IPPB2/4515-33/16-2/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/4515-33/16-2/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: "Podatnik") nie prowadzi i nigdy nie prowadził indywidualnej działalności gospodarczej. Ojciec Podatnika prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i wykorzystuje w niej prawo własności intelektualnej, które ma zamiar w przyszłości przekazać Podatnikowi w formie darowizny. Przedmiotem darowizny będzie 1/3 udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP, w konsekwencji czego Wnioskodawca stanie się współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego na zasadzie współwłasności ułamkowej ("Znak Towarowy").

Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski. W chwili zawarcia umowy darowizny Znak Towarowy będzie należeć do majątku odrębnego ojca Podatnika i zostanie - w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazany do osobistego majątku Podatnika.

Na dzień zawarcia umowy darowizny, Znak Towarowy wchodzić będzie w skład majątku ojca Podatnika przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ojciec Podatnika nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Znaku Towarowego.

W umowie darowizny Znaku Towarowego zostanie określona jego wartość, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę (zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn - wartość rynkowa).

Po otrzymaniu darowizny, Podatnik zamierza rozpocząć prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w której będzie wykorzystywać, otrzymany tytułem darowizny Znak Towarowy przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny, Podatnik zamierza wprowadzić otrzymany Znak Towarowy do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Podatnik zamierza zawrzeć umowę lub umowy z osobami trzecimi (lub osobą trzecią), na mocy których upoważni takie osoby trzecie (lub osobę trzecią) do odpłatnego korzystania ze Znaku Towarowego i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT.

Opłaty te będą uiszczane cyklicznie np. miesięcznie lub kwartalnie. W zawartej umowie określone zostaną zasady korzystania ze Znaku Towarowego. Podatnik zakłada, że będzie ponosić koszty i inne ciężary związane ze Znakiem Towarowym, w szczególności będzie uiszczać opłaty okresowe z tytułu ochrony Znaku Towarowego oraz będzie pokrywać koszty postępowań przed sądami i innymi organami powołanymi do orzekania w sprawach Znaku Towarowego.

Po zawarciu umowy Podatnik będzie zatem prowadzić między innymi działalność w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z; podklasa ta obejmuje działalności związane z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonanie darowizny Znaku Towarowego skutkować będzie koniecznością rozpoznania po stronie Podatnika przychodu, od którego Podatnik będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

2. Czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od wskazanej darowizny Znaku Towarowego, jeżeli w ciągu 6 miesięcy zgłosi nabycie na stosownym formularzu SD-Z2 do właściwego Urzędu Skarbowego.

3. Czy w związku z nabyciem w drodze darowizny Znaku Towarowego, który będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej, będzie miał on prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej.

4. Czy wartość początkowa Znaku Towarowego powinna zostać ustalona według jego wartości rynkowej wskazanej w umowie darowizny.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od powstania obowiązku podatkowego Wnioskodawca dokona stosownego zgłoszenia darowizny do urzędu skarbowego, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, bez względu na wartość otrzymanej darowizny. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne praw majątkowych tytułem między innymi darowizny. Jednocześnie, zgodnie z art. 4a wskazanej ustawy, zwolnieniu od podatku podlega nabycie praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zostanie ono zgłoszone właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawca spełni warunki wskazanego zwolnienia. Pierwszy z warunków to warunek podmiotowy tj. zaliczenie do tzw. grupy zerowej, która obejmuje: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę. Wnioskodawca otrzyma darowiznę od ojca, więc spełni wskazany warunek. Drugim warunkiem zwolnienia jest istnienie przedmiotu, a więc nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych bez względu na tytuł nabycia oraz rodzaj rzeczy czy praw majątkowych, ich wartość oraz położenie, czy też miejsce wykonywania tych praw. Warunkiem jest oczywiście poddanie obowiązkowi podatkowemu. Należy zaznaczyć, że zwolnienie nie ma limitu kwotowego, dlatego też bez względu na wartość darowanego prawa podlegać będzie ono zwolnieniu.

Kluczowym warunkiem zwolnienia jest zgłoszenie nabycia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego na stosownym formularzu SD-Z2, w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Wnioskodawca dokona wskazanego zgłoszenia w ustawowym terminie. W związku z powyższym nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 maja 2014 r. IPTPB2/436-30/14-2/AK: "Jak z wyżej powołanych przepisów prawa wynika nabycie własności praw majątkowych tytułem umowy darowizny przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest zwolnione z podatku od darowizny, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i ust. 4 pkt 2 oraz art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w darowiźnie od syna znak towarowy na podstawie umowy darowizny. W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana darowizna znaku towarowego przez syna na rzecz Wnioskodawcy (ojca), będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w powołanych wyżej przepisach art. 4 ust. 4 i art. 4a ust. 1 pkt 1 i ust. 4 pkt 2 ww. Wobec powyższego zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie ciążył na Nim obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, jeżeli dopełni zgłoszenia przedmiotowej darowizny w ustawowym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego jest prawidłowe".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1.

dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2.

darowizny, polecenia darczyńcy;

3.

zasiedzenia;

4.

nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5.

zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6.

nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Natomiast, stosownie do art. 3 pkt 2 tej ustawy podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (dalej: "Podatnik") nie prowadzi i nigdy nie prowadził indywidualnej działalności gospodarczej. Ojciec Podatnika prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i wykorzystuje w niej prawo własności intelektualnej, które ma zamiar w przyszłości przekazać Podatnikowi w formie darowizny. Przedmiotem darowizny będzie 1/3 udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP, w konsekwencji czego Wnioskodawca stanie się współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego na zasadzie współwłasności ułamkowej ("Znak Towarowy"). Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski. W chwili zawarcia umowy darowizny Znak Towarowy będzie należeć do majątku odrębnego ojca Podatnika i zostanie - w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazany do osobistego majątku Podatnika.

Biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że otrzymanie w drodze darowizny od ojca udziału w Znaku Towarowym nie będzie podlegało podatkowi od spadków i darowizn, na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków darowizn, będzie wyłączone spod władztwa tej ustawy.

Ustawodawca jednoznacznie stwierdził bowiem, że nabycie m.in. w drodze darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, czy też znaków towarowych nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nabycie opisane we wniosku korzysta ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Rozważania w tym zakresie stały się bezpodstawne. Aby bowiem stwierdzić, czy dane nabycie korzysta ze zwolnienia musi ono podlegać regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. W analizowanej sytuacji nabycie nie podlega opodatkowaniu określonemu ustawą o podatku od spadków i darowizn; nie podlega temu podatkowi.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, wskazać należy, iż rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl