IPPB2/4514-247/15-2/LS - Skutki podatkowe zawarcia umowy cash-poolingu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/4514-247/15-2/LS Skutki podatkowe zawarcia umowy cash-poolingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie cash-poolingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca lub Koordynujący) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Wnioskodawca jest jednostką dominującą w grupie kapitałowej E. (dalej: Grupa). Spółka 7 stycznia 2009 r. zawarła wraz z innymi podmiotami należącymi do Grupy (podmioty są dla Spółki podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p.) oraz bankiem (dalej: Bank) - umowę systemu zarządzania środkami pieniężnymi i kredytem dziennym w grupie rachunków, tzw. cash pooling (dalej: Umowa).

Inne podmioty z Grupy, będące stronami Umowy są mającymi siedzibę w Polsce podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług. Podmioty te w dalszej części wniosku określone są jako Inni Uczestnicy, a łącznie z Wnioskodawcą - jako Uczestnicy. Przedmiotem Umowy jest usługa należąca do zakresu usług bankowych, polegająca na umożliwieniu Uczestnikom przez Bank bardziej efektywnego, codziennego zarządzania środkami pieniężnymi oraz korzystania przez poszczególne podmioty z płynności finansowej z Grupy jako całości.

Celem przystąpienia Uczestników do Umowy jest możliwie najbardziej efektywne zarządzanie posiadanymi środkami pieniężnymi oraz efektywne finansowanie bieżących potrzeb poszczególnych Uczestników, jak i całej Grupy. Na potrzeby realizacji Umowy, zgodnie z § 3 Umowy, Bank otworzył i prowadzi dla Uczestników Rachunki (osobny dla każdego Uczestnika rachunek rozliczeniowy) tworzące łącznie Grupę Rachunków, dodatkowo dla Wnioskodawcy jako Koordynującego utworzył tzw. "rachunek pomocniczy koordynującego" (dalej: Rachunek Koordynującego).

Zasady deponowania środków pieniężnych i dysponowania nimi reguluje § 4 Umowy. Zgodnie z nim na rachunkach rozliczeniowych poszczególni Uczestnicy deponują środki pieniężne. Bank niezwłocznie uznaje odpowiedni rachunek otrzymanymi na jego dobro środkami pieniężnymi (środki pieniężne zdeponowane na Rachunkach) i wykonuje wszelkie dyspozycje dotyczące środków pieniężnych złożone przez właściwego Uczestnika. Zgodnie z § 4 pkt 3 Umowy Bank wypłaca każdemu Uczestnikowi, w tym Wnioskodawcy, odsetki od salda środków pieniężnych, zgromadzonych na jego rachunku. Odsetki są naliczane od dziennych sald środków pieniężnych, zgromadzonych na Rachunku Wnioskodawcy, na podstawie rzeczywistej liczby dni w danym miesiącu i roku wynoszącego 365 dni i są płacone miesięcznie, w pierwszym dniu roboczym następnego miesiąca. Rachunek Wnioskodawcy zostaje uznany przez Bank odsetkami naliczonymi od salda na tym rachunku.

Umowa reguluje także kwestie zaciągania i spłaty sald ujemnych (par. 5). Bank umożliwia Uczestnikom (w tym Wnioskodawcy) zaciąganie kredytu w posiadanych przez siebie Rachunkach do określonego w Umowie limitu (indywidualnie określonego dla każdego Uczestnika). Zaciągnięcie kredytu skutkuje powstaniem salda ujemnego na danym rachunku.

Zgodnie z Umową, jeśli na Rachunku któregoś Uczestnika pojawia się saldo ujemne na koniec dnia, dokonywana jest spłata tego salda ujemnego z Rachunku Spółki jako Uczestnika, w następującej kolejności:

* saldo z Rachunku Koordynującego jest przenoszone na Rachunek Spółki;

* ze środków na Rachunku Spółki pokrywane są salda ujemne poszczególnych Uczestników,

* jeśli brak środków na Rachunku Spółki, to środki na pokrycie sald ujemnych pochodzą z sald dodatnich innych Uczestników. Zastosowanie powyższego mechanizmu przenoszenia sald powoduje, że saldo na Rachunku Koordynującego na koniec każdego dnia jest zerowe.

Kolejnego dnia, wszystkie wpływy na Rachunek Uczestnika z saldem ujemnym z poprzedniego dnia przeznaczane są na pokrycie salda ujemnego będącego na Rachunku Spółki.

Z chwilą obciążenia któregokolwiek z Rachunków bądź Rachunku Koordynującego każdy z Uczestników, którego środki pieniężne są wykorzystywane do spłaty kredytu zaciągniętego na pozostałych Rachunkach, nabywa należności Banku wobec Uczestników zaciągających kredyt, których kredyty zostały spłacone z jego środków pieniężnych (na podstawie § 6 pkt 8 Umowy). Natomiast z chwilą przejęcia ww. należności Uczestnik, którego środki pieniężne zostały wykorzystane do spłaty kredytu zaciągniętego przez Uczestnika nabywa wobec tego Uczestnika roszczenie do spłaty świadczenia wynikającego z nabycia zobowiązania wraz z należnymi odsetkami z tego tytułu. Kwota roszczenia jest równa kwocie przejętej należności (do kwestii tej odnosi się § 6 pkt 9 Umowy). Powyższe zapisy, z prawnego punktu widzenia prowadzące do transakcji nabycia wierzytelności, służą formalnemu ujęciu opisanego powyżej mechanizmu przeksięgowywania sald.

Sytuację niespłacenia kredytu w dniu jego zaciągnięcia określa § 5 pkt 6 Umowy. Uczestnik, o którym mowa wyżej, zobowiązany jest zapłacić na rzecz Banku odsetki zgodne z Umową. Odsetki obliczane są od dziennych sald debetowych na Rachunku danego Uczestnika, na podstawie rzeczywistej liczby dni w danym miesiącu i roku wynoszącego 360 dni i są płatne miesięcznie, w pierwszym dniu roboczym następnego miesiąca.

Zabezpieczanie kredytu uregulowano w § 6 Umowy, zgodnie z nim wszyscy Uczestnicy są solidarnie odpowiedzialni za wszelkie zobowiązania wynikające z Umowy, a w szczególności za zobowiązania wobec Banku w postaci ujemnych sald powstałych na którymkolwiek z osobna i na wszystkich razem Rachunkach Uczestników.

Zgodnie z § 6 pkt 2 Umowy jako zabezpieczenie pełnej spłaty zobowiązań, udzielonego dowolnemu Uczestnikowi zaciągającemu kredyt, każdy Uczestnik nieodwołanie poręcza na rzecz Banku spłatę kredytu, w przypadku gdyby Uczestnik zaciągający kredyt nie dokonał spłaty w dniu zaciągnięcia kredytu. Umowa określa, iż została ustalona kwota poręczenia, wynosi ona 100.000.000 PLN dla każdego z Uczestników.

Z postanowień Umowy wynika, iż kredyt niespłacony przed końcem dnia staje się natychmiast wymagalny. W takiej sytuacji Bank może wykorzystać poręczenie, aby uzyskać natychmiastową spłatę kredytu od dowolnego Uczestnika, na którego rachunku wystąpiło saldo dodatnie.

Umowa nie ustanawia odrębnego wynagrodzenia za ustalone poręczenia.

Każdy Uczestnik nieodwołalnie upoważnia Bank do obciążenia jego Rachunku, a Koordynujący nieodwołalnie upoważnia Bank do obciążenia Rachunku Koordynującego kwotami, które nie zostały spłacone Bankowi przez któregokolwiek z Uczestników zaciągających kredyt (zgodnie z § 6 pkt 6).

