IPPB3/423-1385/08-2/KB - Wydatki na kurs języka angielskiego dla pracowników jako koszt uzyskania przychodów spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2008 r. (data wpływu 12 września 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest w 70% spółką zagraniczną, w której istotne znaczenie dla pracowników ma znajomość języka angielskiego. Stały kontakt z firmami zagranicznymi i właścicielami wymusza umiejętność posługiwania się językiem angielskim. Z tego też względu Spółka w 2007 r. i dalej w 2008 r. opłaca pracownikom kursy językowe i księguje te wydatki w koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie powstały przychód u pracowników Spółka traktuje jako przychód zwolniony na podstawie art. 21 ust 1 pkt 90 o podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zaliczyła w koszty uzyskania przychodów wydatki na kursy językowe...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na doszkalanie pracowników w formie kursów językowych są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów (z samej definicji nie zostały one wyłączone z kosztów uzyskania przychodów). Spółka uważa, że wydatki na ten cel są racjonalne i uzasadnione. Znajomość języka angielskiego w Spółce jest niezbędna ze względu na ciągły kontakt z właścicielami firmy (cyklicznie wysyłane raporty) i klientami a nadmieniamy, że 75% sprzedaży to sprzedaż zagraniczna. Sprawna i szybka obsługa klientów zwiększa szanse zdobycia nowych zamówień, a co za tym idzie uzyskania wyższych dochodów. Ponadto Spółka realizuje 40% zakupów zaopatrzeniowych poza terytorium Polski co również wymaga bieglej znajomości języka angielskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, takim że poniesienie go ma wpływ na powstanie przychodu lub zabezpieczenie albo zachowanie jego źródła. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego pracownicy Spółki mają stały kontakt z firmami zagranicznymi i właścicielami, konieczna jest więc umiejętność posługiwania się językiem angielskim. Z tego też względu Spółka w 2007 r. i 2008 r. opłaciła pracownikom kursy językowe. Zdaniem Spółki wydatki na doszkalanie pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ 75% przychodów ze sprzedaży stanowi sprzedaż zagraniczna a szybka i sprawna obsługa zwiększa szanse zdobycia nowych zamówień. Ponadto Spółka realizuje 40% zakupów zaopatrzeniowych poza terytorium Polski co także wymaga znajomości języka angielskiego. Zatem wydatki w postaci kursów językowych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się ze Spółką, iż wydatki na kursy języka angielskiego dla pracowników, mogą stanowić dla niej koszty uzyskania przychodów, w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż znajomość języka angielskiego jest pomocna w kontaktach z zagranicznymi klientami, przez co zwiększa szanse zdobycia nowych zamówień. Bariera językowa może w znacznym stropieniu ograniczyć liczbę potencjalnych klientów, a tym samym zmniejszać zyski Spółki. Zatem stanowisko Spółki w kwestii zaliczenia wydatków ponoszonych na kursy języka angielskiego dla pracowników, dla których niezbędna jest znajomość języka w wykonywaniu obowiązków służbowych do kosztów podatkowych, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.