IPPB2/4514-18/15-4/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/4514-18/15-4/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) uzupełnionym na wniosku ORD-IN z dnia 26 lutego 2015 r. (data nadania 26 lutego 2015 r., data wpływu 2 marca 2015 r.) na wezwanie z dnia 10 lutego 2015 r. Nr IPPB2/4514-18/15-2/AF (data doręczenia 19 lutego 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo chce zaciągnąć pożyczkę od członków i członkiń stowarzyszenia i innych na potrzeby działalności statutowej nieodpłatnej. Celem pożyczki jest założenie środków na realizację działań projektowych, zaplanowanych na ostatnią fazę realizacji projektu. Sponsor zwraca te środki po przyjęciu i akceptacji sprawozdania końcowego z realizacji projektu.

Łączna wysokość pożyczki nie przekroczy kwoty 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów.

Towarzystwo nie korzystało z pożyczki w okresie ostatnich trzech lat kalendarzowych.

Pismem z dnia 10 lutego 2015 r. Nr IPPB2/4514-18/15-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* gdzie zostaną zawarte umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa)...,

* gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa)...,

* czy przynajmniej jedna ze stron czynności cywilnoprawnej objęta będzie zakresem ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia umowy pożyczki.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie wskazując, że umowy pożyczki zostaną zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą się znajdować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na koncie Towarzystwa w Banku. Żadna ze stron czynności cywilnoprawnej nie będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia umowy pożyczki. Pożyczki będą udzielane przez osoby fizyczne. Pożyczka dotyczy projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcje pożyczki będą podlegać opodatkowaniu od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.) w wysokości 2% od wartości pożyczki, czy Towarzystwo może skorzystać ze zwolnienia z podatku p.c.c. zgodnie z art. 9 ust. 10d ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacje pozarządowe mogą korzystać ze zwolnienia z podatku p.c.c., bez względu na przeznaczenie pożyczki czy status OPP, jeśli łączna wysokość pożyczki nie przekracza 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów, w okresie kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od 2009 r. (art. 9 ust. 10d).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do zapisu art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Na podstawie art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 7 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy pożyczki i spoczywa na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2%.

Zauważyć jednak należy, że w analizowanej ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w jej zakresie przedmiotowym jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w treści art. 9 pkt 10 lit. d ww. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku pożyczki udzielane na podstawie umowy zawartej między innymi podmiotami niż osoby, o których mowa w lit. b i c (czyli osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn oraz osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn), do łącznej wysokości nieprzekraczającej kwoty 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów - w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - Towarzystwo chce zaciągnąć pożyczkę od członków i członkiń stowarzyszenia i innych na potrzeby działalności statutowej nieodpłatnej. Celem pożyczki jest założenie środków na realizację działań projektowych, zaplanowanych na ostatnią fazę realizacji projektu. Sponsor zwraca te środki po przyjęciu i akceptacji sprawozdania końcowego z realizacji projektu. Łączna wysokość pożyczki nie przekroczy kwoty 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów. Towarzystwo nie korzystało z pożyczki w okresie ostatnich trzech lat kalendarzowych. Umowy pożyczki zostaną zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą się znajdować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na koncie Towarzystwa w Banku. Żadna ze stron czynności cywilnoprawnej nie będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia umowy pożyczki. Pożyczki będą udzielane przez osoby fizyczne. Pożyczka dotyczy projektu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. d ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jedynym warunkiem, nałożonym przez ustawodawcę, uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest kwota pożyczki, która nie może przekroczyć 5.000 zł od jednego pożyczkodawcy i 25.000 zł od wielu pożyczkodawców - w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.

Końcowo należy wskazać, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera w swej treści art. 9 ust. 10d, lecz art. 9 pkt 10 lit.d.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl