IPPB2/436-706/14-2/MZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-706/14-2/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 1 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez komornika Sądowego przeciwko dłużniczce w Sądzie Rejonowym Wydział Cywilny odbyła się publiczna licytacja nieruchomości gruntowej, tj. działki o powierzchni 734 m2, która posiada założoną księgę wieczystą. Po wstępnym spełnieniu warunków, tj. wpłaceniu wadium, Wnioskodawczyni nabyła prawo do licytowania nieruchomości i przystąpiła do licytacji sądowej, którą wygrała. Po uprawomocnieniu się postanowienia o udzieleniu przybicia i uiszczeniu przez Wnioskodawczynię ceny nabycia przedmiotowej nieruchomości Sąd wydał postanowienie o przysądzeniu własności ww. nieruchomości na jej rzecz.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabycie ww. nieruchomości w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego, a następnie potwierdzonego prawomocnym postanowieniem sądu korzysta w wyłączenia przewidzianego w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych i czy w sytuacji gdy nabycie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości nie podlega żadnemu opodatkowaniu, to nie ma również obowiązku składania do organu podatkowego jakichkolwiek deklaracji.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym. W świetle powołanych przepisów w przedmiotowej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej w drodze licytacji sądowej postępowania egzekucyjnego korzysta z wyłączenia przewidzianego w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i nie podlega opodatkowaniu i w związku z tym, Wnioskodawczyni nie ma również obowiązku składania w tej sprawie jakichkolwiek deklaracji do organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 3 wymienionej ustawy nie podlegają temu podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez pojęcie rzeczy należy rozumieć, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121.), tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na rzeczy ruchome i nieruchome. Kodeks cywilny w art. 46 precyzuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków (lokale mieszkalne), jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W związku z tym, że Kodeks cywilny nie zawiera definicji rzeczy ruchomych, przyjmuje się, że rzeczami ruchomymi są przedmioty materialne nie będące nieruchomościami.

Z kolei przez postępowanie egzekucyjne, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy rozumieć postępowanie regulowane przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.). Zgodnie z art. 998 § 1 tej ustawy określającym niezbędne wymogi dla wydania przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest także tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości (art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w związku z postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez komornika Sądowego przeciwko dłużniczce w Sądzie Rejonowym Wydział Cywilny odbyła się publiczna licytacja nieruchomości gruntowej, tj. działki o powierzchni 734 m2, która posiada założoną księgę wieczystą. Po wstępnym spełnieniu warunków, tj. wpłaceniu wadium, Wnioskodawczyni nabyła prawo do licytowania nieruchomości i przystąpiła do licytacji sądowej, którą wygrała. Po uprawomocnieniu się postanowienia o udzieleniu przybicia i uiszczeniu przez Wnioskodawczynię ceny nabycia przedmiotowej nieruchomości Sąd wydał postanowienie o przysądzeniu własności ww. nieruchomości na jej rzecz.

A zatem, że skoro przedmiotowa nieruchomość, została nabyta w postępowaniu egzekucyjnym, to czynność ta (jako sprzedaż rzeczy) nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności. Tym samym na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek złożenia stosownej deklaracji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl