IPPB2/436-9/08-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.) oraz piśmie z dnia 22 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/436-9/08-2/AA z dnia 13 lutego 2008 r. (data nadania 15 lutego 2008 r., data doręczenia 18 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

E Sp. z o.o. (dawniej M Sp. z o.o., dalej "Spółka") zawarła umowę pożyczki (dalej: "Usługa") ze spółką XZ (dalej: "X") posiadającej siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium L. Z tytułu udzielenia pożyczki Spółce, X pobierać będzie wynagrodzenie w formie odsetek. Pożyczka została udzielona w formie kredytu odnawialnego (z określonym górnym limitem). Spółka ma prawo pobierać środki od pożyczkodawcy w częściach i w dowolnie wybranym czasie od daty podpisania umowy pożyczki do końca grudnia 2008 r. Spółka stoi na stanowisku, że każdorazową wypłatę środków w wyniku zawartej umowy kredytowej należy uznać za umowę pożyczki.

X nie jest udziałowcem Spółki. X nie jest bankiem, jednakże do zakresu działalności Spółki należy inwestowanie i wspomaganie rozwoju innych podmiotów. Działalność ta prowadzona jest w szczególności poprzez aktywność na rynku finansowym obejmującą pożyczanie środków od dowolnych rodzajów podmiotów (tj. podmiotów z grupy, udziałowców Spółki, jak również podmiotów niepowiązanych, w tym banków). Uzyskane w ten sposób środki Spółka może przeznaczać na finansowanie działalności spółek siostrzanych, innych udziałowców Spółki bądź spółek z grupy. Finansowanie to może mieć formę pożyczek, zaliczek, udzielanych gwarancji itd. w zakresie potrzebnym do ich rozwoju i w ramach obowiązujących przepisów prawa.

Tak określony zakres działalności został zawarty w artykule 3 Statutu X, który wskazuje cel powołania spółki i przedmiot jej działań. Analogiczny opis działalności celowej spółki X zawiera wyciąg z "Rejestru Handlowego i Spółek" prowadzonego przez władze L.

Spółka pragnie poinformować, że w przeszłości X udzielała już pożyczek innym podmiotom. Zgodnie z planami działalność w zakresie udzielania pożyczek będzie przez X podejmowana również w przyszłości.

Zgodnie z art. 2 pkt 4) Ustawy o p.c.c., "nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Ponadto, na podstawie art. 9 pkt 10) Ustawy o p.c.c. "zwalnia się od podatku (...) pożyczki udzielane przez przedsiębiorców mniemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek."

Pismem z dnia 13 lutego 2008 r. Nr IPPB2/436-9/07-2/AA wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie: udzielenia informacji, czy pożyczkodawca jest udziałowcem Spółki, której jest udzielana pożyczka, dostarczenia pełnomocnictwa dla Pana O, Pani B i Pana R z czytelnymi podpisami osób, które reprezentują zarząd spółki, dostarczenia dokumentu (KRS), z którego wynika prawo do udzielania pełnomocnictwa dla Pana O, Pani B i Pana R oraz członków zarządu.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie o następujące informacje: pożyczkodawca, to jest E nie jest udziałowcem spółki, której jest udzielana pożyczka, to jest X Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym usługa świadczona przez E na rzecz Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych "p.c.c.", z uwagi na to, iż:

A. Usługa podlegać będzie opodatkowaniu polskim VAT; w szczególności, z tytułu nabycia przedmiotowej Usługi Spółka powinna rozpoznać import usług pośrednictwa finansowego, które podlegają zwolnieniu z VAT. Nabywana przez Spółkę Usługa stanowi więc czynność, z tytułu której jedna ze stron jest opodatkowana VAT lub z niego zwolniona.

a ponadto:

B. Pożyczka jest udzielana przez przedsiębiorcę niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzącego działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 6 ustawy o VAT, w celu ustalenia właściwego traktowania VAT Usługi wskazanej w stanie faktycznym należy odwołać się do brzmienia właściwych klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zdaniem Spółki, dla celów opodatkowania VAT nabywaną przez nią Usługę należy potraktować jako mieszczącą się w grupowaniu 65.22.10 - 00,90 (Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe) Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264) t. j. jako usługę pośrednictwa finansowego.

