IPPB2/436-91/14-4/LS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 21 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2014 r. (data nadania 7 maja 2014 r., data wpływu 9 maja 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-91/14-2/LS z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data nadania 16 kwietnia 2014 r., data doręczenia 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jedynym udziałowcem T. Sp. z o.o. (dalej także Spółka) jest L. SA z siedzibą w Panamie. Pod koniec 2013 r. uchwałą wspólników zarządzono zwrot dopłat wspólnikowi z przewidzianym długim terminem. Łączna wartość zwracanych dopłat wynosi ok. 5 mln zł.

Spółka zamierza obecnie zawrzeć ze swoim jedynym wspólnikiem umowę pożyczki o równowartości 5 mln zł. W projekcie umowy pożyczki przewiduje się, że wzajemne roszczenia:

* Spółki T o wypłatę kwoty pożyczki, oraz

* L. SA o wypłatę kwoty wynikającej z uchwały o zwrocie dopłat

zostaną potrącone w dniu podpisania umowy pożyczki.

Pożyczka będzie oprocentowana. Zwrot pożyczki może nastąpić jednorazowo lub w ratach do uznania Pożyczkodawcy. Każdorazowy zwrot pożyczki (w całości lub w części) nastąpi najpóźniej w terminie określonym przez Pożyczkodawcę w pisemnym wezwaniu kierowanym do Pożyczkobiorcy.

Umowa pożyczki nie zostanie podpisana jednocześnie przez obie strony. Jako pierwszy umowę podpisze pożyczkodawca (udziałowiec) w miejscu siedziby, tj. w Panamie, strony ustaliły, że umowa zawarta jest w miejscu i w dniu podpisania jej przez pierwszą ze stron.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. Nr IPPB2/436-91/14-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

* doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez:

o jednoznaczne wskazanie miejsca zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

o określenie gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa).

Wnioskodawca przesłał uzupełnienie informując, że umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski.

W chwili zawierania umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki nie będą znajdowały się na terytorium Polski, tj. poza jej terytorium w państwie siedziby pożyczkodawcy. Jednakże przekazanie tych środków fizycznie nigdy nie nastąpi, gdyż strony dokonają potrącenia wzajemnych świadczeń (tak jak opisano we wniosku). W związku z tym powstała wątpliwość Wnioskodawcy czy umowa pożyczki będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. A jeśli tak to czy umowa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 10 lit. i ustawy o p.c.c. (pożyczka udzielona spółce kapitałowej przez jej wspólnika).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnej na mocy art. 9 pkt 10 lit. i ustawy o p.c.c., zgodnie z którym wolne od podatku są pożyczki udzielane przez wspólnika spółce kapitałowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy powyższa umowa pożyczki będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Udzielenie pożyczki spółce kapitałowej (w tym spółce z o.o.) przez jej wspólnika jest czynnością podlegającą podatkowi od czynności cywilnoprawnych (dalej p.c.c.), która korzysta ze zwolnienia od tego podatku. Udzielenie przez wspólnika pożyczki spółce z o.o. stanowi czynność podlegającą p.c.c.

Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy oraz rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. A zatem, udzielenie przez wspólnika pożyczki spółce z o.o. stanowi czynność podlegającą p.c.c.

Niemniej jednak, czynność ta jest zwolniona od podatku na mocy art. 9 pkt 10 lit. i ustawy o p.c.c., zgodnie z którym wolne od podatku są pożyczki udzielane przez wspólnika spółce kapitałowej. W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka jest pożyczkobiorcą, a pożyczkodawca jest jej jedynym wspólnikiem. Na ważność umowy pożyczki nie wpływa fakt, że Spółka jest winna pożyczkodawcy taką samą kwotę pieniędzy z tytułu podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o zwrocie dopłat. Również fakt potrącenia wierzytelności nie wpływa na fakt oraz ważność zawarcia umowy pożyczki, ani tym bardziej na możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z p.c.c.

Przepis nie ogranicza także by wspólnik byl podmiotem prawa polskiego. Dla zastosowania ww. zwolnienia wystarczającym jest, że pożyczkodawca jest wspólnik (udziałowiec) spółki kapitałowej prawa polskiego.

Wszystkie warunki uprawniające do zwolnienia powyższej umowy pożyczki z obowiązku zapłaty p.c.c. zostaną spełnione przez Spółkę. Miejsce zawarcia umowy pożyczki nie wpływa na możliwość zastosowania tego zwolnienia. Spółka nie musi nigdzie zgłaszać tej pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

* rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

* rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza obecnie zawrzeć ze swoim jedynym wspólnikiem umowę pożyczki o równowartości 5 min zł. W projekcie umowy pożyczki przewiduje się, że wzajemne roszczenia:

* Spółki T o wypłatę kwoty pożyczki, oraz

* L SA o wypłatę kwoty wynikającej z uchwały o zwrocie dopłat

Zostaną potrącone w dniu podpisania umowy pożyczki.

Pożyczka będzie oprocentowana. Zwrot pożyczki może nastąpić jednorazowo lub w ratach do uznania Pożyczkodawcy. Każdorazowy zwrot pożyczki (w całości lub w części) nastąpi najpóźniej w terminie określonym przez Pożyczkodawcę w pisemnym wezwaniu kierowanym do Pożyczkobiorcy. Umowa pożyczki nie zostanie podpisana jednocześnie przez obie strony. Jako pierwszy umowę podpisze pożyczkodawca (udziałowiec) w miejscu siedziby, tj. w Panamie, strony ustaliły, że umowa zawarta jest w miejscu i w dniu podpisania jej przez pierwszą ze stron. Umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski. W chwili zawierania umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki nie będą znajdowały się na terytorium Polski, tj. poza jej terytorium w państwie siedziby pożyczkodawcy. Jednakże przekazanie tych środków fizycznie nigdy nie nastąpi, gdyż strony dokonają potrącenia wzajemnych świadczeń.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 9 pkt 10a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.