IPPB2/436-76/14-2/LS - Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.K Sp. z o.o. ("Spółka") zamierza zawrzeć umowę pożyczki na kwotę kilkunastu milionów złotych z podmiotem powiązanym - spółką S.R z siedzibą we Francji przeznaczoną na modernizację należącej do Spółki oczyszczalni ścieków. Umowa ma zostać podpisana zagranicą, środki pieniężne stanowiące przedmiot pożyczki w dniu jej zawierania znajdować się będą na zagranicznym rachunku pożyczkodawcy. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. S.R jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą we Francji, a jego statutową i faktyczną działalność stanowi m.in. udzielanie pożyczek oraz kredytów (oprócz planowanej pożyczki dla Spółki pożyczkodawca wielokrotnie udzielał pożyczek również innym spółkom kapitałowym należącym do grupy kapitałowej S.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W świetle stanu faktycznego opisanego w poz. 68 Spółka wnosi zapytanie, czy pożyczka udzielona je przez spółkę S.R podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa pożyczka nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Umowa pożyczki, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako czynność wymieniona w art. 1 ust. 1b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ("ustawa p.c.c."). Przez umowę pożyczki należy rozumieć, zgodnie z art. 720.1 Kodeksu cywilnego umowę w ramach, której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczone co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo taką samą ilość rzeczy tego samego gatunki i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy p.c.c. czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżli ich przedmiotem są:

Z powyższego zapisu można wywnioskować, że umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu p.c.c. jeśli łącznie spełnione zostaną dwa warunki tj. (a) pieniądze stanowiące przedmiot pożyczki znajdują się w chwili zawierania umowy zagranicą i (b) umowa została zawarta poza terytorium Polski. Należy zaznaczyć, iż umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi ona do skutku poprzez zgodne oświadczenie woli. O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku, decyzduje zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy p.c.c., moment dokonania czynności cywilnoprawnej, Jeżeli zatem w chwili zawierania umowy środki pieniężne stanowiące przedmiot pożyczki znajdują się poza terytorium Polski obowiązek podatkowy nie powstanie.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 9 pkt 10a ustawy p.c.c. zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają pożyczki udzielana przez przedsiębiorców niemających na terytorium RP siedziby lub zarządu, prowadzący działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Powyższe zwolnienie nie zostało przez ustawodawcę zawężone wyłącznie do pożyczek udzielanych przez instytucje finansowe. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu obejmuje ono wszelkie podmioty prowadzące działalność w zakresie udzielania pożyczek. Ponieważ pożyczkodawca nie posiada na terytorium RP siedziby lub zarządu i prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek, udzielane przezeń pożyczki są zwolnione przedmiotowo z p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że S.K Sp. z o.o. ("Spółka") zamierza zawrzeć umowę pożyczki na kwotę kilkunastu milionów złotych z podmiotem powiązanym - spółką S.R z siedzibą we Francji przeznaczoną na modernizację należącej do Spółki oczyszczalni ścieków. Umowa ma zostać podpisana zagranicą, środki pieniężne stanowiące przedmiot pożyczki w dniu jej zawierania znajdować się będą na zagranicznym rachunku pożyczkodawcy. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. S.R jest zagranicznym przedsiębiorcą z siedzibą we Francji, a jego statutową i faktyczną działalność stanowi m.in. udzielanie pożyczek oraz kredytów (oprócz planowanej pożyczki dla Spółki pożyczkodawca wielokrotnie udzielał pożyczek również innym spółkom kapitałowym należącym do grupy kapitałowej S.).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 9 pkt 10a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.