IPPB2/4514-317/15-3/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2015 r. (data nadania 24 lipca 2015 r., data wpływu 28 lipca 2015 r.) na wezwanie z dnia 16 lipca 2015 r. Nr IPPB2/4514-260/15-2/MZ (data nadania 17 lipca 2015 r., data doręczenia 20 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada w Rosji pod Moskwą swoją firmę Sp. z o.o., w której jest 100% udziałowcem. Firma zajmuje się produkcją opakowań dla ogrodnictwa. Wnioskodawca chce w najbliższym czasie udzielić pożyczki swojej firmie na cele rozwojowe. Będzie to kwota ok. 100 do 300 tys. USD na około 3 lata.

Pismem z dnia 16 lipca 2015 r. Nr IPPB2/4514-260/15-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez wskazanie:

* Czy Wnioskodawca z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego występuje o skutki podatkowe dla siebie jako pożyczkodawcy, czy też dla Spółki jako pożyczkobiorcy.

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie informując, że:

* Wnioskodawca prosi o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przyszłym zdarzeniu. Wnioskodawca jako Pożyczkodawca chce udzielić pożyczki w kwocie ok. 100 do 300 tys. USD na około 3 lata firmie Sp. z o.o. z siedzibą w Rosji.

* Wnioskodawca sprecyzował pytanie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, Wnioskodawca jest zobowiązany do opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy pożyczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany do opłaty podatku p.c.c., ponieważ udziela pożyczki osobie prawnej poza terytorium RP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) i przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca posiada w Rosji pod Moskwą swoją firmę Sp. z o.o., w której jest 100% udziałowcem. Firma zajmuje się produkcją opakowań dla ogrodnictwa. Wnioskodawca chce w najbliższym czasie udzielić pożyczki swojej firmie na cele rozwojowe. Będzie to kwota ok. 100 do 300 tys. USD na około 3 lata. Wnioskodawca prosi o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przyszłym zdarzeniu. Wnioskodawca jako Pożyczkodawca chce udzielić pożyczki w kwocie ok. 100 do 300 tys. USD na około 3 lata firmie Sp. z o.o. z siedzibą w Rosji.

A zatem, na Wnioskodawcy (jako pożyczkodawcy) z tytułu pożyczki dokonanej na rzecz Sp. z o.o. nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem przy umowie pożyczki obowiązek podatkowy ciąży na pożyczkobiorcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.