IPPB2/436-469/10-4/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 7 grudnia 2010 r.) uzupełnione na wniosku ORD-IN z dnia 8 lutego 2011 r. (data nadania 8 lutego 2011 r., data wpływu 10 lutego 2011 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-469/10-2/AF z dnia 2 lutego 2011 r. (data nadania 2 lutego 2011 r., data doręczenia 4 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytego spadku - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytego spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W trakcie trwania związku małżeńskiego orzeczono separację. W tym czasie nastąpiło przekształcenie spółdzielczego prawa do lokalu we własnościowe. Wnioskodawczyni zrzekła się prawa do lokalu na rzecz męża. Wnioskodawczyni zamieszkiwała i zamieszkuje nadal w tym lokalu. Mąż Wnioskodawczyni zmarł, pozostawiając testament, którym przekazał Wnioskodawczyni 50% swojego majątku i 50% dzieciom w równym podziale.

Wnioskodawczyni wskazała, iż związek małżeński zawarto w 1974 r., a separację orzeczono w 1995 r. Nie było rozwiązania małżeństwa.

Mąż Wnioskodawczyni zmarł 11 listopada 2010 r.

Pismem z dnia 2 lutego 2011 r. Nr IPPB2/436-469/10-2/AF wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego do części pytania odnoszącego się do kwestii zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy grupy podatkowej, do której będzie zakwalifikowana przyjmując spadek i co się z tym wiąże, czy będzie zwolniona z podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2008 r. sygn. akt FSK 373/07, pozostając w związku małżeńskim z orzeczoną separacją na podstawie art. 61/1/par. 1, w chwili śmierci męża powinna być zakwalifikowana do I grupy podatkowej określonej w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn i w związku z powyższym powinna być z tego podatku zwolniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast według art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Analiza złożonego wniosku wskazuje, że dotyczy on zarówno stosowania przepisów prawa podatkowego, jak i stosowania przepisów ustaw niepodatkowych - w tym przypadku ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), regulującej m.in. problematykę ustania małżeństwa i separacji, która to problematyka nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź jedynie w przedmiocie wynikającym z ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Należy mieć na uwadze, że podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest zakwalifikowanie spadkobiercy jako jednej z osób wymienionych w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w trakcie trwania związku małżeńskiego orzeczono separację. W tym czasie nastąpiło przekształcenie spółdzielczego prawa do lokalu we własnościowe. Wnioskodawczyni zrzekła się prawa do lokalu na rzecz męża. Wnioskodawczyni zamieszkiwała i zamieszkuje nadal w tym lokalu. Mąż Wnioskodawczyni zmarł, pozostawiając testament, którym przekazał Wnioskodawczyni 50% swojego majątku i 50% dzieciom w równym podziale. Wnioskodawczyni wskazała, iż związek małżeński zawarto w 1974 r., a separację orzeczono w 1995 r. Nie było rozwiązania małżeństwa. Mąż Wnioskodawczyni zmarł 11 listopada 2010 r.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawczynią, iż jej małżeństwo nie było rozwiązane, to nabycie spadku po zmarłym mężu korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a tej ustawy, jeżeli zostaną spełnione wszystkie wymienione w tym przepisie warunki.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku sądu należy stwierdzić, iż został on wydany w indywidualnej sprawie i nie jest wiążący dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.