IPPB3/423-1351/08-2/ECH - Wydatki na usługi gastronomiczne (catering) jako koszt uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wydatków poniesionych na zakup usługi cateringowej oraz produktów spożywczych wykorzystywanych w celu samodzielnego przygotowania posiłków w celu zapewnienia wyżywienia osobom biorącym udział w sesji zdjęciowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

E Polska S.A (dalej: E lub Spółka), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydawania i sprzedaży czasopism. Tematyka czasopism wydawanych przez Spółkę dotyczy m.in. mody i życia osobistości ze świata kultury i rozrywki.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka organizuje sesje zdjęciowe, do udziału w których zaprasza znane modelki/znanych modeli, a także postaci życia publicznego, tzw. celebrities. Sesje zdjęciowe trwają niejednokrotnie cały dzień, a w niektórych przypadkach przedłużają się do kilku dni. Ze względu na przyjęte w tym środowisku zwyczaje E bądź to nabywa usługę cateringową w celu zapewnienia wyżywienia osobom zaproszonym do współpracy oraz ekipie współpracującej przy sesji fotograficznej, bądź też nabywa konkretne produkty spożywcze, z których producenci sesji samodzielnie przygotowują posiłek dla członków tej ekipy. W skład ekipy współpracującej przy sesji zdjęciowej wchodzą bowiem nie tylko osoby będące bohaterami sesji ale także fryzjerzy, styliści. makijażyści, oświetleniowcy itp.

Członkami ekipy są zarówno pracownicy Spółki jaki też osoby mające zawarte ze Spółką umowy cywilnoprawne (o dzieło, zlecenia, współpracy). Niektóre z tych osób prowadzą działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na zakup usługi cateringowej oraz produktów spożywczych wykorzystywanych w celu samodzielnego przygotowania posiłków w celu zapewnienia wyżywienia osobom biorącym udział w sesji zdjęciowej są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów, czy należy je traktować jako wydatki na cele reprezentacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup usługi cateringowej stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów. Zgodnie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1 updop. Artykuł 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została bowiem od istnienia związku przyczynowo - skutkowego z przychodem lub zachowaniem źródła przychodów. Innymi słowy, dla uznania, iż dany wydatek stanowi dla podatnika koszt uzyskania przychodów należy wykazać, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła jego uzyskania. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1. u.p.d.o.p. zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot "w szczególności" oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. W updop nie zdefiniowano jednak pojęcia reprezentacji. W związku z powyższym należy posłużyć się definicją słownikową. Na takie podejście do tej kwestii wskazują organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB3/423-75/08-4/MC, ILPB3/423-44/08-2/MC), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (IBPB3/423-289/07/AK/KAN-2102/07). Reprezentacja zdefiniowana jest jako "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną." (Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. D, P 2003, tom 3, s. 932). W związku z tym reprezentacja będzie miała miejsce w relacji podatnik - klient, która będzie miała na celu ukształtowanie określonego wizerunku firmy. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (ILPB3/423-44/08-2/MC).

W związku z powyższym należy zauważyć, że wydatki ponoszone na usługę cateringu nie mają na celu kształtowania wizerunku firmy w oczach kontrahentów - osób zaproszonych do udziału w sesji zdjęciowej. Należy podkreślić, co jest niezwykle istotne, że mimo braku zapisów w kontrakcie wydatki na catering podczas tego typu sesji są powszechnie przyjętą praktyką w tym środowisku. Nie może więc być mowy o jakiejkolwiek wystawności, czy chęci wywołania jak najlepszego wrażenia. E nabywając usługę cateringową oraz produkty spożywcze do samodzielnego przygotowania posiłków dla ekipy współpracującej przy sesji działa bowiem jako racjonalny przedsiębiorca. Podkreślenia wymaga bowiem, iż wydatki na catering są poniesione w celu niezakłóconego funkcjonowania organizowanych sesji zdjęciowych. Bardzo często przygotowanie modelki lub modela do wykonania zdjęcia wymaga dużego nakładu pracy. Czynności pozwalające modelce lub modelowi na opuszczenie planu, a więc min. zmycie makijażu, przebranie, itp. a także późniejsze przygotowanie pochłaniałyby niepotrzebnie czas. Dostępność posiłku na miejscu jest jednym najważniejszych wymogów efektywnej pracy podczas sesji zdjęciowej. Stanowisko w podobnej sprawie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB1/415-508/07-4/JB).

Należy oczywiście zaznaczyć, że wydatki na usługi cateringowe mają związek z uzyskiwanym przez Spółkę przychodem. Zdjęcia z udziałem cełebrities/ modeli będące wynikiem pracy odbytej podczas sesji przyczyniają się do podniesienia poziomu sprzedaży czasopism, gdyż podnoszą ich atrakcyjność w oczach potencjalnych nabywców. W związku z tym zapewnienie wyżywienia a tym samym stworzenie odpowiednich warunków do sprawnego przebiegu; pracy podczas sesji zdjęciowej, pozostaje w związku z uzyskanymi przychodami.

Podsumowując powyższe należy podkreślić, iż skoro;

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby móc zaliczyć konkretne wydatki do kosztów uzyskania przychodów, niezbędne jest wykazanie związku między ich poniesieniem, a dążeniem do uzyskania przychodów. Związek ten może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni. Przedmiotowe wydatki winny również pozostawać w związku z prowadzoną działalnością tak, aby była możliwa ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą mieć one wpływ na uzyskanie przychodu.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika, który zalicza ten wydatek do kosztów, istnienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkami a uzyskanym przychodem. Jednocześnie należy zauważyć, że takimi kosztami nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 cyt ustawy oraz niewłaściwie udokumentowane. Ponadto podkreślenia wymaga, iż to na podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie prawa podatkowego zasadą jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne, spoczywa ciężar udowodnienia powyższych zależności.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Okoliczności te należy oceniać indywidualnie, biorąc pod uwagę racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Jednocześnie podatnik musi dysponować odpowiednimi dowodami, które pozwolą mu zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że istnieją wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog tych wydatków zawiera art. 16 ust. 1 ustawy. Artykuł 16 pkt 28 ww. ustawy, stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu. Nie oznacza to, ze wydatki na zakup takich artykułów w każdej sytuacji nie będą mogły być zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów. Wydatki o charakterze gastronomicznym i na artykuły spożywcze tylko wtedy nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu, gdy będą miały charakter wydatków reprezentacyjnych.

Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego" pod redakcją prof. M. S (Wydawnictwo P, W 2002), reprezentacja to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to "dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów" (wyrok NSA z dnia 26 września 2000 r.-sygn. akt III SA 1994/99).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, można uznać, że ponoszone wydatki na usługi gastronomiczne - catering, nie mają charakteru reprezentacyjnego - nie mają na celu kształtowania pozytywnego wizerunku firmy, nie są związane z podejmowaniem klientów. Zatem, przedmiotowych wydatków poniesionych przez Spółkę nie należy traktować jako kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, przy spełnieniu wymogów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na zakup usługi cateringowej oraz produktów spożywczych wykorzystywanych w celu samodzielnego przygotowania posiłków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Podkreślić należy, że wydatki te muszą być racjonalne co do zasady i co do wielkości oraz odpowiednio udokumentowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.