IPPB2/436-74/08-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: "X" lub "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą przy użyciu nieruchomości będącej jego własnością. Spółka sprzedała przedmiotową nieruchomość na skutek czego pozyskała określoną pulę środków pieniężnych.

W celu reinwestycji środków pieniężnych otrzymanych od nabywcy nieruchomości, X zamierza świadczyć na rzecz innych podmiotów z Grupy Y (dalej: "Usługobiorcy") usługi (dalej: "Usługi"), które obejmować będą przekazanie Usługobiorcom wskazanej puli środków pieniężnych na określony okres czasu, po upływie którego będą oni zobowiązani do zwrotu przedmiotowych środków. W zamian za świadczone Usługi Spółka pobierać będzie wynagrodzenie kalkulowane jako procent od przekazanych Usługobiorcom środków pieniężnych (odsetki pobierane będą w oparciu o uzgodnioną wysokość oprocentowania). Odsetki należne Spółce będą stawać się wymagalne zgodnie z terminami określonymi w umowach regulujących świadczenie Usług.

Dodatkowo, Spółka pragnie poinformować że:

* Spółka nie jest bankiem, niemniej jednak świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy do jej statutowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, co znajduje wyraz w odpowiednich danych korporacyjnych ujawnionych w Krajowym Rejestrze Sądowym ("KRS");

* Spółka może świadczyć Usługi zarówno na rzecz Usługobiorców posiadających siedzibę w Polsce (będących zarejestrowanymi polskimi podatnikami VAT) jak i Usługobiorców posiadających siedzibę na terytorium Niemiec (będących zarejestrowanymi niemieckimi podatnikami VAT);

* w chwili obecnej, Spółka nie jest w stanie określić Iiczby transakcji, jakie zawrze w celu świadczenia Usług;

* Spółka nie jest udziałowcem ani akcjonariuszem w spółkach Usługobiorców.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/436-74/08-2/AS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie:

* określenia, czy w ramach usług pośrednictwa finansowego będą zawierane umowy pożyczki, czy też i inne czynności cywilnoprawne.

* wskazanie miejsca dokonywania czynności cywilnoprawnych oraz, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili ich zawierania.

Wnioskodawca w terminie uzupełnił wniosek informując, że:

* Obecnie, Spółka planuje zawierać jedynie umowy pożyczki w ramach świadczonych usług finansowych,

* Na tym etapie, Spółka nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na powyższe pytanie. Jednocześnie Spółka pragnie zaznaczyć, iż w jej ocenie odpowiedź na nie pozostaje bez wpływu na treść indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w związku z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym oraz zadanymi we wniosku pytaniami. Powyższe wynika z faktu, że na podstawie art. 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku (zwolnienie z VAT przewidziane jest w przypadku Spółki ze względu na charakter finansowy świadczonych przez nią usług, co potwierdza uzyskana opinia Urzędu Statystycznego).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym:

A. świadczenie Usługi przez Spółkę stanowi czynność podejmowaną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT, w związku z którą Spółka działa w charakterze podatnika VAT; stąd, przedmiotowa czynność stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT;

B. w przypadku świadczenia Usługi na rzecz polskiego podatnika VAT, będzie ona korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT, przewidzianego w Ustawie o VAT dla usług pośrednictwa finansowego;

C. w przypadku świadczenia Usługi na rzecz podatnika mającego siedzibę na terytorium Niemiec, miejscem jej świadczenia - jako usługi pośrednictwa finansowego - jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę (t.j. Niemcy): stąd, Usługa będzie podlegać opodatkowaniu niemieckim VAT;

D. w obu przypadkach wskazanych w punktach B) oraz C) powyżej, świadczona przez Spółkę Usługa stanowi czynność, z tytułu której jedna ze stron jest opodatkowana VAT lub z niego zwolniona; stąd w żadnym ze wskazanych przypadków nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ("p.c.c.").

Odpowiedź na pytanie 4 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pytań: 1, 2 i 3 zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy o VAT, w celu ustalenia właściwego traktowania VAT Usługi wskazanej w stanie faktycznym należy odwołać się do brzmienia właściwych klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Dlatego, we wniosku z dnia 14 września 2007 r. ("Wniosek" - Załącznik nr 1 do niniejszego wniosku) Spółka zwróciła się do Urzędu Statystycznego w Ł... ("US") o dokonanie oficjalnej klasyfikacji statystycznej Usługi. W odpowiedzi na Wniosek, US wydał stosowaną opinię w dniu 5 października 2007 r. ("Opinia" - Załącznik nr 2 do niniejszego wniosku). W Świetle Opinii, na gruncie obowiązujących klasyfikacji statystycznych wykonywana przez X Usługa mieści się w grupowaniu:

* PKWiU 65.22,10.00.90 "Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemom bankowym, pozostałe", w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 89, poz. 844 - dalej jako "PKWiU") oraz

* PKWiU 65.22,10.00.00 "Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe", w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 - dalej jako "PKWiU" z 1997 r.).

Biorąc pod uwagę stanowisko przedstawione w Opinii, zdaniem Spółki dla celów opodatkowania VAT świadczoną usługę należy traktować jak udzielenie pożyczki, t. j. usługę pośrednictwa finansowego.

2.1 Usługa jako czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy o VAT, wykonywana przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz innego podmiotu - osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - które nie stanowi dostawy towarów.

Udzielenie pożyczki stanowi niewątpliwie świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

Czynność udzielania pożyczek w zamian za wynagrodzenia (odsetki) stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Stąd, należy zaznaczyć, iż udzielenie pożyczki jest usługą sklasyfikowaną w sekcji J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), zaliczaną do usług pośrednictwa finansowego. W szczególności, w omawianym przypadku udzielenie pożyczki należy zdaniem Spółki zaklasyfikować, zgodnie z otrzymaną Opinią jako "Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym, pozostałe" wymienione w pozycji 65.22.10-00.00. PKWIU z 1997 r.

Jednakże, dla ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii, czy świadczenie polegające na udzieleniu oprocentowanej pożyczki podlega opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie, czy pożyczkodawca (Spółka) działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 15. Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Stąd, w celu ustalenia, czy pożyczkodawca (Spółka) działa w charakterze podatnika, należy określić, czy udzielenie pożyczki stanowi element działalności gospodarczej pożyczkodawcy (Spółki).

Nawiązując do powyższej kwestii, w oparciu o analizę przepisów Ustawy o VAT, VI Dyrektywy VAT (t.j. Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., Dziennik Urzędowy UE, L 347, z dnia 11 grudnia 2006 r.) oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ("ETS"), należy zauważyć jak niżej:

(i) Udzielanie pożyczek przez podmioty gospodarcze należy, co do zasady, do ich płaszczyzny zawodowej (działalności gospodarczej)

Kwestia, czy czynność udzielenia pożyczki przez podmiot gospodarczy będący podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w różnych obszarach, powinna byt traktowana jako działalność gospodarcza, podlegająca opodatkowaniu VAT, nie była dotychczas przedmiotem sporu przed ETS. Wynika to z powszechnej akceptacji faktu, wynikającego z analizy przepisów VI Dyrektywy, iż udzielanie pożyczek przez podatników jest działalnością podlegającą opodatkowaniu.

Należy podkreślić, iż dotychczas ETS orzekał jedynie w kwestii sporadycznego udzielania pożyczek przez holdingi na rzecz spółek z nimi powiązanych. W szczególności, w orzeczeniu w sprawie (...), F... i B..., ETS stwierdził, że transakcje dotyczące pożyczek (...) podlegają VAT jedynie w sytuacji, gdy stanowią działalność gospodarczą podmiotu w rozumieniu artykułu 4 (2) VI Dyrektywy, bądź stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności opodatkowanej (...). Jest kwestią niezmiernie istotną, iż wskazane orzeczenie dotyczyło holdingu, który wykonywał jedynie określone czynności nadzoru w stosunku o spółek powiązanych. Holding ten reinwestował dywidendy otrzymane od spółek powiązanych poprzez udzielanie im pożyczek, t. j. działał w opinii ETS w charakterze indywidualnego inwestora. Stąd, pożyczek tych nie można było uznać, zdaniem Trybunału, za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów VI Dyrektywy.

Tym niemniej, zgodnie z aktualnym stanowiskiem ETS, wyrażonym w sprawie (...). Z. również w przypadku holdingów podejmujących jedynie czynności nadzoru względem spółek powiązanych, udzielanie przez nich pożyczek powinno być uznane, co do zasady, za działalność gospodarczą. Stanowisko to opiera się na przekonaniu, iż w przypadku holdingów odsetki uzyskane z pożyczki nie wynikają z prostego posiadania środków finansowych (jako indywidualny inwestor), lecz stanowią wynagrodzenie za świadczenie, t. j. udostępnienie kapitału innemu podmiotowi.

Natomiast, działanie w charakterze prywatnego inwestora - niestanowiące działalności gospodarczej - mogłoby wiązać się, zgodnie ze stanowiskiem ETS, np. z czynnościami takimi jak lokowanie nadwyżek finansowych w funduszach inwestycyjnych, gdzie brak jest świadczenia po stronie podmiotu lokującego środki finansowe.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, iż w przypadku podmiotów gospodarczych takich jak X - niebędących spółkami holdingowymi o specyficznym profilu działalności - udzielane przez nie pożyczki z założenia mają charakter udostępnienia kapitału innemu podmiotowi, a nie działania w roli prywatnego inwestora. Konsekwentnie, udzielenie pożyczki przez takie podmioty gospodarcze stanowi ich działalność gospodarczą (w rozumieniu VI Dyrektywy oraz Ustawy o VAT), podlegającą opodatkowaniu VAT.

Wykonywanie Usług przez Spółkę ma wyraźny charakter świadczenia polegającego na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu. Zdaniem X, brak jest jakichkolwiek podstaw, aby twierdzić, iż czynność ta stanowi lokowanie nadwyżki finansowej w charakterze prywatnego inwestora. Słuszność takiego stanowiska potwierdza fakt, że Spółka zamierza świadczyć usługi w celu reinwestycji środków otrzymanych po zbyciu nieruchomości, przy użyciu której X prowadził uprzednio swoją działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powyższe, bezspornym jest, iż świadczenie Usług stanowi element prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (która pierwotnie była prowadzona przy pomocy posiadanego majątku trwałego, a obecnie ma być świadczona przy pomocy środków pieniężnych pozyskanych ze zbycia nieruchomości). Słuszność takiego stanowiska potwierdza fakt, iż świadczenie usług pośrednictwa pieniężnego (takich jak np. udzielanie pożyczek) należy do statutowego zakresu prowadzonej przez X działalności gospodarczej.

(ii) Biorąc pod uwagę statutowy zakres działalności gospodarczej Spółki, udzielane przez nią pożyczki stanowią element prowadzonej działalności gospodarczej niezależnie od ilości tego typu transakcji zawieranych przez X.

Jak to zostało podniesione w stanie faktycznym, X na chwilę obecną nie jest w stanie określić ilości transakcji, w ramach których będzie on świadczył Usługi. (t.j. udzielał pożyczek na rzecz Usługobiorców z Grupy Y). Fakt ten pozostaje jednak zdaniem Spółki bez znaczenia dla konieczności uznania, że udzielane przez nią pożyczki stanowią element prowadzonej działalności gospodarczej i w efekcie podlegają opodatkowaniu VAT. Słuszność takiego stanowiska została potwierdzona przykładowo przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim w postanowieniu z dnia 16 września 2005 r. (Sygn. Nr U.S.Ill/406/47/05). W przedmiotowym dokumencie organ podatkowy stwierdził, że "udzielenie przez podatnika podatku od towarów i usług pożyczek spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu VAT świadczenie usług, niezależnie od częstotliwości oraz celu ich udzielenia". Istotne jest natomiast, iż po stronie wnioskującej Spółki następuje element świadczenia, niebędącego dostawą towarów.

Niezależnie od uwag poczynionych powyżej, Spółka pragnie zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, który wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność (...)" również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Spółka zwraca uwagę, że świadczenie usług pośrednictwa finansowego zostało uwzględnione w statutowym zakresie czynności gospodarczych podejmowanych przez X (ma to odzwierciedlenie np. we właściwych danych ujawnionych w KRS). Zdaniem Spółki, decyzja o wpisaniu usług pośrednictwa finansowego do statutowego zakresu wykonywanych czynności w sposób jednoznaczny wskazuje, iż zamiarem X jest świadczenie Usług w sposób częstotliwy w rozumieniu wspomnianego art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

2.2. Sposób opodatkowania VAT Usług świadczonych przez Spółkę.

Na podstawie uwag przedstawionych w punkcie powyżej, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, iż Usługa świadczona przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług (w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) w ramach prowadzonej przez X działalności gospodarczej (w świetle art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).

Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że Usługa korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W szczególności, biorąc pod uwagę klasyfikację statystyczną Usługi na gruncie PKWiU z 1997 r. (dokonaną przez US w Opinii skierowanej do Spółki) należy stwierdzić że została ona wymieniona w poz. 3 Załącznika nr 4 do Ustawy o VAT, który określa usługi podlegające zwolnieniu z VAT.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że Usługi świadczone przez nią na rzecz Usługobiorców polskich są zwolnione z VAT jako usługi pośrednictwa finansowego.

W punkcie 2 powyżej wykazano że:

* Usługi świadczone przez Spółkę należy na gruncie polskiego VAT uznać za czynności wykonywane przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działaIności gospodarczej;

* Usługi świadczone przez Spółkę powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane jako usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane w grupowaniu 65 PKWiU z 1997 r.

W powyższym kontekście należy zauważyć, iż w przypadku usług pośrednictwa finansowego świadczonych na rzecz m.in. podatników VAT posiadających siedzibę w innym kraju członkowskim UE, zgodnie z art. 27 ust. 3 oraz 4 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności.

Biorąc pod uwagę brzmienie wskazanych powyżej przepisów, Usługi Świadczone przez Spółkę na rzecz Usługobiorców niemieckich powinny podlegać opodatkowaniu VAT w Niemczech.

II Traktowanie Usług na gruncie p.c.c.

Na podstawie art. 2 pkt 4) ustawy o p.c.c., podatkowi temu nie podlegają czynności cywiInoprawne m.in. w przypadku, gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania takiej czynności jest zwolniona z opodatkowania VAT. Jednocześnie, pod pojęciem VAT Ustawa o p.c.c. rozumie:

* zarówno polski podatek od towarów i usług, jak również

* podatek od wartości dodanej pobierany przez inne państwa członkowskie UE (np. VAT niemiecki).

Jak to zostało wykazane w sekcji I) powyżej, w przypadku świadczenia Usług zarówno na rzecz polskich, jaki niemieckich podatników VAT, czynności wykonywane przez Spółkę objęte będą zakresem przedmiotowym VAT w rozumieniu art. 2 w zw. z art. 1a Ustawy ° p.c.c. W szczególności:

* z tytułu świadczenia Usług na rzecz polskiego Usługobiorcy Spółka powinna wykazać sprzedaż zwolnioną z polskiego VAT - a zatem, w myśl art. 2 ustawy o p.c.c. jest ona z tytułu świadczenia Usługi zwolniona z VAT;

* z tytułu nabycia Usług od Spółki, niemiecki Usługobiorca powinien, biorąc pod uwagę założenia systemu VAT UE, wykazać import usług zwolniony z niemieckiego VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki Usługi świadczone na rzecz zarówno polskich, jak i niemieckich Usługobiorców pozostawać będą poza zakresem opodatkowania p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 k.c. jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot t. j. pieniądze będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ww. ustawy przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek nakładany wyżej wymienioną ustawą o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Państwa członkowskie to - w myśl art. 1a pkt 5 powyższej ustawy państwa członkowskie Unii Europejskiej lub państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będące stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

Należy zauważyć, że wyłączenie spod podatku od czynności cywilnoprawnych zachodzi nie tylko, gdy czynność podlega podatkowi od towarów i usług w Polsce, ale także gdy pożyczka opodatkowana będzie podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwie członkowskim.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług lub podatkowi od wartości dodanej, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług lub podatkiem od wartości dodanej może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

A zatem, jeżeli usługi w zakresie udzielania pożyczek zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej, powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.