawcę od M celem sfinansowania nabycia udziałów w K, jak również refinansowania K poprzez wniesienie wkładu pieniężnego w zamian za objęcie udziałów w tej spółce.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych szczegółowo regulują kwestię momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem udziałów w spółce. Mianowicie, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, między innymi, wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w spółce. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie lub objęcie udziałów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy, obejmują jedynie cenę zakupu udziałów (lub kwotę zapłaconą w związku z objęciem nowych udziałów), jak również pewne koszty, których poniesienie jest konieczne dla dokonania prawnie skutecznej transakcji zakupu udziałów, takie jak opłaty notarialne lub podatek od czynności cywilnoprawnych spoczywający na nabywcy udziałów.

Konsekwentnie, skoro odsetki od pożyczki zaciągniętej w celu finansowania nabycia (oraz późniejszego podniesienia kapitału zakładowego zakupionej spółki) nie stanowią wydatku, którego poniesienie jest konieczne w celu prawnie wiążącego nabycia udziałów, odsetki te nie powinny być traktowane jako wydatki na nabycie lub objęcie udziałów, o których mowa w powyższym przepisie.

Zaprezentowane powyżej stanowisko, zgodnie z którym odsetki od pożyczki wykorzystanej w celu sfinansowania zakupu udziałów powinny być odróżnione od wydatków poniesionych na nabycie lub objęcie udziałów, a zatem nie powinny stanowić kosztów nabycia udziałów rozpoznawanych jako koszty uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia udziałów, zostało przedstawione w piśmie Ministra Finansów sygn. PB-4/AK-8214-6905-192/02 z dnia 7 sierpnia 2002 r. W powyższym piśmie Minister Finansów wyjaśnił, iż "do wydatków na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji) zaliczyć należy wydatki bezpośrednio związane z takim objęciem a więc wydatki, bez których nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów (akcji). Takimi wydatkami są w szczególności: cena za udziały (akcje) oraz wpłaty na kapitał zakładowy spółki.

Zdaniem Ministra Finansów należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objecie) udziałów (akcji) od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów. Odsetki od takich pożyczek i kredytów nie stanowią wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcja, niewątpliwie jednak, pozostają w związku z przychodami podatnika. Dlatego też odsetki od tego rodzaju pożyczek i kredytów zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem w momencie zapłaty lub kapitalizacji. Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w licznych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe.

W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca jest zdania, iż nie ma podstaw dla zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ma zatem podstaw do odraczania momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej przez M. W związku z powyższym, przedmiotowe odsetki powinny być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodów w dacie wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, tj. w dacie zapłaty odsetek. Konsekwentniej skoro odsetki od pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez M zostały zapłacone wraz ze spłatą kwoty głównej tej potyczki, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż był uprawniony do rozpoznania odsetek od pożyczki M jako kosztu uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty.

Dotyczy pytania 2.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca uważa, że odsetki od pożyczki udzielonej przez A, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wnioskodawca będzie, co do zasady, uprawniony do rozpoznania tych odsetek jako kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, przy założeniu, że do o tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Po zrefinansowaniu pożyczki udzielonej przez M pożyczką udzieloną przez A, pożyczka udzielona przez A stanowi główne źródło finansowania działalności Wnioskodawcy. Ponadto, skoro pożyczka udzielona przez A efektywnie zastąpiła pożyczkę udzieloną przez M (która służyła sfinansowaniu nabycia/objęcia udziałów), pożyczka udzielona przez A również powinna być traktowana jako służąca istotnym celom opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zatem, poczynione wyżej uwagi dotyczące kwalil9kacji odsetek od pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez M jako kosztu uzyskania przychodów, powinny mieć również zastosowanie do odsetek od pożyczki udzielonej przez A.

Ponadto, należy mieć na uwadze, iż w związku ze zmianą struktury udziałowej, co nastąpiło w dniu 18 kwietnia 2008 r" Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty pożyczki udzielonej mu uprzednio przez M. Bez pozyskania finansowania zewnętrznego iw postaci pożyczki udzielonej przez A, Wnioskodawca nie "dysponowałby odpowiednimi środkami finansowymi potrzebnymi do wykonywania swojej działalności, której celem jest osiąganie przychodów z wynajmu powierzchni magazynowej w budynkach, które mają zostać wybudowane przez Wnioskodawcę na wynajmowanej działce gruntowej (którą Wnioskodawca otrzyma od K z chwilą ukończenia procedury likwidacyjnej). Wobec powyższego, zaciągnięcie pożyczki od A było niezbędne dla zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy.

W świetle powyższych uwag, odsetki od pożyczki udzielonej przez A pozostają w związku z osiąganiem i zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Wnioskodawcy, toteż wzmiankowane odsetki spełniają definicję kosztu uzyskania przychodów określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wspomniano wyżej, na podstawie regulacji art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza), osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego sp6lki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Kalkulacja części odsetek stanowiących koszt uzyskania przychodów powinna być dokonywana w momencie każdorazowej zapłaty (lub kapitalizacji) odsetek, biorąc pod uwagę zasady ich obliczania przytoczone powyżej. Zatem, każdorazowa zmiana struktury finansowania Wnioskodawcy może mieć wpływ na odpowiednie traktowanie podatkowe naliczonych odsetek podlegających spłacie w danym momencie. W świetle powyższego, ponieważ A jest 100% udziałowcem Wnioskodawcy oraz biorąc pod uwagę zapisy art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca uważa, iż w momencie każdorazowej zapłaty (lub kapitalizacji) odsetek powinien zweryfikować czy będą miały zastosowanie ograniczenia dotyczące niedostatecznej kapitalizacji wynikające z przytoczonych powyżej przepisów oraz ewentualnie stopień, w jakim te ograniczenia będą miały wpływ na możliwość zaliczenia przedmiotowych odsetek do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże, zakładając, ze na dzień zapłaty (kapitalizacji) odsetek ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że całość tych odsetek będzie co do zasady stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie płatności (kapitalizacji) odsetek.

Wnioskodawca przyjmuje stanowisko, iż moment rozpoznania odsetek od pożyczki udzielonej przez A jako kosztu uzyskania przychodów powinien być analogiczny, jak w przypadku odsetek od pożyczki udzielonej przez M która została zrefinansowana (i efektywnie zastąpiona) pożyczką udzieloną przez A.

Wobec powyższego, moment rozpoznawania odsetek od pożyczki udzielonej przez A jako kosztu uzyskania przychodów, powinien być ustalony w oparciu o zasady ustanowione w przytoczonym już w poprzedniej części niniejszego wniosku art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy. Ponadto, zasady wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania do odsetek od pożyczki udzielonej przez A (z opisanych powyżej względów, analogicznych jak w przypadku pożycz ki udzielanej przez M). Podsumowując, jak wspomniano wyżej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie on uprawniony do rozpoznawania odsetek od pożyczki udzielonej przez A jako kosztu uzyskania przychodów w momencie zapłaty (lub kapitalizacji) tychże odsetek, przy założeniu że do tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Dotyczy pytania 3.

Wnioskodawca jest zdania, że - przy założeniu że do przedmiotowych odsetek nie będą miąły zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji - będzie uprawniony do rozpoznawania odsetek od pożyczki udzielonej przez A, jako kosztu uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, również po zakończeniu likwidacji K. Zatem, przy założeniu, że do tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, zapłacone odsetki od pożyczki udzielonej przez A stanowić będą koszt uzyskania przychodów zarówno przed jak i po likwidacji K.

Po zakończeniu likwidacji K, Wnioskodawca otrzyma część majątku likwidacyjnego K obejmującą działkę gruntu utworzoną w wyniku podziału geodezyjnego aktualnie istniejącej działki. Działalność Wnioskodawcy w dalszym ciągu będzie miała na celu wynajem powierzchni magazynowej w budynkach, które mają być wzniesione na wspomnianej działce. Jak wspomniano wyżej, bez uzyskania finansowania w postaci pożyczki od A, Wnioskodawca nie byłby w stanie uzyskiwać przychodów z wynajmu powierzchni magazynowej w budynkach, które mają zostać wzniesione przez Wnioskodawcę na działce gruntu, którą Wnioskodawca otrzyma od K w ramach dystrybucji majątku likwidacyjnego. Zatem, pomimo ostatecznej likwidacji K, wspomniana powyżej pożyczka udzielona przez A powinna w dalszym ciągu być traktowana jako źródło finansowania opodatkowanej działalności Wnioskodawcy obejmującej inwestycje na rynku nieruchomości. Uwzględniając powyższe uwagi, Wnioskodawca przyjmuje stanowisko, iż również po zakończeniu likwidacji MS, odsetki od pożyczki udzielonej przez A, która efektywnie posłużyła finansowaniu nabycia udziałów w MS oraz refinansowanie tej spółki poprzez wniesienie wkładu pieniężnego w zamian za objęcie udziałów, powinny w dalszym ciągu być uważane za koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem, w myśl regulacji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki od pożyczki udzielonej przez A powinny stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów (z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ww. ustawy regulujących kwestię niedostatecznej kapitalizacji).

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę powyżej znajduje oparcie w praktyce stosowania prawa przez organy podatkowe. W szczególności, Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę, iż w decyzji z dnia 14 grudnia 2005 r. sygn. 1401/PD-4230Z-104/05/IJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał prawidłowość stanowiska podatnika, zgodnie z którym odsetki od pożyczki zaciągniętej w celu finansowania nabycia udziałów w spółce stanowią koszt uzyskania przychodów dla podatnika również po likwidacji spółki, której udziały zostały zakupione przez podatnika.

Wnioskodawca chciałby również zwrócić uwagę na liczne interpretacje wydane przez organy podatkowe w przypadkach, gdy podatnik finansował nabycie udziałów pożyczką (kredytem), a następnie nastąpiło połączenie tego podatnika oraz podmiotu, którego udziały zostały nabyte. W powyższych przypadkach organy podatkowe uznały, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu odsetek od pożyczek (kredytów) zaciągniętych przez podatników w celu finansowania nabycia udziałów stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów (rozpoznawane na bieżąco) również po połączeniu (tj. po ustaniu bytu prawnego podmiotu, którego udziały były nabywane).

Wnioskodawca zauważa, iż w przypadku połączeń wspomnianych powyżej, byt prawny podmiotu, którego nabycie było finansowane pożyczką (kredytem) zaciągniętą przez podatnika, ustawał a prawo własności majątku będącego w posiadaniu tego podmiotu było przenoszone na wspomnianego podatnika. Pomimo iż połączenie nie jest planowane w przedmiotowej sprawie, rezultaty likwidacji K byłyby podobne, tj. byt prawny podmiotu, którego nabycie było finansowane pożyczką (K) ustanie, a własność jego majątku zostanie przeniesiona na nabywcę, tj. Wnioskodawcę, Wobec powyższego, Wnioskodawca uważał że analogiczne rozumowanie powinno mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Konsekwentnie, Wnioskodawca jest zdania, że powyższa praktyka organów podatkowych jest znaczącym argumentem przemawiającym za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy.

W kwestii momentu rozpoznania przedmiotowych odsetek jako kosztu uzyskania przychodów, Wnioskodawca uważa, że uwagi dotyczące Pytania 2 powinny mieć analogiczne zastosowanie w stosunku do Pytania 3. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po likwidacji K odsetki od pożyczki udzielonej przez A powinny w dalszym ciągu być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty (lub kapitalizacji) odsetek zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku, przy założeniu że do tych odsetek nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.