Niezależnie od funkcjonowania jako Uczestnik, Wnioskodawca pełni w ramach Umowy pewne dodatkowe czynności pomocnicze, uregulowane zostały w § 9 Umowy, obejmujące:

* podpisywanie z Bankiem i innymi Uczestnikami - w imieniu danego Uczestnika - aneksów do Umowy lub zleceń, na mocy których m.in. inne podmioty staną się Uczestnikami i stroną Umowy;

* zamknięcie Rachunku w imieniu odpowiedniego Uczestnika poprzez złożenie właściwego zawiadomienia skierowanego do Banku, które Bank musi otrzymać nie później niż na 3 dni przed planowanym zamknięcia Rachunku i pod warunkiem wykonania przez odpowiedniego Uczestnika zobowiązań wynikających z Umowy;

* zmiany lub zastępowanie treści zleceń lub załączników do Umowy pod warunkiem uzyskania uprzedniej pisemnej zgody Banku;

* uzgodnienia z Bankiem wysokość oprocentowania, które Bank stosuje odpowiednio w przypadku dodatnich i ujemnych sald na wszystkich Rachunkach, oraz

* reprezentowanie Uczestników we wszelkich sprawach dotyczących Umowy.

Koordynujący ponadto może zlecać Bankowi zmianę limitów kredytu w Rachunku dla poszczególnych Uczestników pod warunkiem nieprzekroczenia kwot wskazanych w Umowie w odniesieniu do danego Uczestnika (par. 9 pkt 2 Umowy).

Koordynujący nie otrzymuje za powyższe czynności odrębnego wynagrodzenia, poza odsetkami, które otrzymuje zgodnie z zasadami, opisanymi powyżej.

Za wykonywanie czynności niezbędnych do funkcjonowania Umowy Bank pobiera miesięczne wynagrodzenie w wysokości 100 PLN. Uczestnicy są solidarnie odpowiedzialni za dokonywanie ww. płatności. Kwestia ta została uregulowana w § 11 Umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Podatek dochodowy od osób prawnych

1. Czy poręczenia o charakterze wzajemnym, udzielone Wnioskodawcy zgodnie z Umową przez pozostałych Uczestników stanowią dla Wnioskodawcy przychód z nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

2. Czy do odsetek wypłacanych w ramach Umowy mają zastosowanie przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji, tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p.

3. Czy w związku z uczestnictwem w Umowie na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ustawy o u.p.d.o.p.

Podatek od czynności cywilnoprawnych

4. Czy czynności związane z transferami środków pieniężnych w ramach Umowy dokonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podatek od towarów i usług

5. Czy czynności realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, czynności związane z transferami środków pieniężnych w ramach Umowy dokonywane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami (w tym Wnioskodawcą) oraz Bankiem nie podlegają opodatkowaniu p.c.c.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy p.c.c., "opodatkowaniu p.c.c. podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

2.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

3.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

4.

umowy dożywocia,

5.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

6.

ustanowienie hipoteki,

7.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

8.

umowy depozytu nieprawidłowego,

9.

umowy spółki"

Wskazany przepis Ustawy p.c.c. określa enumeratywny, zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegający opodatkowaniu p.c.c. W konsekwencji, jeżeli określona czynność cywilnoprawna nie ma charakteru jednej z umów wymienionych w powyższym przepisie, to z tytułu jej dokonania nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie Ustawy p.c.c.

W tym kontekście Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Umowa pozostaje na gruncie prawa polskiego umową nienazwaną, co oznacza, że ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 j.t.; dalej: k.c.) nie zawiera przepisów odnoszących się wprost do tego typu Umowy.

W ocenie Wnioskodawcy, na skutek dokonywania na podstawie Umowy poszczególnych operacji pieniężnych pomiędzy uczestnikami nie dochodzi do realizacji żadnej z czynności cywilnoprawnych określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy p.c.c. W szczególności, pomimo iż konstrukcja Umowy zawiera pewne elementy wzajemnego kredytowania się Uczestników, to nie dochodzi w jej ramach do zawarcia umowy mającej cechy umowy pożyczki pieniędzy bądź rzeczy oznaczonych co do gatunku w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy p.c.c.

Zgodnie z art. 720 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z powyższego unormowania wynika, że aby można było mówić o zawarciu umowy pożyczki, konieczne jest skonkretyzowanie stosunku prawnego co najmniej w zakresie stron umowy, tj. pożyczkobiorcy oraz pożyczkodawcy, a także przedmiotu pożyczki.

Należy podkreślić, że choć z tytułu uczestnictwa w Umowie powstają dla podmiotów biorących w nim udział określone prawa i obowiązki, to jednak nie można w żadnym wypadku uznać, iż dochodzi przez to do zawarcia umowy mającej cechy umowy pożyczki. Brak jest bowiem zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy przez pożyczkodawcę na określony w umowie podmiot (pożyczkobiorcę). Uczestnicy biorący udział w Umowie wyrażają jedynie gotowość zaangażowania środków finansowych w związku z tym uczestnictwem. Uczestnik cash poolingu, posiadający wolne środki finansowe, nie może określić z góry, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i na rzecz którego z uczestników. Oznacza to, że każdorazowo druga strona transakcji nie jest możliwa do zidentyfikowania.

W konsekwencji, wobec braku możliwości zidentyfikowania podmiotów będących pożyczkodawcą oraz pożyczkobiorcą, a także przedmiotu pożyczki, nie dojdzie z udziałem Wnioskodawcy do zawarcia dwustronnej transakcji udzielenia pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy p.c.c.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy zarówno Umowa, jak również poszczególne czynności dokonywane na jej podstawie nie należą do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy p.c.c. i tym samym nie podlegają opodatkowaniu p.c.c.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w niezwykle bogatym stanowisku organów podatkowych. Przykładowo, jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 7 czerwca 2014 r., (nr IPPB2/436-272/14-4/MZ): "Należy stwierdzić, że czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową (cash pooling) nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych."

Z kolei jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 31 marca 2014 r., (nr IBPBII/1/436-47/14/MZ): "W związku z powyższym, należy stwierdzić, że zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki wymienionej w tym katalogu czy też innej czynności tym katalogiem objętej. (...) Zatem mająca być zawarta przez Wnioskodawcę z Bankiem umowa o prowadzenie systemu zarządzania środkami pieniężnymi dla grupy rachunków (świadczenie usługi cash poolingu) oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych."

Analogiczne stanowisko zaprezentował również w szczególności:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie: w interpretacji z dnia 12 marca 2014 r., (nr IPPB2/436-59/14-2/AF), w interpretacji z dnia 5 marca 2014 r., (nr IPPB2/436-688/13- 5/AF), w interpretacji z dnia 16 stycznia 2014 r., (nr IPPB2/436-648/13-2/MZ), oraz w interpretacji z dnia 29 listopada 2013 r., (nr IPPB2/436-539/13-2/LS);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach: w interpretacji z dnia 13 maja 2014 r., (nr IBPBII/1/436-72/14/MZ), w interpretacji z dnia 18 kwietnia 2014 r., (nr IBPBII/1/436- 36/14/MZ), w interpretacji z dnia 14 kwietnia 2014 r., (nr IBPBII/1/436-35/14/JP), w interpretacji z dnia 7 kwietnia 2014 r., (nr IBPBII/1/436-26/14/MCZ), w interpretacji z dnia 17 marca 2014 r., (nr IBPBII/1/436-1/14/AA), w interpretacji z dnia 17 marca 2014 r., (nr IBPBH/1/436-361/13/BD);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy: w interpretacji z dnia 4 kwietnia 2014 r., (nr ITPB2/436-10/14/RS), w interpretacji z dnia 28 marca 2014 r., (nr ITPB2/436- 258/13/DSZ), w interpretacji z dnia 21 marca 2014 r., (nr ITPB2/436-249/13/DSZ) oraz w interpretacji z dnia 21 marca 2014 r., (nr ITPB2/436-252/13/k.k.);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu: w interpretacji z dnia 31 marca 2014 r., (nr ILPB2/436-15/14-2/AJ) oraz w interpretacji z dnia 27 grudnia 2013 r., (nr ILPB2/436- 265/13-2/AJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b i lit. j ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz umowy depozytu nieprawidłowego.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę sama ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, że umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "Cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu". Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu jako nie wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przyjmując za Wnioskodawcą, że czynności wykonywane w ramach umowy cash poolingu nie przybrały postaci którychkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl