IPPB3/423-1001/14-2/GJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży leasingowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży leasingowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") prowadzi działalność operacyjną polegającą m.in. na udzielaniu finansowania w formie umów leasingu nieruchomości.

W 2007 r. Spółka udostępniła na podstawie umowy leasingu (dalej: "Umowa leasingu 1") innemu podmiotowi (dalej: "Leasingobiorca", dalej łącznie: "Strony") nieruchomość obejmującą grunt (dalej:"Grunt") zabudowany budynkiem (dalej: "Budynek I", dalej łącznie: "Nieruchomość").

W Umowie leasingu 1 Strony uzgodniły w szczególności następujące warunki:

* Umowa została zawarta na 15 lat od momentu przeniesienia przez Leasingobiorcę prawa własności Nieruchomości na rzecz Spółki w sposób ostateczny i bezwarunkowy;

* suma opłat leasingowych w odniesieniu do Gruntu odpowiadała co najmniej wartości Gruntu równej wydatkom Wnioskodawcy na jego nabycie;

* suma opłat leasingowych w odniesieniu do Budynku I pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiadała co najmniej wartości początkowej tego budynku;

* w odniesieniu do Budynku 1 odpisów amortyzacyjnych dokonuje Spółka.

Strony przewidziały również, że z chwilą wygaśnięcia Umowy leasingu 1 na skutek upływu okresu leasingu, Spółka dokona sprzedaży Nieruchomości na rzecz Leasingobiorcy za cenę netto w wysokości 31,0546% różnicy pomiędzy początkową wartością Budynku I oraz ceną kupna Gruntu. Cena Gruntu ustalona w Umowie wynosi 1 PLN i nie odzwierciedla jego wartości rynkowej.

Umowa leasingu 1 nie przewiduje postanowień w zakresie rozliczenia nakładów poniesionych na przedmiot leasingu przez Leasingobiorcę.

Ponadto, w 2009 r. Spółka przejęła od Leasingobiorcy inwestycję polegającą na budowie na Gruncie dwóch budynków (dalej: "Budynek II") i dalej realizowała ją we własnym imieniu oraz na własną rzecz, działając jako inwestor a Leasingobiorca przyjął funkcję inwestora zastępczego. Spółka zwróciła Leasingobiorcy koszty poniesione przed przejęciem inwestycji oraz dokończyła budowę Budynku II we własnym imieniu. Po zakończeniu inwestycji Spółka udostępniła Leasingobiorcy Budynek II na podstawie umowy leasingu (dalej: "Umowa leasingu 2").

W Umowie leasingu 2 Strony uzgodniły w szczególności następujące warunki:

* Umowa została zawarta na czas oznaczony rozpoczynający się w dniu udostępnienia przez Spółkę Budynku II a kończący się dnia 30 czerwca 2023 r.

* odpisów amortyzacyjnych od Budynku II dokonuje Spółka;

Strony przewidziały również, że z chwilą wygaśnięcia Umowy leasingu 2 na skutek upływu okresu leasingu Spółka dokona sprzedaży na rzecz Leasingobiorcy Budynku II jako części składowej Nieruchomości za cenę netto w wysokości 33,80% początkowej wartości Budynku II.

W dniu zawarcia Umowy leasingu 2 Strony zawarły także aneks do Umowy leasingu 1, w którym uzgodniły, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży z chwilą upływu okresu leasingu, cena netto sprzedaży Nieruchomości zostanie odpowiednio powiększona w związku z dodaniem Budynku II jako części składowej Nieruchomości. W tym zakresie została zawarta pomiędzy Stronami - w formie aktu notarialnego - przedwstępna umowa sprzedaży, na podstawie której Leasingodawca zobowiązał się do sprzedaży na rzecz Spółki przedmiotowej Nieruchomości. Ponadto, w 2013 r. Leasingobiorca na podstawie stosownych pozwoleń wzniósł na Gruncie kolejny budynek (dalej: "Budynek III"), który częściowo został oddany do używania w 2014 r. Pozostała część Budynku III będzie sukcesywnie oddawana do używania w trakcie 2014 r. Budynek III zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Leasingobiorcy i będzie przez niego amortyzowany na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT jako budynek wybudowany na cudzym gruncie.

Wszelkie nakłady na wybudowanie Budynku III zostały poniesione wyłącznie przez Leasingobiorcę. Strony nie zamierzają dokonać rozliczenia nakładów z tytułu wybudowania Budynku III, w efekcie których Spółka zwracałaby na rzecz Leasingobiorcy poniesione na ten cel wydatki. Budynek III nie jest i nie będzie również przedmiotem leasingu pomiędzy Stronami.

Strony zawrą w przyszłości umowę sprzedaży Nieruchomości za cenę uzgodnioną w Umowie leasingu 1 i Umowie leasingu 2 i obejmującą wartość Gruntu, Budynku I i Budynku II.

Strony nie wykluczają, iż zmienią aneksem Umowy leasingu, w szczególności w taki sposób, iż pierwotnie uzgodnione okresy leasingu zostaną zastąpione nowymi okresami, przy czym zmienione okresy będą wynosiły co najmniej 10 lat - licząc od dnia wydania przedmiotu leasingu na podstawie najpóźniej zawartej umowy leasingu (tekst jedn.: Umowy leasingu 2). W konsekwencji możliwe jest, że umowa sprzedaży Nieruchomości zostanie zawarta po upływie okresów leasingu zmienionych takimi aneksami.

Zarówno w przypadku, gdy sprzedaż zostanie dokonana po upływie okresów leasingu pierwotnie ustalonych w Umowie leasingu 1 i Umowie leasingu 2, jak i po upływie okresów leasingu uprzednio zmienionych aneksami, cena sprzedaży, w zakresie odpowiadającym Budynkowi I i Budynkowi II będzie nie niższa niż hipotetyczna wartość netto tych budynków, o której mowa w art. 17a pkt 6 ustawy o CIT.

Ponieważ z punktu widzenia prawa cywilnego, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, właścicielem budynku jest właściciel gruntu, na którym zlokalizowano budynek i niemożliwe jest przeniesienie: własności budynku w oderwaniu od prawa własności gruntu, na którym budynek jest posadowiony, przeniesienie własności Gruntu przeniesie na Leasingobiorcę także prawo własności wszystkich budynków na nim usadowionych, w tym do Budynku III. Wartość Budynku III nie będzie uwzględniona w cenie sprzedaży Nieruchomości.

Strony nie są wobec siebie podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowych okresów leasingu Spółka będzie miała prawo do rozpoznania łącznego przychodu ze sprzedaży Nieruchomości w wysokości odpowiadającej cenie określonej w umowie sprzedaży oraz łącznych kosztów uzyskania przychodu w wysokości: rzeczywistej wartości netto Budynków I i II oraz wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę jego wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT.

2. Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowych okresów leasingu uprzednio zmienionych aneksami, Spółka będzie miała prawo do rozpoznania łącznego przychodu ze sprzedaży Nieruchomości w wysokości odpowiadającej cenie określonej w umowie sprzedaży oraz łącznych kosztów uzyskania przychodu w wysokości: rzeczywistej wartości netto Budynków I i II oraz wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę jego wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowych okresów leasingu, Spółka będzie miała prawo do rozpoznania z tytułu tej transakcji, zgodnie z art. 17c oraz art. 17g ustawy o CIT:

* łącznego przychodu w wysokości odpowiadającej cenie określonej w umowie sprzedaży,

* łącznych kosztów uzyskania przychodu w wysokości: rzeczywistej wartości netto Budynków I i II oraz wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę jego wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT.

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy, także w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowych okresów leasingu uprzednio zmienionych aneksami, Spółka będzie miała prawo do rozpoznania z tytułu tej transakcji, zgodnie z art. 17c oraz art. 17g ustawy o CIT:

* łącznego przychodu w wysokości odpowiadającej cenie określonej w umowie sprzedaży,

* łącznych kosztów uzyskania przychodu w wysokości: rzeczywistej wartości netto Budynków i i II oraz wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę jego wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT umową leasingu jest umowa zdefiniowana w kodeksie cywilnym, ale również każda inna umowa, na mocy której finansujący oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie o CIT korzystającemu podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 17b ust. 1 ustawy o CIT umowę należy uznać za tzw. umowę leasingu operacyjnego, gdy spełnione są następujące przesłanki:

Z kolei, zgodnie z art. 17i ust. 1 ustawy o CIT warunkiem uznania umowy za tzw. umowę leasingu gruntu jest zawarcie jej na czas oznaczony, a suma ustalonych w umowie opłat musi odpowiadać co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie.

W świetle powyższego należy uznać, iż Umowa leasingu 1 w zakresie, w jakim dotyczy Gruntu spełnia dla celów podatku CIT warunki uznania ją za podatkową umowę leasingu gruntów, natomiast w zakresie, w jakim dotyczy Budynku I spełnia warunki uznania ją za podatkową umowę leasingu operacyjnego. Umowa leasingu 2 również spełnia warunki zakwalifikowania jej jako podatkowej umowy leasingu operacyjnego dla celów CIT.

Zasady ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży środków trwałych stanowiących przedmiot umowy leasingu operacyjnego zostały przewidziane w art. 17c ustawy o CIT, zgodnie z którym jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych będących przedmiotem tej umowy to:

Przy czym, zgodnie z art. 17a pkt 6 ustawy o CIT przez hipotetyczną wartość netto rozumie się wartość początkową (określoną zgodnie z art. 16g ustawy o CIT) pomniejszoną o - w odniesieniu do środków trwałych - odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art. 16k ust. 1 ustawy o CIT z uwzględnieniem współczynnika 3.

Przez rzeczywistą wartość netto z kolei, należy rozumieć, zgodnie z art. 17a pkt 5 ustawy o CIT:

W odniesieniu do sprzedaży gruntu będącego przedmiotem leasingu gruntu w rozumieniu ustawy o CIT zastosowanie znajduje przepis art. 17i ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność gruntów będących przedmiotem tej umowy do ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 17g stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 17g ustawy o CIT, jeżeli spełnione są warunki przewidziane dla umowy leasingu finansowego i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych:

W powyższym przypadku (tekst jedn.: umowa leasingu gruntu), zgodnie z wolą ustawodawcy, podatnik rozpoznaje przychód ze sprzedaży gruntu wyłącznie w wysokości ceny ustalonej w umowie sprzedaży, nawet jeśli tak ustalona cena odbiega od wartości rynkowej tego gruntu. Tak ustalony przychód nie podlega weryfikacji w trybie art. 14 ustawy o CIT.

Przepis art. 17g ustawy o CIT uwzględnia bowiem specyfikę umowy leasingu finansowego i umowy leasingu gruntów, uzasadniającą ustalenie ceny sprzedaży na poziomie nawet znacznie odbiegającym od poziomu rynkowego. Uzasadnieniem zastosowania takiego rozwiązania przez ustawodawcę jest bowiem okoliczność, iż finansujący w podstawowym okresie trwania tych umów w formie opłat (rat) leasingowych - odzyskuje już od korzystającego poniesione przez siebie wydatki na nabycie bądź też wytworzenie we własnym zakresie przedmiotu leasingu.

Powyższy pogląd potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 2 marca 2007 r., sygn. 1472/ROP1/423-392/06/MK stwierdził, iż "W odniesieniu do umów tzw. leasingu finansowego przewidziano możliwość nabycia przez korzystającego przedmiotu leasingu za kwotę wyrażoną w cenie sprzedaży, przy czym ze względu na charakter umowy leasingu finansowego oraz treść art. 17g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota powyższa ma charakter symboliczny".

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, iż:

* Umowa leasingu 1 w zakresie, w jakim dotyczy Gruntu spełnia warunki przewidziane dla podatkowej umowy leasingu gruntu tj. umowa jest zawarta na czas oznaczony i suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości Gruntu równej wydatkom poniesionym przez Wnioskodawcę na jego nabycie,

* Umowa leasingu 1 w zakresie, w jakim dotyczy Budynku I oraz Umowa leasingu 2 dotycząca leasingu Budynku II spełniają warunki przewidziane dla podatkowych umów leasingu operacyjnego tj. umowy zostały zawarte na okres nie krótszy niż 10 lat i suma opłat ustalonych w tych umowach, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotów leasingu,

w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, Spółka powinna rozpoznać łączny przychód ze sprzedaży w wysokości odpowiadającej cenie Nieruchomości ustalonej w umowie sprzedaży.

Jednocześnie, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży Nieruchomości, dokonanej po upływie podstawowych okresów leasingu, w wysokości równej sumie: wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT oraz rzeczywistych wartości netto Budynków I i II.

Zgodnie z zasadą superficies solo cedit wraz ze sprzedażą Gruntu na Leasingobiorcę przejdzie także prawo własności Budynku III. Jednakże należy zauważyć, że budynek ten wybudowany został przez Leasingobiorcę, dla którego będzie on stanowił odrębny środek trwały podlegający amortyzacji jako budynek wybudowany na cudzym gruncie zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Jednocześnie, nakłady na jego wybudowanie nie zostaną zrefinansowane Leasingobiorcy przez Wnioskodawcę. Budynek III nie jest także przedmiotem żadnej z umów leasingu, zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Leasingobiorcą. Budynek ten stanowi zatem ekonomiczną własność i aktywo Leasingobiorcy. Tym bardziej, że Wnioskodawca, będąc zobowiązanym z przedwstępnej umowy sprzedaży, będzie mógł przenieść prawo własności Nieruchomości, w tym Budynku III, wyłącznie na Leasingobiorcę. Przeniesienie prawa własności z momentem zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, spowoduje jedynie ujednolicenie sytuacji prawnej Budynku III z sytuacją istniejącą na gruncie faktycznym. Tym samym brak jest, w ocenie Wnioskodawcy podstaw, aby wartość Budynku III miała zostać doliczona do ceny sprzedaży Nieruchomości, a Leasingobiorca miał Spółce z tego powodu świadczyć cokolwiek ponad cenę sprzedaży uzgodnioną w umowie. W konsekwencji, przejście prawa własności Budynku III, jako okoliczność bez wpływu na warunki uzgodnione w Umowach leasingu 1 i 2, nie powinna mieć wpływu na rozpoznanie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości zgodnie z przepisami art. 17c i art. 17g ustawy o CIT, mającymi zastosowanie odpowiednio do Budynków I i II oraz Gruntu. Tym samym, cena nie uwzględniająca wartości Budynku III nie będzie stanowić naruszenia powyższych przepisów.

Ad. 2

Zgodnie z art. 17a pkt 2 ustawy o CIT za podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona.

Skutki podatkowe sprzedaży środków trwałych stanowiących przedmiot leasingu operacyjnego wynikające z art. 17c ustawy o CIT oraz gruntów stanowiących przedmiot leasingu gruntu wynikające z art. 17g ustawy o CIT są możliwe do zrealizowania dopiero po upływie podstawowego okresu umowy leasingu.

Jednocześnie zmiana podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego lub umowy leasingu gruntu w wyniku zawarcia aneksu skutkująca zmianą ich długości i w rezultacie wcześniejszym (w przypadku skrócenia) lub późniejszym (w przypadku wydłużenia) zakończeniem umów, nie zmienia zasad ustalania skutków podatkowych sprzedaży przedmiotów leasingu, w przypadku kiedy w świetle przepisów ustawy o CIT umowy te nadal spełniają warunki uznania ich za umowy leasingu.

W wyniku zawarcia aneksu dochodzi bowiem wyłącznie do zmiany długości podstawowego okresu leasingu i po upływie zmienionego okresu zastosowanie nadal mogą znaleźć specyficzne zasady ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przedmiotów leasingu, o których mowa w art. 17c i 17g ustawy o CIT.

W szczególności, finansujący ma prawo ustalać przychód z tytułu sprzedaży środków trwałych stanowiących przedmiot leasingu operacyjnego na podstawie art. 17c ustawy o CIT również wówczas, gdy w wyniku zawarcia aneksu nastąpi zmiana podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego, pod warunkiem, iż spełnione pozostaną pozostałe warunki przewidziane w art. 17b dla umowy leasingu operacyjnego tj.:

Powyższe stanowisko jest powszechnie wyrażane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

