IPPB2/4511-1172/15-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-1172/15-2/MG z dnia 28 stycznia 2016 r. (data nadania 28 stycznia 2016 r., data doręczenia 3 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.

Podatnik (dalej: "Podatnik", "Wnioskodawca") pełni funkcję Członka Rady Nadzorczej w Y. S.A. ("Spółka"). W związku z chęcią zwiększenia motywacji Członków Zarządu, Członków Rady Nadzorczej oraz kluczowych menedżerów Spółki ("Uczestnicy") Spółka stworzyła program motywacyjny ("Program"). Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne.

Zgodnie z Programem, Podatnikowi przyznane jest warunkowe prawo ("Prawo") do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tego Prawa ("Kwota Rozliczenia").

W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Podatnika Kwoty Rozliczenia (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone przez Program nie zostaną spełnione, np. nie wystąpi wspomniany niżej zysk w Grupie Kapitałowej Y. w danym roku obrotowym).

Realizacja Prawa polega na żądaniu od Spółki wypłaty Kwoty Rozliczenia i wynikającej z tego żądania wypłacie przez Spółkę Podatnikowi tej kwoty.

Wysokość Kwoty Rozliczenia jest uzależniona od:

* wartości skonsolidowanego zysku brutto osiągniętego przez Grupę Kapitałową Y. (wskazanego w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym) w roku obrotowym, za który skonsolidowane sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki ("Wskaźnik"),

oraz

* udziału procentowego we Wskaźniku, określonego dla Podatnika. Udział Podatnika jest ustalony w indywidualnej umowie ze Spółką ("Umowa Programu Motywacyjnego"). Umowa Programu Motywacyjnego nie jest związana bezpośrednio z umową o pracę (stanowi odrębny od umowy o pracę stosunek cywilnoprawny między stronami).

Realizacja Prawa może nastąpić dopiero po zakończeniu roku obrotowego Spółki i po spełnieniu określonych warunków. Zgodnie z Umową Programu Motywacyjnego, kwota Rozliczenia jest zasadniczo wypłacona Podatnikowi w terminie 21 dni po zatwierdzeniu skonsolidowanego sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy Spółki przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki.

Kwota Rozliczenia przysługuje Podatnikowi pod warunkiem pełnienia funkcji Członka Rady Nadzorczej w Spółce w całym roku obrotowym. W przypadku, gdy Podatnik pełni funkcję Członka Rady Nadzorczej przez część danego roku obrotowego Spółki, Kwotę Rozliczenia oblicza się przy zastosowaniu innej formuły, tj. liczonej w oparciu o proporcję okresu, w którym Podatnik był objęty Programem a całkowitym okresem rozliczeniowym (tzn. rokiem obrotowym).

Podatnik ponosi odpłatność za przyznane mu Prawo - cena nabycia Prawa przez Podatnika wynosi 1 zł.

Przyznane Uczestnikowi Programu Prawo jest niezbywalne aż do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa (tekst jedn.: Prawo to będzie zbywalne dopiero w momencie, w którym Uczestnik będzie mógł je zrealizować).

Pismem z dnia 28 stycznia 2016 r. Nr IPPB2/4511-1172/15-2/MG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

* Czy przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, (co zostało przestawione w stanowisku Spółki odnośnie sformułowanego pytania, natomiast winno być zawarte w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego).

* Czy cena nabycia prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, która zostanie uiszczona przez Wnioskodawcę w kwocie 1 zł odpowiadać będzie wartości rynkowej tego Prawa w momencie jego nabycia.

Pismem z dnia 5 lutego 2016 r. (data nadania 8 lutego 2016 r., data wpływu 10 lutego 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w wyznaczonym terminie, wyjaśniając, że według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, cena nabycia prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, która zostanie uiszczona przez Wnioskodawcę w kwocie 1 zł odpowiadać będzie wartości rynkowej tego Prawa w momencie jego nabycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że otrzymał już interpretację indywidualną w powyższym zakresie sygnatura (IPPB2/415-82/14-5/MK1). Niemniej jednak, z uwagi na przywołane w poprzedniej interpretacji przepisy prawa obowiązujące do 31 grudnia 2014 r., Podatnik składa ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej powołując się na przepisy prawa obowiązujące od 1 stycznia 2015 r.

