IPPB3/423-1268/14-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 9 marca 2015 r. Nr IPPB3/423-1268/14-2/MS (data doręczenia 18 marca 2015 r.) pismem z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 27 marca 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji mienia powierzonego Agencji na podstawie art. 6 i art. 8 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji mienia powierzonego Agencji na podstawie art. 6 i art. 8 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Agencja (dalej: A.) jest państwową osobą prawną działającą na podstawie ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1711 z późn. zm.) (dalej: ustawa o A.). Na podstawie art. 6 tej ustawy Skarb Państwa powierza A. wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 2 ustawy o A.

Gospodarkę finansową Agencji określa Rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji. Od początku funkcjonowania Agencji obowiązywały:

* Rozporządzenie z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji,

* Rozporządzenie z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji,a od 1 stycznia 2014 r.

* Rozporządzenie z dnia 14czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji.

Agencja do dnia 31 grudnia 2013 r. amortyzowała majątek trwały otrzymywany w trybie art. 6 bilansowo, odnosząc wartość umorzenia każdego okresu sprawozdawczego w ciężar kosztów z tytułu amortyzacji. Amortyzacja nieruchomości zagospodarowanych stanowiła koszty podatkowe.

Powstałe wątpliwości w wyniku wprowadzonych zmian, niżej omówionych, rozporządzeniem z dnia 18 stycznia 2005 r. w zakresie amortyzacji zostały rozstrzygnięte Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2006 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Zmiany polegały na pominięciu § 3 z rozporządzenia z dnia 5 sierpnia 1997 r., w którym ust. 2 doprecyzowywał kwestie amortyzacji - § 3 ust. 2. cyt. " Majątek trwały Agencji, w tym przekazany nieodpłatnie, oraz mienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podlega amortyzacji na zasadach ogólnych" a wprowadzeniu zapisu w § 5 ust. 2 lit. a § 5 cyt. "Fundusz zasobu ulega: 2) zmniejszeniu o: a) wartość netto rozchodowanego mienia, o którym mowa w art. 6 i 25a ustawy".

Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał za prawidłowe amortyzowanie majątku otrzymanego w zasób w trybie art. 6 Ustawy, uzasadniając:

"Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Agencja powołana została ustawą z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz Agencji (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1711 z późn. zm.). Agencja należy do kategorii jednostek organizacyjnych określanych jako państwowe osoby prawne. Przyznanie Agencji osobowości prawnej oznacza, że jest ona odrębnym od Skarbu Państwa podmiotem prawa działającym przez własne organy. Agencja wykonuje prawo własności i inne prawa rzeczowe na rzecz państwa w stosunku do mienia powierzonego, którego właścicielem jest nieprzerwanie Skarb Państwa (art. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz art. 6 ww. ustawy). Agencja jest więc instytucją powierniczą Skarbu Państwa, gdyż na zewnątrz występuje jako wyłączny dysponent określonego prawa, działając we własnym imieniu i ponosząc własną odpowiedzialność za te działania. Agencja została wyposażona w mienie stanowiące jej własność i nie wchodzące w skład mienia powierzonego. Wyodrębnienie prawne, organizacyjne i ekonomiczne Agencji skutkuje tym, że występuje ona w granicach porządku prawnego jako samodzielny podmiot w obrocie prawnym zarówno w dziedzinie prawa prywatnego (głównie prawa cywilnego), jak i prawa publicznego (w tym prawa podatkowego). W następstwie powyższego Agencja posiada status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Agencji, amortyzacja mienia nabytego z Ministerstwa Obrony Narodowej na podstawie art. 8 ust. 1 i ust. 1a ustawy o Agencji (mienie stanowiące własność Agencji) stanowi amortyzację podatkową na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach przewidzianych w tej ustawie. W opinii Agencji powyższe wynika z art. 9 ust. 1 i art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 8 ust. 1, 1a 12 ustawy o Agencji. Ww. przepisy, zdaniem Agencji, w sposób nie budzący jakichkolwiek wątpliwości interpretacyjnych uprawniają do dokonywania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16 m w stosunku do składników mienia stanowiącego własność Agencji.

Również odnośnie amortyzacji mienia przekazanego przez Ministerstwo Obrony Narodowej, o jakim mowa w art. 6 ustawy o Agencji, Strona stoi na stanowisku, że stanowi ona amortyzację podatkową na gruncie ww. przepisów ustawy o p.d.o.p. Dodatkowo Strona we wniosku przywołuje przepisy § 5 i 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji (Dz. U. Nr 21, poz. 172). Ww. rozporządzenie, zdaniem Strony, jednoznacznie przekonuje, że mienie powierzone Agencji zaliczane jest - tak jak każdego podatnika podatku dochodowego od osób prawnych do środków trwałych, podlega aktualizacji wyceny środków trwałych, a rachunkowość Agencji ma zapewnić ustalenie stanu umorzenia mienia. Jednak przepisami prawa decydującymi o kwalifikowaniu składników mienia do środków trwałych oraz normującymi zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych są, wg Strony, normy prawa podatkowego, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ukonstytuowane ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych uprawnienie Agencji do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w stosunku do mienia powierzonego potwierdzał, zdaniem Strony, dodatkowo przez wiele lat normodawca w § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji obowiązującego do dnia 7 listopada 2003 r. Utrata mocy prawnej ww. rozporządzenia nie może skutkować pozbawieniem Agencji do prawa amortyzacji podatkowej mienia jej powierzonego. Ustawodawca na gruncie żadnej ustawy nie zastrzegł, że instytucja powiernicza, tj. Agencja wykonuje prawo własności i inne prawa majątkowe, z wyjątkiem dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. Brak powyższego zastrzeżenia dopełnia ostatecznie argumentację za przyjęciem stanowiska prezentowanego we wniosku, że Agencji przysługuje uprawnienie do dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych w stosunku do mienia powierzonego.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Aby więc dany składnik majątkowy mógł podlegać amortyzacji podatkowej, muszą być spełnione jednocześnie następujące warunki:

* przewidywany przez podatnika okres używania tego składnika jest dłuższy niż rok,

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został przez podatnika nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, określonej w art. 17a pkt 1.

Amortyzacji podlegają zatem, co do zasady, jedynie te składniki majątkowe, które stanowią własność lub współwłasność podatnika. Pojęcia własności i współwłasności uregulowane zostały odpowiednio w art. 140-194 oraz 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z definicją cywilistyczną, własność jest prawem majątkowym, którego przedmiotem jest rzecz i która stanowi podstawową formę korzystania z rzeczy. Rzeczą natomiast, zgodnie z dyspozycją art. 45 k.c., są wyłącznie przedmioty materialne, które dzielimy na ruchome (ruchomości) oraz nieruchome (nieruchomości). Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Agencja została powołana i działa na podstawie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji. Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy zadaniem Agencji jest w szczególności gospodarowanie, utrzymanie i uporządkowanie stanu prawnego i prowadzenie ewidencji mienia, należącego do Skarbu Państwa. Agencja występuje w obrocie prawnym samodzielnie jako podmiot, któremu ustawa przyznała osobowość prawną i samodzielność gospodarczą. Agencja dysponuje mieniem powierzonym na zasadach określonych w ustawie (art. 23 i nast. ustawy), jest więc instytucją powierniczą Skarbu Państwa. W myśl art. 8 ust. 1 i 1 a ww. ustawy Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Skarbu państwa wyposaża Agencję w środki niezbędne do podjęcia działalności, które stanowić będą jej własność, a także może przekazać na własność Agencji mienie również wtedy, jeśli jest ono niezbędne do wykonywania jej zadań. Jednocześnie wykonywanie prawa własności w stosunku do mienia zostało powierzone przez Skarb Państwa na podstawie art. 6 tej ustawy. W związku powyższym, należy stwierdzić, iż przekazane Agencji mienie Skarbu Państwa stanowi niewątpliwie jej własność, a zatem spełniony jest warunek wynikający z cyt. wyżej art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym amortyzacji podlegają jedynie składniki majątkowe stanowiące własność lub współwłasność podatnika. Należy jednak zauważyć, iż ww. przepisy art. 16a ustawy o p.d.o.p. uzależniają prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wykorzystywania nabytych środków trwałych na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem Agencja może amortyzować tylko te składniki posiadanego mienia, które wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej, a uzyskanie przychodu nastąpiło w wyniku gospodarczego wykorzystania danego środka trwałego.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Agencja ma prawo amortyzować podatkowo środki trwałe powierzone jej przez Skarb Państwa na podst. art. 6 i art. 8 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz Agencji po spełnieniu ww. warunków wynikających z przepisu art. 16a ust. 1 ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu zauważa, iż dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostają przepisy powołanych przez Stronę rozporządzeń Rady Ministrów w sprawie zasad gospodarki finansowej Agencji."

Rozporządzenie z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. zapisem § 5 ust. 2 lit. c wprowadziło odmienną niż dotychczas zasadę, a mianowicie ewidencjonowania amortyzacji w ciężar funduszu zasobu. Cyt. " § 5 Fundusz zasobu ulega: 1)zmniejszeniu o: c) odpisy amortyzacyjne od wartości aktywów trwałych znajdujących odzwierciedlenie w funduszu zasobu."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, rozwiązanie występujące w rozporządzeniu z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie szczególnych zasad gospodarki finansowej Agencji obowiązujące od 1 stycznia 2014 r., w wyniku którego amortyzacja bilansowa obciąża fundusz zasobowy a nie rachunek zysków i strat, ma wpływ na podatkowe rozliczenie odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana w rozporządzeniu z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji wprowadzająca funduszowe rozliczanie amortyzacji bilansowej, nie ma wpływu na amortyzację podatkową. Rozporządzenie nie może skutkować pozbawieniem A. prawa do amortyzacji podatkowej mienia jej powierzonego. Ustawodawca na gruncie żadnej ustawy nie zastrzegł, iż A. wykonuje prawo własności i inne prawa majątkowe, z wyjątkiem dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z brakami formalnymi pismem z dnia 9 marca 2015 r. nr IPPB3/423-1268/14-2/MS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w kontekście powołanego w poz. 61 wniosku ORD-IN art. 16 ust. 1 pkt 63, art. 16a ust. 1, art. 16g przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako będącego przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca stwierdził, że:

