IPPB2/4511-38/16-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-38/16-2/MK z dnia 27 stycznia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w związku z dokonywanymi wypłatami świadczeń z ZFŚS dla byłych pracowników oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do osób, które w dniu wypłaty nie były już pracownikami - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązkach płatnika w związku z dokonywanymi wypłatami świadczeń z ZFŚS dla byłych pracowników oraz możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do osób, które w dniu wypłaty nie były już pracownikami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka P. S.A. (dalej: Spółka lub P.) zamierza dokonać wypłat ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS) na rzecz byłych pracowników Spółki, którzy nie są emerytami ani rencistami zatrudnionymi uprzednio przez P. Osoby, które mają otrzymać świadczenie złożyły kompletne wnioski o dofinansowanie z ZFŚS tuż przed ustaniem stosunku pracy. Planowana wypłata świadczeń z ZFŚS nastąpi natomiast już po ustaniu stosunku pracy, czyli w okresie kiedy osoby te nie są związane z byłym pracodawcą umową o pracę. Ponadto, wypłaty świadczeń z ZFŚS mogą być dokonywane nie bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy, ale nawet po upływie kilku miesięcy czy też w kolejnym roku kalendarzowym.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 27 stycznia 2016 r. Nr IPPB2/4511-38/16-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* czy decyzja o przyznaniu świadczeń, które mają być wypłacone z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla byłych pracowników została podjęta w czasie gdy osoby te były jeszcze pracownikami wnioskodawcy.

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 4 lutego 2016 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Procedura przyznania świadczenia z ZFŚS w przedstawionym we wniosku o interpretację zdarzeniu przyszłym oraz proces decyzyjny w powyższym zakresie przedstawia się w sposób następujący:

1. W miesiącu marcu danego roku kalendarzowego ustala się zasady dofinansowania świadczeń, które to zasady obowiązują w okresie danego roku (od stycznia do grudnia). Na etapie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń mogą zaistnieć sytuacje, w których:

* osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń nie pozostaje już w stosunku pracy ze Spółka;

* osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń nadal pozostaje w stosunku pracy ze Spółka.

2. Poszczególne wnioski o przyznanie świadczenia przed dokonaniem wypłaty świadczenia są sprawdzane pod względem zgodności z zasadami dofinansowania świadczeń oraz zgodności z regulaminem. W razie stwierdzenia braku zgodności z zasadami dofinansowania świadczeń oraz regulaminem, świadczenie nie jest wypłacane.Bezpośrednia decyzja o wypłacie świadczenia zapada zatem po weryfikacji, która odbywa się przed wypłatą świadczenia. Na etapie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia mogą zaistnieć następujące sytuacje:

* osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń nie pozostaje już w stosunku pracy ze Spółką i konsekwentnie nie jest pracownikiem w momencie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia;

* osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń pozostawała w stosunku pracy ze Spółką, ale nie jest już pracownikiem Spółki w momencie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy świadczenia, które mają być wypłacane z ZFŚS byłym pracownikom Spółki powinny być kwalifikowane jako:

i. przychody z innych źródeł i konsekwentnie czy Spółka będzie zobowiązana wystawić PIT-8C;

ii. czy powinny być traktowane jako przychody ze stosunku pracy i na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego.

2. Czy w związku z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zastosować zwolnienie z podatku dochodowego do wysokości nieprzekracząjącej w roku podatkowym kwoty 380 zł dla powyższych osób, które w dniu wypłaty nie były już pracownikami.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż świadczenia, które mają być wypłacane z ZFŚS byłym pracownikom Spółki powinny być kwalifikowane jako przychody z innych źródeł. Konsekwentnie Spółka nie będzie miała obowiązków płatnika podatku dochodowego. Spółka będzie zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C.

Ad. 2.

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym w przypadku świadczeń otrzymywanych z ZFŚS przez osoby niebędące pracownikami Spółki, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 nie będzie miało zastosowania.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

(...)

9. inne źródła.

W myśl art. 12 ust. 1 tejże ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: (...) dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 31 osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

W myśl art. 42a Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania (...).

Dla rozstrzygnięcia czy opisane w zdarzeniu przyszłym świadczenia, które będą wypłacane z ZFŚS, powinny być zaliczone do przychodów z innych źródeł czy też ze stosunku pracy, kluczowe jest ustalenie stosunku prawnego łączącego osobę otrzymującą świadczenie ze Spółką.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, dalej: k.p.), stosunek pracy to stosunek zobowiązaniowy, w którym pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W myśl art. 2 k.p., pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 za pracownika w rozumieniu ustawy o PIT uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym stosunek pracy z osobami, którym świadczenie będzie wypłacane został rozwiązany. Tym samym osoby, mające otrzymać świadczenie nie mają już statusu "pracownika". W ocenie Spółki decydująca dla określenia źródła przychodów jest okoliczność, iż wypłata świadczeń z ZFŚS następuje w okresie, w którym osoby nie pozostają w stosunku pracy. W analizowanej sprawie z uwagi na fakt, iż osoby otrzymujące świadczenie nie są pracownikami, wypłacanych świadczeń nie można zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy.

Tym samym w opisanym zdarzeniu przyszłym świadczenia z ZFŚS. które będą wypłacane osobom niebędącym pracownikami, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. W konsekwencji Spółka nie będzie miała obowiązków płatnika podatku PIT w związku z wypłatami świadczeń z ZFŚS na rzecz byłych pracowników. Spółka będzie natomiast zobowiązana wystawić formularze PIT-8C w związku z wypłacanymi świadczeniami.

Stanowisko Spółki w zakresie kwalifikacji wypłat na rzecz byłych pracowników znajduje swoje potwierdzenie w praktyce Organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2013 r. (sygn. IPTPB1/415-717/12-4/KO) czytamy: "Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacone na podstawie PDO byłym pracownikom świadczenia wynikające z obowiązującego w Oddziale regulaminu PDO - koszty szkoleń, będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT i zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconych świadczeń."

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 31 grudnia 2014 r. (sygn. IPTPB1/415-554/14-4/MD) Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził: "Zatem, omawianego nieodpłatnego świadczenia (powstałego z tytułu uregulowania składek za byłych pracowników i zleceniobiorców) nie można zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy oraz umów zlecenia, od których Wnioskodawca był zobowiązany do odprowadzania zaliczek, gdyż w momencie zapłaty przedmiotowych składek stosunek ten już nie istnieje, wobec powyższego przychód uzyskany przez byłych pracowników i zleceniobiorców stanowi przychód z innych źródeł."

Ad.2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W ocenie Spółki z powyższego przepisu wprost wynika, iż zwolnienie przedmiotowe świadczeń finansowanych z ZFŚS odnosi się do wartości świadczeń, które są otrzymane przez pracownika. Zatem w przypadku świadczeń otrzymywanych przez osoby niebędące pracownikami, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 nie będzie miało zastosowania. Nie będą mogły skorzystać ze zwolnienia osoby, którym świadczenia zostaną wypłacone po ustaniu stosunku pracy mimo, iż wnioski o dofinansowanie złożyły jeszcze w momencie trwania zatrudnienia.

Podsumowując stanowisko Spółki należy stwierdzić, iż świadczenia, które mają być wypłacane z ZFŚS byłym pracownikom Spółki powinny być kwalifikowane jako przychody z innych źródeł. W konsekwencji Spółka nie będzie miała obowiązków płatnika podatku PIT w związku z wypłatami tych świadczeń, będzie natomiast zobowiązana wystawić formularze PIT-8C w związku z przedmiotowymi wypłatami. W analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie będzie miało zastosowania zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych - mające swe źródło w stosunku pracy.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.), działalność socjalna, to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że zwolniona od podatku na podstawie powołanego przepisu - do wysokości 380 zł w roku podatkowym #8722; jest wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,

* świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

W myśl natomiast art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki ieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 38 ust. 1 cyt. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Natomiast Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 42a Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania (...).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać wypłat ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na rzecz byłych pracowników Spółki, którzy nie są emerytami ani rencistami zatrudnionymi uprzednio przez Wnioskodawcę. Osoby, które mają otrzymać świadczenie złożyły kompletne wnioski o dofinansowanie z ZFŚS tuż przed ustaniem stosunku pracy. Poszczególne wnioski o przyznanie świadczenia przed dokonaniem wypłaty świadczenia są sprawdzane pod względem zgodności z zasadami dofinansowania świadczeń oraz zgodności z regulaminem. W razie stwierdzenia braku zgodności z zasadami dofinansowania świadczeń oraz regulaminem, świadczenie nie jest wypłacane. Bezpośrednia decyzja o wypłacie świadczenia zapada po weryfikacji, która odbywa się przed wypłatą świadczenia. Na etapie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia mogą zaistnieć następujące sytuacje: - osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń nie pozostaje już w stosunku pracy ze Spółką i konsekwentnie nie jest pracownikiem w momencie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia; - osoba ubiegająca się o wypłatę świadczenia z ZFŚS, która złożyła wniosek o dofinansowanie będąc pracownikiem, w momencie ustalenia zasad dofinansowania świadczeń pozostawała w stosunku pracy ze Spółką, ale nie jest już pracownikiem Spółki w momencie weryfikacji wniosku do wypłaty świadczenia; Planowana wypłata świadczeń z ZFŚS nastąpi natomiast już po ustaniu stosunku pracy, czyli w okresie kiedy osoby te nie są związane z byłym pracodawcą umową o pracę. Ponadto, wypłaty świadczeń z ZFŚS mogą być dokonywane nie bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy, ale nawet po upływie kilku miesięcy czy też w kolejnym roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca #8722; do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy (art. 22 § 11ww. Kodeksu).

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że część byłych pracowników, zarówno w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jak i w dniu przyznania powyższych świadczeń (w momencie ustalania zasad dofinansowania oraz zgodności z regulaminem), łączył z pracodawcą (Wnioskodawcą) stosunek pracy, w rozumieniu powołanego powyżej art. 22 Kodeksu pracy. Zatem to stosunek pracy, zawarty przez tych pracowników z Wnioskodawcą, stanowił podstawę nabycia praw do otrzymania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Przedmiotowe świadczenia, mimo że ich faktyczna wypłata nastąpi już po ustaniu stosunku pracy, stanowić będą dla ww. pracowników przychód ze stosunku pracy.

Skoro zatem wypłata świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pracownikom po ustaniu zatrudnienia będzie przychodem, którego źródłem był zawarty z Wnioskodawcą stosunek pracy, to w analizowanym zdarzeniu przyszłym w stosunku do ww. osób może mieć zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Natomiast od wartości wypłaconego świadczenia w wysokości przewyższającej kwotę 380 zł. Wnioskodawca, jako płatnik, winien naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z postanowieniami zawartymi w ww. art. 31 ust. 1, art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dalszej kolejności w odniesieniu do części byłych pracowników, których w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, łączył z pracodawcą (Wnioskodawcą) stosunek pracy w rozumieniu powołanego powyżej art. 22 Kodeksu pracy, natomiast w dniu przyznania powyższych świadczeń (w momencie ustalania zasad dofinansowania oraz zgodności z regulaminem) nie będą już pracownikami Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że podstawy nabycia praw do otrzymania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie będzie stanowił stosunek pracy zawarty przez tych pracowników z Wnioskodawcą. Tym samym wypłacanych świadczeń nie można będzie zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy. W konsekwencji w analizowanym zdarzeniu przyszłym w stosunku do ww. osób nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wypłata świadczenia z ZFŚS, osobom, których w dniu przyznania powyższych świadczeń (moment ustalenia zasad dofinansowania) nie będzie łączył z pracodawcą (Wnioskodawcą) stosunek pracy należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika. W związku z wypłacanymi świadczeniami na Wnioskodawcy będzie natomiast ciążyć obowiązek informacyjny, tj. wystawienie informacji PIT-8C, o którym mowa w ww. art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.