IPPB3/423-127/11-8/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając argumenty Wnioskodawcy zaprezentowane w zażaleniu na postanowienie z dnia 6 czerwca 2011 r. znak w sprawie pozostawienia wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.), uzupełnionego w dniu 23 maja 2011 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) na wezwanie z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data doręczenia 13 maja 2011 r.) bez rozpatrzenia oraz wyjaśnień złożonych przez Spółkę w piśmie z dnia 4 lipca 2011 r. stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych objęcia przez spółkę komandytową, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem - wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa (w tym praw autorskich) wniesionego przez podatnika będącego osobą fizyczną - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych objęcia przez spółkę komandytową, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem - wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa w tym praw autorskich wniesionego przez podatnika będącego osobą fizyczną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jako komplementariusz będący osobą prawną jesteśmy podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Nasz udział w przychodach i kosztach spółki komandytowej określony jest w oparciu o art. 5 ust. 1 i ust. 2 UDOP. Spółka komandytowa nabyła, w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego - aportu, przedsiębiorstwo, które wykazywało dodatnią wartość firmy. Wśród składników wchodzących w skład nabytego aportem przedsiębiorstwa, był niezarejestrowany w Urzędzie Patentowym znak towarowy, stanowiący zbiór określonych elementów słowno-graficznych. Znak ten, na podstawie art. 228 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., został przez Spółkę ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego.

Pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu do BKIP w Płocku - 23 maja 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 29 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca poinformował, iż znak towarowy był przedmiotem praw autorskich przysługujących jego twórcy. Prawa te nie były przenoszone na inną osobę (podmiot) do czasu wniesienia ich aportem do spółki komandytowej jako elementu przedsiębiorstwa. Znak towarowy został stworzony osobiście przez podatnika w latach 90-tych XX wieku. Znak ten ma charakter logotypu o elipsoidalnym (spłaszczonym poziomo) kształcie, w którego centrum znajdują się stylizowane litery S... (będące inicjałami podatnika) koloru szarego, obwiedzione dwiema strzałkami zamykającymi elipsę o kolorach niebieskim (górna strzałka, skierowana w prawo) oraz czerwonym (dolna strzałka, skierowana w lewo).

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - dalej u.p.a.p.p., przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Stworzony przez A. R. logotyp ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze. Ułożenie znaków i liter w określonym kształcie, przy zachowaniu określonej ich stylistyki oraz kolorów miał charakter twórczy. Doprowadziło do stworzenia identyfikowalnego i odpowiadającego charakterowi działalności podatnika indywidualnego logotypu odróżniającego się od logotypów innych firm (zarówno z branży, jak i w ogóle innych podmiotów). Logotyp ten miał cechę nowości. Nie istniał bowiem wcześniej. Logotyp ten został ustalony - miał on bowiem konkretną formę graficzną i w tej też formie był używany.

W świetle przepisów u.p.a.p.p. nie ma zaś znaczenia, jakie było przeznaczenie przedmiotowego logotypu. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić trzeba, że przedmiotowy logotyp (mający pełnić funkcję znaku towarowego) był przedmiotem prawa autorskiego od chwili jego stworzenia przez podatnika. Należy także zauważyć, że utwory pełniące (mające pełnić) rolę znaków towarowych mogą być przedmiotem prawa autorskiego. Funkcja znaku towarowego nie pozbawia utworu przymiotu przedmiotu praw autorskich (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. akt IV CSK 359/09, Biuletyn Sądu Najwyższego 2010/7/12).

Znak towarowy "S...." został zarejestrowany dnia 15.lutego 2011 r. przez OHIM (Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego). Jest to rejestracja dotycząca terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Znak towarowy zarejestrowano w klasach (odpowiadających danym branżom) 09, 37, 39, 40, 42, pod numerem xx.

Rejestracja znaku towarowego nastąpiła na podstawie zgłoszenia złożonego 30 października 2009 r. Zgłoszenie zostało złożone jeszcze przez podatnika, który później wnosił aportem całe przedsiębiorstwo do spółki komandytowej. Procedura rejestracyjna znaku przeciągnęła się z powodu zgłoszenia zastrzeżeń przez inny podmiot z jednego z państw członkowskich UE, który domagał się nie używania tego znaku w jednej z początkowo zgłoszonych klas. Ostatecznie zrezygnowano z rejestrowania znaku w tej klasie, co pomyślnie zakończyło procedurę rejestracyjną. Prawo ochronne do znaku zostało zarejestrowane już po stronie spółki komandytowej, jednakże na podstawie wniosku złożonego jeszcze przez podatnika wnoszącego aportem swoje przedsiębiorstwo do spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w spółce komandytowej, prawo autorskie do znaku towarowego niezarejestrowanego w Urzędzie Patentowym, stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji i tym samym stanowi koszt podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Niezarejestrowany znak towarowy stanowi przedmiot prawa autorskiego i jako wartość niematerialna i prawna podlega amortyzacji.

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Znak towarowy, będąc zbiorem określonych elementów słowno-graficznych jest niewątpliwym przejawem działalności twórczej. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że zgodnie z ust. 4 art. 1, ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności, a z art. 17 uopa wynika, że twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu - czyli autorskie prawo majątkowe.

Co prawda, spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego jednakże na podstawie art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana oraz prowadzić przedsiębiorstwo pod własną firmą. W tym względzie spółka prowadzi odpowiednie ewidencje rachunkowe, które pozwalają na przypisanie przychodów, kosztów i dochodów podmiotom będącym podatnikami podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (będącym odpowiednikiem art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu,

dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Na podstawie powyższego zapisu, podatnik może, dokonywać odpisów amortyzacyjnych od stanowiącego przedmiot majątkowego prawa autorskiego - niezarejestrowanego znaku towarowego - zaliczonego do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

Ponieważ wszystkie z wymienionych wyżej warunków są w przedstawionym stanie faktycznym spełnione, jak również nie budzi wątpliwości fakt, iż znaki towarowe, niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym, stanowią przedmiot autorskiego prawa majątkowego - Wnioskodawca stoi na stanowisku, że stanowiące przedmiot majątkowych praw autorskich znaki towarowe niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, co następuje:

Wniosek z dnia 14 lutego 2011 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, w tym praw autorskich-przez osobę fizyczną do spółki komandytowej, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. (Pismo znak IPPB3/423-127/11-2/MS z dnia 29 kwietnia 2011 r. doręczono Stronie w dniu 13 maja 2011 r.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie dokonując analizy treści skierowanego do Wnioskodawcy wezwania i treści udzielonej pismem z dnia 23 maja 2011 r. odpowiedzi uznał, iż Wnioskodawca nie uzupełnił wniosku zgodnie z wezwaniem organu podatkowego. W konsekwencji organ wydał w dniu 3 czerwca 2011 r. postanowienie IPPB3/423-127/11-4/MS o pozostawieniu wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. bez rozpatrzenia i stwierdził, że stan faktyczny mający być przedmiotem interpretacji indywidualnej nie został opisany w sposób wyczerpujący, czym narusza art. 14b § 3 i uniemożliwia organowi podatkowemu wydanie interpretacji indywidualnej.

Na powyższe postanowienie Spółka złożyła w dniu 10 czerwca 2011 r. (data wpływu do BKIP - 13 czerwca 2011 r.) zażalenie i wniosła o uchylenie ww. postanowienia i wydanie interpretacji, zgodnie z treścią wniosku. Uzasadniając zażalenie Spółka podała, że w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2011 r. o sygn. IPPB3/423-127/11-2/MS Spółka złożyła stosowne wyjaśnienia pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. W dniu 4 lipca 2011 r. wpłynęło pismo z dnia 29 czerwca 2011 r. stanowiące uzupełnienie do ww. zażalenia, w którym Wnioskodawca dodaje, iż "sformułowanie użyte przez Spółkę we wniosku o wydanie interpretacji oraz w zażaleniu, z którego wynika, iż znak towarowy nie był ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport należy rozumieć jednoznacznie jako nieponiesienie żadnych kosztów na wytworzenie prawa autorskiego przez przedsiębiorcę wnoszącego aport oraz niezaliczenie do kosztów działalności żadnych elementów, jak również nie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z tego tytułu." Po rozpatrzeniu zażalenia oraz dodatkowo pisma z dnia 4 lipca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowieniem IPPB3/423-127Z/11-7/MS uchylił postanowienie będące przedmiotem zażalenia i uznał, że pismem z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu do BKIP) Wnioskodawca uzupełnił wniosek zgodnie z wezwaniem organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.