IPPB2/4511-1136/15-2/KW1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca pełni w spółce akcyjnej (dalej: Spółka) funkcje prezesa zarządu oraz sprawuje funkcje zarządcze na podstawie Umowy o Zarządzanie (kontrakt managerski), na podstawie którego otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w stałej kwocie. W związku z Umową o Zarządzanie Wnioskodawcy został przyznany program motywacyjny dla osób zajmujących kluczowe stanowiska (dalej: Osoby uprawnione) w Spółce.

Program motywacyjny oparty jest na pochodnym instrumencie finansowym (dalej: Instrument). Celem niniejszego programu jest bezpośrednie powiązanie korzyści finansowych osób zarządzających Spółką z efektami ekonomicznymi osiąganymi przez Spółkę, co wpłynie na wartość Spółki. Program motywacyjny realizowany będzie na podstawie Zasad programu motywacyjnego opartego na pochodnym instrumencie finansowym (dalej: Regulamin) oraz dokumencie zapraszającym przyznających Instrument Osobom uprawnionym.

Zasadniczym elementem Regulaminu jest przyznanie Osobom uprawnionym Instrumentu w postaci jednostek (dalej: Jednostki uczestnictwa). Jednostki uczestnictwa w momencie przyznania nie uprawniają do objęcia Instrumentu. Korzyści wynikające z przyznania Jednostek uczestnictwa będą warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością zysku i charakterem pochodnych instrumentów finansowych. W momencie przyznania Jednostki uczestnictwa nie będą posiadały przypisanej hipotetycznej wartości docelowej w przyszłości, a ich realna wartość będzie równa zero.

Wartość Instrumentu jest uzależniona od wysokości przychodu ze sprzedaży netto w danym miesiącu. Na ostateczną wartość Instrumentu ma wpływ wskaźnik kwoty referencyjnej (poziom docelowy) określonej przez Radę Nadzorczą indywidualnie dla każdej Osoby uprawnionej w dokumencie zapraszającym. Ostateczna wysokość wypłaty Osobie uprawnionej może być niższa lub wyższa od poziomu docelowego (w zakresie od 0 do 120% poziomu docelowego), z zastrzeżeniem, że wypłata powyżej 100% poziomu docelowego nastąpi tylko i wyłącznie jeśli zysk netto za miesiąc rozliczeniowy będzie równy lub wyższy niż 10% przychodów z miesięcznej sprzedaży netto.

Na wartość Instrumentu ma wpływ współczynnik wykonania wyrażony jako% kwoty referencyjnej ustalanej każdorazowo przed wypłatą. Współczynnik wykonania uzależniony jest od stopnia realizacji przychodów z miesięcznej sprzedaży netto za dany miesiąc, ustalany jako iloraz faktycznej/osiągniętej wartości wskaźnika oraz wartości docelowej ustalanej corocznie przez Radę Nadzorczą. Zależność tę przedstawiono w poniższej tabeli.

Stopieńrealizacji-Wspoacute;łczynnikwykonania

Poniżej 70%0%

-

70%le; SR lt; 80%70%

-

80%le; SR lt; 90%80%

-

90%le; SR lt; 100%90%

-

100%le; SR lt; 110%100%

-

110%le; SR lt; 120%110%

-

120% ipowyżej 120%

-

Okres rozliczeniowy dla realizacji pochodnego instrumentu finansowego jest to każdy miesiąc kalendarzowy obowiązywania Umowy.

Osoba Uprawniona może objąć Instrument dopiero po spełnieniu następujących warunków, którymi są:

a. Osiągnięcie przez Spółkę zakładanego miesięcznego poziomu przychodów netto ze sprzedaży;

Wypłata z tytułu realizacji instrumentu finansowego, jakim są Jednostki uczestnictwa, następuje nie wcześniej niż po podsumowaniu wyników Spółki za dany miesiąc. Osoba Uprawniona nie może zbyć jakiejkolwiek Jednostki uczestnictwa ani przenieść jakichkolwiek praw wynikających z jej posiadania na rzecz osób trzecich. Przyznanie Jednostek uczestnictwa jest nieodpłatne, a korzyści wynikające z ich przyznania warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością korzyści i charakterem instrumentów finansowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jednostki uczestnictwa będą stanowić pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c oraz lit. i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm., dalej: Ustawa OIF).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Wnioskodawcę jako Osobę uprawnioną z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa, powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji, i czy w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły w tym zakresie jakiekolwiek obowiązki podatnika w rozumieniu u.p.d.o.f.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 u.p.d.o.f. W konsekwencji po zakończeniu roku podatkowego na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek wykazania uzyskanych z tego tytułu przychodów, na podstawie otrzymanej od Spółki informacji PIT-8C, w swoim rocznym zeznaniu podatkowym PIT-38 zgodnie u.p.d.o.f. w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca nie będzie odprowadzał zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, szczegółowo uregulowane w art. 17 u.p.d.o.f. W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Pochodne instrumenty finansowe zostały natomiast zdefiniowane w u.p.d.o.f. w art. 5a pkt 13. Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF.