* " Jeżeli po dokonaniu zmiany okresu trwania umowy leasingu (skrócenie lub wydłużenie), umowa ta nadal spełnia warunki określone w ustawie podatkowej dla leasingu operacyjnego lub finansowego, wówczas możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu jako różnicy przychodu i kosztów uzyskania przychodów, po upływie podstawowego okresu umowy, na podstawie przepisu art. 17c lub 17g ustawy" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1103/08-2/GJ),

* "Jako podstawowy okres umowy leasingu zgodnie z art. 17a pkt 2 u.p.d.o.p., należy rozumieć czas oznaczony, na jaki została zawada ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Definicja podstawowego okresu umowy nakazuje zatem przy ustalaniu tego okresu umowy pomijać okres, o który umowa może zostać przedłużona bądź skrócona, nie odnosi się natomiast do okresu, o który umowa została faktycznie przedłużona lub skrócona. Jeśli więc umowa leasingu została przedłużona lub skrócona, czasem oznaczonym, na który została faktycznie zawarta ta umowa, jest czas oznaczony wynikający z aneksu do umowy. W przypadku każdorazowej zmiany warunków umowy w trakcie jej trwania (aneksowania umowy) należy dokonać oceny wprowadzonych zmian do umowy pod względem spełniania warunków określonych dla umów leasingu operacyjnego, finansowego czy gruntów odpowiednio w art. 17b ust. 1, art. 17f ust. 1 oraz art. 17i ust. 1 ustawy" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 września 2009 r., sygn. IPPB3/423-476/09-2/GJ),

* "Zgodnie z art. 17a pkt 2 u.p.d.o.p. za podstawowy okres umowy leasingu uważa się czas oznaczony, na jaki została zawada ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Należy zauważyć, iż art. 17a pkt 2 u.p.d.o.p. nie można interpretować w oderwaniu od pozostałych przepisów regulujących zasady opodatkowania stron leasingu. W sytuacji, gdy strony leasingu dokonają zmiany czasu trwania umowy leasingu należy zbadać, czy nowe warunki umowy spełniają kryteria wynikające z art. 17b lub art. 17f u.p.d.o.p. Jeżeli po dokonaniu zmiany okresu trwania umowy leasingu, umowa ta nadal spełnia warunki określone w powołanych powyżej przepisach, wówczas możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu (środka trwałego), po upływie podstawowego okresu umowy, na podstawie przepisu art. 17c lub art. 17g u.p.d.o.p." (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 września 2008 r., sygn. IP-PB3-423-974/08-2/MS),

* "Bez względu, czy w wyniku sporządzonego na wniosek korzystającego aneksu dojdzie do skrócenia, wydłużenia lub zmiany podmiotowej po stronie korzystającego, jeżeli przedmiotowa umowa spełnia warunki określone w art. 17b lub art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to stanowić ona będzie umowę leasingu operacyjnego lub finansowego w ujęciu podatkowym" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 września 2008 r., sygn. IP-PB3-423-974/08-2/MS).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Nieruchomości po upływie podstawowych okresów leasingu uprzednio zmienionych aneksami, Spółka powinna rozpoznać łączny przychód ze sprzedaży w wysokości odpowiadającej cenie Nieruchomości ustalonej w umowie sprzedaży oraz będzie uprawniona rozpoznać koszty uzyskania przychodów w wysokości rzeczywistej wartości netto Budynków I i II oraz wydatków poniesionych na nabycie Gruntu pomniejszonych o spłatę wartości początkowej w rozumieniu art. 17a pkt 7 ustawy o CIT. Jednocześnie, cena sprzedaży może nie uwzględniać wartości Budynku III, co nie będzie miało wpływu na rozpoznanie przez Wnioskodawcę skutków podatkowych tej transakcji (przychodów i kosztów), zgodnie z art. 17c oraz 17g ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

W tym miejscu organ zastrzega, że w interpretacji odniósł się do pytań i stanowiska Spółki w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości, będącej przedmiotem leasingu, obejmującej grunt i budynki I i II. Transakcja sprzedaży obejmie również sprzedaż budynku III (zgodnie z zastosowaniem zasady wskazanej również przez Spółkę - superficies solo cedit), w zakresie której Spółka wskazała, że " (...) cena sprzedaży może nie uwzględniać wartości Budynku III". Powyższe stwierdzenie w kontekście sformułowanych pytań i własnego stanowiska Spółki nie podlegało ocenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.