IPPB3/423-1174/14-2/PK1

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/423-1174/14-2/PK1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu: 19 listopada 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi transportowe i spedycyjne. W celu zrealizowania zleceń korzysta z usług podwykonawców. Umowy zawierane z klientami, jak i zleceniobiorcami przewidują różnego rodzaju kary/ odszkodowania z tytułu niewłaściwej realizacji zleceń lub opóźnień w świadczeniu usługi tj:

1. kara/odszkodowanie za uszkodzenie towaru lub opakowania w transporcie

(uszkodzenie towaru lub opakowania w transporcie może powstać w wyniku zastosowania niewłaściwego zabezpieczenia przez magazynierów, niewłaściwego ułożenia towaru w samochodzie a także podczas gwałtownego hamowania, skrętu samochodu, zamoczenia na skutek nieszczelnej plandeki, rozbicia szyby, wypadku drogowego itp.)

2.

kara/odszkodowanie za braki w transporcie (na skutek kradzieży, zaginięcia)

3.

kara/odszkodowanie za nieterminową dostawę

(auto nie zostanie podstawione na czas na załadunek lub rozładunek)

4. kara/odszkodowanie za anulowanie zlecenia

(transport zostanie odwołany przez klienta w ostatnim momencie, kiedy auto jest już podstawione do załadunku. Może być to spowodowane opóźnieniem w dostawie towarów, produkcji. W takiej sytuacji przewoźnik wystawia notę obciążeniową Spółce a Wnioskodawca klientowi)

5. kara/odszkodowanie za postój auta

(Na skutek braku towaru, zatoru w magazynie auto nie zostaje załadowane lub rozładowane na czas. Zwykle pierwsze 24 godziny zwolnione są z opłat postojowych, kolejne jednak oznaczają kary)

6. kara/odszkodowanie za niepodstawienie auta na załadunek/rozładunek

(Przewoźnik lub Spółka minio wcześniej przyjętego zlecenia nie podstawi auta na załadunek. Może być to spowodowane awarią, brakiem samochodu)

7. kara/odszkodowanie za spóźnienie auta na załadunek/rozładunek

(umowy przewidują dopuszczalne spóźnienie samochodu na załadunek/rozładunek. Po przekroczeniu tego czasu przewoźnik, Spółka obciążani są karami. Spóźnienie może nastąpić na skutek korków na drodze, awarii samochodu, przekroczenia czasu pracy kierowców, wypadku)

8. kara/odszkodowanie za dwukrotny podjazd na załadunek/rozładunek

(na skutek zmiany w ostatniej chwili godziny lub dnia dostawy auto podjeżdża drugi raz na załadunek lub rozładunek)

9. kara/odszkodowanie za brak ładunku na trasie

(samochód podstawiany jest na wcześniej awizowany załadunek, natomiast na skutek najczęściej niewyprodukowania towaru nie dochodzi do realizacji zlecenia)

10. kara/odszkodowanie za przekierowanie auta

(podczas załadunku lub rozładunku okazuje się, że towar czeka lub ma zostać rozładowany w innym miejscu niż pierwotnie zostało ustalone. Zamówienie zostaje zmodyfikowane, samochód przyjeżdża do innego magazynu, co wiąże się z dodatkowymi kosztami)

11. kara/odszkodowanie za dodatkowe miejsce załadunku/rozładunku

(klient zmienia zlecenie w ostatnim momencie i wyznacza dodatkowe miejsca załadunku lub rozładunku, które nie były przewidziane w pierwotnych ustaleniach)

Spółka zobowiązana jest do ponoszenia powyższych kar, gdyż są one powszechne w obrocie transportowym, ich nieuregulowanie spowodowałoby utratę klientów, następnych zleceń lub podwykonawców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kary, którymi obciążają Spółkę klienci/zleceniobiorcy stanowią koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też należy je wyłączyć z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy.

2. Czy odszkodowania otrzymane przez Spółkę od podwykonawców//klientów stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a należy je wyłączyć z przychodów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w Kodeksie cywilnym. Przepis art. 483 § 1. k.c. stwierdza, iż można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Unormowania zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 22 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług,

Stosownie do norm art. 774 k.c. przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Cechą konstruktywną umowy przewozu jest przewiezienie rzeczy do miejsca przeznaczenia.

Tak też w rozpatrywanym przypadku możemy stwierdzić, iż kary wskazane w punkcie 1) i 2) wiążą się z wadliwym wykonaniem usługi i należy je wyłączyć z kosztów uzyskania przychodu. Natomiast kary zdefiniowane w punkcie 3) - 11) wiążą się z normalnym wykonaniem usługi i nie wynikają z wadliwego jej wykonania, a więc można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzyskane przez F. Sp, z o.o. przychody z tytułu wystawionych podwykonawcom lub zleceniodawcom not obciążeniowych za uszkodzenie towaru w transporcie, braki w załadunku transportu, o których mowa w pkt 1 i 2) wniosku nie stanowią dla Spółki przychodu podatkowego, gdyż na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a) Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast pozostałe odszkodowania wskazane w pkt 3 -11) stanowią dla Spółki przychód podatkowy o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl