IPPB2/4515-43/15-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 1 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania przez spółkę jawną na rzecz Wspólników udziału w gruncie w części odpowiadającej ich udziałom w spółce - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania przez spółkę jawną na rzecz Wspólników udziału w gruncie w części odpowiadającej ich udziałom w spółce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca, jest wspólnikiem spółki jawnej o nazwie A. spółka jawna zajmującą się przede wszystkim sprzedażą materiałów budowlanych. Wspólnikami w ww. spółce są cztery osoby fizyczne.Spółka jawna w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w imieniu własnym nabyła niezabudowany grunt rolny od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług.

Ww. nieruchomość została przyjęta do ewidencji środków trwałych, jednakże ze względu na brzmienie przepisu art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej PIT) grunt nie był przez Spółkę amortyzowany. Po zakupie przedmiotowego gruntu Spółka również nie dokonywała na ww. grunt jakichkolwiek nakładów mogących być przedmiotem amortyzacji. Na mocy uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego zakupiony grunt stał się po części działką budowlano-usługową, a po części działką parkową.

Obecnie Wspólnicy Spółki zamierzają na mocy uchwały wycofać ze Spółki ww. nieruchomość ze środków trwałych i przenieść na swoją rzecz udziały w ww. nieruchomości. W efekcie powyższego współwłaścicielami wyżej wymienionych nieruchomości staną się Wspólnicy spółki jawnej, przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w zyskach i stratach w spółce. Uchwała Wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego, z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania zmian wpisów w księgach wieczystych. Podstawą przeniesienia własności ww. nieruchomości będzie jednomyślna uchwała Wspólników o wycofaniu gruntów na potrzeby własne Wspólników, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego, umowa nieodpłatnego przekazania. W wyniku dokonania nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki jawnej, tj. nieruchomości do majątku osobistego jej wspólników, wkład Wnioskodawcy i pozostałych wspólników w spółce nie ulegnie obniżeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną na rzecz Wspólników udziału w gruncie w części odpowiadającej ich udziałom w spółce, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną na rzecz Wspólników udziału w gruncie w części odpowiadającej ich udziałom w spółce spowoduje dla Wspólnika powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn, w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną części gruntu na rzecz Wspólników, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W ocenie Wnioskodawcy wycofanie nieruchomości ze spółki i jej przekazanie na cele prywatne Wspólników nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego; darowizny, polecenia darczyńcy; zasiedzenia; nieodpłatnego zniesienia współwłasności; zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanego przepisu, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco je wymieniając. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

W przypadku Wnioskodawcy podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu dokonana zostanie umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników. Uchwała wspólników podejmowana jest na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, w szczególności przepisu art. 43. Nieodpłatne przeniesienie własności nastąpi w celu wykonania uchwały. Umowy o nieodpłatnym przeniesieniu własności w wykonaniu uchwały wspólników spółki jawnej nie można zakwalifikować zatem jako umowy nazwanej określonej w art. 888 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 353 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W ramach swobody kształtowania stosunku zobowiązaniowego strony mogą zawrzeć umową nienazwaną.

W myśl art. 888 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest chęć nieodpłatnego przysporzenia majątkowego innej osobie. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Wolą Wnioskodawcy i pozostałych wspólników, jako jedynych wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, nie jest zawarcie umowy darowizny, zatem dokonana przez nich ww. czynność zatem nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Podobne stanowisko w sprawie wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2014 r. nr IBPBII/1/436-55/14/MCZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanej interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiąże ona w sprawie, w której została wydana i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.