IPPB3/423-1369/08-2/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 29 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nakładów w obcym środku trwałym - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nakładów w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 2004-2007 X" S.A. (dalej:X) realizował inwestycję budowy nowej siedziby, zlokalizowanej w Pxx przy ul. Wxx. Jednocześnie poniósł wydatki na budowę drogi dojazdowej do budynku na gruntach stanowiących własność UM. Niezbędne prace przystosowawcze obejmowały rozbudowę kanalizacji deszczowej i sanitarnej oraz oświetlenie, jak również roboty budowlano-drogowe.

Następnie w dniu 26 kwietnia 2004 r. strony zawarły Umowę Użyczenia, na mocy której X przyjął do używania nieruchomość (działka nr ew. 2910/40 o powierzchni 2215m2, położoną w Pxx przy ul. WXXX, objętą KW xx) stanowiącą drogę dojazdową do budynku. Na tej podstawie dnia 30.04.2007 Spółka zaewidencjonowała ww. wydatki jako "Inwestycja w obcym środku trwałym". X ustalił stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% dla przyjętej do używania inwestycji w obcym środku trwałym na okres nie krótszy niż 10 lat (okres dla inwestycji w obcych budynkach lub budowlach).

W dniu 25 czerwca 2008 r. X otrzymał informację, że grunty użyczone X w ramach Umowy Użyczenia to droga publiczna (Uchwała Rady Miasta x/89 z 16 listopada 1989 r. oraz x90 z 22 marca 1990 r. o nadaniu nazw ulic). W związku z tym powstała wątpliwość, czy wydatki związane z nakładami podatnika na utrzymanie, bądź też przebudowę drogi publicznej stanowią inwestycję w obcym środku trwałym, a co za tym idzie, czy mogą być rozliczane w postaci odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego podatnik właściwie zakwalifikował poniesione wydatki jako nakłady w obcym środku trwałym i w związku z tym, czy ma prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych wg stawki 10% i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, może ona zaliczać poniesione wydatki do nakładów w obym środku trwałym i dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych. Spółka stoi na stanowisku, że wynika to z przepisu w art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którym amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

Inwestycje w obcych środkach trwałych mogą być amortyzowane wg indywidualnych stawek, o czym stanowi art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy. Według opinii Spółki prawidłowe jest stanowisko przyjmujące stawkę amortyzacyjną dla przedmiotowych nakładów inwestycyjnych w wysokości 10% i możliwość zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.