IPPB2/436-46/08-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nieodpłatnego zniesienia współwłasności ułamkowej części samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nieodpłatnego zniesienia współwłasności ułamkowej części samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2007 r. w ramach darowizny Wnioskodawca otrzymał od teścia 10% samochodu (1/10 cz. samochodu). Nie zgłosił tego faktu do urzędu skarbowego z uwagi na to, iż w okresie 5 lat była to pierwsza darowizna pomiędzy osobami z I grupy podatkowej. Takie darowizny są zwolnione z podatku od spadków i darowizn do kwoty 9.637 zł W wyniku umowy darowizny Wnioskodawca stał się współwłaścicielem pojazdu (został dopisany do dowodu rejestracyjnego jako współposiadacz). Obecnie tylko Wnioskodawca użytkuje ten samochód. W związku z powyższym teść zamierza przekazać Wnioskodawcy bezpłatnie swoje udziały, t. j. pozostałą część samochodu (9/10 cz.) w ramach nieodpłatnego zniesienia współwłasności (zniesienie współwłasności ma być dokonane bez spłat i dopłat), aby Strona stała się jedynym właścicielem pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy od takiego nieodpłatnego zniesienia współwłasności ułamkowej części samochodu Wnioskodawca będzie zwolniony z płacenia podatku, czy też będzie zobowiązany do uiszczenia podatku.

Zdaniem wnioskodawcy:

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 15 zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wnioskodawca uważa, że skoro jest zaliczany z teściem do I grupy podatkowej (art. 14 ust. 3 pkt 1) to nieodpłatne przekazanie przez teścia udziałów (9/10 cz. samochodu) na jego rzecz w ramach nieodpłatnego zniesienia współwłasności zwolnione jest z płacenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Każdy ze współwłaścicieli może zażądać zniesienia współwłasności (art. 210 i nast. k.c.). Zniesienie to może nastąpić poprzez podział rzeczy wspólnej, przyznanie tej rzeczy jednemu ze współwłaścicieli lub sprzedaż rzeczy.

Skoro w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie wystąpią dopłaty i spłaty to nastąpi nieodpłatne zniesienie współwłasności, którą to czynność wymienia ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn w art. 1 ust. 1 pkt 4.

Obowiązek podatkowy przy nieodpłatnym zniesieniu współwłasności ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych (art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 15 powyższej ustawy zwolnione jest od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych (dzieci, wnuki, prawnuki itd.), wstępnych (rodziców, dziadków, pradziadków itd.), pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Reasumując stwierdza się, iż z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności ułamkowej części samochodu Wnioskodawca zwolniony będzie z płacenia podatku zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Ponadto informuje się, iż interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie, jeżeli druga osoba zainteresowana (np. teść) chciałby też ją otrzymać winien złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz dokonać opłaty w wysokości 75 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.