IPPB2/436-97/14-2/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-97/14-2/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przejęcia przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przejęcia przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

F dalej: F...., Wnioskodawca) jest podmiotem prawa publicznego z siedzibą w Niemczech (Monachium) należącym do niemieckiego Funduszu S. dla Rynków Finansowych - S. F. (dalej: S. F.). D... B... plc (dalej: Bank) jest bankiem posiadającym siedzibę i zarząd na terytorium Irlandii. S... A... M.... S.A. (dalej: S...) jest spółką polską.

W przeszłości Bank (jako kredytodawca) i S... (jako kredytobiorca), zawarli 28 grudnia 2005 r. umowę kredytową z późn. zm. (dalej: Umowa kredytowa). 1 października 2010 r. ryzyka i korzyści wynikające z Umowy kredytowej zostały przeniesione poprzez nieujawnioną, w pełni pokrytą subpartycypację na rzecz F. w zamian za wypłatę wynagrodzenia.

Umowa kredytowa przewiduje prawo dokonania, za pisemną zgodą kredytobiorcy, cesji wszelkich praw, korzyści i zobowiązań Banku wynikających z tej Umowy kredytowej na nowego kredytodawcę.

Warunki cesji oraz procedura przeniesienia zostały opisane w Umowie kredytowej. Obecnie planowane jest w ramach wykonania powyższej procedury transferu skierowanie przez Bank do F... formalnego wniosku w sprawie akceptacji i wykonania przeniesienia wszystkich praw, korzyści i obowiązków Banku wynikających z Umowy kredytowej i zastąpienia Banku przez F.... w zakresie finansowania udzielonego kredytobiorcy (S...) przewidzianego w Umowie kredytowej. Zakładając, że F. zaakceptuje w formie pisemnej opisany transfer praw, korzyści i obowiązków Banku wynikających z Umowy kredytowej, transfer zostanie dokonany i Wnioskodawca przejmie, w ramach swojej działalności, rolę strony Umowy kredytowej (kredytodawcy na mocy przedmiotowej Umowy kredytowej).

Transfer praw, korzyści i zobowiązań Banku wynikających z umowy kredytowej nastąpi w ramach instytucji prawnej, która ze względu na swój charakter i strukturę powinna zostać zakwalifikowana w świetle prawa angielskiego jako nowacja. Wnioskodawca pragnie wskazać, że instytucja nowacji w prawie angielskim jest czynnością prawną, na mocy której osoba trzecia przejmuje prawa obowiązki tożsame z tymi, które miała strona pierwotnej umowy, a więc w efekcie na przeniesieniu praw i obowiązków jednego podmiotu (dalej: "Przenoszący") na mocy umowy na inny podmiot (dalej: "Odbiorca"). W odróżnieniu od umowy cesji, na mocy której są przenoszone jedynie prawa wynikające z umowy bez zobowiązań i która jest ważna jedynie pod warunkiem powiadomienia drugiej strony umowy, ważność nowacji jest uzależniona od zgody wszystkich stron pierwotnej umowy (druga strona umowy musi wyrazić zgodę na zastąpienie Przenoszącego Odbiorcą). Umowa nowacji przenosi wszystkie prawa, obowiązki i zobowiązania wynikające z umowy z przenoszącego na Odbiorcę. Warunki nowacji obejmują zgodę stron pierwotnej umowy (w tym Przenoszącego) i akceptację zobowiązania przez Odbiorcę, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń dotyczących nowacji zawartych w pierwotnej umowie. Nowacja zawierana jest zwykle w formie aktu nowacji nieprzewidującego płatności, nie zaś w formie zwykłej umowy. Treść czynności prawnej, w ramach której Bank przenosi wszelkie prawa, korzyści i obowiązki wynikające z Umowy kredytowej, należy zatem rozpatrywać jako występującą w prawie angielskim nowację (dalej: Nowacja).

