IPPB2/4511-150/15-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) uzupełnione pismem na druku ORD-IN z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) na wezwanie o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty uzyskanej z tytułu zwrotu kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty uzyskanej z tytułu zwrotu kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu.Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 26 lutego 2015 r. wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawcy zgodnie z wzorem wniosku ORD-IN, tj. rodzaj Wnioskodawcy: osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, osoba fizyczna, inny. Określenie statusu Wnioskodawcy: podatnik, płatnik, inkasent, osoba trzecia w rozumieniu art. 110-117a Ordynacji podatkowej, inny. Określenie organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej. Wskazanie, czy interpretacja ma dotyczyć przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonanie stosownej opłaty od wniosku na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu. Uzupełnienie danych o wysokości, sposobie uiszczenia i zwrotu opłaty oraz numery kont bankowych: sposób zwrotu nienależnej opłaty. żłożenie oświadczenia że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Szczegółowo opisać stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) mające być przedmiotem interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tak by wniosek dotyczył zapytania o wykładnię przepisów prawa materialnego w swojej własnej indywidualnej sprawie i ich zastosowanie w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej - pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Sformułowanie pytania podatkowego w swojej własnej indywidualnej sprawie, adekwatnego do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przyporządkowanego do zadanego pytania (pytań) - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.Wniosek uzupełniono w terminie pismem na druku ORD-IN z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r., data nadania w placówce pocztowej 11 marca 2015 r.). W dniu 10 marca 2015 r. dokonano należnej od wniosku opłaty w wysokości 40,00 zł oraz nadesłano do tut. Organu kopię dowodu uiszczenia opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2014 r. samochód Wnioskodawcy został uszkodzony przez inny pojazd. Właściciel tego podjazdu uznał, że strata zniżek OC z trzech jego pojazdów będzie większą kwotą niż pokrycie kosztów likwidacji szkody pojazdu Wnioskodawcy. Strony uzgodniły, że sprawca wpłaci na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 1.500,00 zł. Kwota ta wpłynęła na rachunek Wnioskodawcy 15 grudnia 2014 r. W dniu 18 grudnia 2014 r. serwis blacharski wykonał pierwszą część naprawy na kwotę 799,50 zł. Niestety naprawiony zderzak przedni różnił się kolorem i połyskiem od przylegających bocznych plastikowych elementów, aby nie różniły się tak znacznie od zderzaka. Naprawa ta miała miejsce 29 grudnia 2014 r. i Wnioskodawca zapłacił za nią 200,00 zł. Łączne koszty naprawy wyniosły 995,50 zł. Tego samego dnia Wnioskodawca zlecił na rachunek sprawcy szkody przelewy na łączną kwotę 500,00 zł, co stanowi różnicę między kwotą wpłaconą na rachunek Wnioskodawcy (1.500,00 zł) a kwotą wykorzystaną na naprawę uszkodzonego samochodu (995,50 zł). Przelewy były dwa z powodu limitów na rachunku Wnioskodawcy w banku internetowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy od kwoty 995,50 zł, którą Wnioskodawca otrzymał od sprawcy szkody z tytułu kosztów zwrotu kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu powinien zapłacić podatek.

Jeśli tak, to czy właściwym formularzem będzie PIT-37 (tym formularzem Wnioskodawca rozlicza dochody).

Jeśli to miałby być PIT-37, to w której pozycji należy ująć kwotę 995,50 zł. Jeśli miałby być inny formularz, to jaki.

Zdaniem Wnioskodawcy.

W związku z tym, że kwota, którą Wnioskodawca otrzymał od sprawcy wypadku (przychód) jest równa kwocie poniesionych kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, Wnioskodawca nie uzyskał zysku, więc nie ma od czego płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Jak wynika z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy - wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w grudniu 2014 r. samochód Wnioskodawcy został uszkodzony przez inny pojazd. Strony uzgodniły, że sprawca wypadku wpłaci na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 1.500,00 zł. Kwota ta wpłynęła na rachunek Wnioskodawcy 15 grudnia 2014 r. W dniu 18 grudnia 2014 r. serwis blacharski wykonał pierwszą część naprawy na kwotę 799,50 zł. Niestety naprawiony zderzak przedni różnił się kolorem i połyskiem od przylegających bocznych plastikowych elementów, aby nie różniły się tak znacznie od zderzaka. Naprawa ta miała miejsce 29 grudnia 2014 r. i Wnioskodawca zapłacił za nią 200,00 zł. Łączne koszty naprawy wyniosły 995,50 zł. Tego samego dnia Wnioskodawca zlecił na rachunek sprawcy szkody przelewy na łączną kwotę 500,00 zł, co stanowi różnicę między kwotą wpłaconą na rachunek Wnioskodawcy (1.500,00 zł) a kwotą wykorzystaną na naprawę uszkodzonego samochodu (995,50 zł).

Jak wynika z użytego przez ustawodawcę w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Jako przychód z innych źródeł należy zatem uznać każdy przypadek, kiedy po stronie osoby fizycznej nastąpi przysporzenie mające konkretny wymiar finansowy.

W związku z otrzymaną kwotą za naprawę samochodu od sprawcy wypadku wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy powstał po stronie Wnioskodawcę przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, że Wnioskodawca, aby dokonać naprawy uszkodzeń własnego samochodu, sam musiałby pokryć koszty jego naprawy, tj. zdecydować się na uszczuplenie swojego majątku, czyli ponieść całość kosztu związanego z jego naprawą. W tym wypadku Wnioskodawca nie musiał ponieść kosztów, ponieważ sprawca wypadku dokonał zwrotu poniesionych kosztów.

Należy zauważyć, że żaden przepis nie zwalnia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu z tytułu zwrotu wydatków poniesionych na naprawę uszkodzonego samochodu otrzymanego od osoby fizycznej.

Wobec tego otrzymana kwota w wysokości 999,50 zł za naprawę uszkodzonego samochodu, jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychód z innych źródeł należy wykazać łącznie z innymi dochodami w zeznaniu podatkowym (PIT-37) w polu: inne źródła za rok, w którym przychód ten został osiągnięty (2014 r.).

W konsekwencji, w myśl art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia urzędowi skarbowemu zeznania, według ustalonego wzoru (PIT-37) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, i w nim wykazać wszystkie uzyskane i podlegające opodatkowaniu w roku podatkowym dochody, również te, które uzyskał w wyniku zwrotu kosztów za naprawę samochodu i łącznie je opodatkować.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.