IPPB3/423-1052/11-2/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* obowiązków likwidowanej spółki kapitałowej jako płatnika podatku dochodowego od osób prawnych w sytuacji przekazania majątku tej spółki na rzecz udziałowca - jest prawidłowe;

* konsekwencji podatkowych jakie poniesie likwidowana spółka kapitałowa, występująca w charakterze podatnika, w sytuacji przekazania majątku tej spółki na jej udziałowca w związku z likwidacją - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych przekazania majątku spółki kapitałowej na jej udziałowca w związku z likwidacją tej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem dla celów podatkowych. 100% udziałów Spółki zostanie nabyte przez inną spółkę kapitałową, polskiego rezydenta podatkowego. W celu m.in. uproszczenia struktury własnościowej grupy, zminimalizowania ryzyk biznesowych oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania tych podmiotów, Wspólnik rozważa i prawdopodobnie podejmie decyzję o rozwiązaniu i likwidacji Spółki. Spółka prowadzi działalność w branży nieruchomościowej (budowa, remonty, wynajem). W związku z rozważaną likwidacją Spółki, cały majątek Spółki zostanie przekazany do Wspólnika. W oparciu o otrzymane składniki Wspólnik będzie kontynuował działalność prowadzoną przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie konsekwencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych spowoduje po stronie Spółki jako podatnika oraz płatnika przekazanie całego majątku Spółki na rzecz jedynego Wspólnika w związku z likwidacją Spółki.

Zdaniem Spółki, przekazanie jej jedynemu udziałowcowi majątku w związku z likwidacją Spółki nie spowoduje powstania po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu p.d.o.p. Przychód powstanie natomiast po stronie Wspólnika. Przychód ten będzie podlegać opodatkowaniu 19% p.d.o.p., a Spółka - jako płatnik tego podatku - będzie zobowiązana pobrać podatek w odpowiedniej wysokości i wpłacić go do urzędu skarbowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zagadnienie przedstawione przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku dotyczy rozstrzygnięcia kwestii, jakie konsekwencje podatkowe wywoła po stronie Wnioskodawcy czynność polegająca na przeniesieniu własności składników majątku Spółki na rzecz jedynego udziałowca - w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki. Wnioskodawca pyta się przy tym o obowiązki jakie będzie musiał wypełnić jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, a jednocześnie pytanie dotyczy czy realizacja planowanego zdarzenia spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. O możliwości dokonania tego rodzaju czynności przesądza przepis art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.; dalej "k.s.h."), zgodnie z którym możliwy jest podział między wspólników majątku likwidowanej spółki pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek ten dzieli się między wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów, chyba że umowa spółki przewiduje inne zasady podziału (art. 286 § 2 i § 3 k.s.h.). W związku z powyższym bezspornym jest fakt, że możliwe jest przeniesienie składników majątku spółki będącej w likwidacji na udziałowca, przy uwzględnieniu jednak wskazanych przepisów.Bezspornym jest kwestia obowiązków Wnioskodawcy, które będzie on musiał wypełnić jako płatnik podatku dochodowego powstałego po stronie jego udziałowca. Na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika tzn. będzie ona musiała pozyskać informację od udziałowca o wysokości kosztów nabycia/objęcia udziałów Spółki i w chwili wydania majątku na rzecz udziałowca pobrać podatek i wpłacić go we właściwym terminie, a także złożyć do właściwego urzędu skarbowego odpowiednie informacje i deklaracje związane z tym zdarzeniem. Powyższe obowiązki nakłada na Wnioskodawcę ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej ustawa o p.d.o.p.). Zgodnie z art. 22 ust. 1 powołanej ustawy dochód udziałowca Wnioskodawcy związany z otrzymaniem majątku Spółki pozostałego po likwidacji opodatkować należy zgodnie ze stawką 19%.

Zwolnienie od opodatkowania powyższego dochodu, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., może mieć miejsce po spełnieniu następujących warunków:

Do skutecznego zwolnienia z opodatkowania omawianego dochodu koniecznym jest wypełnienie jeszcze jednego warunku, zgodnie z którym spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat (art. 22 ust. 4a ustawy o p.d.o.p.). Obowiązek Spółki jako płatnika podatku dochodowego od osób prawnych, który powstanie po stronie jej udziałowca, czyli tego, który otrzyma majątek pozostały po likwidacji Spółki ustanowiony został w art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Termin wpłaty tego podatku oraz obowiązki informacyjne Spółki występującej w charakterze płatnika określone są w art. 26 ust. 3, art. 26 ust. 3a, art. 26 ust. 3c oraz art. 26a ustawy o p.d.o.p.

W sprawie niniejszej rozważenia wymaga fakt, czy dokonanie opisanej czynności będzie neutralne podatkowo dla likwidowanej spółki, czyli Wnioskodawcy. Przepisy prawa podatkowego nie regulują w sposób szczególny czynności polegającej na przeniesieniu na dotychczasowego wspólnika własności składników nieupłynnionego majątku spółki kapitałowej, która podlega likwidacji. Nie oznacza to jednak, że obowiązek podatkowy po stronie Spółki nie powstanie. Ustawy podatkowe, w tym ustawa o p.d.o.p., określają zdarzenia, które powodują powstanie obowiązku podatkowego czyli powinności przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem tych zdarzeń. Ustalają, kiedy i w jakich sytuacjach powstanie obowiązek podatkowy. Oznacza to, że powstaje on w okolicznościach wskazanych przez prawo, niezależnie od woli podlegających mu osób czy podmiotów. Na gruncie ustaw podatkowych abstrakcyjny obowiązek podatkowy przekształca się w skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe, czyli zobowiązanie do zapłacenia podatku. Z powyższego wynika, że podstawową przesłanką, której zaistnienie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego a następnie zobowiązania podatkowego jest zaistnienie określonego w przepisach zdarzenia.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma fakt, że w wyniku planowanego przekazania majątku Spółki dojdzie do przeniesienia własności określonych składników majątkowych należących do tej pory do Spółki. Wnioskodawca zakłada bowiem, że w trakcie likwidacji nie dojdzie do zbycia składników majątku Spółki tylko do przeniesienia ich własności na rzecz jedynego udziałowca. Nie jest zatem, w opinii Organu podatkowego, zasadny argument podniesiony przez Spółkę, iż przeniesieniu własności, o którym mowa nie będzie odpowiadać po stronie likwidowanej Spółki żadne przysporzenie.

Zdaniem Organu podatkowego opisaną we wniosku czynność należy rozpatrywać na gruncie prawa podatkowego w oparciu o interpretację przepisu art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Ustawodawca w wykazie zdarzeń uznanych przez niego za przychody u podatników podatku dochodowego od osób prawnych zawartych w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie wymienia przeniesienia własności składników majątku nieupłynnionego podczas likwidacji spółki jako zdarzenia rodzącego taki przychód. Należy jednak zauważyć, że katalog wymienionych w tym przepisie zdarzeń rodzących przychód nie ma charakteru wyczerpującego, lecz jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 sformułowania, że przychodami są "w szczególności" zdarzenia gospodarcze w przepisie tym wymienione. Jednocześnie sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 przedmiotowej ustawy. Stanowi on, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, a jeżeli cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości ich wartości rynkowej. W tym miejscu wskazać należy, iż pojęcie "zbycie" nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w planowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznego przeniesienia własności składników majątkowych posiadanych przez Spółkę na jej udziałowca. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że tak. W tym zakresie musi bowiem dojść do przeniesienia własności składników majątku należących do podmiotu, który jest likwidowany na rzecz innego podmiotu tj. jedynego udziałowca. Zbycie nieruchomości w przedmiotowej sprawie nie będzie jednak umową sprzedaży w rozumieniu art. 535 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Tak rozumiejąc umowę sprzedaży należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przeniesienie własności składników majątku likwidowanej Spółki nie ma charakteru umowy sprzedaży. Spółka tytułem dokonanego zbycia nie otrzyma od wspólnika zapłaty w formie przekazania mu bezpośrednio czy w drodze przelewu konkretnej kwoty środków pieniężnych. Przeniesienie własności składników majątkowych nastąpi w celu wykonania obowiązku Spółki polegającego na zaspokojeniu roszczenia wspólnika opartego na podstawie przepisu zawartego w art. 286 k.s.h. Omawiane składniki majątkowe stanowią aktywa Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie organu w pełni uprawnione jest stanowisko, że przeniesienie własności tych składników majątku jako "wypłata" pokrywająca roszczenie wspólnika wypełnia hipotezę art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie mowa o " odpłatnym zbyciu rzeczy lub praw majątkowych". Czynność prawna jest odpłatna, jeżeli podmiot, który dokonał przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia. W ocenie organu Spółka osiąga korzyść majątkową o konkretnym wymiarze. Poprzez zbycie majątku Spółka "otrzymuje" ekwiwalent w postaci zmniejszenia się jej zobowiązań. Przesunięcie składnika majątkowego z aktywów Spółki do aktywów udziałowca rodzi skutek rozporządzający powodując przejście własności tych składników. Powoduje to uzyskanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując, w ocenie organu podatkowego po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w wysokości wartości rynkowej poszczególnych składników wchodzących do tej pory w skład majątku Spółki.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników. W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcia w nich zawarte, na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, mogą być zmienione przez Ministra Finansów, z uwagi na ich nieprawidłowość. Odnosząc się do powołanego we wniosku pisma z dnia 22 sierpnia 2001 r. stanowiącego odpowiedź Ministra Finansów na interpelację poselską wskazać należy, że pismo to nie stanowi interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej i stanowisko w niej zawarte nie jest wiążące dla Organu w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, w zakresie:

* ustalenia obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika podatku dochodowego uznaje się za prawidłowe;

* konsekwencji podatkowych jakie powstaną po stronie Wnioskodawcy występującego w charakterze podatnika uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.