IPPB2/4514-52/15-2/LS - Brak opodatkowania umowy pożyczki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/4514-52/15-2/LS Brak opodatkowania umowy pożyczki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest polskim rezydentem podatkowym, czyli podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej i tym samym nie jest wpisany do Rejestru Ewidencji Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca nie jest również podatnikiem VAT. Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki (dalej zwaną: "Umową Pożyczki") z cypryjską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą i zarządem na Cyprze (dalej zwaną: "Pożyczkodawcą").

Umowa Pożyczki została sporządzona w języku angielskim oraz opatrzona klauzulą apostille wydaną przez upoważnione cypryjskie Ministerstwo Sprawiedliwości.

W dniu podpisania Umowy Pożyczki środki pieniężne będącą przedmiotem Umowy Pożyczki znajdowały się na rachunku bankowym Pożyczkodawcy za granicą, prowadzonym przez bank z siedzibą i zarządem za granicą - zagranicznym rachunku bankowym.

Umowa Pożyczki zawarta została fizycznie poza granicami Polski (tekst jedn.: podpisana została na Cyprze przez Wnioskodawcę oraz osobę uprawnioną do reprezentacji Pożyczkodawcy). Na miejsce zawarcia Umowy została wskazana siedziba Pożyczkodawcy.

Po zawarciu Umowy Pożyczki i w jej wykonaniu środki pieniężne zostały przeniesione przelewem elektronicznym pomiędzy rachunkiem bankowym Pożyczkodawcy za granicą a wskazanym rachunkiem bankowym Wnioskodawcy w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Umowa Pożyczki zawarta w okolicznościach przedstawionych w opisie zaistniałego stanu faktycznego (tekst jedn.: została podpisana poza granicami Polski oraz na dzień jej zawarcia środki pieniężne znajdowały się również poza granicami Polski - na rachunku Pożyczkodawcy w banku zagranicznym) podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Pożyczkodawcą z siedzibą na Cyprze, Umowa Pożyczki, nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy p.c.c. podatkowi od czynności cywilnoprawnych co do zasady podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Natomiast art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów charakteryzujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Jednakże, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, a zaznaczenia samego obowiązku zwrotu, który według stanowiska Wnioskodawcy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Zgodnie zas z art. 1 ust. 4 Ustawy o p.c.c. podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa, wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pod pojęciem rzeczy ujętym w tym przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W związku z powyższym, umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia (podpisania) umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

A contrario - według Wnioskodawcy - czynności cywilnoprawne nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli ich przedmiotem będą rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, gdy nabywca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, a w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, jeżeli czynność cywilnoprawna nie została dokonana na terytorium Polski.

Mając powyższe na względzie - w ocenie Wnioskodawcy - należy stwierdzić, że pożyczka, jaka została udzielona Wnioskodawcy przez Pożyczkodawcę na podstawie opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Umowa Pożyczki została zawarta (podpisana) fizycznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej Ministerstwa Finansów m.in. w pismach:

* z dnia 24 października 2014, sygn. IPPB2/436-603/14-2/MZ

* z dnia 16 października 2014, sygn. IPPB2/436-544/14-3/AF

* z dnia 10 października 2014, sygn. ITPB2/436-156/14/DSZ

* z dnia 11 września 2014, sygn. IPPB2/436-382/14-2/LS

* z dnia 18 lipca 2014, sygn. IPPB2/436-267/14-2/LS

* z dnia 23 sierpnia 2013, sygn. IPPB2/436-362/13-2/LS

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki (dalej zwaną: "Umową Pożyczki") z cypryjską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą i zarządem na Cyprze (dalej zwaną: "Pożyczkodawcą"). Umowa Pożyczki została sporządzona w języku angielskim oraz opatrzona klauzulą apostille wydaną przez upoważnione cypryjskie Ministerstwo Sprawiedliwości. W dniu podpisania Umowy Pożyczki środki pieniężne będącą przedmiotem Umowy Pożyczki znajdowały się na rachunku bankowym Pożyczkodawcy za granicą, prowadzonym przez bank z siedzibą i zarządem za granicą - zagranicznym rachunku bankowym. Umowa Pożyczki zawarta została fizycznie poza granicami Polski (tekst jedn.: podpisana została na Cyprze przez Wnioskodawcę oraz osobę uprawnioną do reprezentacji Pożyczkodawcy). Na miejsce zawarcia Umowy została wskazana siedziba Pożyczkodawcy. Po zawarciu Umowy Pożyczki i w jej wykonaniu środki pieniężne zostały przeniesione przelewem elektronicznym pomiędzy rachunkiem bankowym Pożyczkodawcy za granicą a wskazanym rachunkiem bankowym Wnioskodawcy w Polsce.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl