IPPB3-423-1172/08-2/KR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania czynszu inicjalnego za koszt należący do kategorii kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

* uznania opłaty manipulacyjnej za koszt należący do kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe

* uznania czynszu nr 0 za koszt należący do kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W maju 2008 r. Zakład zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód dostawczy K na 5 lat. Z tego tytułu zostały poniesione koszty: czynsz inicjalny-netto 3465,00; opłata manipulacyjna-netto 693,00; czynsz nr 0- netto i 9702,00. Czynsz nr 1 oraz kolejne za miesiąc będą wynosiły netto 1237,28.

Umowa określa,że czynsz inicjalny jest płatny w chwili zawarcia umowy, czynsz nr 0 oraz opłata manipulacyjna są płatne w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego; terminy płatności kolejnych czynszów przypadają w odstępach comiesięcznych od dnia podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego. W rozdziale III umowy Regulowanie opłat zaznaczono, że "przez opłaty rozumie się w szczególności czynsz inicjalny" czynsze leasingowe, depozyt gwarancyjny oraz opłaty manipulacyjne. Czynsz inicjalny pokrywa koszty poniesione przez leasingodawcę związane z doprowadzeniem do zawarcia umowy. Leasingodawca zastrzega sobie prawo podwyższenia czynszu nr 0 " który stanowi opłatę za pierwszy miesiąc korzystania ze sprzętu. Opłaty manipulacyjne pobierane są zgodnie z obowiązującą tabelą opłat i prowizji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Spółki czynsz inicjalny należy uznać za koszt należący do kategorii kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ponieważ zgodnie z umową jest związany z doprowadzeniem do zawarcia umowy, powinien być rozliczany proporcjonalnie do długości trwania umowy.

Opłatę manipulacyjną należy uznać za koszt należący do kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami (art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ponieważ poniesienie tego kosztu nie jest warunkiem zawarcia umowy, winien być potrącony w kosztach jednorazowo.

Czynsz nr 0 mimo tego że jest wielokrotnie wyższy nit kwoty płacone w kolejnych miesiącach należy uznać za koszt należący do kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami (Art. 15 ust. 4) Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych " ponieważ zgodnie z umową jest to czynsz za pierwszy miesiąc a poniesienie jego nie jest warunkiem zawarcia umowy oraz leasingodawca zastrzegł sobie w umowie możliwość podwyższenia czynszu nr 0, winien być potrącony w kosztach jednorazowo.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy - dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu - można potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów zwłaszcza te, które odnoszą się nie tylko do roku podatkowego, w jakim zostały poniesione, ale i do lat następnych, jest uzależniony od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio czy pośrednio związanych z przychodami. Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 ustawy oraz art. 15 ust. 4b-4e w brzmieniu wprowadzonym nowelą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589).

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy).

W myśl zaś art. 15 ust. 4d ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

Spełnienie przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do umów leasingu operacyjnego, stanowi podstawowe kryterium możliwości zaliczenia poniesionych na ich podstawie wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Art. 17a pkt 1 ustawy definiuje umowę leasingu jako umową nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umową, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym" oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków drugiej stronie, zwanej "korzystającym" podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Opłaty leasingowe, co do zasady, zaliczane są do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można przyporządkować do określonego przychodu. Opłaty o charakterze wstępnym warunkujące rozpoczęcie realizacji umowy leasingu są kosztem dotyczącym całej umowy i ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu zawartej na czas oznaczony. Zauważyć należy, że to jak są ukształtowane prawa i obowiązki stron umowy leasingu, zależy od ich uznania, byleby treść lub cel umowy nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) tej umowy, ustawie oraz zasadom współżycia społecznego. Wynika to z zasady swobody umów. Umowa leasingu należy do umów nazwanych, umożliwiających korzystanie z cudzej rzeczy w określony sposób, uregulowanej w kodeksie Cywilnym. Kodeks stworzył tylko ogólne przepisy, chroniące interesy obydwu stron umowy leasingu, strony jednak w ramach tych przepisów mogą dowolnie kształtować swoje prawa i obowiązki. Odnośnie czynszu zerowego i opłaty manipulacyjnej są indywidualnie ustalane przy podpisywaniu umowy leasingu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zakład zawarł umowę leasingu operacyjnego na okres 5 lat. Umowa określa, ze czynsz inicjalny jest płatny w chwili zawarcia umowy, czynsz 0 oraz opłata manipulacyjna są płatne w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego. Czynsz inicjalny pokrywa koszty poniesione przez leasingodawcę związane z doprowadzeniem do zawarcia umowy. Leasingodawca zastrzega sobie prawo podwyższenia czynszu 0, który stanowi opłatę za pierwszy miesiąc korzystania ze sprzętu.

Zapłata czynszu inicjalnego warunkuje zawarcie umowy leasingu operacyjnego natomiast zapłata czynszu 0 i opłaty manipulacyjnej warunkuje wydanie przedmiotu leasingu, gdyż jest płacona w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego.

Podkreślić należy, że bez względu na nazewnictwo, jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy, a więc skuteczności tej umowy, to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu opłaty o charakterze wstępnym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy należy stwierdzić, że czynsz inicjalny, czynsz 0 i opłata manipulacyjna są kosztami pośrednimi. Ww. opłat nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiągniętymi przez podatnika, gdyż są one na ogół uiszczane jednorazowo, przed wydaniem przedmiotu leasingu, a ich zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ww. opłaty podlegają rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock