IPPB2/4511-266/15-2/LS - Ustalenie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/4511-266/15-2/LS Ustalenie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce), członkiem zarządu polskiej spółki kapitałowej (dalej: Spółka), której bezpośrednim udziałowcem jest spółka luksemburska (dalej: Spółka luksemburska). Obie spółki należą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa).

W celu maksymalizacji wartości Grupy, Spółka luksemburska stworzyła program motywacyjny. W związku z tym zaproponowano Wnioskodawcy zawarcie umowy ze Spółką luksemburską o przyznanie i realizację instrumentów finansowych - Shadow Share Agreement (dalej: Umowa). Umowa została podpisana w 2014 r.

Na podstawie Umowy kreowane są jednostki uczestnictwa (dalej: Jednostki Uczestnictwa lub Jednostki) spełniające definicję instrumentu finansowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm., dalej: ustawa OIF). Jednostki te zostały Wnioskodawcy nieodpłatnie przyznane na warunkach i zasadach określonych w Umowie. Jednostki Uczestnictwa nie mają wartości w momencie ich przyznania.

Wartość Jednostek określana jest w oparciu o wartość udziałów Grupy. Udziały w Spółce są głównym aktywem Grupy. Na skutek realizacji Jednostek Uczestnictwa, przy spełnieniu warunków określonych w Umowach, Wnioskodawca może uzyskać uprawnienie do otrzymania wypłaty gotówkowej. Wartość wypłaty gotówkowej oblicza się według wzorów wskazanych w Umowie i przedstawionych poniżej.

Na podstawie Umowy możliwe jest otrzymanie 2 różnych rodzajów Jednostek Uczestnictwa. (Jednostki Uczestnictwa 1 i 2), których realizacja na określony moment (związany z procesem inwestycyjnym w Grupie) uprawniać może do otrzymania niepewnej i nieokreślonej z góry wypłaty kwoty pieniężnej.

a.

Umowa przewiduje, że wartość niepewnej i nieokreślonej z góry wypłaty gotówkowej z tytułu realizacji Jednostek Uczestnictwa 1 jest obliczana jako iloczyn liczby realizowanych Jednostek Uczestnictwa 1 oraz wartości jednej Jednostki Uczestnictwa 1. Wartość jednej Jednostki Uczestnictwa 1 określa się natomiast według wzoru:

Aggregate Share Reference Price * S/TS.

Jeśli Trigger Event Price jest równa lub wyższa od Hurdle Value (zgodnie z poniższymi definicjami), wtedy Aggregate Share Reference Price wynosi:

(Trigger Event Price - EC Excess*S/TS)/S.

Jednocześnie, Trigger Event Price oznacza wartość kwot wskazanych w Umowie otrzymanych od Spółki luksemburskiej lub jej spółek zależnych przez udziałowców jako rezultat danego Trigger Event, związaną z wartością udziałów Spółki;

Hurdle Value oznacza kwotę obliczaną według wzoru (1.33 * ECS * SHP - TEAP);

ECS oznacza iloraz sumy wkładów udziałowców Spółki do Spółki (tzw. Equity Contribution) oraz łącznej liczby udziałów w Spółce;

SHP oznacza liczbę udziałów będących przedmiotem zdarzenia Trigger Event i wszelkich poprzednich wydarzeń Trigger Event;

Trigger Event oznacza moment wejścia na giełdę, zmianę osób sprawujących kontrolę nad Spółką luksemburską lub jej spółkami zależnymi, umorzenie udziałów lub dystrybucję aktywów Spółki luksemburskiej i zdarzenia im podobne;

TEAP oznacza skumulowaną wartość wszystkich wartości Trigger Event Price podczas wszystkich dotychczasowych zdarzeń Trigger Event;

EC Excess oznacza różnicę między sumą wkładów udziałowców Spółki do Spółki (tzw. Equity Contribution) a kwotą 425 000 000 euro.

S oznacza liczbę udziałów w Spółce będących przedmiotem zdarzenia Trigger Event;

TS oznacza łączną liczbę udziałów w Spółce.

Jeśli zaś Trigger Event Price jest niższa od Hurdle Value, wtedy Aggregate Share Reference Price wynosi:

Trigger Event Price/S - Initial Price per Share, gdzie

Initial Price per Share oznacza sumę wkładów udziałowców Spółki do Spółki (tzw. Equity Contribution) podzieloną przez łączną liczbę udziałów w Spółce.

b.

Dodatkowo na podstawie Umowy możliwe jest otrzymanie niepewnej i nieokreślonej z góry wypłaty gotówkowej z tytułu realizacji Jednostek Uczestnictwa 2. W wyniku realizacji każdej Jednostki Uczestnictwa 2 możliwe jest otrzymanie kwoty stanowiącej:

Iloczyn kwoty ekwiwalentu dywidendy przypadającej na jeden udział udziałowców oraz liczby udziałów stanowiących V procent wszystkich udziałów w Spółce, gdzie V jest równe

425 000 000 euro/ (425 000 000 euro + EC Excess)*CS, gdzie

CS oznacza procent łącznej liczby udziałów posiadanych przez udziałowców Spółki luksemburskiej lub jej spółek zależnych.

EC Excess oznacza różnicę między sumą wkładów udziałowców Spółki do Spółki (tzw. Equity Contribution) a kwotą 425 000 000 euro.

Uwagi ogólne do Umowy

Potencjalna możliwość realizacji Jednostek Uczestnictwa zależna jest od spełnienia warunków określonych w Umowie. Wśród nich znajdują się m.in. brak naruszeń określonych przepisów prawa, w szczególności dotyczących przestrzegania zasad poufności informacji oraz zakazu nieuczciwej konkurencji w stosunku do Grupy. Umowa przewiduje również ograniczenia w realizacji praw wynikających z Jednostek w przypadku ustania współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką (rozwiązanie łączącego nas stosunku prawnego) w sposób inny niż wskazany w Umowie.

Przyznanie Jednostek Uczestnictwa jest nieodpłatne, a korzyści wynikające z ich przyznania są warunkowe. Tym samym, ewentualne przysporzenie z realizacji Jednostek ma charakter niepewny i uzależniony od obiektywnych czynników (wskaźników). Jednostki spełniają tym samym cechy instrumentów finansowych.

Prawo do przyznania oraz realizacji Jednostek Uczestnictwa nie wynika ze stosunku prawnego wiążącego Wnioskodawcę ze Spółką. W szczególności, ten stosunek prawny nie jest podstawą do wysuwania roszczeń w stosunku do Spółki luksemburskiej. Umowa zawarta ze Spółką luksemburską nie uprawnia również do kierowania roszczeń pod adresem Spółki.

Co do zasady spółką organizującą program jest Spółka luksemburska. Wypłaty gotówkowe wynikające realizacji Jednostek Uczestnictwa mogą być dokonywane bezpośrednio przez Spółkę w ramach porozumienia zawartego ze Spółką luksemburską. Niemniej jednak, w przypadku zaistnienia takiej sytuacji Spółka wykonywałaby jedynie techniczne czynności związane z wypłatą. Koszt programu jest rozliczany pomiędzy podmiotami. Nie można jednak wykluczyć, że ciężar ekonomiczny uczestnictwa w programie motywacyjnym ostatecznie będzie alokowany także do Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane z tytułu realizacji praw wynikających. Jednostek Uczestnictwa powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361; dalej: u.p.d.o.f.). W konsekwencji jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego będzie realizacja praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, szczegółowo uregulowane w art. 17 u.p.d.o.f. W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Pochodne instrumenty finansowe zostały natomiast zdefiniowane w u.p.d.o.f. w art. 5a pkt 13.

Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 OIF.

Stosownie do tego przepisu pochodnymi instrumentami finansowymi są (niebędące papierami; wartościowymi):

a.

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

b.

instrumenty rynku pieniężnego,

c.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

d.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

e.

opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

f.

niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

g.

instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

h.

kontrakty na różnicę,

i.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Jak wskazywano wielokrotnie w opracowaniach dotyczących funkcjonowania instrumentów pochodnych w Polsce, nie ma w polskim systemie prawnym jednej legalnej definicji finansowego instrumentu pochodnego. "System prawny, co do zasady, odwołuje się do apriorycznego, tj. wynikającego z języka finansów, pojęcia instrumentu finansowego (podobnie - instrumentu pochodnego czy opcji). Prawnik, definiując dany instrument finansowy, musi zatem posługiwać się zasadami, kryteriami i definicjami języka ekonomii i finansów."

Inne instrumenty pochodne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c OIF nie zostały zdefiniowane przez ustawodawcę. Nie wprowadzono również w OIF odniesienia do innego aktu prawnego, który zawiera warunki i kryteria dla uznania danego prawa za inny instrument pochodny wymieniony w lit.c. Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, celem potwierdzenia, że Program funkcjonuje w formie innego instrumentu pochodnego, którego instrumentem bazowym jest papier wartościowy/wskaźnik finansowy i który jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne, należy odwołać się do wykładni językowej i systemowej.

Wykładnia językowa

Co do zasady, instrument pochodny jest to instrument finansowy, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego, zwanego instrumentem podstawowym (bazowym).

Przez pojęcie instrumentu pochodnego rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, i wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych).

Instrumentem bazowym na rynku finansowym jest instrument finansowy lub aktywo stanowiące bazę dla instrumentów pochodnych. Instrument ten stanowi jedną ze zmiennych wymaganych do wyceny instrumentu pochodnego oraz podpisania kontraktu terminowego. Zgodnie z powyższym instrumentem bazowym może być wartość udziałów w Spółce.

Instrument pochodny jest wykonywany (realizowany) poprzez rozliczenie pieniężne, czyli świadome i zgodne z prawem przemieszczanie środków pieniężnych między podmiotami gospodarczymi, instytucjami, osobami fizycznymi.

W ocenie Wnioskodawcy przewidziana konstrukcja kwalifikuje się do katalogu pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 OIF.

Wykładnia systemowa

Jak wskazano powyżej, w polskim porządku prawnym nie istnieje jedna, legalna definicja finansowego instrumentu pochodnego, natomiast podjęto kilka prób ich zdefiniowania na potrzeby różnych aktów prawnych.

Definicja zawarta w § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie) jest jedyną do tej pory próbą ustawodawcy przedstawienia warunków uznania danej konstrukcji za instrument pochodny - instrument finansowy, a nie jedynie wyliczeniem rodzajów instrumentów finansowych, bez próby ich definiowania, które mogą być uznane za instrument pochodny. W świetle Rozporządzenia finansowy instrument pochodny to taki, którego:

a.

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i

b.

nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

c.

rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny, moim zdaniem, Jednostki Uczestnictwa stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Tym samym potencjalne przychody z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa spełniają przesłanki art. 17 u.p.d.o.f. i w konsekwencji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

* wartość Jednostek Uczestnictwa (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrumenty bazowe - cenę udziałów w Spółce,

* Jednostki Uczestnictwa są przyznawane nieodpłatnie, a ich wartość końcowa zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia tej wartości (w skrajnym przypadku wartość ta może wynosić 0),

* realizacja praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa (rozliczenie) następuje w przyszłości i przyjmuje formę pieniężną.

Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia jest realizacja praw wynikających z Jednostek, których wartość jest ściśle zależna od wartości udziałów i zdefiniowanych wskaźników finansowych. Na wysokość tych wskaźników wpływ mają zmienne rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Grupy, a nie inne okoliczności, w tym aktywność Wnioskodawcy na rzecz Spółki.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych niż kapitały pieniężne źródeł przychodów.

Należy również zaznaczyć, iż stosownie do postanowień art. 17 ust. 1b u.p.d.o.f. przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Warto także podkreślić, że, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, do końca okresu restrykcji nie ma możliwości realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa, a tym samym wystąpienia przez Wnioskodawcę z jakimkolwiek roszczeniem w tym zakresie. Dodatkowo do momentu realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa nie ma możliwości określenia wartości (czy nawet istnienia) przysporzenia po stronie Wnioskodawcy.

Co za tym idzie, przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z Jednostek Uczestnictwa powstaje w momencie realizacji tego instrumentu finansowego i dopiero wtedy Wnioskodawca może otrzymać realne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, wyznaczenie wcześniejszego momentu powstania obowiązku podatkowego nie jest możliwe. Realizacja praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa jest zatem pierwszym i jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego.

Podobne stanowisko w zakresie kwalifikacji przychodów uzyskanych w drodze realizacji praw wynikających z instrumentów pochodnych jako przychodów z kapitałów pieniężnych, zostało zaprezentowane również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy skarbowe: m.in interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 listopada 2014 r. (sygn. IPTPB1/415-488/14-2/MR), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 listopada 2014 r. (sygn. ILPB2/415-858/14-2/JK), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 września 2014 r. (sygn. IPPB2/415-508/14-5/MK1), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 czerwca 2014 r. (sygn. IPPB2/415-295/14-2/MK1), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 kwietnia 2014 r. (sygn. ITPB1/415-89/14/MR), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r. (sygn. IPPB2/415-892/13-4/MK), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13- 2/AK), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 r. (sygn. IPPB2/415-77/13-2/MK).

W świetle takiej klasyfikacji przychodu, na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. wyliczony dochód powinien zostać wykazany przez Wnioskodawcę w odrębnym zeznaniu podatkowym (PlT-38) sporządzanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie podatek wynikający z zeznania, obliczony według stawki wynoszącej 19% dochodu, powinien zostać wpłacony przez Wnioskodawcę do urzędu skarbowego.

Mając na uwadze przytoczone fakty i argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

a.

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

b.

instrumenty rynku pieniężnego,

c.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

d.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

e.

opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

f.

niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

g.

instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

h.

kontrakty na różnicę,

i.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce), członkiem zarządu polskiej spółki kapitałowej (dalej: Spółka), której bezpośrednim udziałowcem jest spółka luksemburska (dalej: Spółka luksemburska). Obie spółki należą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). W celu maksymalizacji wartości Grupy, Spółka luksemburska stworzyła program motywacyjny. W związku z tym zaproponowano Wnioskodawcy zawarcie umowy ze Spółką luksemburską o przyznanie i realizację instrumentów finansowych - Shadow Share Agreement (dalej: Umowa). Umowa została podpisana w 2014 r. Na podstawie Umowy kreowane są jednostki uczestnictwa (dalej: Jednostki Uczestnictwa lub Jednostki) spełniające definicję instrumentu finansowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm., dalej: ustawa OIF). Jednostki te zostały Wnioskodawcy nieodpłatnie przyznane na warunkach i zasadach określonych w Umowie, Jednostki Uczestnictwa nie mają wartości w momencie ich przyznania. Wartość Jednostek określana jest w oparciu o wartość udziałów Grupy. Udziały w Spółce są głównym aktywem Grupy. Na skutek realizacji Jednostek Uczestnictwa, przy spełnieniu warunków określonych w Umowach, Wnioskodawca może uzyskać uprawnienie do otrzymania wypłaty gotówkowej. Wartość wypłaty gotówkowej oblicza się według wzorów wskazanych w Umowie i przedstawionych poniżej. Na podstawie Umowy możliwe jest otrzymanie 2 różnych rodzajów Jednostek Uczestnictwa. (Jednostki Uczestnictwa 1 i 2), których realizacja na określony moment (związany z procesem inwestycyjnym w Grupie) uprawniać może do otrzymania niepewnej i nieokreślonej z góry wypłaty kwoty pieniężnej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że przyznanie Wnioskodawcy jednostek uczestnictwa, które stanowią instrument finansowy uprawniający do otrzymania w przyszłości wypłaty gotówkowej nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie otrzymania warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości wypłaty gotówkowej stanowiącego instrument finansowy nie ma gwarancji co do otrzymania wypłaty gotówkowej.

W konsekwencji w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę jednostek uczestnictwa uprawniających do otrzymania w przyszłości wypłaty gotówkowej stanowiących instrument finansowy po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku realizacji przez Wnioskodawcę praw wynikających z przyznanych jednostek uczestnictwa stanowiących instrument finansowy, poprzez otrzymanie wypłaty gotówkowej, powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w myśl art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 art. 30b stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Reasumując, po stronie Wnioskodawcy, z tytułu realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa stanowiących pochodny instrument finansowy, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji nabytego prawa, który stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu, w zeznaniu podatkowym składanym przez Uprawnionych stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl