IPPB3/415-1016/08-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 września 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB3/415-1016/08-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 4 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii rozliczania kosztów pośrednich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metodologii rozliczania kosztów pośrednich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (stowarzyszenie) prowadzi działalność gospodarczą oraz osiąga przychody z tytułu składek członkowskich, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca osiąga przychody (dochody) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz wolne od tego podatku. Wnioskodawca dostosował swoje księgi rachunkowe do potrzeb określenia przychodów oraz kosztów ich uzyskania odrębnie dla działalności podlegającej opodatkowaniu oraz dla działalności statutowej, zwolnionej od podatku dochodowego od osób prawnych. Jednakowoż obok kosztów ściśle związanych z danym źródłem przychodów ponoszone są koszty, których nie można ściśle przypisać do danych źródeł przychodów, np. koszty usług księgowych, stałej obsługi prawnej itp. W ramach pozostałych przychodów operacyjnych czy finansowych powstają też (lub mogą teoretycznie zaistnieć) przychody, których nie da się bezpośrednio przypisać działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych lub zwolnionej od tego podatku, np. drobne zaokrąglenia kwot, dywidendy z udziału w spółkach kapitałowych itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób ustala się wskaźnik (stosunek), o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz stosuje się go do rozdziału kosztów uzyskania przychodów, których nie da się ściśle powiązać z danym źródłem przychodów.

Jeśli chodzi o kwestię ustalania ww. wskaźnika, w szczególności chodzi o to, czy ustalając ww. wskaźnik (stosunek) uwzględnia się wyłącznie przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy przychody w rozumieniu prawa bilansowego (np. drobne zaokrąglenia, dywidendy, zmiana stanu produktów w porównawczym rachunku zysków i strat itp.).

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy tej ustawy stosuje się do opodatkowania przedmiotowym podatkiem. Natomiast przepisy dotyczące prawa bilansowego uregulowane są ustawą z dnia 29.09. 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.). Z uwagi na powyższą odrębność przepisów prawa podatkowego i prawa bilansowego, jak również z uwagi na zakaz przenoszenia uregulowań zawartych w jednej ustawie podatkowej do zasad obowiązujących dla ustalania i poboru innych podatków treść przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się tylko do potrzeb tego podatku. Zatem, jeśli w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych mowa o przychodach i kosztach uzyskania przychodów to rozumie się przez to przychody i koszty uzyskania przychodów w rozumieniu wyłącznie tej ustawy. Oznacza to, że do ustalenia wskaźnika (stosunku), o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 2a uwzględnia się wyłącznie przychody określone na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie prawa bilansowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z faktem, iż Stowarzyszenie uzyskuje zarówno dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jak i dochody z tego podatku zwolnione, to ponosi koszty dotyczące zarówno działalności opodatkowanej jak i zwolnionej. W związku z tym należy dokonać ustalenia przychodów przypadających na poszczególne źródła i przyporządkować im koszty uzyskania przychodów, czyli wyodrębnić koszty związane z przychodami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku.

Prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł. W przypadku, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a tejże ustawy, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio. Pamiętać należy, że ustalenie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. W świetle powyższego za trafne należy uznać przykłady takich kosztów podane przez Wnioskodawcę - koszty usług księgowych oraz obsługi prawnej. Do tych właśnie kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Pojęcie przychodu jest precyzyjnie zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 12 powołanej ustawy. Brak jest zatem przesłanek wskazujących na konieczność posiłkowania się przy ustalaniu wielkości przychodów (niezbędnych do wyliczenia wyżej opisanej proporcji) przepisami innych ustaw, w tym ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.)

W konsekwencji, w świetle opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa, stanowisko Wnioskodawcy, iż do ustalenia wskaźnika (stosunku), o którym mowa w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy uwzględnia się wyłącznie przychody określone na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie prawa bilansowego, należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotowy stosunek (określony w art. 15 ust. 2 ww. ustawy) w odniesieniu do kosztów związanych z przychodem zwolnionym z opodatkowania należy obliczyć odnosząc przychody ze składek członkowskich do sumy przychodów ogółem (w tym ze składek członkowskich, działalności gospodarczej, przychodów finansowych, pozostałych przychodów operacyjnych). Koszty przypadające na działalność opodatkowaną będą stanowiły różnicę pomiędzy kosztami ogółem, a kosztami ustalonymi na podstawie ww. proporcji.

Końcowo należy zauważyć, iż opodatkowanie dywidend zostało uregulowane przez ustawodawcę w szczególny sposób. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Zgodnie za art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W konsekwencji ustawodawca na mocy art. 7 ust. 3 pkt 2 i 3 ww. ustawy wyłączył możliwość uwzględnienia zarówno przychodów z dywidend, jak i kosztów związanych z ich otrzymaniem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl