IPPB2/4511-1048/15-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 25 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujące darzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: Spółka; Wnioskodawca) jest członkiem międzynarodowej grupy zajmującej się handlem detalicznym odzieżą. Siedziba Spółki znajduje się w Warszawie, natomiast działalność prowadzona jest poprzez sieć sklepów rozlokowanych na terenie całego kraju.

Program motywacyjny

W celu zwiększenia motywacji kluczowych pracowników, w tym pracowników sklepów oraz pracowników i centrali, do osiągania jak najlepszych wyników finansowych przez Spółkę, Spółka planuje wprowadzić dobrowolny program motywacyjny (dalej:Program Motywacyjny).

Celem Programu Motywacyjnego jest stworzenie dodatkowej motywacji dla kluczowych pracowników i Spółki poprzez umożliwienie im uzyskania dodatkowych dochodów w wysokości ściśle powiązanej z wynikami finansowymi Spółki (a tym samym powiązanie ich interesów z interesem samej Spółki), co ma w konsekwencji przyczynić się do zwiększenia efektywności pracy, a tym samym poprawy wyników finansowych Spółki oraz jej pozycji na rynku.

Grupy uczestników

Program Motywacyjny jest kierowany do następujących grup kluczowych pracowników Spółki:

A. Pracownicy centrali z działu Finansów,

B. Pracownicy centrali z działu planowania i marketingu (Regional Merchandise Planner Country oraz PR and Event Coordinator),

C. Pracownik zatrudniony na stanowisku Dyrektora Regionu (Head of Region),

D. Kierownik / Menedżer koordynujący całym krajem (District Manager Coordinator),

E. Kierownik (-cy) / Menedżer (-owie) koordynujący regionami (District Managerowie)

F. Pracownicy centrali z działu marketingu (District VIM), |

G. Kierownicy sklepów,

(dalej: Uczestnicy). Uczestnicy są zatrudnieni w Spółce na podstawie umów o pracę.

Umowa o pochodny instrument finansowy

W ramach Programu Motywacyjnego Spółka zawrze z Uczestnikami pisemne umowy cywilnoprawne o pochodne instrumenty finansowe (dalej: Umowa/y), na mocy których nastąpi kreacja pochodnych instrumentów finansowych (dalej: Pochodny Instrument Finansowy). W przedmiotowych Umowach zostaną określone zasady uczestnictwa w Programie Motywacyjnym. W wyniku przystąpienia Uczestników do Programu Motywacyjnego zawiązuje się nowy stosunek prawny. Umowy będą zawarte na okres jednego roku. Umowy mogą być w zależności od decyzji Spółki odnawiane.

Umowy stanowią odrębny i niezależny od umowy o pracę stosunek cywilnoprawny i w żaden sposób nie będą wpływały na wysokość wynagrodzenia wynikającego z umów o pracę zawartych między pracownikami będącymi Uczestnikami a Spółką.

Umowa będzie dla Uczestnika niezbywalnym, warunkowym prawem, którego wykonanie będzie mogło nastąpić w przyszłości wyłącznie przez rozliczenie pieniężne, a jego cena zależeć będzie od wartości instrumentu bazowego (którego definicja zostanie przedstawiona poniżej).

Uczestnictwo w Programie Motywacyjnym będzie dobrowolne. Nabycie przez Uczestników praw majątkowych na podstawie Umowy będzie nieodpłatne (tekst jedn.: Uczestnicy nie będą ponosić żadnych kosztów związanych z funkcjonowaniem Programu Motywacyjnego), a korzyści z niego wynikające są warunkowe, co związane jest nieodłącznie z niepewnością korzyści wynikających z Programu Motywacyjnego. Fakt przystąpienia do Programu Motywacyjnego nie będzie dawał Uczestnikom żadnych natychmiastowych ani pewnych co do wartości korzyści, gdyż ewentualna wypłata kwoty z tytułu rozliczenia pieniężnego uzależniona jest od kształtowania się wartości instrumentów bazowych, w tym osiągnięcia przez te instrumenty bazowe określonych minimalnych wartości.

Uczestnicy Programu Motywacyjnego nie będą mieli prawa ani do zbycia, ani do przeniesienia jakichkolwiek praw do wypłat wynikających z Programu Motywacyjnego na rzecz osób trzecich. Ponadto Uczestnicy nie będą mogli rozporządzać prawami wynikającymi z Umów aż do momentu ich realizacji. Umowy o pochodne instrumenty finansowe nie będą oferowane innym osobom niż Uczestnicy Programu Motywacyjnego. Żaden z Uczestników nie będzie uprzywilejowany względem innych podmiotów w odniesieniu do nabycia oferowanych w ramach Programu Motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych.

Umowy będą przewidywały, że wraz z przystąpieniem do Umowy Uczestnik zrzeka się z prawa udziału w jakichkolwiek innych programach motywacyjnych Wnioskodawcy, w tym z przyjętego w ramach grupy programu "Bonus Policy CEE".

Kwoty realizacji Umowy

Realizacja Umowy będzie mieć formę rozliczenia pieniężnego i będzie polegać na żądaniu od Spółki wypłaty środków pieniężnych i w następstwie tego, na wypłacie przez Spółkę środków pieniężnych na rzecz Uczestnika (dalej: Realizacja Pieniężna). Wysokość kwoty Realizacji Pieniężnej wynikać będzie z realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego opartego o wybrany instrument bazowy, którym będą wskaźniki wyliczone w oparciu o prognozowane dane finansowe Spółki za bieżący okres rozliczeniowy (tekst jedn.: kwartał lub rok obrotowy Spółki); dalej: Wskaźniki.

Wartość kwoty Realizacji Pieniężnej będzie uzależniona od stopnia realizacji prognozowanych danych finansowych Spółki za dany okres rozliczeniowy, również w odniesieniu do odpowiednich dystryktów / sklepów Spółki. W konsekwencji Program Motywacyjny spełnia funkcję motywacyjną w stosunku do Uczestników (im lepsze wyniki finansowe / sprzedażowe osiągnie Spółka, tym wyższe potencjalne przysporzenie dla Uczestników).

Realizacja Pieniężna będzie dokonywana w odniesieniu do określonych okresów rozliczeniowych i będzie opierać się na wypłacie przez Spółkę określonej kwoty ustalonej na podstawie warunków Programu Motywacyjnego na rzecz Uczestników Programu Motywacyjnego, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego i po opublikowaniu informacji na temat wartości Wskaźników i spełnieniu warunków wskazanych w Umowie. Rozliczenie Umowy może następować bądź z końcem roku obrotowego bądź kwartalnie.

Wypłata przysługiwać będzie Uczestnikowi Programu Motywacyjnego przy spełnieniu określonych warunków, m.in. pod warunkiem pozostania w stosunku pracy na ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego (kwartał/zakończenie roku obrotowego Spółki).

Umowy, które zostaną zawarte z Uczestnikami, będą określać indywidualne parametry wyliczenia Wskaźnika (w tym ich wagi) i warunki uczestnictwa w Programie Motywacyjnym.

Wskaźnik / algorytm dla poszczególnych grup Uczestników

W przypadku ziszczenia się określonych w Umowie warunków, nastąpi realizacja praw wynikających z Umowy w oparciu o uzgodniony przez strony algorytm. Realizacja Umowy daje Uczestnikowi prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej, kalkulowanej jako iloczyn Wskaźnika i określonej w Umowie stałej kwoty dla danego Uczestnika. Wartość Wskaźnika zależna będzie od tego, czy jego poszczególne składowe osiągną określoną wielkość. Wskaźniki, będące zgodnie z Umową instrumentami bazowymi, będą zbudowane w oparciu o następujące (przykładowe) składowe:

* Marża brutto ("BCP", "Buyers calculated profit").

* Marża netto ("recurring profit"),

* Marża na poziomie sklepów dla całego kraju ("storę contribution"),

* Marża na poziomie całego regionu / dystryktu ("storę contribution"),

* Obrót całej Spółki w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym (czyli sprzedaż brutto dla wszystkich sklepów "comparable" za dany rok w porównaniu do sprzedaży brutto tych samych sklepów w ubiegłym roku obrotowym),

* Obrót danego regionu / dystryktu w stosunku do zakładanego planu (czyli sprzedaż brutto za dany rok dla sklepów "comparable" w ramach danego dystryktu, w porównaniu do sprzedaży brutto ustalonej w indywidualnym planie dla tego dystryktu),

* Obrót sklepu w stosunku do zakładanego planu (czyli sprzedaż brutto za dany okres rozliczeniowy (kwartał / rok obrotowy) w porównaniu do sprzedaży brutto ustalonej w indywidualnym planie dla danego sklepu),

Przy czym:

* obrót oznacza: to sprzedaż zawierająca podatek od towarów i usług i wynikająca z wewnętrznych raportów Spółki, określanych jako BRS (Business Result Statement).

* sklep "comparable" oznacza: sklepy, które były operacyjne przez przynajmniej 12 statystycznie przyjętych miesięcy w ostatnim roku. Sklep otwarty pierwszego dnia roku handlowego nie nabywa miana "comparable" w pierwszym roku działalności handlowej, ale nabywa go już w drugim roku działalności handlowej. Sklep nie traci miana "comparable", gdy (i) zmienia się jego formuła / przeznaczenie, (ii) gdy zostanie otwarty lub zamknięty w danym sklepie dodatkowy poziom czy (iii) gdy nastąpi relokacja sklepu, pod warunkiem, że nowy sklep zostanie otwarty (blisko) dnia następującego po dniu zamknięcia starego sklepu. W przypadku, gdy jakiś sklep zostaje zamknięty przed zakończeniem przyjętego roku statystycznego, wtedy taki sklep traci miano sklepu "comparable" zarówno dla bieżącego, jak i dla poprzedniego roku raportowego. Oznacza to, że w przypadku utraty przez sklep miana "comparable" przy porównywaniu obrotu osiągniętego w danym roku w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym, obrót takiego sklepu nie jest brany pod uwagę.

* "storę contribution" oznacza: zysk brutto pomniejszony o wydatki sklepów i jest wyrażony jako procent sprzedaży netto;

"recurring profit" oznacza: wynik działalności operacyjnej przed pomniejszeniem o wydatki operacyjne nie związane z codzienną działalnością sklepów, czyli bez uwzględnienia następujących pozycji: (i) koszty zamknięcia sklepu: odpisy amortyzacyjne, bieżące płatności leasingowe czy koszty zerwania umowy, (ii) koszty otwarcia sklepu: kursy szkoleniowe dla zespołu sklepu, wstępne opłaty czynszowe czy (iii) jakiekolwiek inne/wyjątkowe koszty, które mogłyby zaburzać porównywalność wydatków sklepów czy kosztów ogólnych: koszty restrukturyzacji, korekty poprzedniego roku, roszczenia ubezpieczeniowe, kary). Jest kalkulowany jako zysk brutto na poziomie sklepów pomniejszony o koszty ogólnego zarządu i jest wyrażony jako procent sprzedaży netto.

* "Buyers calculated profit" oznacza: marża brutto wynikająca z zakupu towarów i określonej polityki cenowej pomniejszona o upusty i rabaty, innymi słowy marża brutto na sprzedaży.

Wskaźniki dla Uczestników z Grupy:

* "A": Wskaźnik będzie w 50% zależny od obrotu całej Spółki w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym, a w 50% zależny od marży netto,

* "B": Wskaźnik będzie w 50% zależny od obrotu całej Spółki w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym, w 25% zależny od marży netto, a w 25% zależny od marży brutto,

* "C": Wskaźnik będzie w 60% zależny od obrotu całej Spółki w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym, a w 40% zależny od marży na poziomie sklepów dla całego kraju,

* "D": Wskaźnik będzie w 60% zależny od obrotu całej Spółki w stosunku do obrotu zrealizowanego w poprzednim roku obrotowym, a w 40% zależny od marży na poziomie sklepów dla całego kraju,

* "E": Wskaźnik będzie w 60% zależny od obrotu danego regionu / dystryktu w stosunku do zakładanego planu, a w 40% zależny od zysku całego regionu / dystryktu,

* "G": Wskaźnik będzie w 75% zależny od obrotu sklepu w stosunku do zakładanego planu, a w 25% zależny od zysku całego regionu / dystryktu w stosunku do zakładanego planu.

Wnioskodawca wskazuje, że waga poszczególnych składowych dla ustalenia Wskaźnika za określony okres rozliczeniowy może ulegać zmianie. Wskaźniki determinujące kwotę Realizacji Pieniężnej z Pochodnego Instrumentu Finansowego za dany okres rozliczeniowy (kwartał, rok obrotowy Spółki) będą ustalane i zatwierdzane przez odpowiednie uprawnione organy Wnioskodawcy i obliczone zgodnie z obowiązującymi w Spółce standardami sprawozdawczości finansowej.

W kolejnych latach Program Motywacyjny może być uzupełniony / zmodyfikowany o inne, analogiczne wskaźniki (finansowe) / składowe wskaźników Spółki lub jej poszczególnych dystryktów / sklepów. Ponadto w kolejnych latach waga składowych Wskaźników określanych dla poszczególnych grup Uczestników Programu Motywacyjnego może również ulec zmianie.

Ponadto, w kolejnych latach do Programu Motywacyjnego mogą zostać włączeni nowi kluczowi pracownicy lub wykluczeni dotychczasowi Uczestnicy.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, prawo, które nabędzie każdy z Uczestników Programu na podstawie Umowy, stanowić będzie pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.; dalej: ustawa o OIF).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji wskazanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku Pochodnego Instrumentu Finansowego, powstanie tylko w momencie realizacji prawa majątkowego (tekst jedn.: w momencie, kiedy kwota Realizacji Pieniężnej stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, i czy w związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana Ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji P1T-8C), zgodnie z art. 139 ust. 3 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji wskazanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku Pochodnego Instrumentu Finansowego powstanie tylko w momencie realizacji prawa majątkowego, tj. w momencie, kiedy kwota Realizacji Pieniężnej staje się należna, i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o p.d.o.f., konsekwentnie na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązany on będzie do sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C), zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Przychód podlegający opodatkowaniu

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o p.d.o.f. oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu - podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych; nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Nieodpłatne świadczenie

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o p.d.o.f., wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c ustawy o p.d.o.f., określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o p.d.o.f., wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W świetle powyższych przepisów ustawy o p.d.o.f. przychód po stronie Uczestnika nie powstanie w momencie zawarcia Umowy, gdyż na tym etapie nie otrzymuje on jeszcze środków pieniężnych ani jakichkolwiek nieodpłatnych świadczeń. Przyznanie Pochodnych Instrumentów Finansowych stanowi jedynie zobowiązanie Spółki do wypłaty określonego świadczenia pieniężnego w przyszłości, po zaistnieniu określonych warunków. Oznacza to, że źródłem przychodu dla Uczestników nie jest samo nabycie Pochodnych Instrumentów Finansowych. Przyznanie tych Pochodnych Instrumentów Finansowych nie gwarantuje jeszcze otrzymania jakichkolwiek środków pieniężnych ani jakichkolwiek nieodpłatnych świadczeń. To uzależnione jest bowiem od spełnienia warunków przewidzianych w Programie Motywacyjnym / Umowie, a więc jest bezpośrednio uzależnione od wartości określonych składowych, definiowanych poprzez parametry finansowe związane z wynikami osiągniętymi przez Spółkę od dnia przyznania tych Pochodnych Instrumentów Finansowych do dnia ich Realizacji Pieniężnej. Do tego czasu z posiadania Pochodnych Instrumentów Finansowych nie płyną dla Uczestników żadne korzyści. Dopiero w momencie realizacji praw wynikających z Pochodnych Instrumentów Finansowych przez Uczestników możliwe będzie określenie wysokości uzyskanego przez nich przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f.

Ponadto, przyznany Uczestnikom Pochodny Instrument został stworzony i udostępniony tylko i wyłącznie Uczestnikom Programu Motywacyjnego. Żaden z Uczestników nie będzie uprzywilejowany względem innych podmiotów w odniesieniu do nabycia oferowanych w ramach Programu Motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych. Wszyscy Uczestnicy nabywają Pochodny Instrument Finansowy nieodpłatnie, zatem nie można tu mówić o uprzywilejowaniu. Uczestnicy Programu Motywacyjnego nie mają prawa zbycia Pochodnego Instrumentu Finansowego - wobec tego nie posiada on wartości rynkowej.

Tym samym stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku sam fakt nabycia przez Uczestników Pochodnych Instrumentów Finansowych nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu (w tym przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń) w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Potwierdzają to interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów, tj.m.in. stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 26 listopada 2014 r. (sygn. ITPB1/415-1071/14/DP), z którego wynika, że: "fakt przyznania Uprawnionemu pochodnych instrumentów finansowych - po spełnieniu warunków (tekst jedn.: odpowiedniej realizacji wskaźnika ekonomicznego Spółki) - nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Otrzymanie prawa w ramach programu motywacyjnego przez Uprawnionego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie jest związane z przysporzeniem majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Jak bowiem wynika z wniosku prawo ma charakter warunkowy i w momencie jego przyznania nie można stwierdzić, czy jego realizacja przyniesie Uprawnionemu wymierne korzyści majątkowe. Prawo to jest przyznawane wyłącznie uczestnikom programu i nie jest możliwe ustalenie jego wartości rynkowej.

Przychód z kapitałów pieniężnych

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z Realizacją Pieniężną praw majątkowych wynikających z otrzymanych w ramach Programu Motywacyjnego Pochodnych instrumentów Finansowych wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o p.d.o.f. jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c) przedmiotowego artykułu.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Z kolei stosownie do treści art. 17 ust. Ib ww. ustawy - za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Pochodny instrument finansowy

Pojęcie "pochodnych instrumentów finansowych" zostało zdefiniowane m.in. w art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f. - ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o OIF z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o OIF - instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Dodatkowo zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o OIF - przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Jak wskazywano wielokrotnie w opracowaniach dotyczących funkcjonowania instrumentów pochodnych w Polsce, nie ma w polskim systemie prawnym jednej legalnej definicji finansowego instrumentu pochodnego. "System prawny, co do zasady, odwołuje się do apriorycznego tj. wynikającego z języka finansów, pojęcia instrumentu finansowego (podobnie - instrumentu pochodnego czy opcji). Prawnik, definiując dany instrument finansowy, musi zatem posługiwać się zasadami, kryteriami i definicjami języka ekonomii i finansów". (A Chłopecki, Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, Przegląd Prawa Handlowego, lipiec 2009 r.).

Stąd, zdaniem Wnioskodawcy, celem potwierdzenia, że Program Motywacyjny funkcjonuje w formie innego instrumentu pochodnego, którego instrumentem bazowym są Wskaźniki i który jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne, należy odwołać się do wykładni językowej i systemowej.

a. Wykładnia językowa

Co do zasady, instrument pochodny jest to instrument finansowy, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu finansowego, zwanego instrumentem podstawowym (bazowym). Przez pojęcie instrumentu pochodnego rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych).

Instrumentem bazowym na rynku finansowym jest instrument finansowy lub aktywo stanowiące bazę dla instrumentów pochodnych. Instrument ten stanowi jedną ze zmiennych wymaganych do wyceny instrumentu pochodnego oraz podpisania kontraktu terminowego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. i ustawy o OIF instrumentem bazowym może być wskaźnik finansowy lub inne wskaźniki, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Jak wynika z art. 2 ust. 2 ustawy o OIF, przez wykazywanie właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f oraz i, rozumie się spełnianie warunków określonych w art. 38 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającego środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.Urz.UE.L 241 z 02.09.2006, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem 1287/2006".

Zgodnie z brzmieniem ust. 3 art. 38 ww. rozporządzenia do celów sekcji C pkt 10 załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE kontrakt pochodny odnoszący się do instrumentu bazowego, o którym mowa w tejże sekcji lub w art. 39, uznaje się za wykazujący właściwości innych finansowych instrumentów pochodnych, jeśli spełniony jest jeden z następujących warunków:

Instrument pochodny jest wykonywany (realizowany) poprzez rozliczenie pieniężne, czyli świadome i zgodne z prawem przemieszczanie środków pieniężnych między podmiotami gospodarczymi, instytucjami, osobami fizycznymi.

W ocenie Spółki przewidziana w Programie Motywacyjnym konstrukcja kwalifikuje się do katalogu pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy OIF, jako pochodny instrument finansowy, którego instrumentem bazowym są Wskaźniki. Wartość Pochodnego Instrumentu Finansowego (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw majątkowych) jest kalkulowana w oparciu o Wskaźniki - elementy mające wpływ na wartość Pochodnego Instrumentu Finansowego.

b. Wykładnia systemowa

Jak wskazano powyżej, w polskim porządku prawnym nie istnieje jedna, legalna definicja finansowego instrumentu pochodnego, natomiast podjęto kilka prób ich zdefiniowania na potrzeby, różnych aktów prawnych.

Definicja zawarta w § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie) jest jedyną do tej pory próbą ustawodawcy przedstawienia warunków uznania danej konstrukcji za instrument pochodny - instrument finansowy, a nie jedynie wyliczeniem rodzajów instrumentów finansowych, bez próby ich definiowania, które mogą być uznane za instrument pochodny.

Zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzeniem - instrument pochodny - to taki instrument finansowy, którego:

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz wykładnię językową i systemową zagadnienia, należy stwierdzić, że Pochodne Instrumenty Finansowe kreowane na podstawie Umowy stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f. Tym samym potencjalne przychody z tytułu realizacji praw majątkowych wynikających z instrumentu pochodnego spełniają przesłanki art. 17 ustawy o p.d.o.f. i w konsekwencji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

* wartość Pochodnego Instrumentu Finansowego (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z niego praw majątkowych) jest kalkulowana w oparciu o instrument bazowy - Wskaźniki,

* Pochodne Instrumenty Finansowe są przyznawane Uczestnikom nieodpłatnie, a ich wartość końcowa zależy bezpośrednio od warunków rynkowych, których wpływ jest uwzględniony w zmiennych (składowych) będących podstawą do ustalenia tej wartości,

* realizacja praw wynikających z Pochodnego Instrumentu Finansowego (Realizacja Pieniężna) następuje w przyszłości i przyjmuje formę pieniężną,

* podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uczestników jest realizacja praw majątkowych wynikających z Pochodnego Instrumentu Finansowego, których wartość jest ściśle zależna od zdefiniowanych Wskaźników osiąganych przez Spółkę. Na jego wysokość wpływ mają zmienne rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Spółki, a nie inne okoliczności, takie jak sposób wykonywania pracy lub świadczenia usług przez Uczestników. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów, w szczególności do takich, które bezpośrednio wynikają z ewentualnej relacji pracowniczej Uczestników ze Spółką.

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów oraz jednolitą linię orzeczniczą sądów administracyjnych, dokonując wykładni przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca, jak również organ podatkowy, do którego skierowany jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie, winien posiłkować się ww. przepisami ustawy o OIF tak, aby w pełni poprawnie odkodować treść art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca przywołuje, m.in.:

* wyrok Naczelnego sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 14 listopada 2014 r. (sygn. II FSK 2524/12): "nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Prawo podatkowe w kontekście wymogów dotyczących wydawania jego indywidualnych interpretacji, należy określić jako ogól przepisów regulujących zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych oraz obowiązki podatników, płatników i inkasentów poszczególnych podatków oraz traktujących także o obowiązujących procedurach, które powinny być przestrzegane przez organy podatkowe oraz strony w trakcie postępowania podatkowego i wykonywania innych czynności zmierzających do ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego i skutecznego poboru podatku. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych";

* wyrok NSA z dnia 6 września 2013 r. (sygn. 1 FSK 1297/12):

"pojęcia przepisów prawa podatkowego, o którym mowa w art. 14b § 1 O.p. nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na ich opodatkowanie";

* prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie dnia 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07):

"utożsamianie przez Dyrektora Izby Skarbowej pojęcia prawa podatkowego, o którym mowa w art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej z pojęciem ustaw prawa podatkowego, o których mowa w art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej jest nieuprawnione. Przez pojęcie prawa podatkowego należy rozumieć wszelkie normy prawne zarówno ustawowe, jak i wydane na podstawie upoważnienia ustawowego, które regulują wszystkie elementy konstrukcyjne tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku".

Opierając się na treści powyższych regulacji należy stwierdzić, że źródłem ewentualnego przychodu uzyskanego przez Uczestnika z tytułu realizacji praw majątkowych wynikających z Pochodnych instrumentów Finansowych, które według najlepszej wiedzy Spółki stanowią pochodne instrumenty i finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o p.d.o.f. będą kapitały pieniężne, o czym stanowi art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f.

