IPPB2/436-518/09-4/MZ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych transakcji nabycia pakietu wierzytelności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/436-518/09-4/MZ Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych transakcji nabycia pakietu wierzytelności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 16 lutego 2010 r. Nr IPPB2/436-518/09-2/MZ (data nadania 17 lutego 2010 r., data doręczenia 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie nabycia pakietu wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie nabycia pakietu wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 26 listopada 2009 r. Dom Obrotu Wierzytelnościami E w Z nabył od P S.A. z siedzibą w W w drodze cesji pakiet wierzytelności za kwotę 368.501,20 zł.

Pismem z dnia 16 lutego 2010 r. Nr IPPB2/436-518/09-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

*

Przesłanie dokumentu (oryginału lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu), z którego wynika umocowanie Pani Justyny N do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Jeżeli do występowania w powyższej sprawie są uprawnione inne osoby, wówczas powinny złożyć podpis na załączonej do wezwania kopii 4 strony wniosku ORD-IN.

*

Wskazanie, czy umowa cesji wierzytelności przybierze postać jakiejkolwiek z umów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np. umowy sprzedaży).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

*

Pani Justyna N jako wspólniczka spółki cywilnej Dom Obrotu Wierzytelnościami E s. c. jest uprawniona do podpisywania w imieniu spółki wniosku o udzielenie interpretacji, na dowód czego załączono w oryginale umowę spółki cywilnej.

*

Spółka jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się skupem wierzytelności własnych od podmiotów niezajmujących się obrotem wierzytelnościami. Zakupione wierzytelności nie są przeznaczone do dalszej odsprzedaży i są ściągane przez Spółkę na swoją rzecz i w swoim imieniu. Spółka zawierając umowę cesji wierzytelności wstępuje w miejsce dotychczasowego wierzyciela, zbywcy wierzytelności. Na dowód powyższego załączono kopię umowy cesji, która stała się powodem przedmiotowego wystąpienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od czynności cywilnoprawnych, do których należy transakcja nabycia pakietu wierzytelności, jeżeli nabywcą jest podmiot zajmujący się obrotem wierzytelnościami w sposób profesjonalny, zachodzi konieczność uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z poczynionych przez Wnioskodawcę ustaleń wynika, iż taki obowiązek nie zachodzi. Do powyższego wniosku Wnioskodawca doszedł na podstawie analizy orzecznictwa Sądu Administracyjnego w W. Stanowisko sądu w odniesieniu do rzeczowego problemu precyzuje się najpełniej w wyroku z dnia 11 stycznia 2007 r. który stanowi, iż nabycie wierzytelności w drodze cesji od przedsiębiorcy niezajmującego się profesjonalnym obrotem wierzytelnościami nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (III SA/Wa 3995/06). Przytoczona interpretacja w istocie zawiera w sobie opis transakcji dokonywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej przez E s. c., których stroną są operatorzy telefonii komórkowej, a więc podmioty niezajmujące się profesjonalnym obrotem wierzytelnościami. Znajduje ona potwierdzenie także w wyrokach z dnia 15 października 2007 r. (III SA/Wa 1201/07) oraz z dnia 1 marca 2007 r. (III SA/Wa 4194/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Instytucję przeniesienia (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przeniesienie wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy przeniesienia wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że samo przeniesienie nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jego realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę przeniesienia może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Podkreślić należy, że umowa przeniesienia jako niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego.

Z kolei, jeśli umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Niezależnie jednak od tego, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

*

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

*

umowy spółki i jej zmiany,

*

umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W związku z tym, nawet jeżeli umowa cesji wierzytelności przybierze postać jednej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ale jednocześnie opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku sprzedaż prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z treści cytowanego przepisu wynika jednak, że samo bycie podatnikiem od towarów i usług przez jedną ze stron czynności nie wystarczy aby dana czynność zawarta przez podatnika tego podatku korzystała z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W każdym przypadku należy badać czy z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z podatku tego jest zwolniona. W związku z tym podstawową kwestią są ustalenia dokonane na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz uzupełnienia wynika, iż Spółka nabyła w drodze cesji pakiet wierzytelności. Spółka jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się skupem wierzytelności własnych od podmiotów niezajmujących się obrotem wierzytelnościami. Zakupione wierzytelności nie są przeznaczone do dalszej odsprzedaży i są ściągane przez Spółkę na swoją rzecz i w swoim imieniu. Spółka zawierając umowę cesji wierzytelności wstępuje w miejsce dotychczasowego wierzyciela, zbywcy wierzytelności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że opisana we wniosku umowa przeniesienia wierzytelności, która została dokonana w formie umowy sprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile z tytułu jej zawarcia jedna ze stron umowy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy przeniesienia wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w przypadku, gdy zawarta umowa przybierze postać umowy podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (umowy sprzedaży), w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa umowa podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

A zatem, jeżeli umowa sprzedaży wierzytelności była opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub była z niego zwolniona, powyższa czynność była wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast, w przypadku nie objęcia tej czynności zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powstał obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl