IPPB2/4511-212/15-2/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznanego przez Spółkę rabatu - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznanego przez Spółkę rabatu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka, Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej, usługi dostępu do sieci Internet, telewizji). W celu zwiększenia sprzedaży swoich usług, Spółka planuje wdrożyć program M.- polegający na przyznaniu swoim dotychczasowym Klientom/Abonentom dodatkowy rabat na świadczone przez Spółkę usługi, w sytuacji gdy Klient poleci ofertę Wnioskodawcy innym osobom. Dotychczasowy klient może polecić ofertę usługową Spółki każdej innej osobie tj. bez ograniczeń podmiotowych. Nowy klient przy zawarciu umowy o świadczenie usług z Wnioskodawcą, podaje numer Abonenta (dotychczasowego Klienta), który polecił mu ofertę Spółki. Dzięki temu, Spółka jest w stanie zidentyfikować dotychczasowego Klienta polecającego i przyznać mu z tego tytułu rabat na usługi. Polecenie oferty usługowej Wnioskodawcy innym osobom zależne jest wyłącznie od woli Klienta, który nie musi spełniać żadnych dodatkowych warunków. Jedynym warunkiem jest fakt, że osoba polecająca jest Klientem Spółki, a więc zawarła ze Spółką umowę o świadczenie usług jako konsument. Rabat dla Klienta polecającego byłby naliczany od początku następnego okresu rozliczeniowego, następującego po aktywacji usługi dla nowego Klienta. Będzie polegał on na obniżeniu ceny za świadczone usługi Wnioskodawcy tj. za pakiety telewizyjne i inne usługi z oferty Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy rabat udzielony dotychczasowemu Klientowi polecającemu usługi Spółki związany z dokonanym zakupem usług Spółki przez inną osobę - nowego Klienta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody "z innych źródeł" w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

2. Czy Wnioskodawca udzielając rabat, o których mowa w pytaniu nr 1 ma obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie rabatu dotychczasowemu Klientowi polecającemu, który występuje w charakterze konsumenta (nie prowadzi działalności gospodarczej, a zakupów dokonuje na własne potrzeby), nie spowoduje powstania po stronie tej osoby przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie on miał obowiązku sporządzenia dla takich Klientów informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT (na druku PIT-8C).

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyłączeniem dochodów zwolnionych z opodatkowania. Przepis art. 10 ust. 1 wspomnianej ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu, źródłem przychodów są także "inne źródła". Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) i inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Powyżej przywołana definicja przychodów z innych źródeł, wskazuje na jej otwarty charakter, a zatem wskazane tam źródła przychodów stanowią jedynie przykładowe wyliczenie. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe oznacza, iż wszelkie dochody (w tym te z innych źródeł) z wyłączeniem zwolnionych z opodatkowania i tych co do których zaniechano poboru podatku, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Mimo tego, w ocenie Wnioskodawcy rabat kwotowy/procentowy udzielony Klientowi w ramach opisanego planowanego programu rabatowego nie będzie stanowił dla tego Klienta przychodu do opodatkowania. Istotą udzielenia rabatu jest zmniejszenie ceny usługi zamawianej przez Klienta. Zatem, jeżeli Klient zachęci inną osobę do skorzystania z oferty Spółki, dostanie on rabat, a więc cena za zamówione pakiety telewizyjne ulegnie zmniejszeniu.

W ocenie Wnioskodawcy tak skonstruowany system rabatów zapewni Klientom neutralność podatkową otrzymanych upustów w cenie usługi. Rabat bowiem jest neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg osób uprawnionych do zakupów rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Nie istnieje bowiem wtedy możliwość przypisania przychodu określonej osobie. Taka właśnie sytuacja będzie miała miejsce w przypadku wdrożenia omawianego programu rabatowego. Każda bowiem osoba będąca konsumentem (Klientem Spółki) będzie mogła przystąpić do programu rabatowego. Tym samym, przyznane świadczenie w postaci rabatu nie będzie miało indywidualnego charakteru. Takie stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy wprost koresponduje ze stanowiskami organów podatkowych wyrażonymi w wydanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego (przykładowo np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 r. o sygn. IPPB1/415-297/12-4/ES lub też w interpretacji wydanej w dniu 25 kwietnia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi o sygn. IPTPB1/415-55/12-4/AG).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w ramach programu rabatowego będzie udzielał dotychczasowym klientom rabaty obniżające cenę kupowanych przez nich usług. Do programu będzie mogła przystąpić każda osoba, która jest klientem Spółki i poleci skutecznie ofertę usługową innej osobie. Program nie będzie służył generowaniu zysków dla jego uczestników (Klientów) - nie będzie dochodziło do wypłaty żadnych świadczeń (w tym także nie będzie możliwa wymiana kwoty uzyskanego rabatu na pieniądze lub inne towary czy usługi).

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług - jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu usługi, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Uwzględniając powyższe, jeśli krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony oraz warunki udzielania rabatów będą jednakowe dla wszystkich uczestników programu, to nie powstanie u nich przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie więc zobowiązany do wystawienia stosownych informacji podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z treści powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak, więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku, których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, (Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi telekomunikacyjne (telefonii stacjonarnej, usługi dostępu do sieci Internet, telewizji). W celu zwiększenia sprzedaży swoich usług, Spółka planuje wdrożyć program - Member get member - polegający na przyznaniu swoim dotychczasowym Klientom/Abonentom dodatkowy rabat na świadczone przez Spółkę usługi, w sytuacji gdy Klient poleci ofertę Wnioskodawcy innym osobom. Dotychczasowy klient może polecić ofertę usługową Spółki każdej innej osobie tj. bez ograniczeń podmiotowych. Nowy klient przy zawarciu umowy o świadczenie usług z Wnioskodawcą, podaje numer Abonenta (dotychczasowego Klienta), który polecił mu ofertę Spółki. Dzięki temu, Spółka jest w stanie zidentyfikować dotychczasowego Klienta polecającego i przyznać mu z tego tytułu rabat na usługi. Polecenie oferty usługowej Wnioskodawcy innym osobom zależne jest wyłącznie od woli Klienta, który nie musi spełniać żadnych dodatkowych warunków. Jedynym warunkiem jest fakt, że osoba polecająca jest Klientem Spółki, a więc zawarła ze Spółką umowę o świadczenie usług jako konsument. Rabat dla Klienta polecającego byłby naliczany od początku następnego okresu rozliczeniowego, następującego po aktywacji usługi dla nowego Klienta. Będzie polegał on na obniżeniu ceny za świadczone usługi Wnioskodawcy tj. za pakiety telewizyjne i inne usługi z oferty Spółki.

Termin "rabat", zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. "Ceną" - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r. poz. 385) - jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, to w rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towaru. Przy czym w przypadku rabatu nie zawsze występuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rabat jest neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przyznane przez Wnioskodawcę Klientom świadczenie w postaci rabatu w zamian za polecenie oferty Wnioskodawcy innym osobom, nie będzie miało indywidualnego charakteru. Przyznanie rabatu będzie w takiej sytuacji czynnością obojętną podatkowo. Nie powstanie przychód z tytułu otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń dla Klientów korzystających z rabatu. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia Klientom, informacji PIT-8C o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.