IPPB3/423-1004/11-4/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu 8 lutego 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 stycznia 2012 r. nr IPPB3/423-1004/11-2/DP (doręczone 2 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych przeniesienia składników majątku na udziałowca w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych przeniesienia składników majątku na udziałowca w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 25 stycznia 2012 r. (znak sprawy: IPPB3/423-1004/11-2/DP), wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 2 lutego 2012 r. (data wpływu 8 lutego 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest spółką prawa polskiego (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca"), której 100% udziałowcem będzie inna spółka prawa polskiego (dalej "Udziałowiec"). Zarówno Spółka jak i Udziałowiec są spółkami kapitałowymi podlegającymi w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka jest właścicielem dwóch nieruchomości, tj. budynku biurowego oraz lokalu mieszkalnego (dalej "Nieruchomości"). Działalność Spółki polega na wynajmie Nieruchomości.

Udziałowiec rozważa podjęcie decyzji o likwidacji Wnioskodawcy. Po zakończeniu likwidacji, Udziałowiec otrzyma w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, o którym mowa w art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94. poz. 1037 z późn. zm., dalej: Kodeks spółek handlowych") w naturze cały nieupłynniony majątek likwidacyjny, w tym aktywa obejmujące między innymi Nieruchomości, wszystkie istniejące w momencie likwidacji zobowiązania Wnioskodawcy, a także (w momencie przejęcia majątku polikwidacyjnego) wstąpi we wszystkie umowy zawarte z kontrahentami przez Wnioskodawcę, a także przejmie związane z tymi umowami należności.

Po otrzymaniu majątku likwidacyjnego, Udziałowiec będzie kontynuować działalność prowadzoną uprzednio przez Wnioskodawcę w zakresie wynajmu Nieruchomości. W rezultacie, w posiadaniu Udziałowca znajdzie się całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Udziałowiec obejmie bowiem wówczas nie tylko majątek rzeczowy likwidowanej Spółki, ale także stanie się stroną umów oraz przejmie wszelkie inne istotne elementy. Tym samym, zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przejęty przez Udziałowca będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej "Kodeks cywilny").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie składników majątkowych Wnioskodawcy, w tym Nieruchomości, na Udziałowca w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki, spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, czynność polegająca na przeniesieniu składników majątku Spółki obejmujących w szczególności Nieruchomości na Udziałowca w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki, nie spowoduje powstania po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 282 Kodeksu spółek handlowych, celem likwidacji jest zakończenie interesów bieżących Spółki, ściągnięcie wierzytelności, wypełnienie zobowiązań i upłynnienie majątku spółki (czynności likwidacyjne). Jednocześnie, zgodnie z art. 286 Kodeksu spółek handlowych majątek, pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, jest dzielony między udziałowców według posiadanych przez nich udziałów. Trzeba tutaj podkreślić, iż zgodnie z doktryną prawa handlowego, majątek spółki nie musi ulec upłynnieniu i na udziałowców mogą zostać przeniesione, w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych, poszczególne składniki majątkowe spółki w likwidacji.

Przeniesienie składników majątkowych obejmujących w szczególności Nieruchomości na Udziałowca w ramach podziału majątku Spółki w likwidacji, następuje na podstawie przepisów prawa, aktem notarialnym (tj. formie zastrzeżonej dla każdego przeniesienia własności nieruchomości, niezależnie od tytułu, na podstawie, którego takie przeniesienie następuje).

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o p.d.o.p. wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 Ustawy o p.d.o.p., są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Powyższe oznacza, zatem że przychodami podlegającymi opodatkowaniu są wszelkie przysporzenia, które powodują trwały przyrost aktywów podatnika. Należy przy tym pamiętać, że w świetle konstytucyjnych zasad opodatkowania, obciążenie podatkowe musi mieć wyraźną podstawę w obowiązujących przepisach, nie może być zaś wyłącznie skutkiem interpretacji rozszerzającej przepisów prawa.

W analizowanym stanie faktycznym, podczas planowanych czynności likwidacyjnych, nastąpi przekazanie składników majątkowych Spółki Udziałowcowi w ich wartości rynkowej ustalonej na dzień przeniesienia, któremu nie odpowiada jakiekolwiek przysporzenie po stronie likwidowanej Spółki.

Obowiązek przekazania Udziałowcowi majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu lub po zabezpieczeniu wierzycieli, wynika z przepisów Kodeksu spółek handlowych (jest to jedyna postawa prawna przekazania, które miałoby nastąpić między Spółką a Udziałowcem). Transakcja nie ma charakteru odpłatnego zbycia mającego na celu osiągnięcie przychodu (dochodu) przez Wnioskodawcę, a jest jedynie wynikiem uregulowań prawnych dotyczących relacji korporacyjnych między spółką a jej udziałowcem.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż skoro przekazanie składników majątkowych obejmujących w szczególności Nieruchomości następuje w wyniku wypełnienia obowiązku nałożonego przepisami prawa (bez żadnego przysporzenia majątkowego dla Spółki w procesie likwidacji), to tym samym dla Wnioskodawcy nie może powstać przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, podział majątku likwidacyjnego nie powoduje powstania po stronie Spółki jakiegokolwiek przysporzenia, bowiem Spółka dokonując przekazania odpowiedniej części majątku w toku likwidacji nie otrzymuje w zamian żadnego świadczenia, ani jakiegokolwiek ekwiwalentu od Udziałowca.

Potwierdzeniem stanowiska prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowić mogą następujące interpretacje organów podatkowych:

* IPPB3/423-429/11-2/JB Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lipca 2011 r.;

* IBPBI/2/423-382/11/JD Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lipca 2011 r.;

* IPPB3/423-229/10-4/JB Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2011 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zagadnienie przedstawione przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku dotyczy rozstrzygnięcia kwestii, czy czynność polegająca na przeniesieniu własności składników majątku Spółki na Udziałowca - w ramach podziału nieupłynnionego majątku w związku z likwidacją Spółki - spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. O możliwości dokonania tego rodzaju czynności przesądza przepis art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.; dalej "k.s.h."), zgodnie z którym możliwy jest podział między wspólników majątku likwidowanej spółki pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek ten dzieli się między wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów, chyba że umowa spółki przewiduje inne zasady podziału (art. 286 § 2 i § 3 k.s.h.). W związku z powyższym bezspornym jest fakt, że możliwe jest przeniesienie składników majątku spółki będącej w likwidacji na udziałowca, przy uwzględnieniu jednak wskazanych przepisów.

W sprawie niniejszej rozważenia wymaga jednak fakt, czy dokonanie opisanej czynności będzie neutralne podatkowo dla likwidowanej spółki, czyli Wnioskodawcy. Przepisy prawa podatkowego nie regulują w sposób szczególny czynności polegającej na przeniesieniu na dotychczasowego wspólnika własności składników nieupłynnionego majątku spółki kapitałowej, która podlega likwidacji. Nie oznacza to jednak, że obowiązek podatkowy po stronie Spółki nie powstanie. Ustawy podatkowe, w tym ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej ustawa o p.d.o.p.), określają zdarzenia, które powodują powstanie obowiązku podatkowego czyli powinności przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem tych zdarzeń. Ustalają, kiedy i w jakich sytuacjach powstanie obowiązek podatkowy. Oznacza to, że powstaje on w okolicznościach wskazanych przez prawo, niezależnie od woli podlegających mu osób czy podmiotów. Na gruncie ustaw podatkowych abstrakcyjny obowiązek podatkowy przekształca się w skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe, czyli zobowiązanie do zapłacenia podatku. Z powyższego wynika, że podstawową przesłanką, której zaistnienie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego a następnie zobowiązania podatkowego jest zaistnienie określonego w przepisach zdarzenia.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma fakt, że w wyniku planowanego podziału majątku Spółki dojdzie do przeniesienia własności określonych składników majątkowych - nieruchomości w postaci budynku biurowego oraz lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca zakłada bowiem, że w trakcie likwidacji nie dojdzie do zbycia podstawowych składników majątku tylko do przeniesienia ich własności na rzecz jedynego udziałowca. Nie jest zatem, w opinii Organu podatkowego, zasadny argument podniesiony przez Spółkę, iż przeniesieniu własności, o którym mowa nie będzie odpowiadać po stronie likwidowanej Spółki żadne przysporzenie.

Zdaniem Organu podatkowego opisaną we wniosku czynność należy rozpatrywać na gruncie prawa podatkowego w oparciu o interpretację przepisu art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Ustawodawca w wykazie zdarzeń uznanych przez niego za przychody u podatników podatku dochodowego od osób prawnych zawartych w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. nie wymienia przeniesienia własności składników majątku nieupłynnionego podczas likwidacji spółki jako zdarzenia rodzącego taki przychód. Należy jednak zauważyć, że katalog wymienionych w tym przepisie zdarzeń rodzących przychód nie ma charakteru wyczerpującego, lecz jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 sformułowania, że przychodami są "w szczególności" zdarzenia gospodarcze w przepisie tym wymienione. Jednocześnie sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 przedmiotowej ustawy. Stanowi on, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, a jeżeli cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości ich wartości rynkowej. W tym miejscu wskazać należy, iż pojęcie "zbycie" nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w planowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do skutecznego przeniesienia własności składników majątkowych (w tym nieruchomości) posiadanych przez Spółkę na jej udziałowca. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że tak. W tym zakresie musi bowiem dojść do przeniesienia własności poprzez sporządzenie wymaganego dla przeniesienia własności nieruchomości aktu notarialnego. Zbycie nieruchomości w przedmiotowej sprawie nie będzie jednak umową sprzedaży w rozumieniu art. 535 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Tak rozumiejąc umowę sprzedaży należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie przeniesienie własności nieruchomości nie ma charakteru umowy sprzedaży. Spółka tytułem dokonanego zbycia nie otrzyma od wspólnika zapłaty w formie przekazania mu bezpośrednio czy w drodze przelewu konkretnej kwoty środków pieniężnych. Przeniesienie własności składników majątkowych nastąpi w celu wykonania obowiązku Spółki polegającego na zaspokojeniu roszczenia wspólnika opartego na podstawie przepisu zawartego w art. 286 k.s.h. Omawiane składniki majątkowe (w tym nieruchomości) stanowią składnik aktywów Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie organu w pełni uprawnione jest stanowisko, że przeniesienie własności tych składników majątku jako "wypłata" pokrywająca roszczenie wspólnika wypełnia hipotezę art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie mowa o " odpłatnym zbyciu rzeczy lub praw majątkowych". Czynność prawna jest odpłatna, jeżeli podmiot, który dokonał przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia. W ocenie organu Spółka osiąga korzyść majątkową o konkretnym wymiarze. Poprzez zbycie nieruchomości Spółka "otrzymuje" ekwiwalent w postaci zmniejszenia się jej zobowiązań. Przesunięcie składnika majątkowego z aktywów Spółki do aktywów udziałowca rodzi skutek rozporządzający powodując przejście własności tych składników. Powoduje to uzyskanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w ocenie organu podatkowego w Spółce powstanie przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w wysokości wartości rynkowej omawianych składników majątkowych.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie wyjaśnić, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych wnioskodawców i nie mogą stanowić źródła praw i obowiązków dla innych podatników. W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcia w nich zawarte, na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, mogą być zmienione przez Ministra Finansów, z uwagi na ich nieprawidłowość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.