W świetle art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 - są "otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Zatem na podstawie powyższego przepisu, przychód po stronie Podatnika nie powstanie w momencie nabycia przez niego Prawa, ponieważ "przysporzenie", które otrzymuje Podatnik na tym etapie, jest jedynie "potencjalne". Podatnik ponosi odpłatność za nabycie Prawa w wysokości 1 PLN, a nabytym Prawem nie może rozporządzać. Nabycie Prawa przez Podatnika stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Kwoty Rozliczenia w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Podatnika Kwoty Rozliczenia (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone przez Program nie zostaną spełnione, np. nie wystąpi wspomniany wyżej zysk w Grupie Kapitałowej Y. w danym roku obrotowym).

Należy nadmienić, że w analogicznych stanach faktycznych, które były w przeszłości przedmiotem interpretacji Ministra Finansów, wydane zostały interpretacje potwierdzające powyższe stanowisko, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 4 kwietnia 2013 r., sygn. IPPB2/415-17/13-4/MK oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 15 maja 2013 r., IPPB2/415-117/13-4/AK zostało potwierdzone, że: "Przyznanie kluczowym pracownikom Spółki w ramach Programu motywacyjnego organizowanego przez podmiot prawa holenderskiego niezbywalnego warunkowego prawa w postaci jednostek S. będących pochodnymi instrumentami finansowymi uprawniającymi do otrzymania wypłaty pieniężnej lub zamiany S. na akcje spółki akcyjnej mającej siedzibę w RPA notowanej na giełdzie, jak również realizacja otrzymanych praw nie będzie rodzić po stronie Spółki zatrudniającej pracowników będących uczestnikami ww. Programu obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy podatkowej, ani obowiązków informacyjnych wynikających z przepisu art. 42c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

Z kolei w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 17 kwietnia 2013 r., IPPB2/415-77/13-2/MK stwierdzono, że: "Przyznanie pracownikom w ramach programu motywacyjnego odroczonych pochodnych instrumentów finansowych w postaci jednostek instrumentów finansowych powoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji praw wynikających z jednostek instrumentów finansowych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani w momencie przyznania jednostek instrumentów finansowych, ani w chwili realizacji praw z nich wynikających przez uprawnionego. Na Spółce będą jednak ciążyć obowiązki informacyjne w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez uprawnionego praw wynikających z jednostek instrumentów finansowych."

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że po stronie Podatnika nie powstanie przychód w chwili nabycia przez niego Prawa, dopiero w momencie realizacji Prawa możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, źródłem przychodów są "kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów".

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. "przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających".

Natomiast pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są "instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi" (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.), dalej jako "Ustawy o OIF", z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, instrumentami finansowymi są m.in. "niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne".

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF przez instrumenty pochodne należy rozumieć "opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego".

Warto zaznaczyć, iż pojawiające się w Ustawie OIF pojęcia "prawo", "umowa" i "instrument finansowy" to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych (instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, Aleksander Chłopecki, PPH 2009). Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowa zawarta z Podatnikiem może być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2c Ustawy o OIF, kwalifikowana jako instrument finansowy.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia przez Podatnika, kwalifikuje się jako instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, ze względu na to, że Prawo jest prawem majątkowym, którego cena (tekst jedn.: Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki (tekst jedn.: wartości skonsolidowanego zysku brutto osiągniętego przez Grupę Kapitałową Y. wynikającego ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego). Ponadto, Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia przez Podatnika, kwalifikuje się jako instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, gdyż jest instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy Spółki i jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne.