Stosownie do tego przepisu pochodnymi instrumentami finansowymi są (niebędące papierami wartościowymi):

Jak wskazywano wielokrotnie w opracowaniach dotyczących funkcjonowania instrumentów pochodnych w Polsce, nie ma w polskim systemie prawnym jednej legalnej definicji finansowego instrumentu pochodnego. "System prawny, co do zasady, odwołuje się do apriorycznego, tj. wynikającego z języka finansów, pojęcia instrumentu finansowego (podobnie - instrumentu pochodnego czy opcji). Prawnik, definiując dany instrument finansowy, musi zatem posługiwać się zasadami, kryteriami i definicjami języka ekonomii i finansów."

Inne instrumenty pochodne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c Ustawy OIF nie zostały zdefiniowane przez ustawodawcę. Nie wprowadzono również w Ustawie OIF odniesienia do innego aktu prawnego, który zawiera warunki i kryteria dla uznania danego prawa za inny instrument pochodny wymieniony w lit.c. Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, celem potwierdzenia, że program funkcjonuje w formie innego instrumentu pochodnego, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy i który jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne, należy odwołać się do wykładni językowej i systemowej.

Wykładnia językowa

Co do zasady, instrument pochodny jest to instrument finansowy, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego, zwanego instrumentem podstawowym (bazowym). Przez pojęcie instrumentu pochodnego rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych).

Instrumentem bazowym na rynku finansowym jest instrument finansowy lub aktywo stanowiące bazę dla instrumentów pochodnych. Instrument ten stanowi jedną ze zmiennych wymaganych do wyceny instrumentu pochodnego oraz podpisania kontraktu terminowego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c Ustawy OIF instrumentem bazowym może być wskaźnik finansowy.

Za wskaźniki finansowe uznaje się mierniki, będące podstawowym narzędziem analizy wskaźnikowej m.in. najważniejszych sprawozdań finansowych, tzn. bilansu i rachunku zysków i strat. Szeroki zestaw wskaźników pozwala wnikliwie scharakteryzować poszczególne obszary działalności przedsiębiorstwa. Wskaźnikiem finansowym może więc być przychód z miesięcznej sprzedaży netto.

Instrument pochodny jest wykonywany (realizowany) poprzez rozliczenie pieniężne, czyli świadome i zgodne z prawem przemieszczanie środków pieniężnych między podmiotami gospodarczymi, instytucjami, osobami fizycznymi.

W ocenie Wnioskodawcy przewidziana konstrukcja kwalifikuje się do katalogu pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF, jako instrument pochodny, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy Spółki - Przychód z miesięcznej sprzedaży netto. Wartość Jednostek uczestnictwa (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy, będący jednocześnie jedynym wskaźnikiem finansowym mającym wpływ na wartość jednostek instrumentu pochodnego. Dodatkowo, realizacja praw wynikających z Jednostek uczestnictwa będzie dokonywana nie wcześniej niż po podsumowaniu wyników sprzedaży netto dotyczących danego miesiąca.

Wykładnia systemowa

Jak wskazano powyżej, w polskim porządku prawnym nie istnieje jedna, legalna definicja finansowych instrumentów pochodnych, natomiast podjęto kilka prób ich zdefiniowania na potrzeby różnych aktów prawnych.