Akceptując i wykonując transfer wszystkich praw, korzyści i obowiązków Banku w formie Nowacji, Wnioskodawca zobowiązuje się razem z Bankiem i pozostałymi stronami Umowy kredytowej, do wykonywania Umowy Kredytowej zgodnie z jej warunkami, które zostaną przyjęte przez Wnioskodawcę po zaakceptowaniu transferu. Wnioskodawca zobowiązuje się również do przestrzegania postanowień Umowy kredytowej. Prawem właściwym dla opisywanej transakcji jest prawo Anglii i Walii.

Transfer wszystkich praw, korzyści i obowiązków Banku wynikający z Umowy kredytowej zostanie dokonany na Wnioskodawcę, jako nowego kredytodawcę, bez wynagrodzenia płatnego przez Wnioskodawcę.

Umowa kredytowa nie zawiera szczegółowych postanowień określających miejsce spełniania przez kredytobiorcę świadczeń z tytułu spłaty udzielonego mu kredytu oraz z tytułu odsetek. Zawiera natomiast postanowienia wskazujące, że świadczenia te spełniane powinny być poprzez zapłatę stosownych kwot na rachunek bankowy agenta. Spłata istniejących wierzytelności wynikających z Umowy kredytowej odbywa się w poniższy sposób - każda płatność raty kapitałowej oraz płatność z tytułu odsetek dokonywana jest poprzez uznanie rachunku bankowego agenta. Agentem jest brytyjski oddział banku P. AG (dalej: Agent), a rachunek bankowy prowadzony jest w Wielkiej Brytanii. Dyspozycję płatności na rachunek Agenta wydaje każdorazowo kredytobiorca. Po otrzymaniu płatności, Agent dokonuje dalszych płatności na rzecz pozostałych kredytodawców, w tym Banku.

Ponadto, w celu przedstawienia kompletności stanu faktycznego, Wnioskodawca wskazuje, że wszelkie płatności uboczne związane z udzielonym kredytem płatne są przez kredytobiorcę na zagraniczny rachunek Agenta lub/i bezpośrednio na zagraniczny rachunek Banku.

Zasady dokonywania płatności z tytułu Umowy kredytowej nie ulegną zmianie w dacie przeniesienia wierzytelności, korzyści i zobowiązań z Banku na F..... W szczególności, po wstąpieniu przez F. w rolę kredytodawcy, spłata rat kapitałowych i odsetek (oraz płatności ubocznych) z ww. umowy dokonywana będzie na wskazany przez F.... zagraniczny rachunek bankowy (lub na kilka takich rachunków).

Wnioskodawca posiada opinię prawną potwierdzającą, iż prawa majątkowe wynikające z Umowy kredytowej, zawartej pod prawem angielskim, są wykonywane (i będą wykonywane w chwili przeniesienia tych praw) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: za granicą) w rozumieniu art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

F składa niniejszy wniosek celem potwierdzenia w formie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów poprawności stanowiska Wnioskodawcy, iż planowane przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej pomiędzy Bankiem i polskim podmiotem, nie będzie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Nowacja jako umowa nie podlegająca p.c.c.

Artykuł 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., zawiera kompletną listę czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu, zawierającą:

* umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

* umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

* umowy darowizny (w pewnej części),

* umowy dożywocia,

* umowy odział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności (w pewnej części),

* ustanowienie hipoteki,

* ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

* umowy depozytu nieprawidłowego,

* umowy spółki.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, transakcja planowana przez Wnioskodawcę i Bank stanowi z uwagi na jej treść nowację podlegającą prawu angielskiemu, która będzie obejmować przeniesienie wszystkich praw, korzyści i obowiązków Banku wynikających z Umowy kredytowej, dokonaną bez wynagrodzenia. Akceptując i wykonując przeniesienie wszystkich praw, korzyści i obowiązków Banku w ramach Nowacji, Wnioskodawca zobowiązuje się, że będzie wykonywać zgodnie z ich warunkami wszystkie te obowiązki, które zgodnie z postanowieniami Umowy kredytowej zostaną przejęte przez niego po akceptacji umowy i zgadza się przestrzegać postanowień Umowy kredytowej.