W związku z powyższym, Prawo do żądania przez Podatnika wypłaty Kwoty Rozliczenia po spełnieniu określonych warunków należy uznać za instrument finansowy zgodnie z Ustawą o OIF, którego cena (Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Oznacza to, iż realizacja Prawa dokonywana na rzecz Podatnika stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w wydanej przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej dla Spółki, sygnatura: ILPB2/415-839/13-4/WM. Analogiczne stanowisko znajduje się m.in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 29 października 2014 r. (IPTPB2/415-451/14-2/JR), w dniu 22 sierpnia 2014 r. (IPTPB1/415-302/14-2/MD), w dniu 30 lipca 2014 r. (IPTPB1/415-266/14-2/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 października 2014 r. (IPPB2/415-674/14-2/AS), w dniu 27 czerwca 2014 r. (IPPB2/415-295/14-2/MK1), w dniu 24 czerwca 2014 r. (IPPB2/415 -664/10/14-9/S/MK), w dniu 14 kwietnia 2014 r., (sygn. IPPB2/415-110/14-2/AS), w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK), w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK) oraz w dniu 18 marca 2014 r. (IPPB2/415-891/13-4/MG), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415-274/13-2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r. (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM), a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 7 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPBII/2/415-507/14/Łcz).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Jednocześnie uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT, Podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna, a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6, tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca pełni funkcję członka rady nadzorczej w spółce kapitałowej. W celu zwiększenia motywacji członków zarządu, członków rady nadzorczej oraz kluczowych menedżerów Spółka stworzyła program motywacyjny, uczestnictwo w którym jest dobrowolne. Wnioskodawcy przyznane jest warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tego Prawa (kwota rozliczenia). W związku z tym, że prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty rozliczenia (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone przez Program nie zostaną spełnione, np. nie wystąpi wspomniany niżej zysk w Grupie Kapitałowej w danym roku obrotowym). Realizacja prawa polega na żądaniu od Spółki wypłaty kwoty rozliczenia i wynikającej z tego żądania wypłacie przez Spółkę Wnioskodawcy tej kwoty. Wysokość kwoty rozliczenia jest uzależniona od wartości skonsolidowanego zysku brutto osiągniętego przez Grupę Kapitałową (wskazanego w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym) w roku obrotowym, za który skonsolidowane sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki oraz udziału procentowego we wskaźniku, określonego dla Wnioskodawcy. Udział Wnioskodawcy jest ustalony w indywidualnej umowie ze Spółką. Umowa programu motywacyjnego nie jest związana bezpośrednio z umową o pracę (stanowi odrębny od umowy o pracę stosunek cywilnoprawny między stronami). Realizacja prawa może nastąpić dopiero po zakończeniu roku obrotowego Spółki i po spełnieniu określonych warunków. Zgodnie z umową Programu, kwota rozliczenia jest zasadniczo wypłacona Wnioskodawcy w terminie 21 dni po zatwierdzeniu skonsolidowanego sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy Spółki przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki. Kwota rozliczenia przysługuje Wnioskodawcy pod warunkiem pełnienia funkcji Członka Rady Nadzorczej w Spółce w całym roku obrotowym. W przypadku, gdy Wnioskodawca pełni funkcję Członka Rady Nadzorczej przez część danego roku obrotowego Spółki, kwotę rozliczenia oblicza się przy zastosowaniu innej formuły, tj. liczonej w oparciu o proporcję okresu, w którym Wnioskodawca był objęty Programem a całkowitym okresem rozliczeniowym. Podatnik ponosi odpłatność za przyznane mu Prawo - cena nabycia Prawa przez Podatnika wynosi 1 zł. Przyznane Wnioskodawcy Prawo jest niezbywalne aż do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa (tekst jedn.: Prawo to będzie zbywalne dopiero w momencie, w którym Wnioskodawca będzie mógł je zrealizować). Cena nabycia prawa do otrzymania kwoty rozliczenia, która zostanie uiszczona przez Wnioskodawcę w kwocie 1 zł odpowiadać będzie wartości rynkowej tego Prawa w momencie jego nabycia. Przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny / zdarzenie przyszłe oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniający do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści, ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki.

Na powyższe nie ma również wpływu to, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostało nabyte przez Wnioskodawcę odpłatnie za kwotę 1 zł, bowiem jak wskazano w uzupełnieniu wniosku cena nabycia prawa, która zostanie uiszczona przez Wnioskodawcę w kwocie 1 zł odpowiadać będzie wartości rynkowej tego Prawa w momencie jego nabycia.

W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w momencie realizacji uprawnień wynikających z nabycia przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji po stronie Wnioskodawcy powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w powołanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do z art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Zatem po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć zeznanie podatkowe (PIT-38), o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i samodzielnie rozliczyć uzyskane z tego tytułu dochody w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Reasumując, po stronie Wnioskodawcy z tytułu nabycia i realizacji warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy w postaci prawa do otrzymania rozliczenia pieniężnego, powstaje przychód podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji nabytego prawa, który stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu, w zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.