Definicja zawarta w § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie) jest jedyną do tej pory próbą ustawodawcy przedstawienia warunków uznania danej konstrukcji za instrument pochodny - instrument finansowy, a nie jedynie wyliczeniem rodzajów instrumentów finansowych, bez próby ich definiowania, które mogą być uznane za instrument pochodny. W świetle Rozporządzenia finansowy instrument pochodny to taki, którego:

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz wykładnie językową i systemową zagadnienia, należy stwierdzić, iż Jednostki uczestnictwa stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Tym samym potencjalne przychody z tytułu realizacji praw wynikających z jednostek instrumentu pochodnego spełniają przesłanki art. 17 u.p.d.o.f. i w konsekwencji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

* wartość Jednostek uczestnictwa (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy - Przychód z miesięcznej sprzedaży netto.,

* Jednostki uczestnictwa są przyznawane Osobom uprawnionym nieodpłatnie, a ich wartość końcowa zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia tej wartości,

* realizacja praw wynikających z Jednostek uczestnictwa (rozliczenie) następuje w przyszłości i przyjmuje formę pieniężną.

Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Osób uprawnionych jest realizacja praw wynikających z Jednostek uczestnictwa, których wartość jest ściśle zależna od poziomu Przychodu z miesięcznej sprzedaży netto osiąganego przez Spółkę. Na wysokość tych wskaźników wpływ mają zmienne rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Spółki jako całości. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów.

Moment podatkowy

Należy również zaznaczyć, iż stosownie do postanowień art. 17 ust. 1b u.p.d.o.f. przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. W konsekwencji, we wskazanym stanie faktycznym przychód będzie występował w momencie realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa.

Do momentu podsumowania wyników miesięcznej sprzedaży netto dotyczących danego miesiąca nie będzie możliwości realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa, a tym samym wystąpienia przez Osoby uprawnione z jakimkolwiek roszczeniem w tym zakresie do Spółki. Dodatkowo, do momentu realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa nie będzie również możliwości określenia wartości (czy nawet istnienia) przysporzenia po stronie Osób uprawnionych. Co za tym idzie, przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z Jednostek uczestnictwa powstanie w momencie realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy Osoba uprawniona może otrzymać realne przysporzenie majątkowe.

W konsekwencji, wyznaczenie wcześniejszego momentu powstania obowiązku podatkowego nie jest możliwe. Realizacja praw wynikających z Jednostek uczestnictwa jest zatem pierwszym i jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Osób uprawnionych.

Podobne stanowisko - kwalifikacja przychodów uzyskanych w drodze realizacji praw wynikających z instrumentów pochodnych jako przychodów z kapitałów pieniężnych - zostało zaprezentowane również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy skarbowe: m.in. w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 listopada 2014 r. (sygn. IPPB2/415-644/14-2/MK),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 września 2014 r. (sygn. IPPB2/415-508/14-5/MK1),

* interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2014 r. (sygn. IPPB2/415-437/14-4/MG),

Powyższa kwalifikacja do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, iż na Spółce nie ciążą obowiązki w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa. Zgodnie jednak z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody. W rezultacie, z tytułu realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa, Wnioskodawca zobowiązany będzie jedynie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C Osobom uprawnionym i właściwym urzędom skarbowym i tym samym nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f.

Dodatkowo, w świetle takiej klasyfikacji przychodu, na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. wyliczony dochód powinien zostać wykazany przez Osoby uprawnione w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie podatek wynikający z zeznania, obliczony zgodnie z 19% stawką podatkową, powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego samodzielnie przez Osoby uprawnione.

Mając na uwadze przytoczone fakty i argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w kontekście zadanego pytania oraz ciążących na Wnioskodawcy obowiązkach podatkowych w związku z uczestnictwem w programie motywacyjnym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również wskaźniki finansowe.

Jednocześnie, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.) instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

Podstawową cechą pochodnych instrumentów finansowych jest zatem uzależnienie ich wartości od wartości instrumentów bazowych, tj. np. stopy procentowe, wartości indeksu giełdowego, wartość akcji, rentowności itp.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pełni w spółce akcyjnej (dalej: Spółka) funkcje prezesa zarządu oraz sprawuje funkcje zarządcze na podstawie Umowy o Zarządzanie (kontrakt managerski), na podstawie którego otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w stałej kwocie. W związku z Umową o Zarządzanie Wnioskodawcy został przyznany program motywacyjny dla osób zajmujących kluczowe stanowiska (dalej: Osoby uprawnione) w Spółce. Program motywacyjny oparty jest na pochodnym instrumencie finansowym (dalej: Instrument). Celem niniejszego programu jest bezpośrednie powiązanie korzyści finansowych osób zarządzających Spółką z efektami ekonomicznymi osiąganymi przez Spółkę, co wpłynie na wartość Spółki. Program motywacyjny realizowany będzie na podstawie Zasad programu motywacyjnego opartego na pochodnym instrumencie finansowym (dalej: Regulamin) oraz dokumencie zapraszającym przyznających Instrument Osobom uprawnionym. Zasadniczym elementem Regulaminu jest przyznanie Osobom uprawnionym Instrumentu w postaci jednostek (dalej: Jednostki uczestnictwa). Jednostki uczestnictwa w momencie przyznania nie uprawniają do objęcia Instrumentu. Korzyści wynikające z przyznania Jednostek uczestnictwa będą warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością zysku i charakterem pochodnych instrumentów finansowych. W momencie przyznania Jednostki uczestnictwa nie będą posiadały przypisanej hipotetycznej wartości docelowej w przyszłości, a ich realna wartość będzie równa zero. Wartość Instrumentu jest uzależniona od wysokości przychodu ze sprzedaży netto w danym miesiącu. Na ostateczną wartość Instrumentu ma wpływ wskaźnik kwoty referencyjnej (poziom docelowy) określonej przez Radę Nadzorczą indywidualnie dla każdej Osoby uprawnionej w dokumencie zapraszającym. Ostateczna wysokość wypłaty Osobie uprawnionej może być niższa lub wyższa od poziomu docelowego (w zakresie od 0 do 120% poziomu docelowego), z zastrzeżeniem, że wypłata powyżej 100% poziomu docelowego nastąpi tylko i wyłącznie jeśli zysk netto za miesiąc rozliczeniowy będzie równy lub wyższy niż 10% przychodów z miesięcznej sprzedaży netto. Na wartość Instrumentu ma wpływ współczynnik wykonania wyrażony jako% kwoty referencyjnej ustalanej każdorazowo przed wypłatą. Współczynnik wykonania uzależniony jest od stopnia realizacji przychodów z miesięcznej sprzedaży netto za dany miesiąc, ustalany jako iloraz faktycznej/osiągniętej wartości wskaźnika oraz wartości docelowej ustalanej corocznie przez Radę Nadzorczą. Okres rozliczeniowy dla realizacji pochodnego instrumentu finansowego jest to każdy miesiąc kalendarzowy obowiązywania Umowy. Osoba Uprawniona może objąć Instrument dopiero po spełnieniu następujących warunków, którymi są: (i) Osiągnięcie przez Spółkę zakładanego miesięcznego poziomu przychodów netto ze sprzedaży; (ii) otrzymania od Spółki Zaproszenia (dalej: Zaproszenie) do udziału w programie motywacyjnym opartym na pochodnym instrumencie finansowym i zaakceptowania powyższego Zaproszenia przez Osobę uprawnioną; (iii) pozostawania w stosunku pracy lub innym stosunku cywilno - prawnym ze Spółką na ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Wypłata z tytułu realizacji instrumentu finansowego, jakim są Jednostki uczestnictwa, następuje nie wcześniej niż po podsumowaniu wyników Spółki za dany miesiąc. Osoba Uprawniona nie może zbyć jakiejkolwiek Jednostki uczestnictwa ani przenieść jakichkolwiek praw wynikających z jej posiadania na rzecz osób trzecich. Przyznanie Jednostek uczestnictwa jest nieodpłatne, a korzyści wynikające z ich przyznania warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością korzyści i charakterem instrumentów finansowych.

W przedmiotowej sprawie przyznany Wnioskodawcy instrument finansowy w postaci jednostek uczestnictwa ma charakter nieodpłatny i niezbywalny, a realizacja praw wynikających z jednostek uczestnictwa jest zależna od wyników finansowych spółki. Ponadto oferowany przez spółkę instrument finansowy jest skierowany do osób zajmujących kluczowe stanowiska w spółce.

Tym samym stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku nabycie przez Wnioskodawcę pochodnych instrumentów finansowych nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego a tym samym nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanych w ramach programu pochodnych instrumentów finansowych wyjaśnić należy, że w myśl powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Stosownie zatem do powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego w opisie stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca osiągnie przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. w momencie spełnienia przez Wnioskodawcę warunków uprawniających do realizacji praw z nich wynikających, zatem gdy płatność z instrumentu finansowego stanie się należna (art. 17 ust. 1b tejże ustawy).

Przychód taki na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania - stosownie do z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z otrzymanych w ramach programu motywacyjnego instrumentów pochodnych (jednostek uczestnictwa), a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, które przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że powołane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.