IPPB2/4514-21/16-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży samochodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży samochodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług podatnikiem VAT czynnym. Spółka posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. odprzedażą używanych samochodów. Aby posiadać w swojej ofercie samochody do sprzedaży, Spółka zawiera umowy sprzedaży występując w nich w roli strony kupującej. W ramach wykonania tych umów Spółka nabywa prawo własności pojazdów znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie w takim stanie w jakim się znajdują w momencie zakupu przez Spółkę bądź też po dokonanej naprawie takiego samochodu i/lub montażu dodatkowego wyposażenia bądź akcesoriów, samochody te przeznacza do sprzedaży. Miejscem zawarcia takich umów sprzedaży pomiędzy Spółką jako kupującym, a jej kontrahentem jako sprzedającym, jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Niekiedy zawierane umowy sprzedaży zawierają zastrzeżenie, iż własność sprzedanego samochodu zostaje przeniesiona na Spółkę po uiszczeniu przez nią ceny sprzedaży samochodu.

Spółka dokonuje zakupu tych pojazdów od kontrahentów m.in. w ramach opodatkowania przez nich tych transakcji podatkiem od towarów i usług w oparciu o szczególną procedurę w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wynikającą z art. 120 ustawy o VAT. Zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie ustawy o VAT kontrahent sprzedający Spółce taki samochód jest zobowiązany do wystawienia faktury zgodnie z art. 106e tej ustawy. Faktura ta charakteryzuje się m.in. tym, iż powinna zawierać zapis: "procedura marży - towary używane" oraz nie powinna zawierać w swojej treści informacji o:

Mimo możliwych braków formalnych w fakturach znajdujących się w obrocie gospodarczym wystawianych przez kontrahentów Spółki w zakresie prawidłowości udokumentowania takiej transakcji dla celów podatku od towarów i usług (np. zamiast zapisu "procedura marży - towary używane" widnieje zapis "procedura marży: towary używane"), nie ulega jednak zmianie sytuacja, iż sprzedaż ta przez te podmioty jest realizowana na gruncie ustawy o VAT w oparciu o art. 120 tej ustawy. Dokonując zakupu tych pojazdów Spółka zawiera dodatkowo w formie pisemnej umowy sprzedaży bądź też tylko potwierdza jej zawarcie w formie ustnej przez przyjęcie od sprzedającego stosownej faktury wskazującej w swojej treści przedmiot sprzedaży, cenę oraz kupującego i sprzedającego. Towarzyszy temu zwykle wydanie przedmiotu sprzedaży Spółce bądź też czynność wydania przedmiotu sprzedaży jest dokonywana przez sprzedającego po dokonaniu zapłaty ceny przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie umowy sprzedaży samochodu, znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy Spółką jako kupującym, a jej kontrahentem jako sprzedającym, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez tego sprzedającego na gruncie przepisów ustawy o VAT w oparciu o szczególną procedurę w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wynikającą z art. 120 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży. Umowa sprzedaży nie jest odrębnie uregulowana w przepisach ustawy o p.c.c., a zatem charakter tej umowy wynika z przepisów kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 535 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Nie zmienia charakteru tej umowy zastrzeżenie prawa własności przez sprzedającego do czasu uiszczenia ceny przez kupującego. Wynika to bezpośrednio z art. 589 kodeksu cywilnego, który stanowi, że jeżeli sprzedawca zastrzegł sobie własność sprzedanej rzeczy ruchomej aż do uiszczenia ceny, poczytuje się w razie wątpliwości, że przeniesienie własności rzeczy nastąpiło pod warunkiem zawieszającym. Tym samym zapisy umowne dotyczące przeniesienia w przyszłości prawa własności samochodu na Spółkę pozostają bez wpływu na skuteczność zawarcia takiej umowy. Dla skuteczności zawarcia umowy sprzedaży samochodu kodeks cywilny nie przewiduje też żadnej szczególnej formy jej zawarcia. Biorąc zatem pod uwagę zapisy kodeksu cywilnego w zakresie charakteru umów sprzedaży i sposobu ich dokumentowania, należy stwierdzić, iż Spółka zawiera takie umowy skutecznie, nawet jeśli potwierdza ich zawarcie tylko przez przyjęcie od sprzedającego stosownej faktury wskazującej w swojej treści przedmiot sprzedaży, cenę do zapłaty oraz kupującego i sprzedającego, bądź też w przypadku, gdy umowy zawierają zapisy o przeniesieniu prawa własności, pod warunkiem zawieszającym. Umowy zawierane przez Spółkę z jej kontrahentami są zatem umowami sprzedaży.

Zgodnie z kolei z art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. umowy sprzedaży podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli ich przedmiotem są:

Zgodnie z opisem charakteru zawieranych przez Spółkę umów wskazanym z pozycji 67. Opis stanu faktycznego niniejszego wniosku ORD-IN, pojazdy, które są nabywane przez Spółkę, znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W sytuacji jednak, gdyby się tu nie znajdowały, to ze względu na fakt, iż Spółka posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy sprzedaży też są dokonywane (zawierane) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umowy sprzedaży zawierane przez Spółkę nie będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na spełnienie warunków zawartych w art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

W przypadku umów sprzedaży, na mocy art. 6 ust. 1 pkt 1, podstawę opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa takiego pojazdu. Stawka podatku dla tej czynności wynosi 2%, co bezpośrednio wynika z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. Z kolei obowiązanym do zapłaty tego podatku, na podstawie art. 4 pkt 1 ustawy o p.c.c. jest Spółka, jako kupujący, zaś sam obowiązek podatkowy powstaje w dniu zawarcia umowy sprzedaży (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c.).

Jednak ustawa o p.c.c. zawiera też wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wynikają one z art. 2 tej ustawy, który to artykuł zawiera wykaz czynności, które nie podlegają temu podatkowi, oraz z art. 8 i art. 9 tej ustawy, które zawierają odpowiednio zwolnienia podmiotowe oraz przedmiotowe z tego podatku.

Biorąc pod uwagę charakter umów sprzedaży zawieranych przez Spółkę jako stronę kupującą z dostawcami tych samochodów, którzy zgodnie z ustawą o VAT są zobowiązani opodatkować te transakcje podatkiem od towarów i usług i opodatkowywują je w oparciu o szczególną procedurę w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wynikającą z art. 120 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż umowy sprzedaży zawierane z takimi dostawcami nie będą w całości podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. Zgodnie z tym przepisem czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych:

Umowy sprzedaży, o których mowa powyżej, zawierane przez Spółkę, nie są umowami spółki w rozumieniu przepisów ustawy o p.c.c., a zatem przepis ten ma zastosowanie do tych umów sprzedaży zawieranych przez Spółkę. Z kolei podatek od towarów i usług został zdefiniowany w art. 1a pkt 7 ustawy o p.c.c. Z przepisu tego wynika, iż podatek od towarów i usług stanowi podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Biorąc pod uwagę fakt, iż transakcja dostawy samochodu na rzecz Spółki przez jej kontrahenta jest opodatkowana tym podatkiem według procedury szczególnej w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wynikającą z art. 120 ustawy o VAT, to zawarta umowa sprzedaży dokumentująca dostawę tego samochodu jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie zmienia tego również fakt, że podmiot dokonujący dostawy takiego samochodu nie wykazuje odrębnie na takiej fakturze podatku od towarów i usług. Jest to postępowanie zgodne z przepisami art. 106e ust. 3 ustawy o VAT. Podmiot taki, jako podatnik VAT, jest oczywiście zobowiązany do zapłaty takiego podatku od towarów i usług w wysokości wynikającej z danej transakcji, ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji zawarcia umowy sprzedaży samochodu z podmiotem, który dla celów podatku od towarów i usług opodatkowywuje tą transakcją w oparciu o szczególną procedurę w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wynikającą z art. 120 ustawy o VAT, taka umowa sprzedaży całkowicie nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.