IPPB2/436-642/14-5/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym na wniosku ORD-IN z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 6 listopada 2014 r.) na wezwanie z dnia 14 października 2014 r. (data doręczenia 27 października 2014 r.) Nr IPPB4/415-573/14-2/JK o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 18 lutego 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem w obecności notariusza podpisała rozdzielność majątkową. Zgodnie z zawartymi w niej warunkami mąż winien był wypłacić Wnioskodawczyni 215.000 USD (lub równowartość w PLN, liczonych po kursie NBP z dnia podpisania rozdzielności).

Pomimo wielokrotnych upomnień ze strony Wnioskodawczyni, mąż zwlekał ze spłatą należności do tego roku. W kwietniu br. mąż Wnioskodawczyni zaproponował spłatę długu wynikającego z podziału majątku wspólnego wraz z odsetkami od kwoty głównej, w formie świadczenia zamiennego (datio in solutum) - przekazanie gruntów i udziału w lokalu mieszkalnym tytułem zapłaty w miejsce należnego Wnioskodawczyni świadczenia pieniężnego.

Dnia 15 maja 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem podpisali w formie aktu notarialnego umowę przeniesienia własności na rzecz Wnioskodawczyni gruntu tytułem ww. spłaty należności głównej i odsetek.

Pismem z dnia 14 października 2014 r. nr IPPB4/415-573/14-2/JK wezwano Wnioskodawczynie do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez m.in.:

* wyjaśnienie, w zakresie jakich przepisów prawa podatkowego ma być wydana interpretacja przepisów prawa podatkowego;

* jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to należy uzupełnić wniosek poprzez:

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie i wskazała, że wnioskuje m.in. o wydanie interpretacji w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odsetki wynikające z opóźnienia w spłacie wynikającej z podziału wspólnego majątku małżonków nie podlegają opodatkowaniu.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki z tytułu opóźnienia spłaty wynikającej z podziału majątku wspólnego małżonków nie podlegają opodatkowaniu, gdyż pierwotne świadczenie nie podlega opodatkowaniu zgodnie z uzasadnieniem wyroku WSA (z 17 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 290/12) oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z dnia 10 października 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 746/11 w sprawie ze skargi G.M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 października 2010 r. nr IPPB4/415-599/10-4/JS)"Jeśli należność główna nie podlega opodatkowaniu to odsetki, jako, że mają charakter akcesoryjny (ich byt prawny zależy od należności, z którą są związane) również nie mogą podlegać opodatkowaniu." Wojewódzki Sąd Administracyjny wyjaśnił, że obowiązek zapłaty odsetek nie powstałby, gdyby dłużnik wywiązał się z obowiązku uiszczenia należności w przewidzianym terminie. Zaniechanie dłużnika nie uzasadnia przypisania należności głównej i odsetek od różnych źródeł przychodu. W ocenie Sądu pierwszej instancji, odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodu co należność główną - podlegają one opodatkowaniu w taki sam sposób jak należność, z którą są związane. Skoro należność główna, nie stanowiła przychodu przypisane do niej odsetki również nie podlegały opodatkowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny w pełni aprobuje konkluzję Sądu pierwszej instancji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Artykuł 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zawiera zamknięty katalog nabycia rzeczy i praw majątkowych, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dnia 18 lutego 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem w obecności notariusza podpisała rozdzielność majątkową. Zgodnie z zawartymi w niej warunkami mąż winien był wypłacić Wnioskodawczyni 215.000 USD (lub równowartość w PLN, liczonych po kursie NBP z dnia podpisania rozdzielności). Pomimo wielokrotnych upomnień ze strony Wnioskodawczyni, mąż zwlekał ze spłatą należności do tego roku. W kwietniu br. mąż Wnioskodawczyni zaproponował spłatę długu wynikającego z podziału majątku wspólnego wraz z odsetkami od kwoty głównej, w formie świadczenia zamiennego (datio in solutum) - przekazanie gruntów i udziału w lokalu mieszkalnym tytułem zapłaty w miejsce należnego Wnioskodawczyni świadczenia pieniężnego. Dnia 15 maja 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem podpisali w formie aktu notarialnego umowę przeniesienia własności na rzecz Wnioskodawczyni gruntu tytułem ww. spłaty należności głównej i odsetek.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Powyższe oznacza, że ustanie małżeństwa, w wyniku np. orzeczenia sądu rozwiązującego małżeństwo, powoduje ustanie z mocy prawa tej wspólności. Wspólność majątkowa małżeńska ustaje ponadto w przypadku zawarcia przez małżonków umowy ją znoszącej i wprowadzającej rozdzielność majątkową, orzeczenia sądu ustanawiającego w miejsce wspólności majątkowej pełną rozdzielność na żądanie jednego z małżonków, orzeczenia separacji małżonków, ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków oraz w przypadku ogłoszenia upadłości jednego z nich. Podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jako podlegające podatkowi od spadków i darowizn nie zostały wymienione odsetki wynikające z opóźnienia w spłacie wynikającej w podziału wspólnego majątku małżonków zatem należy uznać, że nie podlegają one podatkowi od spadków i darowizn.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń sądów należy stwierdzić, że orzeczenia te zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej wydawanej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.