IPPB3/423-1075/13-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2014 r. - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka. z o.o. (dalej jako: "ZT", "Wnioskodawca") posiada 100% udziałów w spółce Z Sp. z o.o. (dalej: "ZTT", "Współwłaściciel"). ZT i ZTT (dalej jako: "Współwłaściciele") są współwłaścicielami zabudowanych nieruchomości składającej się z:

(i) działki gruntu o numerze ewidencyjnym 32/2, o powierzchni 14.137 m²; oraz

(ii) działki gruntu o numerze ewidencyjnym 33, o powierzchni 16.605 m²;

dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Udział ZT i ZTT w prawie własności powyższych działek wynosi odpowiednio 88/100 i 12/100.

ZTT zamierza nabyć wynoszący 12/100 udział w działce gruntu o numerze ewidencyjnym 32/1, o powierzchni 950 m^2,. położonej przy ulicy Y, miasto, Dzielnica Ś., dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Po powyższym nabyciu, działka 32/1 zostanie przeniesiona do KW oraz zostanie połączona z działkami 33 i 32/2, które razem będą stanowić jedną nieruchomość.

Na działkach 32/2 oraz 33 został wybudowany budynek wielofunkcyjny o powierzchni zabudowy 30 165 m^2, oraz o powierzchni całkowitej 213 244,01 m² (dalej jako "Budynek"). Budynek stanowi część składową działek 32/2 oraz 33. Ponieważ podczas budowy Budynku zostały przekroczone granice działki 32/1, w związku z czym Budynek jest częściowo położony także na działce 32/1, na rzecz każdoczesnych właścicieli działek 32/2 oraz 33 została ustanowiona w akcie notarialnym z 28 czerwca 2013 r., oraz ujawniona w księdze wieczystej, tzw. służebność budynkowa, polegająca na prawie posadowienia i korzystania ze wzniesionego, z przekroczeniem granic, Budynku, w tym do korzystania z części gruntu na którym posadowiony jest Budynek. Działki 32/1, 32/2 i 33 oraz Budynek powoływane są dalej razem jako: "Nieruchomość".

W skład Budynku wchodzą następujące powierzchnie, stanowiące jego części składowe:

Na podstawie umowy o podział quoad usum (dalej: Umowa Quoad Usum) ZT oraz ZTT określiły sposób korzystania z ww. części Budynku polegający na tym, że:

(i) wyłącznym użytkownikiem Centrum Handlowego, L. oraz Garażu, wraz ze wszystkimi elementami przeznaczonymi do wyłącznego użytku wchodzącymi w skład albo stanowiącymi części składowe Galerii Handlowej lub L. jest ZT;

(ii) wyłącznym użytkownikiem S, wraz ze wszystkimi elementami przeznaczonymi do wyłącznego użytku wchodzącymi w skład, albo stanowiącymi części składowe S jest ZTT;

(iii) ZT oraz ZTT mają prawo do bezpłatnego korzystania z Powierzchni Wspólnych, zgodnie z ich przeznaczeniem i bez naruszania praw drugiej strony Umowy Quoad Usum oraz zgodnie z wszelkimi regulaminami wewnętrznymi Budynku.

W konsekwencji, na podstawie Umowy Quoad Usum, prawo do wyłącznego wykonywania wszelkich praw i ponoszenia obowiązków ciężarów związanych z korzystaniem z powierzchni użytkowej Galerii Handlowej, Garażu oraz L. w tym również należne przychody wynikające z zawartych umów najmu lub innych umów uprawniających do korzystania z ww. części Budynku przysługują ZT. Jednocześnie, prawo do wyłącznego wykonywania wszelkich praw i ponoszenia obowiązków i ciężarów związanych z korzystaniem ze S, w tym również należne przychody wynikające z zawartych umów najmu lub innych umów uprawniających do korzystania z powierzchni użytkowej S, przysługują ZTT.

ZT oraz ZTT zamierzają znieść umownie współwłasność Nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali w odniesieniu do

1. Centrum Handlowego,

2. L.,

3. S,

4. Garażu.

W wyniku zawarcia powyższej umowy, ZT zostanie wyłącznym właścicielem odrębnych lokali (i) Centrum Handlowego, (ii) L. oraz (iii) Garażu podczas gdy ZTT zostanie wyłącznym właścicielem lokalu S. Jednocześnie, ZT oraz ZTT staną się współwłaścicielami Powierzchni Wspólnych jak również gruntu na którym posadowiono Budynek w którym znajdują się wydzielane lokale. Udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych będzie odpowiadał proporcji w jakiej powierzchnie odpowiednich lokali pozostają w stosunku do całkowitej powierzchni Budynku.

W związku ze zniesieniem współwłasności Nieruchomości ZT oraz ZTT nie będą dokonywać między sobą żadnych dopłat lub spłat pieniężnych. Zasadniczo, wartość wyodrębnionego Centrum Handlowego, L. oraz Garażu, a także udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu, których właścicielem będzie ZT oraz wartość wyodrębnionego S, jak również udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu, którego właścicielem będzie ZTT powinna odpowiadać wartości udziałów ZT i ZTT we współwłasności Nieruchomości, przed datą zniesienia współwłasności. Nie można jednak wykluczyć że powyższe wartości (tekst jedn.: wartość wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu po zniesieniu współwłasności oraz odpowiadających im udziałów we współwłasności przed zniesieniem współwłasności) mogą się różnić, co zostanie ustalone na podstawie operatów szacunkowych sporządzonych przez rzeczoznawców majątkowych przed i po zniesieniu współwłasności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynikające ze zniesienia współwłasności Nieruchomości otrzymanie przez Wnioskodawcę praw i własności wyodrębnionych lokali, tj. Centrum Handlowego, L. oraz Garażu wraz udziałem we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy Quoad Usum, będzie stanowiło przychód Wnioskodawcy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w sytuacji gdy Współwłaściciele nie będą dokonywali między sobą żadnych dopłat lub spłat.

2. Czy w przypadku gdy Organ uzna, że w opisanym zdarzeniu przyszłym po stronie Wnioskodawcy może powstać przychód podatkowy, podstawę opodatkowania stanowiłaby ewentualna nadwyżka wartości rynkowej otrzymanych lokali (wraz z odpowiadającym im udziałem we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu) wyodrębnionych w drodze zniesienia współwłasności ponad wartością rynkową udziału posiadanego przez Wnioskodawcę w Nieruchomości na moment zniesienia współwłasności.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności Nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali oraz udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu, w sytuacji gdy nastąpi ono bez ustanowienia obowiązku uiszczenia dopłat lub spłat a każdy ze Współwłaścicieli tj. także Wnioskodawca otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum, nie będzie czynnością powodującą powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu zniesienia współwłasności w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "Ustawa CIT"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest z zastrzeżeniem art. 10 i 11 nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest strat.

Artykuł 12 ustawy CIT precyzuje poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w ust. 1, rodzaje przychodów. Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy), zaś zgodnie z ust. 1 pkt 2 tej ustawy przychodami (...) jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...). Z kolei za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W konsekwencji za przychód należy uznać każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, definitywnym, bezzwrotnym. Przy czym w przypadku przychodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej już sam fakt, że przychód staje się należny powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Jednocześnie zgodnie z poglądem judykatury doktryny, przychodem podatkowym jest trwałe zwiększenie majątku podatnika, które może wyrażać się w zwiększeniu jego aktywów lub zmniejszenie jego pasywów (w kategoriach bilansowych).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali z 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 149, dalej: Ustawa o własności lokali), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu mogą stanowić odrębne nieruchomości. Z kolei w myśl art. 3 ust. 13 Ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Przez nieruchomość wspólną należy rozumieć grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Udział w nieruchomości wspólnej powinien odpowiadać stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Stosownie do art. 7 Ustawy o własności lokali, odrębną własność lokalu można ustanowić m.in. w drodze umowy, zawartą w formie aktu notarialnego. W myśl art. 8 ust. 3 Ustawy o własności lokali, umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może zostać zawarta m.in przez współwłaścicieli nieruchomości.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Ustawy o własności lokali, w zakresie nie uregulowanym tą ustawą do własności lokali stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Ponadto, zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Natomiast stosownie do art. 212 § 1 Kodeksu jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Stosownie do art. 212 § 3 Kodeksu, jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. Powyższe zasady znajdują odpowiednie zastosowanie w przypadku umownego zniesienia współwłasności.

Obowiązek spłaty lub dopłaty ciąży na tym współuprawnionym (współwłaścicielu), który uzyskuje aktywa w następstwie zniesienia współwłasności o wartości ponad swój udział. Spłata stanowi zatem świadczenie pieniężne na rzecz innego współuprawnionego stanowiące równowartość jego udziału, zaś dopłata - świadczenie uzupełniające wartość jego udziału.

Zatem, celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy które stanowią przedmiot współwłasności.

Wobec powyższego jeżeli każdy ze Współwłaścicieli otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum, a zniesienie współwłasności odbywa się bez spłat i dopłat, to w wyniku zniesienia współwłasności nie dojdzie do trwałego zwiększenia majątku Współwłaścicieli a jedynie zmiana tytułu prawnego do korzystania z określonych rzeczy (ze współwłasności Nieruchomości we własność Lokali i współudział we własności gruntu). Każdy ze Współwłaścicieli stanie się właścicielem tej części Nieruchomości, którą użytkował dotychczas na podstawie Umowy Quoad Usum. Z samego faktu zniesienia współwłasności wartość majątku przysługującego każdemu ze Współwłaścicieli jak i forma jego używania nie ulegną zmianom.

Należy również podkreślić, że zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali nie stanowi również zbycia i odpowiednio nabycia lokali przez Współwłaścicieli. Prawo własności odrębnych lokali zostanie wytworzone w wyniku zniesienia współwłasności. Nie istniało one wcześniej a zatem nie mogło być zbyte jednemu Współwłaścicielowi przez drugiego Współwłaściciela.

Biorąc więc pod uwagę, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym:

zniesienie współwłasności Nieruchomości nie będzie, w ocenie Wnioskodawcy, skutkować zwiększeniem bądź zmniejszeniem stanu majątku Współwłaścicieli, a tym samym nie będzie wiązać się z powstaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego po stronie ZT lub ZTT.

W konsekwencji, zniesienie współwłasności Nieruchomości nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy obowiązkiem rozpoznania przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności w drodze ustanowienia odrębnej własności lokali nie będzie oznaczało powstania przychodu dla Wnioskodawcy również w przypadku gdy określona w stosownych operatach szacunkowych wartość wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu po zniesieniu współwłasności będzie różniła się od odpowiadającego Wnioskodawcy udziału we współwłasności Nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Ewentualne różnice w tym zakresie nie będą bowiem wynikiem transakcji czy rozporządzeń wykonywanych pomiędzy Współwłaścicielami ale skutkiem szeregu czynników, przykładowo takich jak zmiana wartości poszczególnych części Budynku.

Dodatkowo należy zauważyć, że faktyczna wartość poszczególnych lokali może być ustalona dopiero po zniesieniu współwłasności, ponieważ przed zniesieniem współwłasności Nieruchomości taki lokal, tj. lokal w odniesieniu do którego ustanowiono odrębny przedmiot własności, w sensie prawnym nie będzie istniał. W konsekwencji ustalenie jego wartości byłoby utrudnione i mogło mieć charakter jedynie orientacyjny. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do opodatkowania zniesienia współwłasności Nieruchomości, w sytuacji, gdy skutkuje ona wyłącznie zmianą (przekształceniem) formy prawnej dysponowania częściami Nieruchomości, polegającej na używaniu poszczególnych części Nieruchomości na podstawie Umowy Quoad Usum, na własność,

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przykładowo przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu który w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2010 r., sygn. ILPB3/423-344/10-3/EK wskazał, że:

"różnica pomiędzy wartością udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości na dzień powstania tego prawa a wartością części Nieruchomości jakie będą przyznane każdej ze spółek w wyniku jego zniesienia nie będzie wynikać z faktu fizycznego zmniejszenia udziału jednej ze Spółek w Nieruchomości wspólnej i odpowiedniego zwiększenia udziału drugiej Spółki, a (wyłącznie) z nieproporcjalnego wzrostu wartości obu części Nieruchomości użytkowanych quoad usum, mimo iż stosunek wartości części Nieruchomości, jaką każda ze Spółek otrzyma w wyniku zniesienia współużytkowania wieczystego nie będzie odpowiadać wzajemnemu stosunkowi udziałów w prawie użytkowania wieczystego, to żadna ze Spółek nie otrzyma z tytułu zniesienia współużytkowania wieczystego dodatkowego przysporzenia (...) zniesienie współużytkowania wieczystego Nieruchomości, w wyniku którego każda ze Spółek stanie się użytkownikiem wieczystym tej części Nieruchomości, którą użytkowania dotychczas w oparciu o podział quoad usum przy czym żadna ze Spółek nie zostanie zobowiązana do zwrotu drugiej części poniesionych nakładów, bądź uiszczenia na jej rzecz dopłaty, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych".

Podobne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który w interpretacji indywidualnej z 5 października 2010 r., sygn. ITPB3/423-350/10/MT potwierdził, że: "zniesienie współużytkowania wieczystego Nieruchomości, w wyniku którego każda ze Spółek stanie się użytkownikiem wieczystym tej części Nieruchomości, którą użytkowała dotychczas w oparciu o podział quaod usum, przy czym żadna ze Spółek nie zostanie zobowiązana do zwrotu drugiej części poniesionych nakładów, bądź uiszczenia na jej rzecz dopłaty, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych."

Podobne stanowisko potwierdził również:

* Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2010 r., sygn. IPPB5/423-281/10-3/DG,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 czerwca 2010 r., sygn. IPPB5/423-206/10-4/DG,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-513/10/JD,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 maja 2010 r., sygn. IPPB5/423-146/10-4/DG.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zniesienie współwłasności Nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali oraz udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnych oraz gruntu nie będzie stanowiło zdarzenia w wyniku którego powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód podatkowy w sytuacji gdy każdy ze Współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum i jednocześnie żaden ze Współwłaścicieli nie będzie obowiązany do uiszczenia na rzecz drugiego jakichkolwiek dopłat lub spłat. Przychód taki nie powstanie również w przypadku gdy w wyniku sporządzonych przed i po zniesieniu współwłasności operatów szacunkowych okaże się ze występuje po stronie Wnioskodawcy nadwyżka wartości rynkowej wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu ponad wartość udziału Wnioskodawcy we współwłasności Nieruchomości przed jej zniesieniem.

Ad.2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdyby Organ uznał, że w opisanym zdarzeniu przyszłym po stronie Wnioskodawcy może powstać przychód podatkowy, z czym Wnioskodawca się nie zgadza, podstawę opodatkowania mogłaby ewentualnie stanowić potencjalna nadwyżka wartości rynkowej otrzymanych lokali (wraz z odpowiadającym im udziałem we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu) wyodrębnionych w drodze zniesienia współwłasności ponad wartością rynkową udziału posiadanego przez Wnioskodawcę w Nieruchomości na moment zniesienia współwłasności. Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, iż podstawa opodatkowania może nie być możliwa do ustalenia, w szczególności z uwagi na fakt, iż w momencie zniesienia współwłasności nie będzie istniało prawo własności wyodrębnionych lokali, a w ustawie CIT brak jest przepisu wskazującego na sposób określenia podstawy opodatkowania w przypadku zniesienia współwłasności. w szczególności poprzez wyodrębnienie samodzielnych lokali oraz ustanowienie ich odrębnej własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi-tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.