Moment realizacji praw majątkowych wynikających z Umowy

Zgodnie z art. 17 ust. 1b) ustawy o p.d.o.f. stanowi, że przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o p.d.o.f. powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Z treści ww. przepisu wynika precyzyjnie moment powstania przychodu, którym jest moment realizacji praw z danego instrumentu, a jego wykładnia nie budzi wątpliwości.

Konsekwentnie w ocenie Wnioskodawcy, momentem powstania ewentualnego przychodu po stronie Uczestnika będzie moment Realizacji Pieniężnej praw majątkowych wynikających z Umowy.

Ponadto na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje:

* interpretację indywidualną z dnia 6 maja 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBII/2/4511-177/15/ŁCz), w której organ zgodził się z następującym stanowiskiem podatnika:

"przychód po stronie Wnioskodawcy, powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do Terminu Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne wynikającego z Umowy), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlega opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej - zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych";

* interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2014 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, (sygn. ILPB2/415-858/14-2/JK), w której wskazano, że

"w momencie przyznania w ramach programu motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych po stronie Uprawnionych nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu udziału Uprawnionych w omawianym programie motywacyjnym powstanie w momencie realizacji praw (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwoty Rozliczeń staną się należne) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika".

Opodatkowanie przychodu z kapitałów pieniężnych

Ewentualny przychód po stronie Uczestnika będzie podlegał opodatkowaniu według stawki, o której mowa w art. 30b ust. 1 ustawy o p.d.o.f. tj. 19%. Przepis ten stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 listopada 2014 r. (sygn. ITPB1/415-990/14/DP), z której wynika, że: "w związku z realizacją opcji stanowiących pochodny instrument finansowy w momencie realizacji powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu, w zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy".

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko wynika także m.in. z:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 maja 2015 r. (sygn. IBPBI 1/2/4511-177/15/ŁCz),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 maja 2015 r. (sygn. IBPBII/2/4511-185/15/HS),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 kwietnia 2015 r. (sygn. IPTPB1/4511-61/15-2/ASZ).

W ocenie Wnioskodawcy, ewentualny dochód uzyskany przez Uczestnika z realizacji praw majątkowych wynikających z Pochodnych Instrumentów Finansowych będzie podlegał opodatkowaniu według stawki podatku 19%.

Płatnik i obowiązki płatnika - Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 925 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o p.d.o.f., w myśl przepisu art. 31 ustawy o p.d.o.f. osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-|35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do określonego źródła, np. stosunku pracy jest to, że przychód musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego świadczenie. Świadczenie, które nie wynika z danego stosunku prawnego, nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Kwalifikacja dochodu z tytułu realizacji praw majątkowych wynikających z Umowy do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, że na Spółce nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb p.d.o.f. dochodów wynikających z realizacji praw wynikających z Pochodnych Instrumentów Finansowych.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy o p.d.o.f., rozliczenie dochodów z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających następuje na zasadzie samo opodatkowania, tj. podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tymże terminie podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów (PIT-38), o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o p.d.o.f.).

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu, w tym złożenia zeznania i zapłaty zryczałtowanego 19% podatku, zobowiązany będzie sam Uczestnik, a zatem w tym zakresie na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Zgodnie jednak z art. 39 ust. 3 ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przestać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o p.d.o.f., urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy o p.d.o.f., sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów, za pośrednictwem których podatnik uzyskuje omawiane dochody.

W rezultacie, z tytułu realizacji praw majątkowych wynikających z Pochodnych Instrumentów Finansowych, Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia i przesłania informacji PIT- 8C Uczestnikom i właściwym urzędom skarbowym i tym samym nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy p.d.o.f.

Powyższe stanowisko potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje Ministra Finansów wydane w podobnych stanach faktycznych, m.in.:

* Interpretacja indywidualna z dnia 26 listopada 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/415-1071/14/DP):

"na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno na moment przyznania warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, jak również w chwili realizacji praw z nich wynikających. Na spółce ciążyć będą jednakże obowiązki informacyjne, w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez Uprawnionego prawa do otrzymania kwoty Rozliczenia."

* Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/4511-568/15-2/MG):

"ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uczestników z tytułu uczestnictwa w Programie powinno być kwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa, w związku z czym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ww. ustawy. Na Spółce ciążył będzie jednak obowiązek wystawienia Uczestnikom imiennych informacji PIT-8C, stosownie do treści art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego - wskazać należy, że wyroki te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.