"Uzupełniając stanowisko wyrażone w poz. 70 wniosku ORD-IN należy wskazać w pierwszej kolejności na art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Mając zatem na uwadze zapis art. 16a ust. 1 ww. ustawy należy uznać, że aby składnik majątkowy podlegał amortyzacji podatkowej, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

W ocenie Agencji przyznanie A. prawa amortyzowania środków trwałych powinno być analizowane w kontekście wymogów ustawowych, o których mowa w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem wystąpienia o interpretację są zatem zarówno poprzednio obowiązujące, jak i nowe przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji.

Jednocześnie należy zauważyć, że ograniczenia dotyczące możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zostały wskazane w art. 16c u.p.d.o.p. Szczególne znaczenie ma art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p., zgodnie z którym amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia lub zaprzestania działalności gospodarczej, w której te składniki były używane. W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność (...). Powyższy przepis jednoznacznie wskazuje, że brak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy środek trwały nie jest używany z uwagi na zawieszenie lub zaprzestanie działalności gospodarczej. Tym samym, jeżeli podatnik nie zaprzestał lub nie zawiesił działalności gospodarczej, a środek trwały nie jest czasowo używany, podatnik ma prawo dokonywania w tym okresie odpisów amortyzacyjnych. Ograniczenie, o którym mowa w art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p. nie uzależnia bowiem braku możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zdatności do używania lecz od faktu, że środek trwały nie może być używany z uwagi na zawieszenie lub zaprzestanie działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Ministra Finansów. I tak, w interpretacji z dnia 27 sierpnia 2010 r. Nr IBPBI/2/423-810/10/AK Minister Finansów wskazał, że " art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p. wskazuje bezpośrednio, że amortyzacji podatkowej nie podlegają tylko takie składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której były wykorzystywane. Tym samym okresowe zaprzestanie używania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był używany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego". Stanowisko prezentowane przez Ministra Finansów jest zgodne z orzecznictwem sądów administracyjnych, w tym z m.in. z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 października 2011 r. (sygn. akt II FSK 725/10), w którym czytamy: "składnik majątku podlega odpisom amortyzacyjnym jako środek trwały tylko wtedy, gdy:

* będzie wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w przewidywanym czasie używania dłuższym niż rok,

* środek trwały został przez podatnika nabyty, stanowi jego własność,

* środek trwały został nabyty jako kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania, a to oznacza, że jego późniejsza niekompletność nie ma, tak z punktu widzenia wykładni art. 16a ust. 1 pkt 1-3 u.p.d.o.p. istotnego znaczenia."

W przypadku A. nie zachodzą przesłanki z art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p., które uniemożliwiałyby dokonywanie odpisów amortyzacyjnych według zasad podatkowych. Agencja spełnia wymogi ustawowe wskazane w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. - potwierdzone również orzecznictwem sądów administracyjnych oraz stanowiskiem Ministra Finansów. Jak wcześniej opisano w poz. 68 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, A. została powołana w celu gospodarowania, utrzymywania, uporządkowania stanu prawnego i prowadzenia ewidencji mienia należącego do Skarbu Państwa (art. 7 ust. 1 ustaw o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji). Wymaga podkreślenia, że Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do przekazanego mienia (art. 6 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami...), zaś Minister Obrony Narodowej, działając w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa, wyposaża Agencję w środki niezbędne do podjęcia działalności, które stanowić będą jej własność (art. 8 ust. 1 ustawy).

W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że mienie powierzone Agencji stanowi jej własność - co oznacza, że została spełniona przesłanka z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., pozwalająca na dokonywanie amortyzacji podatkowej. Zdaniem Agencji amortyzacja będzie dotyczyć tych składników mienia, które A. wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej - zgodnie z zasadą, że składniki majątkowe muszą być wykorzystywane przez podatnika wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jak orzekł NSA w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1233/11): "Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą wiąże się z bezpośrednim, a więc fizycznym ich wykorzystywaniem (używaniem) przez podatnika."

Konkludując należy uznać, że A. może amortyzować " podatkowo" środki trwałe powierzone jej na podstawie art. 6 oraz art. 8 ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa (...) - po spełnieniu wymogów ustawowych wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie A. przy rozstrzyganiu kwestii uznania prawa Agencji do korzystania z amortyzacji podatkowej nie mają wpływu zmiany rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Agencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.