Na podstawie art. 27. ust. 3 w związku z art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług finansowych na rzecz podatnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stale miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na podstawie powyższego przepisu należy przyjąć, że w przypadku, gdy podatnik posiadający siedzibę w innym kraju Wspólnoty świadczy na rzecz polskiego podatnika usługę pośrednictwa finansowego, miejscem opodatkowania tej usługi jest Polska jako kraj siedziby usługobiorcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, Usługa nabywana przez Spółkę podlegać będzie opodatkowana polskim VAT, jeżeli:

A. świadczącym Usługę jest podatnik posiadający siedzibę/ stale miejsce prowadzenia działalności w kraju Wspólnoty innym niż Polska;

B. Usługa świadczona jest przez tego podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Ad A)

Zgodnie z definicją zawartą wart. 15. Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cal lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

X jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w l rejestrze handlowym, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. polegającą na pozyskiwaniu środków i udzielaniu pożyczek na finansowanie działalności spółek siostrzanych i innych udziałowców. W efekcie, naszym zdaniem nie ulega wątpliwości, że X należy potraktować, na gruncie polskich przepisów o VAT, jako podatnika posiadającego siedzibę w innym (niż Polska) państwie członkowskim Wspólnoty.

Ad B)

Zgodnie z zapisami wykazanymi we właściwym L rejestrze handlowym oraz statucie X, zaciąganie oraz udzielanie pożyczek należy do statutowego zakresu działalności gospodarczej X. Ponadto, jak to zostało wskazane w stanie faktycznym, w przeszłości X udzielała już podobnych pożyczek. Jest też prawdopodobne, że przedmiotowe czynności będą przez X podejmowane w przyszłości.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż udzielenie pożyczki na rzecz Spółki jest dla X czynnością wykonywaną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, że przyznanie jej przez X pożyczki stanowi zakup usługi, świadczonej, dla potrzeb opodatkowania VAT, przez podatnika działającego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W efekcie, na podstawie art. 27 ust. 4 w zw. z art. 27 ust. 3 Ustawy o VAT. Usługa świadczona przez X podlegać będzie opodatkowaniu polskim VAT.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w powiązaniu z art. 17 ust. 3 Ustawy o VAT, polscy podatnicy VAT są zobowiązani do rozpoznania tzw. importu usług w związku z Usługami wymienionymi w art. 27 ust. 4 Ustawy o VAT i świadczonymi przez podatników posiadających siedzibę poza granicami Polski.

Biorąc pod uwagę przytoczony przepis oraz uwagi zawarte w punkcie 2 powyżej, zakup Usługi od X będzie dla Spółki stanowił importu usług pośrednictwa finansowego, opodatkowany polskim VAT. Słuszność takiego stanowiska została potwierdzona w szeregu interpretacjach podatkowych wydanych przez polskie organy skarbowe.

Jednocześnie, jak to zostało zaznaczone w punkcie 1 powyżej, Usługa nabywana przez Spółkę jest usługą pośrednictwa finansowego. Co za tym idzie, objęta ona będzie zwolnieniem z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT w powiązaniu z poz. 3 Załącznika nr 4 do Ustawy o VAT.

Podsumowując, zdaniem Spółki przedstawione w stanie faktycznym nabycie Usługi od X będzie dla niej stanowić, dla potrzeb rozliczeń polskiego VAT, import usług zwolnionych z opodatkowania.

Na podstawie art. 2 pkt 4) ustawy o p.c.c., podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne m.in. w przypadku, gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania takiej czynności jest zwolniona z opodatkowania VAT.

Jak to zostało wykazane w sekcji 1) powyżej, dla potrzeb rozliczeń polskiego VAT zakup Usługi od Z będzie dla Spółki stanowił import usług zwolnionych z opodatkowania. Co za tym idzie, z tytułu zakupu Usługi od E Spółka będzie zwolniona z VAT w rozumieniu art. 2 ustawy o p.c.c.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki Usługa świadczona na jej rzecz pozostawać będzie poza zakresem opodatkowania p.c.c.

Na podstawie art. 9 pkt 10) Ustawy o p.c.c. "zwalnia się od podatku (...) pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek."

Z przytoczonego przepisu wynika, iż czynność pożyczki jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, jeśli spełnione są dwie przestanki tj. pożyczkodawca nie posiada siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzi działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Ustawa nie wskazuje dodatkowych przesłanek do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

W przedstawionym stanie faktycznym, pożyczkodawca jest spółką prawa luksemburskiego, nie posiada siedziby ani zarządu w Polsce i nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów podatkowych, spełniona jest zatem pierwsza ze wskazanych powyżej przestanek.

W odniesieniu do drugiej przesłanki, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowe zwolnienie dotyczy nie tylko pożyczek udzielanych przez banki. W szczególności może ono mieć zastosowanie w odniesieniu do pożyczek udzielanych przez zagraniczne podmioty, które pełnią rolę "wewnętrznych banków", finansujących powstawanie i rozwój spółek zdanej grupy kapitałowej. Również w szeregu interpretacji podatkowych wydanych przez polskie organy skarbowe wskazywano, że pożyczkodawca nie musi mieć statusu banku, w rozumieniu przepisów krajowych, ale wystarczy, że jego główna działalność (wyrażona w Statucie i wykonywana w rzeczywistości) obejmuje udzielanie pożyczek oraz kredytów.

Jednocześnie, z artykułu 3 Statutu X i z wyciągu z"Rejestru Handlu i Spółek" wynika, że celem działalności pożyczkodawcy jest zakładanie, udział kapitałowy, rozwijanie i finansowanie podmiotów prawnych. W praktyce finansowanie odbywa się głównie poprzez udzielanie pożyczek podmiotom z grupy.

Pożyczkodawca udziela takich pożyczek różnym podmiotom, co powoduje, iż udzielanie pożyczek nie jest czynnością jednorazową, tj. pożyczki były już przyznawane przez X w przeszłości i zgodnie z planem, będą udzielane również w przyszłości.

Podsumowując, zdaniem Spółki spełnione są obie przesłanki wymienione w przytoczonym przepisie, mianowicie spółka będąca pożyczkodawcą ma siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kredytowania i udzielania pożyczek. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że nawet gdyby Usługa świadczona na jej rzecz nie była wyłączona z opodatkowania p.c.c. z uwagi na fakt podlegania regulacjom ustawy o VAT, Usługa ta będzie zwolniona z opodatkowania p.c.c. na mocy przytoczonego powyżej zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 k.c. jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot t. j. pieniądze znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ww. ustawy przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek nakładany wyżej wymienioną ustawą o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Państwa członkowskie to - w myśl art. 1a pkt 5 powyższej ustawy państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będące stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

Należy zauważyć, że wyłączenie spod podatku od czynności cywilnoprawnych zachodzi nie tylko, gdy czynność podlega podatkowi od towarów i usług w Polsce, ale także gdy pożyczka opodatkowana będzie podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwie członkowskim.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług lub podatkowi od wartości dodanej, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zatem, gdy którakolwiek ze stron będzie z tytułu udzielonej pożyczki podlegała w Polsce podatkowi od towarów i usług lub będzie od niego zwolniona, wówczas przedmiotowa pożyczka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Ponadto Spółka powołuje się na przepisy art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, które znajdują zastosowanie w przypadku, gdy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy), lecz z uwagi na spełnienie przesłanek, wymienionych w przepisie art. 9 pkt 10 ww. ustawy, zwolniona jest od ww. podatku.

Reasumując stwierdza się, iż usługa udzielania pożyczek nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko w tym przypadku, gdy którakolwiek ze stron powyższej czynności będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. W takim przypadku art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie miał zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.