IPPB3/423-1219/08-4/MW - Wydatki związane z organizacją sprzedaży premiowej jako koszty podatkowe.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-1219/08-4/MW Wydatki związane z organizacją sprzedaży premiowej jako koszty podatkowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) uzupełnione pismem (data nadania 17 października 2008 r., data wpływu 20 października 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 14 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1176/08-2/SP, IPPB3/423-1219/08-2/MW (data doręczenia 16 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia kosztu zakupu wycieczki zarówno w części poniesionej za klientów, jak również za pracowników oddelegowanych do obsługi wycieczki do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia kosztu zakupu wycieczki zarówno w części poniesionej za klientów, jak również za pracowników oddelegowanych do obsługi wycieczki do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej środków ochrony roślin, nasion, nawozów i węgla. W celu "przywiązania" klientów do firmy, Spółka na początku sezonu określiła warunki jakie musi spełniać klient aby uzyskać premię. Premią jest uczestnictwo w wycieczce. Wycieczka zostanie zakupiona od podmiotu, który świadczy usługi w zakresie turystyki i wypoczynku zorganizowanego. Oprócz klientów, uczestnikami wycieczki będą również pracownicy Spółki obsługujący wycieczkę, odpowiedzialni za sprawy organizacyjne. Pracownicy będą uczestniczyć w wycieczce w ramach delegacji służbowych. W zależności od tego gdzie zostanie zorganizowana wycieczka (w kraju czy za granicą), pracownik zostanie oddelegowany odpowiednio w podróż służbową krajową lub zagraniczną.

Klient aby uzyskać premię musi w okresie od pierwszego stycznia danego roku do momentu organizacji wycieczki zakupić w Spółce towar na określoną wartość oraz dokonać zapłaty w terminie określonym na fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy koszt zakupu wycieczki w całości, to znaczy zarówno w części poniesionej za klientów jak również za pracowników jest dla Spółki kosztem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.

Czy opłata poniesiona za pracownika jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy?

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 15 ust. 1.

Zdaniem Spółki koszt zakupu wycieczki nie jest wymieniony w art. 16, jest kosztem pośrednio związanym z uzyskanym przychodem. Na rynku, na którym Spółka prowadzi działalność, istnieje wiele firm konkurencyjnych, które walczą o klienta. Aby utrzymać się na rynku i prowadzić działalność tak, by przychody pozostały na określonym poziomie lub zwiększały się, Spółka musi premiować klientów, aby ciągle pozyskiwać nowych oraz przywiązać tych, którzy zaopatrywali się dotychczas.

Spółka stoi na stanowisku, iż również wartość opłaty poniesionej za pracownika jest kosztem podatkowym, ponieważ pracownik zostanie oddelegowany by na wycieczce zadbać o klientów, tym samym świadczyć pracę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

*

konieczność faktycznego - co do zasady - poniesienia wydatku,

*

poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów określony w art. 16 ust. 1.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 tejże ustawy. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka aby zatrzymać dotychczasowych klientów oraz pozyskać nowych, wprowadziła sprzedaż premiową towarów. Jak wyjaśniono, dla biorących udział w sprzedaży premiowej kontrahentów nagrodą jest wycieczka. Tak więc wykonanie obowiązku wręczenia nagrody w sprzedaży premiowej wiąże się nierozerwalnie z czynnością dokonania wcześniejszego zakupu towarów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują odrębnie zagadnienia sprzedaży premiowej czy innych form promocji. Kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wszelkiego rodzaju prezenty (nagrody, premie) przekazane w celu uatrakcyjnienia sprzedaży należy rozpatrywać na gruncie ogólnych zasad sformułowanych w art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Sprzedaż premiowa jest publicznym przyrzeczeniem, że za spełnienie określonych warunków zostanie przyznana nagroda - premia. Daną czynność można uznać za sprzedaż premiową jeżeli m.in.:

*

dochodzi do wydania nagrody z racji nabycia towaru lub usługi,

*

nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu,

*

nagroda nie zostaje przyznana w formie pieniężnej ani towarach lub usługach, które sprzedano nabywcy.

Jak wyjaśniono Spółka już na początku sezonu określiła warunki sprzedaży premiowej. Działania podatnika zmierzające do uatrakcyjnienia sprzedaży, zachęcenia potencjalnych klientów do większych zakupów, może przyczynić się lub przyczyniło do zwiększenia przychodów. Organizacja sprzedaży premiowej, przyznawanie nagród ma również na celu umocnienie więzi gospodarczych (handlowych) podatnika z jego kontrahentami (nabywcami). Możliwość uzyskania atrakcyjnych nagród skłania nabywców do kontynuowania zakupów w firmie, która je oferuje. Wpływa zatem na wzrost sprzedaży oferowanych produktów, a co za tym idzie, na osiągane przez Spółkę przychody.

Reasumując należy stwierdzić, że wydatki związane z organizacją sprzedaży premiowej jak i zakup nagrody w postaci wycieczki oraz oddelegowanie pracowników do obsługi przedmiotowej nagrody-wycieczki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie ogólnego przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl