IPPB3/423-1013/11-4/PK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 stycznia 2012 r. (data wpływu: 30 stycznia 2012 r.) na wezwanie nr IPPB3/423-1013/11-2/PK1 oraz IPPB2/415-940/11-2/AS z dnia 16 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczenia medyczne pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na świadczenia medyczne pracowników. Na wezwanie organu z dnia 16 stycznia 2012 r. nr IPPB3/423-1013/11-2/PK1 oraz IPPB2/415-940/11-2/AS doręczone w dniu 20 stycznia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek. Uzupełnienie zostało dokonane w dniu 26 stycznia 2012 r. (data wpływu: 30 stycznia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi medyczne umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników. Umowa przewiduje świadczenie następujących rodzajów usług medycznych, w zamian za ustalony abonament pieniężny:

Umowa zawiera zobowiązanie podmiotu świadczącego usługi medyczne do wykonywania m.in. świadczeń objętych ustawą o służbie medycyny pracy, w tym świadczeń z tytułu medycyny pracy oraz świadczeń z tytułu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami ze względu na warunki pracy.

Abonament medyczny, do którego zapłaty zobowiązany jest pracodawca ma charakter opłaty ryczałtowej, uiszczanej w określonej miesięcznej wysokości, bez względu na ilość i rodzaj faktycznie wykorzystanych usług medycznych objętych umową, Ustalona opłata miesięczna wskazywana będzie na fakturze wystawianej przez podmiot świadczący usługi medyczne w podziale na wymienione na wstępie cztery rodzaje usług medycznych.

Pracodawca nie prowadzi żadnych wykazów, które dokumentowałyby występowanie szkodliwych warunków pracy u pracodawcy, występowanie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia pracowników w związku z warunkami pracy, itp.

Usługi objęte umową, w tym usługi opisane w pkt 1 i 2 będą faktycznie świadczone przez placówkę medyczną w przypadku wystąpienia takiego zapotrzebowania po stronie pracodawcy i pracowników, np. w przypadku osób, których środowiskiem pracy jest monitor ekranowy i ciągłe skupianie wzroku na ekranie, obejmą one konsultacje okulisty, W przypadku wystąpienia wypadku w pracy albo w drodze do pracy lub z pracy obejmą one interwencje karetki i zespołu ratowniczego, itd.

Koszty abonamentu za powyższe świadczenia będą rozdzielone pomiędzy pracodawcę (wnioskodawcę) i pracowników w ten sposób, że koszty usług medycznych opisanych w pkt 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna z uwagi na warunki pracy) będzie ponosił pracodawca, natomiast koszty usług medycznych opisanych w pkt 3 i 4 (specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika oraz pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika) będą ponosili pracownicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w punktach 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna ze względu na warunki pracy) ponoszone przez pracodawcę stanowią koszt uzyskania przychodu przez pracodawcę i nie stanowią podstawy do naliczenia podatku dochodowego pracowników.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki na świadczenia medyczne z zakresu medycyny pracy oraz z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej niezbędnej ze względu na warunki pracy są niewątpliwie pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami pracodawcy. Pracownik, który nie posiada aktualnych badań lekarskich, nie może w zakładzie pracy pracować, a tym samym nie generuje dla niego żadnych przychodów. To podstawowy warunek dopuszczenia go do pracy. Do ponoszenia kosztów świadczeń medycyny pracy i profilaktycznej opieki zdrowotnej ze względu na warunki pracy obligują także pracodawcę przepisy kodeksu pracy i innych ustaw. Ponadto, wydatki na takie badania nie znalazły się w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów. Tym samym pracodawca może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Dlatego, zdaniem wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez pracodawcę w formie comiesięcznych ryczałtowych opłat na poczet świadczeń medycznych, do których finansowania obligują pracodawcę przepisy ustaw, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.