IPPB3/423-163/09-2/JG - Czy spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych po dniu wydzielenia?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-163/09-2/JG Czy spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych po dniu wydzielenia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

*

wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi na U' S.A. - jest prawidłowe,

*

podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi na U S.A. oraz podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: spółka) przejęła 31 października 2008 r. (dzień wydzielenia) działalność marketingowo-sprzedażową od spółki U. S.A. w wyniku dokonanego podziału przez wydzielenie. Podział nastąpił w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Majątek wydzielony do spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W rezultacie podziału, wszelkie czynności związane z działalnością dystrybucyjno-marketingową wykonywane wcześniej przez U. S.A., zostały przejęte przez U. Sp. z o.o. W ich ramach spółka zajmuje się m.in. sprzedażą towarów do dystrybutorów, hurtowni i punktów detalicznych, wprowadzaniem nowych produktów na rynek, przygotowywaniem kampanii promocyjnych, umieszczaniem informacji o produktach w materiałach reklamowych, itp.

Spółka wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o interpretację dotyczącą potwierdzenia prawa do odliczenia podatku naliczonego, odnoszącego się do okresu poprzedzającego bezpośrednio dzień wydzielenia a wynikającego z faktur otrzymanych po dniu wydzielenia (o ile prawo takie dotyczy prowadzonej przez spółkę działalności opodatkowanej i może zostać zrealizowane po dniu wydzielenia). Minister Finansów potwierdził (interpretacja indywidualna Nr IPPP1/443-1009/08-2/SM z 29 lipca 2008 r.), że spółka będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym przypadku, jednak skorzystanie z tego prawa (w przypadku niewłaściwie określonego nabywcy - tj. faktur wystawionych dla U. S.A.) uzależnione jest od wystawienia faktur korygujących przez wystawcę dotyczących zmiany danych nabywcy.

Po dniu wydzielenia zdarzają się przypadki otrzymania przez spółkę faktur wystawionych na U. S.A., dokumentujących nabycie usług związanych z działalnością dystrybucyjną i marketingową (tj. z działalnością prowadzoną po dniu wydzielenia przez spółkę). Faktury te ze względu na związek dokumentowanych nimi wydatków z działalnością spółki oraz datę ich otrzymania zostały zaksięgowane w księgach U. Sp. z o.o. w praktyce jednak spółka napotyka na istotną trudność związaną z odliczeniem podatku naliczonego wykazanego w fakturach - mimo bowiem przytoczonej wyżej interpretacji Ministra Finansów, niektórzy kontrahenci spółki odmawiają wystawiania dokumentów korygujących, w których dokonanoby zmiany nazwy odbiorcy usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy w opisanym stanie faktycznym spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: cit) kwot netto dokumentowanych wyżej wskazanymi fakturami wystawionymi na U S.A....

2.

Czy w opisanym stanie faktycznym spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur...

Ad. pyt. Nr 1)

Zdaniem U. Sp. z o.o., spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty netto wynikającej z faktur wystawionych na U. S.A.

Spółka swoje stanowisko uzasadnia następująco:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) (dalej: ustawa o CIT), za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

1.

celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,

2.

nie może on znajdować się na liście zawartej w art. 16 ust. 1 ustawy o "CIT" stanowiącej katalog kosztów, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Spółka zauważa, że koszty dokumentowane fakturami są w oczywisty sposób związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą o profilu dystrybucyjno-marketingowym (dystrybucja i marketing dotyczy towarów nabywanych od grupy Unilever).

Celem ich poniesienia było osiągnięcie przychodów z prowadzonej działalności. Koszty te nie zostały również wskazane w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o "CIT". Konsekwentnie, wydatki te mogą być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. W konkretnej sytuacji spółki istotne znaczenie mają również przepisy prawa podatkowego regulujące zasady sukcesji podatkowej. Zgodnie z art. 93c ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w przypadku podziału osoby prawnej, w tym także podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie (z którym mamy do czynienia w analizowanym przypadku), osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku z przydzielonymi im składnikami majątku. Powyższy przepis w przypadku dokonania podziału przez wydzielenie stosuje się pod warunkiem, że majątek osoby prawnej dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Spółka uważa, że w analizowanym przypadku powyższy warunek został spełniony. U Sp. z o.o. wchodzi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki U S.A. pozostające w związku ze składnikami majątku przydzielonymi spółce. W rezultacie przysługuje jej również prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków pozostających w związku z przydzielonym spółce majątkiem (w analizowanym przypadku wydatków związanych z działalnością dystrybucyjno-marketingową), nawet jeśli wydatki te dokumentowane są fakturami wystawionymi na U S.A., a otrzymanymi i zaksięgowanymi po dniu wydzielenia.

W ocenie Spółki, w oparciu o powyższe argumenty należy uznać, że niezależnie od nazwy podmiotu widniejącego na fakturze VAT, faktura wystawiona na U S.A. stanowi dla spółki podstawę do zaliczenia dokumentowanych nią wydatków do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, iż wydatki dotyczą przejętej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje interpretację Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 15 października 2004 r. (US72/ROP1/423/604/04/AW).

Ad. pyt. Nr 2)

Zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty podatku od towarów i usług wynikającej z faktur wystawionych na U. S.A.

Spółka swoje stanowisko uzasadnia następująco:

U. Sp. z o. o. otrzymuje faktury wystawione na U. S.A. stosownie do § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) - (dalej: rozporządzenie), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy. Zdaniem Spółki, należy uznać, że - pomimo związku wydatków z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez spółkę - faktury nie spełniają przesłanek formalnych określonych w rozporządzeniu i tym samym nie dają spółce prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o wynikający z nich podatek naliczony.

Z regulacji art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o "CIT" wynika generalna zasada, że podatek od towarów i usług nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Wyjątkiem jest sytuacja, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

W opinii Spółki kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii możliwości odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur ma wykładnia określenia "zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie".

Wnioskodawca uważa, że przepisy rozporządzenia mieszczą się w zakresie pojęciowym określenia "przepisy o podatku od towarów i usług", w związku z tym ograniczenie prawa do odliczenia podatku na jego podstawie upoważnia ją do zaliczenia kwoty podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje pismo Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 1996 r. (PO4/MS-722-94/96) oraz interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 lutego 2005 r. (BG-G005-31/04).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczące pytania Nr 1) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczące pytania Nr 2) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 93c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) osoby prawne przejmujące, wstępują z dniem podziału lub z dniem wydzielenia we wszelki przewidziane w przepisach podatkowych prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, iż "następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. Wreszcie w prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i obowiązki swego poprzednika prawnego". ("Ordynacja podatkowa - komentarz 2008", B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki; wyd. "Unimex").

Zważywszy, że powołany przepis nie zawiera żadnych ograniczeń co do zasad sukcesji w przypadku podatku od towarów i usług oraz, że w konsekwencji podziału przez wydzielenie majątek spółki dzielonej oraz majątek spółki przejmującej stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa, spółka przejmująca jest sukcesorem wszelkich przewidzianych w przepisach podatkowych praw i obowiązków związanych z przydzielonym w planie podziału majątkiem - w tym również w zakresie odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanego ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyżej powołany przepis w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania, ponieważ nie zachodzi okoliczność wymieniona w tym przepisie, tj. brak możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług o podatek naliczony. Podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na U S. A., dokumentujących nabycie usług związanych z działalnością związaną z wydzieloną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, a otrzymanych po dniu wydzielenia będzie podlegał odliczeniu przez U Sp. z o.o. na mocy art. 93c ustawy - Ordynacja podatkowa.

Odnośnie powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej numer IPPP1/443-1009/08-2/SM z 29 lipca 2008 r. podkreślić należy, że na podstawie art. 14e ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl