IPPB3/423-1414/08-4/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-1414/08-4/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), uzupełnionym na wezwanie w dniu 20 października 2008 r. Nr IPPB3-423-1414/08-2/MS z dnia 13 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce osobowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza stać się właścicielem prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie. Prawo wieczystego użytkowania gruntu zostanie zakupione przez Spółkę i po jego zakupie zostanie zaewidencjonowane dla celów księgowo - podatkowych jako towar - konto 332. Nie zostanie ono przyjęte na ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych albowiem zostanie nabyte z przeznaczeniem do dalszego zbycia w stanie w jakim zakupiła je Spółka albo po dokonaniu na nim inwestycji poprzez przygotowanie dokumentacji związanej z inwestycją na tym gruncie lub zabudowę gruntu objętego prawem wieczystego użytkowania lub modernizację starych obiektów i po zakończeniu inwestycji sprzedaż tego prawa wraz z prawem własności do budynków i budowli, które miały być zmodernizowane oraz miały powstać na tym gruncie.

Wnioskodawca rozważa również zawarcie umowy spółki komandytowej i wniesienia do niej wkładu w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie. Wkład do spółki komandytowej w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie zostanie wyceniony według wartości rynkowej, która może się różnić aniżeli wartość księgowa składników majątku będących przedmiotem aportu, a więc odbiegająca od ceny po jakiej Spółka kupiła to prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków i budowli posadowionych na tym gruncie

W spółce komandytowej Spółka będzie posiadała status komandytariusza.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wniesienie aportem przez Spółkę prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie stanowiącego składnik majątku spółki do spółki komandytowej skutkuje, powstaniem przychodu ewentualnie dochodu a jeżeli tak to w jakiej wysokości i na jakiej podstawie.

2.

Czy jeżeli w późniejszym terminie Spółka będzie chciała sprzedać ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, w trybie art. 10 k.s.h., to z tytułu tej sprzedaży wystąpi przychód, a jeżeli tak to z jakiego źródła przychodów.

3.

Czy w razie wystąpienie przychodu w sytuacji opisanej jak w pkt 2 jak wyżej będą występowały koszty uzyskania przychodów, a jeżeli tak to czy w wysokości wartości wykładów naszej spółki do spółki komandytowej w wysokości określonej w akcie notarialnym, którym zawiązano spółkę i w innych aktach notarialnych którymi wprowadzano do spółki dodatkowe wkłady czy też w innej wysokości.

4.

Według jakiej stawki i w jakim terminie należy odprowadzić podatek po ewentualnej sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Ad.1.

W ocenie Spółki, przepis art. 8 k.s.h. modyfikując rozwiązanie przepisu art. 81 k.h. przyznaje wyraźnie osobowym spółkom handlowym zdolność prawną i zdolność sądową. Spółki osobowe traktowane są jako tzw. ułomne osoby prawne, w uzasadnieniu projektu (s. 270-271) stwierdza się; "projekt przyjmuje założenie, że spółki osobowe i spółki kapitałowe w organizacji stanowią ułomne osoby prawne, które działając pod własną firmą mogą zaciągać zobowiązania, nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i innych praw rzeczowych, pozywać i być pozywane, po dyskusji zrezygnowano z postulatu uznania spółek osobowych za osoby prawne m.in. ze względu na to, że byłoby to sprzeczne z dotychczasową tradycją polskiego prawa cywilnego. Ponadto większość recenzentów projektu i autorów, która zajęła stanowisko wobec założeń projektu uznała, że przyznanie osobowości prawnej spółkom osobowym, które nie posiadają organów i nie przyjmują jako zasady wyłączenia odpowiedzialności wspólników za długi, zacierałoby nadmiernie różnice miedzy osobami prawnymi i ułomnymi osobami prawnymi, które posiadają tylko niektóre atrybuty pełnej osobowości. Równie doniosły jest wzgląd na to, że obowiązujące przepisy o podatku dochodowych oparte są na dychotomicznym podziale podatników na osoby prawne i podmioty nie będące osobami prawnymi. Przyznanie osobowości prawnej spółkom osobowym połączone byłoby z ryzykiem objęcia ich podatkiem od osób prawnych, a tym samym ta forma prowadzenia działalności gospodarczej stałaby się zupełnie nieatrakcyjna. Unikniecie natomiast takich konsekwencji obarczających wspólników kosztami podwójnego opodatkowania podatkiem dochodowym (od osób prawnych i od osób fizycznych), wymagałoby zasadniczej przebudowy obecnych ustaw o podatku dochodowym. Reasumując spółka komandytowa jest spółką nie posiadającą osobowości prawnej jest zaliczana do spółek handlowych osobowych a nie kapitałowych.

Według art. 12 ust. 1 pkt 7-ustawy o PODP, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną - spółka komandytowa nie na osobowości prawnej.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1b ustawy p.d.o.p., przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

1.

zarejestrowania spółki albo

2.

wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo

3.

wydania dokumentów akcji, jeżeli objecie akcji jest związane z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego.

Wnioskodawca podkreśla, że pojecie kapitału zakładowego występuje tylko w spółkach kapitałowych, a więc w sp. z o.o. (art. 152 k.s.h.) i sp. akcyjnej (art. 302 i 306 k.s.h.) oraz w drodze regulacji szczególnej w spółce komandytowo-akcyjnej (vide art. 126 k.s.h.). Skoro zatem w spółce komandytowej nie ma kapitału zakładowego to brak regulacji podatkowej określającej moment powstania takiego przychodu skutkuje brakiem możliwości jego opodatkowania, a zasadniczo argument ten przemawia za stanowiskiem, że wprowadzenie aportu do spółki komandytowej w postaci nieruchomości gruntowych lub nieruchomości zabudowanych stanowiących składnik majątku firmowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika, nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania. Nie powstaje przychód z jakiegokolwiek źródła przychodu wykazanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nie dotyczy on wniesienia, wkładu do spółki komandytowej.

Ad.2.

Zdaniem podatnika sprzedaż ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej skutkuje powstaniem przychodu z praw majątkowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad.3.

Zdaniem podatnika dla przychodu ze sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce jako przychodu z praw majątkowych będą występowały koszty uzyskania tego przychodu w wysokości wartości wkładów wniesionych do spółki określonych w akcie utworzenia spółki i innych aktach notarialnych zawieranych na okoliczność wprowadzenia do spółki dodatkowych wkładów. Tym samym dochodem do opodatkowania będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia ogółu praw i obowiązków a wartością wkładów wniesionych do spółki komandytowej w wysokości określonej na aktach notarialnych (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ad.4.

Według podatnika dochody z praw majątkowych podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych i winny zostać doliczone do innych dochodów podatnika opodatkowane w rozliczeniu poprzez zapłatę zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym ten dochód wystąpi, tj. miesiąc dokonania zbycia tych praw (art. 25 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 i ust. 3a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Za potwierdzeniem stanowiska przyjętego przez podatnika przemawiają dodatkowo stanowiska zaprezentowane na stronie internetowej Ministerstwa Finansów zawierającej urzędowe interpretacje prawa podatkowego, np. Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19.06.2007 nr 1401/BP-I/006-1136/06/KS. Fakt zamieszczenia tej interpretacji na urzędowej stronie Ministerstwa Finansów potwierdza zasadność zaprezentowanego tam stanowiska.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Ad.1.

Spółka komandytowa jest zaliczana do spółek osobowych. Zgodnie z art. 8 § 1 z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.- dalej: k.s.h."), spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej. Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest spółka kapitałowa to zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Na podstawie art. 5 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Ponieważ wkład niepieniężny w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz własności budynków i budowli posadowionych na tym gruncie wniesiony zostanie do spółki osobowej, nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, w myśl którego przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Ad.2 i 3.

Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż ustawodawca nie przewidział szczególnej metody ustalania dochodu ze sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych określonych w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Prawo majątkowe jest definiowane jako prawo podmiotowe pozostające w ścisłym związku ekonomicznym z interesem uprawnionego. Jest to określone uprawnienie podmiotu, pozostające w związku z jego majątkiem. Prawem takim jest udział wspólnika w spółce osobowej. Z tego też względu oraz uwzględniając fakt, iż Spółka, będąca wspólnikiem spółki komandytowej, jest osobą prawna, przy ustalaniu jej dochodu z ww. tytułu należy kierować się zasadą ogólną wyrażoną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami są m.in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Odnosząc się do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, katalog wyłączeń określony w art. 16 ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, ponieważ w momencie zbycia przez Wnioskodawcę praw i obowiązków w spółce osobowej istotną rolę stanowi wartość wkładów określonych w umowie spółki komandytowej. Zaś zasady ich określania muszą być jednolite bez względu na rodzaj składników aportu, np. czy były to aktywa trwałe (wartości niematerialne i prawne lub rzeczowe aktywa trwałe) czy też aktywa obrotowe (rzeczowe aktywa obrotowe (zapasy), należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe). Rodzaj składników majątkowych wniesionych aportem na poczet pokrycia wkładu w spółce osobowej nie może skutkować odmiennym traktowaniem wobec prawa podmiotów. W konsekwencji, w momencie zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej przez Wnioskodawcę, należy rozpoznać przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy w wartości wniesionego wkładu określonego w umowie spółki komandytowej.

Ad.4.

Stosownie do art. 5 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Analogiczne zasady stosuje się do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 25 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zgodnie z ust. 1a przepisu, zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a.

W świetle powyższego, Wnioskodawca jako komplementariusz spółki komandytowej rozpozna w momencie zbycia ogółu praw i obowiązków przychód oraz koszt jego uzyskania, które zgodnie z art. 5 ustawy podlegają łączeniu z innymi, podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych, dochodami podatnika. W ten sposób obliczony dochód podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stawką 19%. Zaliczka miesięczna, obliczona zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy" tj. obejmująca również dochód podatnika z tytułu sprzedaży ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej, uiszczona winna być w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po danym miesiącu rozliczeniowym, w którym dokonano przedmiotowej sprzedaży.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, iż powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 12 ust. 3a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. e) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U.06.217.1589) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2007 r.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl