IPPB2/4514-190/15-4/MK1 - Ustalenie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) oraz piśmie z dnia 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 3 lipca 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB2/4514-190/15-2/MK1 o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest spółka X. Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców w Sądzie Rejonowym Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS, NIP, REGON (dalej: Wnioskodawca). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność agencji reklamowej. Wnioskodawca świadczy usługi opodatkowane VAT.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z bankiem mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej: Bank) wielostronne umowy lub przystąpić do umów już zawartych przez inne spółki z Grupy X., przewidujące stworzenie systemu wspólnego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej przy użyciu środków pieniężnych znajdujących się na wielu rachunkach (dalej: System Zarządzania). Poza Bankiem i Wnioskodawcą, stronami umów tworzących System Zarządzania będą inne spółki należące do grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca (dalej: Uczestnicy Systemu). Innymi Uczestnikami Systemu są X. sp. z o.o. a także niebędące polskimi rezydentami podatkowymi spółki z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz spoza państw Unii Europejskiej.

System Zarządzania środkami pieniężnymi w grupie jest usługą cash poolingu należącą do zakresu usług bankowych świadczonych przez Bank. System Zarządzania, którego dotyczy niniejszy wniosek będzie polegał na wzajemnej kompensacji sald, w której nie dochodzi do faktycznego łączenia sald na rachunkach bankowych Uczestników Systemu, nie wystąpi fizyczny transfer środków pieniężnych pomiędzy Uczestnikami Systemu, natomiast wartość odsetek naliczana jest od kwoty netto zagregowanych sald (sumy ujemnych i dodatnich sald rachunków poszczególnych uczestników), tzw. notional cash pooling lub wirtualny cash pooling.

Celem stworzenia Systemu Zarządzania jest zapewnienie efektywnej płynności finansowej oraz ułatwienie codziennego zarządzania środkami pieniężnymi i zadłużeniem. Bank wykonywać będzie na rzecz Uczestników Systemu i Wnioskodawcy różne usługi związane z zarządzaniem zasobami oraz środkami finansowymi. System Zarządzania umożliwi zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego poprzez uzyskanie niższego oprocentowania zadłużenia.

W związku z utworzeniem Systemu Zarządzania, Wnioskodawca planuje, by jeden z Uczestników Systemu będący rezydentem podatkowym w Szwajcarii zawarł z Wnioskodawcą umowę zlecenia na mocy której będzie zajmował się koordynowaniem realizacji Systemu Zarządzania na zasadzie pośredniczenia pomiędzy Bankiem a Uczestnikami Systemu i Wnioskodawcą (dalej: Agent). Agent jest spółką - osobą prawną - posiadającą rezydencję podatkową w Szwajcarii. Agent jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Agent nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności nie prowadzi takiej działalności poprzez położony w Polsce zakład. Bank nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ramach umowy zlecenia, którą planują zawrzeć Agent i Wnioskodawca, Agent będzie m.in. raportował Wnioskodawcy aktualne saldo jego rachunków bieżących otwartych w Banku (dalej: Rachunek Bieżący) w walucie nominalnej oraz Euro, poszukiwał źródeł finansowania w przypadku przekroczenia salda przez Uczestnika Systemu, informował Wnioskodawcę na temat aktualnej oceny kredytowej niektórych Uczestników Systemu, starał się zapewnić najkorzystniejsze oprocentowanie finansowania ze strony Banku, a także dystrybuował naliczone przez Bank odsetki. Za świadczone usługi Agent pobierać będzie od Wnioskodawcy i innych uczestników Systemu Zarządzania wynagrodzenie, w które uwzględniać będzie wynagrodzenie Banku (prowizja) i inne koszty ponoszone przez Agenta związane z usługami Banku. Bank będzie świadczył w ramach Systemu Zarządzania usługi bezpośrednio na rzecz Agenta. Wnioskodawca nie będzie bezpośrednio usługobiorcą usług świadczonych przez Bank. System Zarządzania przewiduje, że Wnioskodawca będzie posiadał krajowe rachunki bieżące w różnych walutach (dalej: Rachunki Źródłowe), prowadzone przez polski bank należący do grupy kapitałowej Banku, a także Rachunki Bieżące w różnych walutach, prowadzone przez Bank. Analogiczne rachunki będą posiadali Uczestnicy Systemu. W ramach Rachunków Bieżących, Wnioskodawcy przysługiwać będzie możliwość zaciągania oprocentowanego debetu.

Codziennie, na koniec dnia, Wnioskodawca będzie dokonywał przelewu środków ze swoich Rachunków Źródłowych na swoje Rachunki Bieżące. Analogiczne czynności będą wykonywali inni Uczestnicy Systemu. Każdy Rachunek Bieżący prowadzony będzie dla określonej waluty. Wszystkie Rachunki Bieżące oraz analogiczne rachunki innych Uczestników Systemu prowadzone dla tej samej waluty stanowić będą grupę walutową (dalej: Grupa Walutowa). Dla każdej Grupy Walutowej utworzony zostanie w Banku rachunek główny (dalej: Rachunek Główny), którego właścicielem będzie Agent. Salda na wszystkich rachunkach należących do danej Grupy Walutowej będą wirtualnie sumowane (dalej: Skonsolidowane Saldo).

Ponadto Bank będzie prowadził nadrzędny rachunek dla wszystkich Rachunków Źródłowych i Głównych (dalej: Nadrzędny Rachunek Główny), który służyć będzie przede wszystkim rozliczeniom pomiędzy Agentem a Bankiem. Dla Wnioskodawcy w ramach Systemu Zarządzania będą prowadzone Rachunki Główne w walutach: PLN, EUR, USD, choć nie jest wykluczone, że zostaną otwarte Rachunki Główne dla innych walut.

Może się zdarzyć, że w sytuacji, gdy na Rachunku Bieżącym Wnioskodawcy saldo będzie ujemne, Agent będzie zobowiązany do zorganizowania dla Uczestnika Systemu środków pieniężnych na pokrycie całości jego zadłużenia w ciągu 48 godzin. Środki pieniężne pochodzić będą od Banku i stanowić będą finansowanie udzielone Uczestnikowi Systemu przez Bank na warunkach wynegocjowanych z Bankiem przez Agenta w ramach Systemu Zarządzania.

Od Skonsolidowanego Salda, Bank będzie codziennie obliczał odsetki, które raz w miesiącu będą dodawane lub odejmowane do/z Rachunku Głównego. Odsetki będą obliczane wg stopy procentowej wynegocjowanej z Bankiem przez Agenta. Następnie, odsetki, w razie salda ujemnego, będą płacone przez Agenta Bankowi, lub w razie salda dodatniego, będą płacone przez Bank Agentowi. Agent podzieli odpowiednio stratę lub zysk pomiędzy Uczestników Systemu na zasadach rynkowych - proporcjonalnie do przychodów albo kosztów, które byłyby przez niego osiągnięte lub poniesione odpowiednio, gdyby składał depozyt, lub zaciągał kredyt u podmiotów niepowiązanych. Przykładowo, jeśli uczestnikami Systemu Zarządzania obok Agenta oraz Banku byliby tylko np. dwaj Uczestnicy, tj. Wnioskodawca i inna spółka z grupy X., to:

Wariant A: jeśli Wnioskodawca miałby na koniec okresu rozliczeniowego saldo dodatnie 50, a drugi Uczestnik saldo ujemne 100, Bank naliczy należne na rzecz Banku odsetki debetowe od ujemnego skonsolidowanego salda 50; kosztem odsetek debetowych zostanie obciążony wyłącznie drugi Uczestnik.

Wariant B: jeśli Wnioskodawca miałby na koniec okresu rozliczeniowego saldo ujemne 50, a drugi Uczestnik saldo dodatnie 100, wówczas Bank naliczy należne od Banku odsetki kredytowe od dodatniego skonsolidowanego salda 50; odsetki kredytowe będą należne wyłącznie drugiemu Uczestnikowi.

Wariant C: jeśli Wnioskodawca miałby na koniec okresu rozliczeniowego saldo dodatnie 100, a drugi Uczestnik saldo ujemne 50, wówczas Bank naliczy należne od Banku odsetki kredytowe od dodatniego skonsolidowanego salda 50; odsetki kredytowe będą przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy.

W sytuacji, w której stronami Systemu Zarządzania będzie więcej niż dwóch Uczestników, odsetki debetowe i kredytowe będą przyporządkowywane przez Agenta poszczególnym Uczestnikom (staną się należne od albo dla Uczestnika) proporcjonalnie do wysokości dodatniego lub ujemnego salda w okresie rozliczeniowym.

Możliwa jest sytuacja, że Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od Banku na Rachunki Źródłowe lub Rachunki Bieżące, należnych odsetek od dodatniego salda ani nie będzie dokonywał rzeczywistych płatności odsetek należnych Bankowi w przypadku ujemnego salda z Rachunków Źródłowych lub Rachunków Bieżących. Rzeczywiste rozliczenia odsetek należnych Wnioskodawcy od Banku lub od Wnioskodawcy na rzecz Banku będą dokonywane na Rachunek Główny.

Innymi słowy, odsetki kredytowe (przychód należny Wnioskodawcy) będą transferowane przez Bank na Rachunek Główny Agenta, natomiast odsetki debetowe od ujemnych sald (koszt dla Wnioskodawcy) będą transferowane przez Agenta z Rachunku Głównego na rachunek Banku. Jeśli na Rachunku Głównym Agenta na koniec danego okresu rozliczeniowego powstanie dodatnie saldo z tytułu odsetek kredytowych, Agent zatrzyma środki na poczet rozliczenia wynagrodzenia należnego od Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług zarządzania Systemem w poszczególnych okresach rozliczeniowych względnie na pokrycie odsetek debetowych w kolejnym okresie rozliczeniowym lub pokrycie kosztów prowizji należnej Bankowi od Agenta.

Ponadto, także dla celów rozliczeń pomiędzy Bankiem a Agentem - obliczania opłat i prowizji - Bank będzie codziennie, wirtualnie przeliczał Skonsolidowane Salda dla każdej z Grup Walutowych na wskazaną przez Agenta walutę bazową i tak obliczone saldo wirtualnie sumował, wyliczając saldo grupy netto. Bank w porozumieniu z Agentem będzie ustalał prowizję, którą będzie księgował na Nadrzędnym Rachunku Głównym. Agent zobowiązany będzie do zapłaty prowizji Bankowi.

Wszyscy Uczestnicy Systemu będą solidarnie odpowiedzialni przed Bankiem za zobowiązania każdego z Uczestników Systemu wynikające z uzyskania finansowania w ramach Systemu Zarządzania. Jednocześnie, na podstawie gwarancji udzielonej przez spółkę matkę Uczestników Systemu i Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie dysponował roszczeniem zwrotnym do spółki matki z tytułu solidarnej odpowiedzialności względem Banku.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 19 czerwca 2015 r. Nr IPPB2/4514-190/15-2/MK1 wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uzupełnienie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku poprzez wskazanie, czy w ramach cash-poolingu będzie dochodziło do zawarcia umów pożyczek oraz umów depozytu nieprawidłowego.

* w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 czerwca 2015 r.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (data nadania 30 czerwca 2015 r., data wpływu 3 lipca 2015 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że planowana umowa cash pooling (Cash Pooling Agreement), będąca przedmiotem Wniosku, nie odwołuje się w żadnym miejscu do umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego.

Powyższe wynika z faktu, że umowa cash pooling stanowi odrębną względem powołanych umów pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego umowę, kształtowaną w oparciu o art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 - tekst jednolity z późn. zm. - "k.c."), który statuuje zasadę swobody umów. Zgodnie z nią, strony mogą ukształtować treść umowy, a także wybrać kontrahenta według swojego uznania, byleby treść stosunku prawnego lub jego cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, zakazom zawartym w ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z istoty umowy pożyczki, uregulowanej w art. 720 k.c., wynika, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący pożyczkę zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W świetle powyższego, elementy przedmiotowo istotne umowy pożyczki stanowią:

i. Obowiązek pożyczkodawcy do przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku;

ii. Obowiązek pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 k.c. Przez depozyt nieprawidłowy należy rozumieć umowę, zgodnie z którą przechowawca przyjmuje na siebie obowiązek przechowania pieniędzy (lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku) oddanych mu w przechowanie w nie pogorszonym stanie, a z przepisów szczególnych albo umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Uznaje się, że depozyt nieprawidłowy jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego stanowiącego przedmiot Wniosku, wskazuję, że Agent ani inny uczestnik planowanej umowy cash pooling, do której zamierza przystąpić Spółka, nie zobowiązuje się do przechowania środków pieniężnych i ich zwrotnego wydania Spółce ani innym uczestnikom umowy w stanie nie pogorszonym, ani też nie ma prawa rozporządzania środkami znajdującymi się na rachunku grupowym w dowolny sposób. Zadaniem Agenta wynikającym z łączącego go z uczestnikami stosunku prawnego jest świadczenie określonej usługi polegającej na efektywnym zarządzaniu środkami pieniężnymi w ramach grupy kapitałowej, w szczególności, zarządzania skonsolidowanymi odsetkami wypłacanymi/należnymi Bankowi. Środki należące do Spółki będą natomiast zdeponowane na rachunkach prowadzonych przez Bank. W tym sensie umowa, do której ma zamiar przystąpić Spółka, nie różni się zasadniczo od zwykłej umowy rachunku bankowego, która również przewiduje zdeponowanie środków na rachunku bankowym. Pewnej modyfikacji ulega jedynie sposób obliczania i wypłaty odsetek, które są naliczane w sposób skonsolidowany.

W związku z powyższym, stosunki cywilnoprawne wynikające z planowanej umowy należy rozpatrywać łącznie jako składające się na jedną nienazwaną umowę cash pooling, w której, poza standardowym elementem w postaci depozytu bankowego (środki uczestników są zdeponowane na rachunkach prowadzonych przez Bank) nie dochodzi w relacjach pomiędzy uczestnikami do zawierania umów pożyczek oraz umów depozytu nieprawidłowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w przedstawionym Systemie Zarządzania, na Wnioskodawcy spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno czynności prawne dokonywane w ramach Systemu Zarządzania, jak i usługi w ramach niego wykonywane nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: "p.c.c.").

W konsekwencji, uczestnictwo Wnioskodawcy w Systemie Zarządzania będącym przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty p.c.c. przez Wnioskodawcę.

V. uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; dalej: "ustawa o p.c.c."), p.c.c. podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

* umowy dożywocia,

* umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki;

Ponadto, p.c.c. podlegają zmiany powyższych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania tym podatkiem, jak również orzeczenia sądów (w tym sądów polubownych) oraz ugody - jeśli wywołują one takie same skutki prawne, jak wymienione powyżej czynności cywilnoprawne.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem p.c.c. podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w ustawie o p.c.c.

Cash pooling, będąc usługą finansową nie doczekał się w Polsce kompleksowego uregulowania prawnego. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności prawne dokonywane z udziałem Wnioskodawcy w ramach Systemu Zarządzania, który ma charakter wirtualnego cash poolingu nie mieszczą się w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych wskazanych w art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c., opodatkowanych p.c.c.

Natura usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową jaką jest cash pooling wskazuje, że jest to wielostopniowy, rozbudowany system rozliczeń finansowych w obrębie danej grupy podmiotów, zawierający w sobie czynności polegające na transferze środków pieniężnych w ramach rachunków bankowych. Nie jest to natomiast żadna z czynności wymienionych w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu p.c.c. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu wirtualnego, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego nie będzie dochodziło do udzielenia pożyczki przez Uczestników Systemu, o której mowa art. 1 ust. 1 lit. b ustawy o p.c.c. Pożyczka będzie natomiast udzielana Uczestnikowi Systemu, w określonych umowami powołującymi System Zarządzania przypadkach, przez Bank.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej: "ustawa o VAT" do usług zwolnionych od podatku od towarów i usług należą usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. W świetle aktualnego stanowiska organów podatkowych usługa polegająca na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową grupy kapitałowej (cash pooling) mieści się w zakresie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Według Wnioskodawcy, usługa cash poolingu jest zatem kompleksową usługą korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, której usługodawcą jest Bank. Natomiast na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o p.c.c., opodatkowaniu p.c.c. nie podlegają czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki i jej zmiany), jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy potwierdza to, że czynności, składające się na usługę cash poolingu świadczoną przez Bank w ramach Systemu Zarządzania nie mieszczą się w zakresie ustawy o p.c.c.

Takie stanowisko potwierdzają dotychczas wydane przez Dyrektorów Izb Skarbowych, działających z upoważnienia Ministra Finansów interpretacje indywidualne. Przykładowo wskazać tu można na interpretację indywidualną wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 czerwca 2014 r. (sygn. IPPB2/436-272/14-4/MZ), przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2014 r. (sygn. IBPB1I/1/436-118/14/MZ), przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 maja 2014 r. (sygn. ILPB2/436-61/14-2/MK) oraz interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy: z dnia 30 maja 2014 r. (sygn. ITPB2/436-64/14/TJ) i z dnia 26 maja 2014 r. (sygn. ITPB2/436-45/14/k.k.).

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę sama ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, że umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "Cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu". Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.