IPPB3/423-1592/08-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia26 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wartości umorzonej wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wartości umorzonej wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi bunkrowania statków w paliwo żeglugowe. Paliwo dostarczane jest zarówno na statki polskie, jak i statki zarejestrowane w innych krajach.

Specyfika tego rodzaju działalności uniemożliwia pełne zabezpieczenie transakcji z klientami zagranicznymi poprzez wykorzystanie instrumentów finansowych (gwarancja bankowa, akredytywa) lub prawnych (hipoteka, zastaw). Odbiorcy będący zagranicznymi armatorami dalekomorskimi funkcjonują w formie spółek posiadających osobowość prawną-najczęściej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które są zarejestrowane i mają siedzibę w państwach tzw. "taniej bandery" (do państw tzw. taniej bandery należą między innymi: Antigua i Barbuda, Antyle Holenderskie, Bahamy, Barbados, Belize, Bermudy, Boliwia, Birma, Cypr). Spółki te funkcjonują wedle formuły, która powoduje, iż nie można ustalić tożsamości udziałowców (tzw. ukryci udziałowcy), zaś zarząd spółki stanowi inna osoba prawna - najczęściej inna spółka z tzw. raju podatkowego.

Sytuacja na międzynarodowym rynku shippingowym i morskim jest bardzo trudna i skomplikowana. Drastyczny spadek stawek frachtowych powoduje gwałtowne pogorszenie sytuacji wielu odbiorców Spółki. Odzyskanie wierzytelności od klienta, który znalazł się w bardzo trudnej sytuacji finansowej i nie może w pełni uregulować należności za kupione paliwo jest najczęściej mało prawdopodobne lub wręcz niemożliwe z powodu wysoce skomplikowanych procedur, wysokich kosztów egzekucji, czy braku majątku podlegającego egzekucji. Uwarunkowania prawne, organizacyjne i finansowe procesu windykacji powodują, iż kierowanie sprawy na drogę sądową a następnie podjęcie próby egzekucji nie daje zamierzonego efektu, poza wygenerowaniem bardzo wysokich kosztów dochodzenia należności.

W opisanej sytuacji Spółka po analizie wypłacalności kontrahenta i możliwości windykacji rozważa podjęcie decyzji o zwolnieniu dłużnika z długu. Po negocjacjach po uzyskaniu np. 70% płatności ze strony armatora Spółka podejmie decyzję o zwolnieniu dłużnika z długu w pozostałej części np. 30%. Dla wykonania takiej czynności obie strony złożą stosowne oświadczenia woli - w formie umowy o zwolnieniu z długu podpisanej przez obydwie strony.

W związku z powyższym powstaje pytanie:

Czy wartość umorzonej wierzytelności na podstawie umowy o zwolnieniu dłużnika z długu, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli uprzednio wartość ta została zaliczona do przychodów podatkowych.

Spółka stoi na stanowisku, iż wartość darowanych wierzytelności, uprzednio zaliczonych do przychodów podatkowych, stanowi koszt uzyskania przychodów z chwilą umorzenia.

Każdemu wierzycielowi przysługuje prawo zwolnienia dłużnika z obowiązku spełnienia świadczenia będącego przedmiotem zobowiązania, bez względu na powód. Dla celów podatkowych jednak niezbędnym jest spełnienie dwóch warunków koniecznych do uznania umorzonej wierzytelności, jako koszt podatkowy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.