IPPB2/4511-350/15-4/KW1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2015 r. (data nadania 20 maja 2015 r., data wpływu 25 maja 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-350/15-2/AS z dnia 14 maja 2015 r. (data nadania 14 maja 2015 r., data doręczenia 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa kluczowych dla Spółki osób w programie motywacyjnym i wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa kluczowych dla Spółki osób w programie motywacyjnym i wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) uczestniczy w programie motywacyjnym (dalej: Program), którego ideą jest stworzenie dodatkowej motywacji dla beneficjentów Programu i zatrzymanie kluczowych dla Spółki osób przez powiązanie ich interesów z interesem Spółki.

W ramach Programu kluczowi pracownicy Spółki (dalej: Uczestnicy, Beneficjenci) uzyskają warunkowe prawo (dalej: Prawo Warunkowe) do otrzymania w przyszłości środków pieniężnych w związku z realizacją przyznanego Prawa Warunkowego (dalej: Kwota). Prawo Warunkowe jest niezbywalne. Ewentualne korzyści wynikające z Programu są warunkowe. Prawo do otrzymania Kwoty jest przyznane Beneficjentom odpłatnie za 1 zł. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne.

Z Uczestnikami zostanie zawarta odrębna Umowa na uczestnictwo w Programie. Realizacja Prawa Warunkowego będzie opierać się na wypłacie przez Spółkę Kwoty na rzecz Uczestników z tym zastrzeżeniem, że Prawo Warunkowe zostanie zrealizowane, tj. Kwota stanie się należna po zakończeniu danego miesięcznego okresu rozliczeniowego (dalej: Okres rozliczeniowy) i po spełnieniu warunków wskazanych w Umowie / Programie.

Kwota (zarówno jej wypłata jak i jej wysokość) uzależniona będzie od stopnia realizacji wskaźników finansowych Spółki za dany Okres rozliczeniowy. Wskaźnik będący podstawą wyliczenia Kwoty za dany Okres rozliczeniowy wskazany jest na początku danego Okresu rozliczeniowego w odrębnym dokumencie i są to na chwilę obecną przychody Spółki ze sprzedaży (dalej: Wskaźnik). W przyszłości mogą zostać ustalone inne wskaźniki finansowe Spółki.

Wskaźnik będzie bazą do określenia wysokości Kwoty (wzór obliczenia Kwoty w zależności od wysokości Wskaźnika będzie szczegółowo określony w Programie z uwzględnieniem progów Wskaźnika), według następującego wzoru: ustalony w zależności od wysokości Wskaźnika procent x kwota bazowa określona w umowie pomiędzy Spółką a Beneficjentem. W Programie wskazana będzie również kwota "wyjściowa" Wskaźnika, po przekroczeniu której będzie dopiero możliwa realizacja Prawa Warunkowego. Tym samym nie każda wysokość Wskaźnika będzie uprawniała do otrzymania Kwoty.

Dodatkowym warunkiem wypłaty Kwoty będzie pozostawanie Uczestników w stosunku pracy przez cały Okres rozliczeniowy, za który przyznawana jest Kwota. Zatem samo uczestnictwo w Programie i uzyskanie Prawa Warunkowego nie oznacza, że po stronie Uczestników dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia.

Pismem z dnia 14 maja 2015 r. Nr IPPB2/4511-350/15-2/AS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania tj. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

* czy przyznane osobom uprawnionym warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w ramach uczestnictwa w programie motywacyjnym, stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Organ wskazał, że powyższa informacja została podana w stanowisku Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego, natomiast powinna być zawarta w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 19 maja 2015 r. (data nadania 20 maja 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Umowa programu jest umową nienazwaną, a zatem w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zostały szczegółowo przedstawione warunki programu motywacyjnego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 13 wskazuje, że pochodne instrumenty finansowe to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi są między innymi opcje oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne. Ponadto, instrumentami finansowymi są także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wskazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta umowa spełnia powyższe warunki. Wnioskodawca uzyskał, po złożeniu wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzenie takiego stanowiska również przez licencjonowanego doradcę inwestycyjnego.

Jednocześnie, przedmiotem programu motywacyjnego nie są tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania ani instrumenty rynku pieniężnego.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy przyznawane Uczestnikom w ramach programu motywacyjnego warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w ramach uczestnictwa w programie motywacyjnym stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa Warunkowego, powstanie tylko w momencie realizacji tego prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa Warunkowego powstanie tylko w momencie realizacji tego prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwota stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji P1T-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z powyższą regulacją Beneficjenci nie rozpoznają przychodu w momencie nabycia Prawa Warunkowego z uwagi na fakt, że:

* w tym momencie Uczestnicy nie otrzymają żadnych środków pieniężnych, nie dochodzi bowiem w momencie nabycia Prawa Warunkowego do realizacji prawa wynikającego z tego pochodnego instrumentu finansowego;

* nabyte Prawo Warunkowe jest niezbywalne;

* w momencie przyznania Prawa Warunkowego nie można stwierdzić czy realizacja Prawa przyniesie Beneficjentom korzyści majątkowe;

* nie można rozporządzać nabytym Prawem Warunkowym aż do momentu jego realizacji.

Ponadto, Uczestnicy ponoszą odpłatność za nabycie Prawa Warunkowego. W momencie nabycia Prawa Warunkowego możemy mówić po stronie Uczestników jedynie o potencjalnym przysporzeniu, którego realizacja obwarowana jest spełnieniem warunków wskazanych w Umowie/Programie.

Zaprezentowana przez Wnioskodawcę wykładnia znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych prawa podatkowego (którymi można się posiłkować w niniejszej sprawie), m.in. w:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 sierpnia 2014 r. (Znak: ITPB1/415-595/14/MP):

"Należy stwierdzić, że sam fakt przyznania Uprawnionemu pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków (tekst jedn.: odpowiedniej realizacji wskaźnika ekonomicznego Spółki) - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Otrzymanie praw w ramach programu motywacyjnego przez Uprawnionego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie jest związane z przysporzeniem majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Jak bowiem wynika z wniosku prawo ma charakter warunkowy i w momencie jego przyznania nie można stwierdzić, czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści majątkowe. Prawo to jest przyznawane wyłącznie uczestnikom programu i nie jest możliwe ustalenie jego wartości rynkowej";

2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 grudnia 2013 r. (Znak: IPPB2/415-749/13-4/AS):

"Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, które jak wskazał Wnioskodawca stanowi pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji, nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy. Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy. (...) W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych";

"Stwierdzić należy, że samo przyznanie Uprawnionym pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków programu - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie Prawa w ramach Umowy stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Otrzymanie świadczenia pieniężnego z tytułu Realizacji Prawa stwarza Uczestnikom potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych. Cena nabycia Prawa do otrzymania Kwoty Realizacji uiszczona przez Uprawnionych w kwocie 1 zł odpowiada wartości rynkowej tego Prawa w dniu jego nabycia";

"W momencie przyznania wskazanych we wniosku imiennych warrantów Wnioskodawca nie będzie znał ich wartości, ponieważ nie będą one przedmiotem obrotu na rynku, nie będzie także znana wartość akcji, na dzień przyznania warrantów, bowiem akcje te Wnioskodawca obejmie dopiero w przyszłości. Co skutkuje tym, iż niemożliwe jest ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu praw lub w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem czasu i miejsca ich udostępnienia. Z kolei dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Tym samym brak konkretnego wymiaru finansowego tych papierów wartościowych w momencie ich przyznania osobom uprawnionym uniemożliwia traktowanie ich w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy. Powyższe skutkuje tym, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, w momencie przyznania Uczestnikom Programu motywacyjnego imiennych warrantów subskrypcyjnych, nie wystąpi przychód z nieodpłatnych świadczeń";

7. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 grudnia 2013 r. (Znak: ILPB2/415-1007/13-2/JK):

"w momencie przyznania wskazanych we wniosku warrantów niemożliwe jest ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu praw lub w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem czasu i miejsca ich udostępnienia. Z kolei dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. (...) Reasumując, objęcie/nabycie przez Wnioskodawcę warrantów subskrypcyjnych nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jedynym momentem, w którym Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego, będzie moment zbycia warrantów subskrypcyjnych na rzecz Spółki".

Mając na względzie powyższe oraz biorąc pod uwagę, że po stronie Uczestników nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Prawa Warunkowego, Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero w momencie realizacji Prawa, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa Warunkowego powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c).

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych powstaje w momencie realizacji tych praw.

Co istotne, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 13 pochodne instrumenty finansowe definiuje jako instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.) - instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

Wnioskodawca nadmienił, że - zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Z powyższego wynika zatem, iż instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe są współczynnikami tworzonymi na podstawie informacji zawartych w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa. Wysokość wskaźnika finansowego, od którego zależeć będzie Kwota, np. sprzedaż osiągnięta przez Spółkę za dany Okres rozliczeniowy, będzie ustalana na podstawie danych zawartych w rzetelnie prowadzonych i niewadliwych księgach rachunkowych będących, między innymi, podstawą do wyliczenia zobowiązania podatkowego.

Jako że w uwarunkowaniach przedstawionego przypadku realizacja Prawa Warunkowego (wypłata Kwoty) obwarowana i uzależniona jest od ziszczenia - wskazanych w Umowie/Programie i przywołanych w opisie zaistniałego stanu faktycznego - wskaźników finansowych wynikających z ksiąg rachunkowych Spółki za dany Okres rozliczeniowy, Prawo Warunkowe do otrzymania Kwoty stanowi - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi w zw. z art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pochodny instrument finansowy (stanowi też instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi). Należy również zauważyć, że Prawo Warunkowe nie stanowi tytułu uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania ani instrumentu rynku pieniężnego.

Wnioskodawca wskazał, że w polskim systemie prawnym brak jest legalnej definicji pochodnego instrumentu finansowego. W drodze wykładni systemowej warto w tym miejscu odwołać się również do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.). Zgodnie z rzeczonym rozporządzeniem instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

* wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

* nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

* rozliczenie nastąpi w przyszłości.

W przypadku Wnioskodawcy Wskaźnikiem (finansowym) będzie przykładowo przychód Spółki ze sprzedaży. Zatem wartość/wysokość Kwoty wynikającej z realizacji Prawa Warunkowego (instrumentu pochodnego) będzie kalkulowana w oparciu o instrument bazowy tj. Wskaźnik. Należy dodać, że realizacja Prawa Warunkowego dokonywana jest przez rozliczenie pieniężne, które nastąpi w przyszłości.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy w świetle powyższych wyjaśnień realizacja Prawa Warunkowego stanowi - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - realizację prawa wynikającego z pochodnego instrumentu finansowego podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, również w chwili realizacji Prawa warunkowego i dokonania na rzecz Uczestników wypłaty Kwoty, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla Uczestników imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT- 8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do Uczestników i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że ewentualny przychód po stronie Uczestników powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, które przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że powołane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.