IPPB2/436-427/13-2/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wystawienia weksla - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wystawienia weksla.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT") oraz polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca świadczy usługi doradztwa. Spółka zakupuje towary i usługi od podmiotów zewnętrznych konieczne do świadczenia przez nią ww. usług doradztwa. Z tytułu zakupionych towarów (usług) Spółka otrzymuje faktury (dalej: "Faktury zakupowe") z różnymi terminami płatności, w tym przekraczającymi 60 dni. Wnioskodawca zalicza kwoty wynikające z Faktur zakupowych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT.

W niektórych przypadkach, Spółka rozważa uregulowanie płatności, z tytułu Faktury zakupowej przez wystawianie oraz wręczanie kontrahentowi weksla własnego, w szczególności, gdy terminy płatności Faktury zakupowej są długie, tj. przekraczające 60 dni. Postępowanie w powyższym zakresie obejmowałoby wręczenie wierzycielowi (sprzedawcy), od którego Spółka otrzymała Fakturę zakupową, weksla własnego Spółki oraz zawarcie umowy (dalej: "Porozumienie wekslowe") przewidującej wygaśnięcie zobowiązania z tytułu zakupu towarów/usług (udokumentowanego wystawioną na rzecz Spółki przez kontrahenta Fakturą zakupową) i powstanie zobowiązania wekslowego Spółki wobec kontrahenta z chwilą wręczenia weksla. Wręczenie weksla własnego Spółki oraz zawarcie Porozumienia wekslowego nastąpi przed upływem terminu płatności - w przypadku Faktury zakupowej z terminem płatności do 60 dni albo przed upływem 90 dni od daty zaliczenia kwoty wynikającej z otrzymanej Faktury zakupowej do kosztów uzyskania przychodu - w przypadku Faktury zakupowej z terminem płatności powyżej 60 dni.

W księgach Spółki powyższe czynności zostaną odzwierciedlone poprzez wyksięgowanie zobowiązania z tytułu ceny zakupu towarów (usług) oraz zaksięgowanie w zobowiązaniach finansowych (zobowiązania krótkoterminowe) kwoty z tytułu zobowiązania wekslowego "Zobowiązania wekslowe".

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wygaśnięcie zobowiązania do zapłaty ceny sprzedaży wykazanej na Fakturze zakupowej na skutek wręczenia kontrahentowi weksla własnego oraz podpisania Porozumienia wekslowego skutkuje jego uregulowaniem w rozumieniu art. 15b ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów po upływie terminów wskazanych w tym przepisie.

2. Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: "p.c.c.").

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty p.c.c.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 1 ust. 1 ustawy o p.c.c. określający zakres przedmiotowy opodatkowania zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu. Jeśli określona czynność nie jest wymieniona w ww. katalogu, to nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

Wystawienie, poręczenie lub indosowanie weksla czy jakakolwiek inna czynność związana z obrotem wekslowym nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w p.c.c.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, z opisanym zdarzeniem przyszłym nie można wiązać obowiązku zapłaty p.c.c. po stronie Spółki.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie poprawności jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Podstawę prawną obrotu wekslami regulują przepisy ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami tej ustawy weksel jest dokumentem stanowiącym bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy.

We wskazanym wyżej art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Ponadto, szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

W zakresie przedmiotowym analizowanej ustawy nie są wymienione czynności cywilnoprawne związane z wystawieniem weksli jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż wystawienie przez Wnioskodawcę weksla własnego oraz zawarcie porozumienia wekslowego, w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie tego podatku po stronie Wnioskodawcy. Jednocześnie, należy zauważyć, że powyższy fakt nie musi oznaczać, że opodatkowaniu nie podlegają również czynności cywilnoprawne, w związku z zawarciem których wystawiony został weksel. Jeżeli zatem czynności związane z wystawieniem przez Wnioskodawcę weksla będą nosiły znamiona czynności określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 to wówczas będą rodzić dla Wnioskodawcy skutki podatkowe pod warunkiem, że to na nim zgodnie z art. 4 ustawy ciąży obowiązek podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.