IPPB2/436-462/13-2/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2013 r. (data wpływu 3 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zakupu dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa, który jest organizatorem, zapewniającym środki niezbędne do utrzymania i rozwoju M. Instytucja posiada osobowość prawną. M. działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406), Uchwały Sejmiku Województwa. Jednym z zadań statutowych Wnioskodawcy jest gromadzenie dzieł sztuki współczesnej. W roku bieżącym instytucja otrzymała od organizatora i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego dotacje celowe na zakup dzieł sztuki. Umowy kupna-sprzedaży zostały zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z obywatelami Polski a jedna z obywatelem Danii. Wszystkie dzieła sztuki znajdują się na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy instytucja w myśl art. 8 pkt 4 zwolniona jest z zapłaty podatku p.c.c. od zakupu dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako samorządowa jednostka organizacyjna jednostki samorządu terytorialnego - województwa, nie powinien płacić podatku p.c.c.

Wnioskodawca swoje stanowisko uzasadnia interpretacją indywidualną nr IPPB2/436-615/ 12-4/AF z 2013 r. oraz interpretacją indywidualną nr IPTPB2/436-158/12-4/AK z 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przedmiot umowy w chwili jej zawarcia znajduje się za granicą oraz nabywca - kupujący ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży dokonana na podstawie umowy zawartej na terytorium Polski, w sytuacji gdy przedmiot tej umowy znajdował się na terytorium Polski, podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Należy jednak wskazać, iż w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których strony czynności cywilnoprawnych są zwolnione z opodatkowania podatkiem do czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z zapisem art. 8 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku jako strony czynności cywilnoprawnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zwolnienie to ma charakter podmiotowy i oznacza, że podatnikami zwolnionymi z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 8 pkt 4 ww. ustawy są jednostki samorządu terytorialnego.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 164 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej podstawową jednostką samorządu terytorialnego jest gmina. Inne jednostki samorządu terytorialnego określają odrębne ustawy, zgodnie z którymi jednostkami samorządu terytorialnego są powiat i województwo. Szczegółowe zasady funkcjonowania województwa jako jednostki samorządu terytorialnego reguluje ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 9, poz. 576 z późn. zm.)

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa, który jest organizatorem, zapewniającym środki niezbędne do utrzymania i rozwoju M. Instytucja posiada osobowość prawną. M. działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406), Uchwały Nr 219/05 Sejmiku Województwa M. Jednym z zadań statutowych M. "E." jest gromadzenie dzieł sztuki współczesnej. W roku bieżącym instytucja otrzymała od organizatora i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego dotacje celowe na zakup dzieł sztuki. Umowy kupna-sprzedaży zostały zawarte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z obywatelami Polski a jedna z obywatelem Danii. Wszystkie dzieła sztuki znajdują się na terytorium Polski.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że Wnioskodawca, z tytułu zawarcia umowy sprzedaży dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł nie będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 8 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie jest jednostką samorządu terytorialnego. Zakup dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Zgodnie z art. 14e § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.