Wnioskodawca wskazuje, że transakcja opisana w niniejszym wniosku nie mieści się w żadnej z kategorii umów podlegających opodatkowaniu, określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c. W szczególności, nie stanowi odpłatnego przeniesienia wierzytelności w ramach "przelewu wierzytelności", określonej w art. 509 § 1 ustawy kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), na mocy którego wierzyciel może bez zgody dłużnika, przenieść wierzytelność na osobę trzecią. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, instytucja Nowacji występująca pod prawem angielskim jest ważna tylko za zgodą wszystkich stron pierwotnej umowy: druga strona umowy musi wyrazić zgodę na zastąpienie przez Odbiorcę pierwotnego Przenoszącego). Umowa przenoszona poprzez Nowację przenosi z Przenoszącego na Odbiorcę wszystkie prawa, obowiązki i zobowiązania wynikające z umowy (w odróżnieniu od cesji, na podstawie której przenoszone są jedynie prawa wynikające z umowy, bez zobowiązań). Warunki Nowacji obejmują zgodę stron pierwotnej umowy (w tym Przenoszącego) i akceptację zobowiązania przez Odbiorcę, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń dotyczących Nowacji zawartych w pierwotnej umowie.

W rezultacie, Wnioskodawca stwierdza, że ze względu na charakter prawny, planowana transakcja nie mieści się w zakresie opodatkowania p.c.c.

Dla kompletności wywodu Wnioskodawca wskazuje, że powyższe wnioski znajdują również pełne potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, przykładowo w (ostatnie interpretacje):

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. IPPB2/436-201/13-2/MZ, w której potwierdzono, że "ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. <...> Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie umowy wymienione w regulacji art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. <...> stwierdza się, iż umowy nienazwane, których nie można zakwalifikować do którejkolwiek z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 października 2012 r., sygn. IBPBII/1/436-259/12/AA, w której potwierdzono, że zmiana wierzyciela w umowie kredytowej, która nie mieści się w katalogu umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

Pozostałe warunki podlegania transakcji opodatkowaniu p.c.c.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w myśl art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi (z zastrzeżeniami dotyczącymi umów spółki i ich zmian), jedynie wtedy, gdy ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż nawet gdyby przeniesienie wszystkich praw, korzyści i obowiązków wynikających z Umowy kredytowej mogło zostać zakwalifikowane (co do zasady) jako podlegające opodatkowaniu przeniesienie praw majątkowych w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.c.c., to podlegałoby wyłączeniu z opodatkowania na skutek zastosowania wskazanych powyżej warunków. Innymi słowy, przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w Umowie kredytowej mogłoby podlegać opodatkowaniu p.c.c. jedynie w sytuacji, gdyby prawa majątkowe wynikające z tej umowy były wykonywane w Polsce, co w przedstawionym stanie faktycznym nie ma miejsca.

Jeżeli przedmiotowe prawa majątkowe zostaną zakwalifikowane jako wykonywane za granicą, planowana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu p.c.c.

Powyższe wynika z przywołanego art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o p.c.c., wymagającego spełnienia dwóch warunków dla opodatkowania p.c.c. praw majątkowych wykonywanych za granicą, a mianowicie, nabywca ma mieć siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce i czynność cywilnoprawna ma zostać dokonana na terytorium Polski.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym transakcja nie spełnia przewidzianych ustawowo warunków dla objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Prawa majątkowe wykonywane za granicą RP

Ustawa o p.c.c. nie definiuje pojęcia "miejsce wykonywania prawa majątkowego" dla celów ustalenia, czy miejsce to znajduje się w Polsce, czy też za granicą. W celu ustalenia, czy prawa majątkowe wynikające z Umowy kredytowej wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy o p.c.c., Wnioskodawca uzyskał opinię prawną w tym zakresie.

Zgodnie z otrzymaną opinią prawną, w przypadku praw majątkowych wynikających ze zobowiązań umownych, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie, miejsce wykonania prawa majątkowego należy określić posiłkując się przepisami prawa cywilnego dotyczącymi miejsca spełnienia świadczenia (tak przykładowo: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1525/09). W przypadku umownych stosunków zobowiązaniowych rządzonych prawem innego państwa, należy dokonać analizy przepisów prawa cywilnego / prawa umów obowiązujących w tym państwie, tj. w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawa angielskiego. Jak wynika z opinii prawnej, przepisy prawa angielskiego nie zawierają specyficznych zasad w zakresie określenia miejsca spełnienia świadczenia pieniężnego, przy jednoczesnym braku jego oznaczenia przez strony umowy. Stąd w przypadku konieczności rozstrzygnięcia, czy powstał obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o p.c.c., gdy brak jest jakichkolwiek innych uregulować mogących mieć potencjalnie zastosowanie, zasadnym jest odwołanie się w tym zakresie do przepisów prawa polskiego, w tym w szczególności do regulacji prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 454 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: kodeks cywilny, k.c.) jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę; jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela (kredytodawcy) w chwili spełnienia świadczenia; jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania.

Biorąc pod uwagę brzmienie tego przepisu należy wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym:

1.

miejsce spełnienia świadczenia nie zostało ściśle określone przez strony dla Umowy kredytowej,

2.

w związku z pieniężnym charakterem zobowiązania miejsce świadczenia nie jest, co do zasady (tekst jedn.: nie wynika z właściwości zobowiązania), związane z konkretnym miejscem,

3.

w efekcie przy ocenie miejsca spełnienia świadczenia pieniężnego decydujące znaczenie powinno mieć miejsce siedziby wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia.

Tym samym należy przyjąć, że wierzytelność pieniężna stanowiąca prawo majątkowe podlega również wykonaniu w miejscu siedziby wierzyciela.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Umowa kredytowa nie zawiera szczegółowych postanowień określających miejsce spełniania przez kredytobiorcę świadczeń z tytułu spłaty udzielonych im kredytów oraz z tytułu odsetek. Zawierają natomiast postanowienia wskazujące, że świadczenia te spełniane powinny być poprzez zapłatę stosownych kwot na rachunek bankowy Agenta prowadzony w Wielkiej Brytanii.

W konsekwencji, jak potwierdza otrzymana opinia prawna, należy stwierdzić, iż skoro rachunek bankowy, na który dokonywane są terminowe płatności z tytułu spłaty kredytu udzielonego na podstawie Umowy kredytowej (oraz z tytułu należnych odsetek) zlokalizowany jest poza terytorium Polski, należy uznać, że miejsce spełniania przez kredytobiorcę świadczeń z powołanego wyżej tytułu, w rozumieniu art. 454 k.c., znajduje się poza Polską.

Zgodnie z orzecznictwem sądów powszechnych, miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego dla rozliczeń bezgotówkowych jest siedziba banku prowadzącego rachunek wierzyciela, ale tylko wtedy, gdy istnieje zgoda pomiędzy dłużnikiem i wierzycielem co do zapłaty na określony rachunek; w przeciwnym razie (tekst jedn.: gdy takiej zgody nie ma lub też nie zostało to pomiędzy stronami ustalone), za miejsce świadczenia należy uznać miejsce siedziby wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia.

Co za tym idzie, w przypadku zmiany wierzyciela miejscem spełnienia świadczenia będzie miejsce uzgodnione przez strony, a przy braku takiego uzgodnienia - siedziba (siedziba przedsiębiorstwa) wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia (tak np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. III SA/Wa 106/09).

Stąd też, biorąc pod uwagę przepisy k.c. (odwołujące się do siedziby wierzyciela), jak i praktykę organów podatkowych (odwołujących się do miejsca siedziby banku prowadzącego rachunek), a także zważywszy na fakt, iż spłaty rat kredytu / odsetek dokonywane są na rachunek prowadzony za granicą, a wierzyciel ma siedzibę również za granicą, przepisy ustawy o p.c.c. nie powinny mieć zastosowania do planowanej transakcji.

Słuszność powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie także w licznych orzeczeniach sądowych i indywidualnych interpretacjach podatkowych wydanych w podobnych stanach faktycznych.

W szczególności, w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2002 r. (sygn. akt III CZP 81/01), podkreślono, iż "w razie przelewu wierzytelności pieniężnej dłużnik powinien dokonać zapłaty, jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone, w miejscu zamieszkania lub w siedzibie (siedzibie przedsiębiorstwa) nabywcy wierzytelności w chwili spełnienia świadczenia".

Powyższe orzeczenie było podstawą do wydania wielu indywidualnych interpretacji podatkowych dotyczących opodatkowania p.c.c. sprzedaży wierzytelności, w tym m.in. interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2011, sygn. IPPB2/436-191/11-4/AF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w pełni zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż miejscem wykonywania prawa majątkowego (w formie wierzytelności) jest miejsce siedziby nabywcy wierzytelności. W konsekwencji, organ podatkowy potwierdził, że nabycie przez spółkę z siedzibą w Luksemburgu od polskiej spółki wierzytelności wobec polskiego dłużnika nie będzie podlegać opodatkowaniu p.c.c. Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012 r., sygn. IPPB2/436-98/12-4/MZ.

Powyższe wnioski znajdują również pełne potwierdzenie w innych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. PD/436-4/MG/05/06,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowego w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2009 r., sygn. ILPB2/436-84/09-5/AJ,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2013 r., sygn. IPPB2/436-632/12-4/AF,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. IPPB2/436-45/13-4/AF.

Podsumowując, w ramach opisywanego zdarzenia będącego przedmiotem niniejszej interpretacji, stosując przedstawioną powyżej metodologię określania miejsca wykonywania prawa majątkowego, wierzytelności wynikające z Umowy kredytowej są (i będą po ich przeniesieniu przez Bank na Wnioskodawcę) wykonywane poza terytorium Polski. Wynika to przede wszystkim z faktu, że zarówno Bank, jak i Wnioskodawca, który wstąpi w prawa kredytodawcy, mają siedziby poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś rachunek bankowy, na który następuje i następować będzie spłata raty kapitałowej oraz płatność z tytułu odsetek, jest rachunkiem zagranicznym, prowadzonym przez podmiot mający siedzibę za granicą.

Nabywca mający siedzibę za granicą

Dodatkowo, wskazać należy, że w momencie przejęcia przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej, co z mocy prawa spowoduje przejście wierzytelności na Wnioskodawcę, ani Bank, ani F... jako nabywca, nie będą mieli siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zarówno Bank jak i F.... są bowiem podmiotami zagranicznymi, z siedzibami poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy planowana czynność, tj. przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej zawartej pod prawem angielskim (skutkujące przeniesieniem wierzytelności wynikających z tej umowy na F...), nie będzie rodziło dla Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie p.c.c. ze względu na fakt, iż:

* przenoszone wierzytelności stanowią prawa majątkowe wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

* nabywca posiada siedzibę poza terytorium Polski, przez co planowana transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując, należy stwierdzić, że przejęcie przez Wnioskodawcę roli kredytodawcy w ramach Umowy kredytowej, jeżeli nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wówczas nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Natomiast, jeżeli przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy, wówczas czynność ta nie będzie podlegała podatkowi zgodnie z art. 1 ust. 4, ponieważ prawa majątkowe wynikające z Umowy kredytowej są i będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca, tj. Wnioskodawca posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż co do zasady wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl