IPPB2/4511-881/15-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wprowadzeniem programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 2 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wprowadzeniem programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem VAT czynnym, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania osobom fizycznym pożyczek, zgodnie z przepisami ustawy o kredycie konsumenckim. Wnioskodawca nie jest bankiem, ani spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową, w związku z czym nie prowadzi działalności gospodarczej w oparciu o przepisy ustawy prawo bankowe lub ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

W celu zwiększenia efektywności członków zarządu oraz kluczowych pracowników i motywowania ich do osiągania lepszych wyników, Wnioskodawca zamierza ustanowić program motywacyjny oparty na pochodnych instrumentach finansowych ("Program"). Zasady Programu określa "Regulamin programu motywacyjnego opartego na instrumentach pochodnych "Premium Program"" ("Regulamin") oraz "Umowa uczestnictwa w programie motywacyjnym "Premium program"" ("Umowa"), zawierana przez Wnioskodawcę z każdym z uczestników Programu ("Uprawnionym") w momencie jego przystąpienia do Programu. Uczestnikiem Programu (Uprawnionym) może zostać każdy członek zarządu wskazany uchwałą zgromadzenia wspólników Wnioskodawcy lub pracownik Wnioskodawcy wskazany przez zarząd Wnioskodawcy, któremu zaproponowany zostanie udział w Programie. Przystąpienie do Programu jest dobrowolne i następuje w drodze zawarcia Umowy.

Celem Programu jest zapewnienie możliwości uzyskania przez Uprawnionych świadczenia Pieniężnego, którego wysokość jest powiązana z osiągnięciem przez Wnioskodawcę określonych instrumentów bazowych (wskaźników). Poprzez realizację Programu Wnioskodawca zmierza do motywowania Uprawnionych do jak najlepszej pracy.

Uprawnionym na mocy Umowy może zostać przyznawane warunkowe prawo ("Pochodny Instrument Finansowy") do otrzymania od Wnioskodawcy w przyszłości rozliczenia pieniężnego uzależnionego od wartości określonego wskaźnika lub kombinacji wskaźników ("Rozliczenie Pieniężne").

Wartość Rozliczenia Pieniężnego może opierać się o wskaźniki lub kombinacje wskaźników, takie jak:

* zysk brutto Wnioskodawcy,

* dochód podatkowy Wnioskodawcy,

* ilość udzielonych pożyczek w danym okresie rozliczeniowym,

* procent umów pożyczek spłacanych terminowo przez klientów Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego może zostać przyznane miesięcznie, kwartalnie lub rocznie - okres rozliczeniowy każdorazowo określony jest w Umowie. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy może zostać przyznawane Uprawnionemu z chwilą rozpoczęcia danego okresu rozliczeniowego przez Wnioskodawcę, który składa odrębne oświadczenie o przyznaniu Uprawnionemu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Uprawniony składa następnie oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Brak oświadczenia oznacza nieprzyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego na dany okres rozliczeniowy. Przyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego zależne jest zatem od: złożenia oświadczenia przez Wnioskodawcę o przyznaniu Pochodnego Instrumentu Finansowego oraz oświadczenia Uprawnionego o przyjęciu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest przyznawane Uprawnionemu odpłatnie (cena określona w Umowie). Pochodny Instrument Finansowy przyznany Uprawnionemu jest niezbywalny i przysługuje wyłącznie Uprawnionemu.

Realizacja Pochodnego Instrumentu Finansowego może nastąpić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego Pochodny Instrument Finansowy dotyczy i po spełnieniu określonych w Umowie warunków. Prawo do Rozliczenia Pieniężnego ma zatem charakter warunkowy.

Wartość wynagrodzenia przysługującego Uprawnionemu z tytułu realizacji praw z Pochodnych Instrumentów Finansowych będzie wyliczona w oparciu o:

* rzeczywiście osiągniętą w danym okresie rozliczeniowym wartość wskaźnika (wartość nieznana na początku okresu rozliczeniowego),

* planowaną wartość wskaźnika na dany okres rozliczeniowy (wartość znana, ustalana przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego),

* kwotowy wskaźnik indywidualny określony w Umowie, odrębny dla każdego Uprawnionego (wskaźniki indywidualne dla poszczególnych Uprawnionych mogą różnić się między sobą; wartość znana, ustalana przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego).

Ustalenie wysokości przysługującego Uczestnikowi Programu Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy następuje na podstawie osiągnięcia w danym okresie rozliczeniowym określonej wartości progowej dla danego okresu rozliczeniowego. Rozliczenie Pieniężne za dany okres rozliczeniowy nastąpi wyłącznie w przypadku, gdy wysokość wszystkich wskaźników przekroczy najniższą wartość progową dla danego okresu rozliczeniowego (wynikającą z zapisów Umowy). Nieprzekroczenie wartości minimalnej przynajmniej przez jeden z wskaźników skutkuje brakiem realizacji praw z Pochodnych Instrumentów Finansowych (wynagrodzenie nie jest należne).

Progowe wysokości wskaźnika lub wskaźników dla danego okresu rozliczeniowego zostaną określone przez Wnioskodawcę przed przyznaniem Pochodnego Instrumentu Finansowego i być określone jako wartości stałe, jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację ich wartości. Szczegółowy sposób określenia wskaźnika i wskaźników wynikają z Umowy i Regulaminu.

Wysokość poszczególnych wskaźników osiągnięta w danym okresie rozliczeniowym ustalana jest w oparciu o dane wynikające z dokumentacji Wnioskodawcy, a jeżeli dane zawarte w tych dokumentach nie pozwalają na ustalenie wysokości danego wskaźnika - na podstawie danych ze sprawozdań i raportów wewnętrznych.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wypłaty Rozliczenia Pieniężnego, odszkodowania lub innej formy rekompensaty, w przypadku niespełnienia warunków określonych w Umowie, a Uprawnionemu nie przysługują z tego tytułu żadne roszczenia względem Wnioskodawcy.

W każdym okresie rozliczeniowym, za który Uprawnionemu przysługiwać będzie Rozliczenie Pieniężne, realizacja Pochodnych Instrumentów Finansowych przez Uprawnionego dokonywane będzie przez wypłatę Uprawnionemu kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

Wysokość kwoty Rozliczenia Pieniężnego dla określonego poziomu Wskaźnika określa Umowa, przy czym wysokość ta może być wyrażona jako wartość stała jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację wysokości Rozliczenia Pieniężnego. Formuła aktualizacyjna umożliwia ustalenie wysokości Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy przed jego rozpoczęciem.

Wypłata kwoty Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy następuje każdorazowo po zakończeniu tego okresu rozliczeniowego. Wypłata następuje w terminach określonych w Umowie.

Umowa ulega rozwiązaniu w przypadku rozwiązania stosunku pracy pomiędzy Wnioskodawcą a Uprawnionym lub utratą przez Uprawnionego statusu członka zarządu Wnioskodawcy. W przypadku, gdy w trakcie uczestnictwa w Programie Uprawniony utraci status członka zarządu Wnioskodawcy lub pracownika Wnioskodawcy (również w przypadku śmierci Uprawnionego), Umowa oraz nabyte prawa wynikające z Pochodnych Instrumentów Finansowych wygasają. Za moment wygaśnięcia Umowy oraz Pochodnych Instrumentów Finansowych uważa się moment utraty przez Uprawnionego ww. statusu. Dla wygaśnięcia Umowy nie są wymagane dodatkowe oświadczenia jej stron.

Umowa może przewidywać prawo jej wypowiedzenia przez Strony. W przypadku wypowiedzenia Umowy ulega ona rozwiązaniu z upływem terminu wskazanego w Umowie. Od momentu rozwiązania Umowy Uprawnionemu nie są przyznawane jakiekolwiek dalsze Pochodne Instrumenty Finansowe, a w konsekwencji w kolejnych okresach rozliczeniowych nie następują dalsze Rozliczenia Pieniężne. Jeżeli rozwiązanie Umowy ma miejsce w trakcie okresu rozliczeniowego, za który przyznano już Pochodne Instrumenty Finansowe, to Pochodne Instrumenty Finansowe nabyte przez Uprawnionego przed rozwiązaniem Umowy pozostają w mocy i podlegają realizacji zgodnie z postanowieniami Umowy i Regulaminu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego powinno, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, być traktowane jako przychód z kapitałów pieniężnych, który podlega opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego, tj. wypłaty Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego.

2. Czy w związku z przyznaniem i realizacją Pochodnego Instrumentu Finansowego na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego powstaje tylko w momencie jego realizacji (tekst jedn.: w momencie, gdy Rozliczenie Pieniężne zostanie wypłacone Uprawnionym) i stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., 361 ze zm,), podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Uprawnionych). Samo przyznanie Uprawnionym Pochodnego Instrumentu Finansowego nie będzie prowadziło do powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odnosząc się do powołanych przepisów należy stwierdzić, że przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie przyznania Pochodnego Instrumentu Finansowego, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze środków pieniężnych ani jakichkolwiek nieodpłatnych świadczeń. Przyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego stanowi jedynie zobowiązanie Wnioskodawcy do wypłaty określonego świadczenia pieniężnego w przyszłości, wyłącznie po zaistnieniu określonych warunków. Inaczej mówiąc Pochodny Instrument Finansowy ma charakter warunkowy, a Rozliczenie Pieniężne wynikające z jego przyznania pozostaje wyłącznie potencjalne.

Należy również podkreślić, że otrzymany przez Uprawnionych Pochodny Instrument Finansowy nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie związany z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku Uprawnionego otrzymującego Pochodny Instrument Finansowy. W momencie przyznania Pochodnego Instrumentu Finansowego nie można stwierdzić czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści ekonomiczne, a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Nabycie Pochodnego Instrumentu Finansowego przez Uprawnionego stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania potencjalnej wypłaty w formie Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości i to tylko po spełnieniu określonych warunków.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, że na moment przyznania Pochodnego Instrumentu Finansowego nie jest możliwe także ustalenie konkretnej wielkości przysporzenia mającego wyniknąć z Rozliczenia Pieniężnego. Wysokość przysługujących Uprawnionemu w ramach Rozliczenia Pieniężnego środków będzie znana dopiero w momencie realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego. W szczególności, jeżeli nie zostanie osiągnięty zakładany poziom progowy wskaźnika nie dojdzie w ogóle do Rozliczenia Pieniężnego (Uprawniony nie otrzyma żadnego przysporzenia).

Wnioskodawca dodatkowo podkreślił, że możliwość dysponowania Prawem przez Uprawnionego jest ograniczona - Uprawniony nie może przenieść na osobę trzecią wierzytelności lub uprawnień przysługujących w związku z uczestnictwem w Programie.

Z uwagi na powyższe, w opinii Wnioskodawcy, uprawnienie do otrzymania w przyszłości Rozliczenia Pieniężnego przez Uprawnionego ma charakter wyłącznie potencjalny, a zatem brak jest podstaw do wykazania przychodu podatkowego po stronie Uprawnionego w momencie nabycia Pochodnego Instrumentu Finansowego.

Wobec powyższych okoliczności przyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego na podstawie uczestnictwa w Programie, zgodnie z zapisami regulaminu Programu oraz umowy, która ma być zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a Uprawnionym nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego po stronie Uprawnionego. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po stronie Uprawnionego powstanie dopiero w momencie realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, np.:

* w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 marca 2014 r. Znak: ILPB2/415-14/14-2/JK i z 20 czerwca 2013 r. Znak: ILPB2/415-274/13-2/TR oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 marca 2014 r. Znak: IPPB2/415-892/13-4/MK,

* w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2014 r. Znak: IPPB2/415-88/14-2/MG, z 20 marca 2014 r. Znak: IPPB2/415-883/13-4/MK, z 19 kwietnia 2012 r. Znak: IPPB2/415-87/12-2/MK, z 23 listopada 2011 r. Znak: IPPB2/415- 698/11-7/MG i z 19 kwietnia 2011 r. Znak: IPPB1/415-223/11-4/EC;

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 października 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-768/13/HS.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są to: instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014.94 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

* tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

* instrumenty rynku pieniężnego,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

* niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

* instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

* kontrakty na różnicę,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie natomiast z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001.149.1674 z późn. zm.) - instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego:

* wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

* nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

* rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Z powyższego wynika, że instrumentem bazowym dla instrumentów pochodnych mogą być w szczególności: wskaźniki finansowe i wskaźniki rentowności. W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że za wskaźniki finansowe przyjmuje się powszechnie współczynniki tworzone na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych lub możliwe do ustalenia na podstawie danych z ewidencji finansowo-księgowej, a także sprawozdań i raportów opartych o dane finansowo-księgowe. Wskaźniki rentowności to tymczasem wszystkie parametry odzwierciedlające efektywność działania przedsiębiorstwa.

W świetle przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, instrumentami bazowymi mogą być wszystkie ze wskaźników stosowanych w Programie, a w szczególności te, które zostały wymienione w przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego.

W opinii Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

* wysokość Rozliczenia Pieniężnego należnego na skutek przyznania Pochodnego Instrumentu Finansowego jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy wymieniony w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi;

* Pochodny Instrument Finansowy będzie przyznany Uprawnionym odpłatnie, a wartość wynikającego z niego Rozliczenia Pieniężnego zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia wartości Rozliczenia Pieniężnego;

* Realizacja uprawnień wynikających z Pochodnego Instrumentu Finansowego następuje po jego przyznaniu i przyjmuje formę pieniężną,

Pochodny Instrument Finansowy stanowi instrument pochodny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 jak i art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W konsekwencji, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego, jako przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, będzie stanowił przychód Uprawnionych z kapitałów pieniężnych.

Wnioskodawca, podkreśla, że na wysokość instrumentu bazowego wpływ mają zmienne warunki rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Wnioskodawcy, a zatem czynności wykonywane przez Uprawnionych razem z innymi czynnikami i działaniami podejmowanymi przez inne osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę mają pośredni wpływ na sytuację finansową Wnioskodawcy i osiągane przez niego wyniki finansowe. Osiągnięcie wskaźników finansowych jest więc wypadkową wielu czynników, a nie wynikiem jednostkowego działania konkretnego Uprawnionego. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tytułu Pochodnych Instrumentów Finansowych do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów, w szczególności do takich, które bezpośrednio wynikają z relacji Uprawnionych z Wnioskodawcą.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe dochody z realizacji pochodnych instrumentów finansowych podlegają opodatkowaniu 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podsumowując, należy stwierdzić, że przyznanie Uprawnionym Pochodnych Instrumentów Finansowych skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Pochodnych Instrumentów Finansowych, czyli wypłaty Uprawnionemu Rozliczenia Pieniężnego. Środki otrzymane w wyniku Rozliczenia Pieniężnego stanowić będą dla Uprawnionych przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód z kapitałów pieniężnych), podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatku (art. 30b ust. 1 ww. ustawy).

Wnioskodawca zwraca uwagę, że odpowiedź na niniejsze pytanie jest niezbędna dla rozstrzygnięcia przedstawionego we wniosku pytania nr 2.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z przyznaniem i realizacją Pochodnych Instrumentów Finansowych Uprawnionym, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikacja przychodu z tytułu realizacji uprawnień wynikających z Pochodnych Instrumentów Finansowych do źródła przychodów kapitały pieniężne oznacza, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w zakresie rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z przyznania i realizacji Pochodnych Instrumentów Finansowych (z Rozliczenia Pieniężnego). Ponadto, z uwagi na fakt, że na moment przyznania Pochodnych Instrumentów Finansowych po stronie Uprawnionego nie powstanie przysporzenie, to samo przyznanie Pochodnych Instrumentów Finansowych jest zdarzeniem neutralnym podatkowo dla Uprawnionych, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki podatkowe.

Zgodnie z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik obowiązany jest wykazać uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy i obliczyć należny podatek dochodowy. Obowiązek ten powstaje po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy. Z powyższego wynika, że na moment realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego, dochód z realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego będzie podlegał rozliczeniu przez samego Uprawnionego.

Jednakże zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C). Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody. W rezultacie, z tytułu przyznania i realizacji Pochodnych Instrumentów Finansowych, Wnioskodawca zobowiązany będzie wyłącznie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Uprawnionym i właściwym urzędom skarbowym.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na nim ciążył obowiązek sporządzenia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT- 8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem VAT czynnym, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania osobom fizycznym pożyczek, zgodnie z przepisami ustawy o kredycie konsumenckim. Wnioskodawca nie jest bankiem, ani spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową, w związku z czym nie prowadzi działalności gospodarczej w oparciu o przepisy ustawy prawo bankowe lub ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

W celu zwiększenia efektywności członków zarządu oraz kluczowych pracowników i motywowania ich do osiągania lepszych wyników, Wnioskodawca zamierza ustanowić program motywacyjny oparty na pochodnych instrumentach finansowych. Zasady Programu określa "Regulamin programu motywacyjnego opartego na instrumentach pochodnych "Premium Program"" oraz "Umowa uczestnictwa w programie motywacyjnym "Premium program"" ("Umowa"), zawierana przez Wnioskodawcę z każdym z uczestników Programu w momencie jego przystąpienia do Programu. Uczestnikiem Programu (Uprawnionym) może zostać każdy członek zarządu wskazany uchwałą zgromadzenia wspólników Wnioskodawcy lub pracownik Wnioskodawcy wskazany przez zarząd Wnioskodawcy, któremu zaproponowany zostanie udział w Programie. Przystąpienie do Programu jest dobrowolne i następuje w drodze zawarcia Umowy.

Celem Programu jest zapewnienie możliwości uzyskania przez Uprawnionych świadczenia Pieniężnego, którego wysokość jest powiązana z osiągnięciem przez Wnioskodawcę określonych instrumentów bazowych (wskaźników). Poprzez realizację Programu Wnioskodawca zmierza do motywowania Uprawnionych do jak najlepszej pracy.

Uprawnionym na mocy Umowy może zostać przyznawane warunkowe prawo ("Pochodny Instrument Finansowy") do otrzymania od Wnioskodawcy w przyszłości rozliczenia pieniężnego uzależnionego od wartości określonego wskaźnika lub kombinacji wskaźników ("Rozliczenie Pieniężne").

Wartość Rozliczenia Pieniężnego może opierać się o wskaźniki lub kombinacje wskaźników, takie jak:

* zysk brutto Wnioskodawcy,

* dochód podatkowy Wnioskodawcy,

* ilość udzielonych pożyczek w danym okresie rozliczeniowym,

* procent umów pożyczek spłacanych terminowo przez klientów Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego może zostać przyznane miesięcznie, kwartalnie lub rocznie - okres rozliczeniowy każdorazowo określony jest w Umowie. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy może zostać przyznawane Uprawnionemu z chwilą rozpoczęcia danego okresu rozliczeniowego przez Wnioskodawcę, który składa odrębne oświadczenie o przyznaniu Uprawnionemu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Uprawniony składa następnie oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Brak oświadczenia oznacza nieprzyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego na dany okres rozliczeniowy. Przyznanie Pochodnego Instrumentu Finansowego zależne jest zatem od: złożenia oświadczenia przez Wnioskodawcę o przyznaniu Pochodnego Instrumentu Finansowego oraz oświadczenia Uprawnionego o przyjęciu Pochodnego Instrumentu Finansowego. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest przyznawane Uprawnionemu odpłatnie (cena określona w Umowie). Pochodny Instrument Finansowy przyznany Uprawnionemu jest niezbywalny i przysługuje wyłącznie Uprawnionemu.

Realizacja Pochodnego Instrumentu Finansowego może nastąpić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego Pochodny Instrument Finansowy dotyczy i po spełnieniu określonych w Umowie warunków. Prawo do Rozliczenia Pieniężnego ma zatem charakter warunkowy.

Wartość wynagrodzenia przysługującego Uprawnionemu z tytułu realizacji praw z Pochodnych Instrumentów Finansowych będzie wyliczona w oparciu o:

* rzeczywiście osiągniętą w danym okresie rozliczeniowym wartość wskaźnika (wartość nieznana na początku okresu rozliczeniowego),

* planowaną wartość wskaźnika na dany okres rozliczeniowy (wartość znana, ustalana przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego),

* kwotowy wskaźnik indywidualny określony w Umowie, odrębny dla każdego Uprawnionego (wskaźniki indywidualne dla poszczególnych Uprawnionych mogą różnić się między sobą; wartość znana, ustalana przez Wnioskodawcę przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego).

Ustalenie wysokości przysługującego Uczestnikowi Programu Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy następuje na podstawie osiągnięcia w danym okresie rozliczeniowym określonej wartości progowej dla danego okresu rozliczeniowego. Rozliczenie Pieniężne za dany okres rozliczeniowy nastąpi wyłącznie w przypadku, gdy wysokość wszystkich wskaźników przekroczy najniższą wartość progową dla danego okresu rozliczeniowego (wynikającą z zapisów Umowy). Nieprzekroczenie wartości minimalnej przynajmniej przez jeden z wskaźników skutkuje brakiem realizacji praw z Pochodnych Instrumentów Finansowych (wynagrodzenie nie jest należne).

Progowe wysokości wskaźnika lub wskaźników dla danego okresu rozliczeniowego zostaną określone przez Wnioskodawcę przed przyznaniem Pochodnego Instrumentu Finansowego i być określone jako wartości stałe, jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację ich wartości. Szczegółowy sposób określenia wskaźnika i wskaźników wynikają z Umowy i Regulaminu.

Wysokość poszczególnych wskaźników osiągnięta w danym okresie rozliczeniowym ustalana jest w oparciu o dane wynikające z dokumentacji Wnioskodawcy, a jeżeli dane zawarte w tych dokumentach nie pozwalają na ustalenie wysokości danego wskaźnika - na podstawie danych ze sprawozdań i raportów wewnętrznych.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wypłaty Rozliczenia Pieniężnego, odszkodowania lub innej formy rekompensaty, w przypadku niespełnienia warunków określonych w Umowie, a Uprawnionemu nie przysługują z tego tytułu żadne roszczenia względem Wnioskodawcy.

W każdym okresie rozliczeniowym, za który Uprawnionemu przysługiwać będzie Rozliczenie Pieniężne, realizacja Pochodnych Instrumentów Finansowych przez Uprawnionego dokonywane będzie przez wypłatę Uprawnionemu kwoty Rozliczenia Pieniężnego.

Wysokość kwoty Rozliczenia Pieniężnego dla określonego poziomu Wskaźnika określa Umowa, przy czym wysokość ta może być wyrażona jako wartość stała jak i też w oparciu o określoną formułę zakładającą aktualizację wysokości Rozliczenia Pieniężnego. Formuła aktualizacyjna umożliwia ustalenie wysokości Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy przed jego rozpoczęciem.

Wypłata kwoty Rozliczenia Pieniężnego za dany okres rozliczeniowy następuje każdorazowo po zakończeniu tego okresu rozliczeniowego. Wypłata następuje w terminach określonych w Umowie.

Umowa ulega rozwiązaniu w przypadku rozwiązania stosunku pracy pomiędzy Wnioskodawcą a Uprawnionym lub utratą przez Uprawnionego statusu członka zarządu Wnioskodawcy. W przypadku, gdy w trakcie uczestnictwa w Programie Uprawniony utraci status członka zarządu Wnioskodawcy lub pracownika Wnioskodawcy (również w przypadku śmierci Uprawnionego), Umowa oraz nabyte prawa wynikające z Pochodnych Instrumentów Finansowych wygasają. Za moment wygaśnięcia Umowy oraz Pochodnych Instrumentów Finansowych uważa się moment utraty przez Uprawnionego ww. statusu. Dla wygaśnięcia Umowy nie są wymagane dodatkowe oświadczenia jej stron.

Umowa może przewidywać prawo jej wypowiedzenia przez Strony. W przypadku wypowiedzenia Umowy ulega ona rozwiązaniu z upływem terminu wskazanego w Umowie. Od momentu rozwiązania Umowy Uprawnionemu nie są przyznawane jakiekolwiek dalsze Pochodne Instrumenty Finansowe, a w konsekwencji w kolejnych okresach rozliczeniowych nie następują dalsze Rozliczenia Pieniężne. Jeżeli rozwiązanie Umowy ma miejsce w trakcie okresu rozliczeniowego, za który przyznano już Pochodne Instrumenty Finansowe, to Pochodne Instrumenty Finansowe nabyte przez Uprawnionego przed rozwiązaniem Umowy pozostają w mocy i podlegają realizacji zgodnie z postanowieniami Umowy i Regulaminu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że samo przyznanie Uprawnionym Pochodnego Instrumentu Finansowego, nie skutkuje po stronie Uprawnionych powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Spółce obowiązków płatnika w chwili realizacji przez Uprawnionych Pochodnego Instrumentu Finansowego.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z kolei, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674) instrument pochodny - instrument finansowy, to taki, którego:

* wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

* nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

* rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, że ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. wartości akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego itp.

Zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że przyznane Uprawnionym warunkowe prawo do otrzymania od Wnioskodawcy w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy, stwierdzić należy, że w przypadku zrealizowania przez Uprawnionych nabytego prawa, przysporzenie jakie uzyskają należy zakwalifikować, do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Zgodnie jednak z treścią ww. art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

W konsekwencji na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie z tytułu realizacji praw wynikających z Pochodnego Instrumentu Finansowego na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Wnioskodawca zobowiązany będzie jedynie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 ww. ustawy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.